จอมนักรบอหังการ - บทที่ 40 บอกให้แกมานี่！
จอมนักรบอหังการ บทที่ 40 บอกให้แกมานี่！
ท้องฟ้าอึมครึม
สถานที่จัดงานศพ ถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอก
เวลานี้ เย่อู๋เทียนที่สวมชุดสูทสีดำ บนอกประดับไว้ด้วยดอกไม้สีขาว กำลังยืนอยู่หน้าร่างของเย่จินหลิงด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม
สภาพจิตใจ สับสนอย่างมาก
แม้ว่าคนตายไปแล้วได้หมดเวรหมดกรรมต่อกันแล้ว แต่กลับรู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูก
เย่จินหลิงก่อนตาย ไม่เคยทำให้หน้าของพ่อกับเย่อู๋เทียนเลย
การที่เขาเสียชีวิตในวันนี้！
เย่อู๋เทียน จะไม่เสียใจจริงๆเหรอ?
บนโลกใบนี้……..
ใครที่ไม่อยากมีพ่อแม่?
ใครละที่ไม่อยากได้ความรักจากพ่อ และความกตัญญูจากลูก?
ทอดถอนหายใจ！
เย่จินหลิงตอนยังมีชีวิตอยู่ไม่ได้เป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพ กลับแย่ผู้หญิงของเย่อู๋เทียนมาเป็นของตัวเอง!
แม้ว่าเรื่องราวในนี้จะมีความเข้าใจผิดอยู่มากก็ตาม!
แต่สุดท้ายมันก็กลายเป็นปมในใจของเย่อู๋เทียน!
ในห้องโถงของสถานที่จัดงาน เต็มไปด้วยผู้คน
ผู้ที่มาแสดงความไว้อาลัย ต่างรอเคารพศพของเย่จินหลิง
เย่อู๋เทียนกลับยืนอยู่ตรงนั้นตลอด
ไม่มีใครมีความกล้าที่จะเข้าไปเตือน
ทุกคนในตระกูลเย่ นอกจากเสิ่นจูนอี๋ สายตาที่มองเย่อู๋เทียน คมดั่งใบมีด
เกลียดจนอยากจะแทะเนื้อมากิน เอาเลือดมาดื่ม
ภาพนี้สำหรับแขกที่อยู่ในงาน ต่างเต็มไปด้วยความสงสัย
เย่อู๋เทียนถูกทางการตามล่าตัวอยู่ไม่ใช่เหรอ?
ทำไมถึงมาปรากฏตัวตรงนี้?
ผู้มีอิทธิพลแต่ละคน ล้วนคิดหนักกันทุกคน
ล้วนเฝ้าดูอย่างเงียบๆ
และในเวลานี้ ประตูด้านนอกก็ดังขึ้นด้วยเสียงครึกโครม
ทุกคนต่างมองออกไป ก็เห็นชายหนุ่มรูปร่างผอมเพรียวนายหนึ่ง ลงมาจากรถลีมูซีนคันยาว
ชายหนุ่มคนนี้ หน้าตาหล่อเหลา บุคลิกลักษณะไม่ธรรมดา กลับแต่งกายด้วยชุดสูทสีแดง!
ยังมีชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินอยู่ด้านหลังของชายหนุ่ม
หญิงสาวนั้นอายุแตกต่างจากชายหนุ่ม ผมทองดวงตาสีฟ้า หน้าตางดงาม รูปร่างสูงเพรