จอมนักรบอหังการ - บทที่ 164 พวกเราเป็นเจ้าของที่นี่ และมาเก็บค่าเช่า
จอมนักรบอหังการ บทที่ 164 พวกเราเป็นเจ้าของที่นี่ และมาเก็บค่าเช่า!
เสียงดัดแตกต่างจากเสียงพูดปกติ และเสียงทีเปล่งออกมา ทำให้คนเกิดความรู้สึกหนักหน่วง
สิ่งสำคัญที่สุดคือ เมื่อเย่อู๋เทียนเปล่งเสียงดัดออกมา เขายังจงใจเปลี่ยนเสียงให้แหบเล็กน้อยด้วย
ทำให้คนรู้สึกว่า เป็นเสียงของผู้เฒ่าที่เปล่งออกมา
ด้วยวิธีนี้ ถังเลี่ยนและคนอื่นๆ ก็จะมั่นใจมากขึ้นว่า
ผู้เปล่งเสียง ต้องเป็นผู้อาวุโสจากภูเขาเอ๋อเหมยแน่นอน
ที่สำคัญกว่านั้น เจ้าของเสียงนี้ ก็คือคนที่เอายาล้างไขกระดูกยิงเข้าไปในศิลาจารึกทองคำขนาดใหญ่กลางห้องโถง
ซึ่งนี่เป็นถึงยาล้างไขกระดูกเชียวนะ!
ทั่วยุทธภพ ก็มีเพียงหลังเขาเอ๋อเหมยเท่านั้นที่มีของดีขนาดนี้อยู่ในมือ
ยาล้างไขกระดูกเป็นของที่นักบู๊ทุกคนใฝ่ฝันอยากครอบครอง
ตามความหมายของชื่อ
ยาล้างไขกระดูกนี้ ก็ใช้เพื่อล้างไขกระดูก
แต่สำหรับนักบู๊มันช่วยเสริ้มความแข็งแรงของกระดูก ช่วยเพิ่มพลังให้ไขกระดูก และเพิ่มพลังความแข็งเกร่งให้อีกด้วย
ตั้งแต่โบราณจนถึงปัจจุบัน มีวิทยายุทธมากมาย ล้วนมีเป้าหมายเดียวกันคือชุบไขกระดูก
เสียงฮึ่มฮ่าในกังฟูเหิงเลี่ยนนั้น และกำลังถายในตี้ฟู๋ของตระกูลหานแห่งตี้ตู ล้วนเป็นบู๊การต่อสู้ยอดเยี่ยมที่นำมาใช้ในการชุบไขกระดูก
ถังเลี่ยนเคยลดตัวลง และคุกเข่าต่อหน้าอาจารย์หานตี้ซึ่งเป็นบรรพชนของตระกูลหานแห่งตี้ตู ก็เพราะอยากเรียนสุดยอดกำลังภายในตี้ฟู๋
ภายใต้สมมติฐานดังกล่าว ก็สามารถเห็นถึงความสำคัญของการชุบไขกระดูกแล้ว!
และถ้าหากมียาล้างไขกระดูกตัวนี้แล้ว แน่นอนว่าจะได้รับผลลัพธ์สองเท่าโดยใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น!
ไม่เพียงแต่สามารถเพิ่มกำลังระเบิดพลังของตัวเองแล้ว แต่ยังสามารถล้างสิ่งเจือปนในไขกระดูกออกในระยะเวลาอันสั้นอีกด้วย!
พูดสั้นๆ ก็คือ
ยาล้างไขกระดูก คือ สมบัติล้ำค่าของบู้การต่อสู้
และตอนนี้ ยาล้างไขกระดูกได้ปรากฏขึ้นล่วงหน้าแล้ว……
เพียงแค่คิดก็รู้ว่า ยอดฝีมือแข็งเกร่งภายในห้องโถงเหล่านี้ ตอนนี้หัวใจของพวกเขาพลุ่งพล่านเพียงใด!
โดยสิ่งที่ทำให้พวกเขาบ้าระห่ำที่สุดคือ ยาล้างไขกระดูกที่มาปรากฏอยู่ในห้องโถงรับแขกนี้ กลับเป็นสมบัติของผู้อาวุโสแห่งหลังเขาเอ๋อเหยจริงๆ!
ผู้อาวุโสท่านนี้เพิ่งพูดว่า ขอเพียงถังเลี่ยงเอาชะนะยอดฝีมือแข็งเกร่งทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ได้ ก็จะสามารถกลายเป็นลูกศิษย์ในบัญชีของเขาได้!
คิดในอีกแง่มุมหนึ่ง……
หากมีใครใรที่นี้สามารถเอาชนะถังเลี่ยนได้ ไม่เพียงแต่ได้รับยาางไขกระดูกเท่านั้น ยังสามารถอยู่ในบัญชีรายชื่อลูกศิษย์ของผู้อาวุโสท่านนี้ล่วงหน้าอีกด้วยเช่นนั้นหรือ?
มันช่างทำให้คนตื่นเต้นยิ่งนัก
เรื่องนี้ส่งผลให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ ลืมแม้กระทั่งการแยกแยะว่าเสียงนั้นส่งมาจากที่ใด
มีเพียงถังเลี่ยนคนเดียวเท่านั้น หลังจากที่ได้ยินเสียงของเย่อู๋เทียนแล้ว รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ปกติ และมองไปทางเย่อู๋เทียนตามจิตใต้สำนึก
ดวงตาทั้งสี่ประสานกัน สายตาของเย่อู๋เทียนนิ่งเฉย ในขณะที่สายตาของถังเลี่ยนเต็มไปด้วยความสงสัย
ถังเลี่ยนมองเย่อู๋เทียนที่ปลอมตัวเป็นบอดี้การ์ดของหยางเฟยเอ๋อร์อย่างไม่กระพริบตา แล้วความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในใจ กลับไม่ใช่สงสัยในตัวตนของเย่อู๋เทียน แต่กำลังงวยงงว่า ชายหนุ่มที่ดูธรรมดาคนนี้มาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?
ดูแล้วเหมือนเขาไม่มีวิทยายุทธเลยแม้แต่น้อย
จากนั้นก็มองมาทางหยางเฟยเอ๋อร์
เนื่องจากถังเลี่ยนมองมาที่เธอ จึงทำให้เธอประหม่าขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้
ทุกคนที่อยู่ที่นี่ มีเพียงหยางเฟยเอ๋อร์คนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่า ท่านอาวุโสของหลังเขาเอ๋อเหมยที่เปล่งเสียงออกมาเมื่อครู่……
ที่จริงแล้วก็คือเย่อู๋เทียน
ในเวลานี้เอง หานเฟิงอี้ที่อยู่ข้างๆ ถังเลี่ยน จู่ๆ ก็พูดกับถังเลี่ยนอย่างฮึกเหิมว่า:”เลี่ยนเอ๋อร์ ลูกยังทึ่งทำอะไรอยู๋? รีบตอบคำพูดของท่านอาวุโสเมื่อสักครู่สิ ด้วยความสามารถของลูกแล้ว การเอาชนะทุกคนที่อยู่ที่นี่ มันไม่ใช่เรื่องยากเลยไม่ใช่หรือ? เพียงแค่ลูกสามารถสู้พวกเขาให้ชนะได้ ลูกก็สามารถกลายเป็นลูกศิษย์ของหลังเขาเอ๋อเหมยล่วงหน้าแล้ว!”
ถังเลี่ยนกระตูกหน้าเล็กน้อย แล้วมองไปที่หานเฟิงอี้ครั้งหนึ่ง
ดีแค่ไหนแล้วที่เป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของเขา
ถ้าเป็นคนอื่นล่ะก็ เขาคงฝาดกำหมัดไปนานแล้ว
มีคนนับร้อยคนที่นี่ และล้วนเป็นผู้ที่มีความสารถยอดเยี่ยมจากทั่วทุกสารทิศ รวมไปถึงหัวหน้าคนใหญ่คนโตที่ไม่ประสงค์เปิดตัวอีกมากมาย
ตัวเองสามารถสู้ชนะพวกเขาได้อย่างนั้นเหรอ?
ล้อเล่นหรือเปล่า?
หลายสิบคน ก็คงไม่ใช่ปัญหา
แต่นี้เป็นร้อยคน……
แบบนี้ก็คงจะเหนื่อยตายพอดี!
ถังเลี่ยนมองไปรอบๆ ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม และหุ้มหมัดทำความเคารพอีกครั้ง พูดขึ้นว่า:”ท่านอาวุโสได้โปรดปรากฏตัวมาเจอกันสักครั้งเถิด คำพูดเมื่อครู่ของท่าน ทำให้ผู้น้อยรู้สึกลำบากใจเสียเหลือเกิน!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ถังเลี่ยนก็เสริมอีกหนึ่งประโยคว่า:”ขออย่าได้ถือสาผู้น้อยเลย ……การที่ให้……หนึ่งต่อร้อย ผู้น้อยทราบดีว่าไม่มีความสามารถนั้น”
เย่อู๋เทียนพูดดัดเสียงอีกครั้ง
“ไอ้สวะไร้ค่า!”
พอคำนี้พูดจบลง ไม่มีใครรู้ได้ว่าตอนนี้ถังเลี่ยนรู้สึกอย่างไร
แต่ก่อนที่ถังเลี่ยนจะได้พูดอีกครั้ง ชายกลางคนร่างสูงใหญ่ ก็ผุดลอยขึ้นจากพื้นทันที จากนั้นใช้มือคว้ายอดสิลาจารึกทองคำยักษ์ไว้ แล้วพยายามลองดึงยาล้างไขกระดูกที่ฝังอยู่ตรงกลางศิลาออกมา
ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ ต่างตกใจจนหน้าซีดไปตามๆ กัน
แต่เมื่อทุกคนเตรียมจะโดดพุ่งเข้าไปแย่งชิงยาล้างไขกระดูกนั้น……
ครั้นแล้วก็เห็นว่า จู่ๆ ชายวัยกลางคนก็ถูกวัตถุบางอย่างยิงเข้าที่หลังมือ ทำให้เขาต้องปล่อยมือลงทันที และตกลงมาจากศิลาจารึกอย่างน่าอนาถ แล้วตกลงตรงกลางติ่งใหญ่สี่ขาด้านล่างโดยตรง!
ทุกคนถอดถอนใจกันยกใหญ่
“เหออี้หัวจากภูเขาคุนหลุน เหลืออีกเพียงครึ่งก้าวก็จะเป็นยอดฝีมือสี่ทิศแล้ว อ่อนแอขนาดนี้เชียวหรือ?”
“เหล่าเหอนายถูกของอะไรยิงเข้าอย่างนั้นหรือ?”
ชายวัยกลางคนที่ชื่อเหออี้หัว คลานออกมาจากกระถังขนาดใหญ่ด้วยใบหน้าหม่นหมอง มองไปที่มือของตัวเองด้วยความโกรธแค้น แต่หลังจากที่ดูแล้ว ความโทสะบนใบหน้าก็หายไปทันที
นึกไม่ถึงว่า……
เป็นเพียงหยุดน้ำหยดเดียว
แต่ก็เป็นเพราะหยดน้ำนี้ ที่ทำให้มือขวาของเขาสะบัดราวกับร่อนตะแกรง จนทำให้เขาไม่สามารถออกแรงได้แม้แต่น้อย
เหออี้หัวมองไปบริเวณรอบๆ อย่างหวาดกลัว และก้มตัวยกมือขึ้นเคารพกลางอากาศ พูดขึ้นด้วยเสี่ยงสั่นเทาว่า”ทำให้ท่านอาวุโสโกรธเคือง ผู้น้อยเหออี้หัวต้องขออภัยด้วย!”
เย่อู๋เทียนที่อยู่มุมด้านใน ดื่มชาไปด้วยพลางมองดูภาพเหตุการณ์เหล่านี้ไปด้วยความเย็นชา หลังจากที่จิบชาเข้าไปหนึ่งคำ ก็ดัดเสียงพูดขึ้นอีกครั้ง:”นายมันไร้ประโยชน์กว่าถังเลี่ยนอีก จึงไม่คู่ควรที่จะใช้ยาล้างไขกระดูกของผู้ส่งสูงอย่างฉัน!”
ใบหน้าของเหออี้หัวบิดเปี้ยวไปตามกัน และอึ้งจนไม่กล้าพูดอะไรอีก
หยางเฟยเอ๋อร์กระวนกระวายอย่างที่สุด และเข้าใกล้เย่อู๋เทียนกระซิบตักเตือนอย่างเงียบๆ :” ครอบครัวที่รัก อย่าก่อเรื่องได้หรือเปล่า พวกเขามีกันหลายร้อยคน ซึ่งแต่ละคนดูแล้วไม่ใช่สามารถที่จะต่อกรกันง่ายๆ แล้วถ้าถูกพวกเขาจับได้ คุณเก่งกล้าสามารถ คุณต้องหนีรอดอยู่แล้ว แต่ฉันเหล่ะ? เป็นเพียงหญิงบอบบางคนหนึ่งที่ไม่รู้วิทยายุทธ ทำไมคุณถึงไม่รู้จักทะนุถนอมอ่อนโยนต่อสตรีบ้าง?”
เย่อู๋เทียนไม่ได้ตอบหยางเฟยเอ๋อร์แต่อย่างใด แต่ดัดเสียงพูดอีกหนึ่งประโยคขึ้น
“ถังเลี่ยนเสี่ยวเอ๋อร์ ตกลงว่านายจะสู้หรือไม่? ถ้าสามารถสู้ชนะคนเหล่านี้ได้ ยาล้างไขกระดูกบนศิลาชุนชิลนั่น ก็จะเป็นของนาย และนายยังจะโชคดีได้เป็นลูกศิษย์ในบัญชีของฉันอีกด้วย นายไม่ขาดทุนหรอก”
ถังกลั่นอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
และมองมาทางเย่อู๋เทียนอีกครั้ง
ความระแวงบนใบหน้าทวีความรุนแรงมากขึ้น
เพราะว่าเขาสังเกตเห็นอย่างชัดเจนว่า เสียงที่ส่งมานั้นมาจากมุมด้านในฝั่งของเย่อู๋เทียน
แต่มุนด้านในฝั่งนี้ มีเพีงชายหญิงธรรมดาคู่หนึ่งเท่านั้น
นี่เป็นเพราะอะไรกันแน่?
หรือว่าจะเป็น……
ภายในกำแพงด้านหลังของชายหญิงคู่นี้ มีช่องลับอย่างนั้นหรือ?
เมื่อคิดเช่นนี้ ถังเลี่ยนก้เดินมาทางเย่อู่เทียนมาเรื่อยๆ และยังไม่ทันเดินมาถึงข้างหน้าของเย่อู๋เทียนด้วยซ้ำ ก็เอ่ยปากถามขึ้นว่า:”พวกแกสองคน มาจากที่ไหน?”
เย่อู๋เทียนไม่พูดอะไร แต่กลับมองมาทางหยางเฟยเอ๋อร์ที่อยู่ข้างกาย
ความหมายก็คือ ให้เธอเป็นคนตอบ
หยางเฟยเอ๋อร์กลืนน้ำลายลงคอด้วยความประหม่า แล้วพูดกับถังเลี่ยนว่า:”เราเป็นเจ้าของของที่นี่ มาเก็บ……มาเก็บค่าเช่ากับหลังเขาเอ๋อเหมย”
ถังเลี่ยนขมวดคิ้วและหรี่ตาพูดว่า:”ฉาวซิงเป็นอะไรกับพวกเธอ?”
หยางเฟยเอ๋อพูดขึ้นว่า:”เป็นพ่อของฉัน!”
ถังเลี่ยนตะคอกด้วยสี่หน้าสั่นเทา:”ไสหัวออกไป อย่ามาทำเรื่องหน้าขายหน้าที่นี่!”
หยางเฟยเอ๋อตะลึงไปสักพัก
เย่อู๋เทียนมองไปทางถังเลี่ยน ในขณะที่กำลังจะโจมตีเขา ประตูใหญ่ของงานประมูลชุนชิลเปิดออกดังสะเทือนเลื่อนลั่น
ในขณะเดียวกันก็มีเสียงแก่หนักแน่นส่งมาจากชายชราคนหนึ่ง
“ไอ้สารเลวที่ไหน กล้าปลอมตัวเป็นผู้อาวุโสของหลังเขาเอ๋อเหมยของฉัน!”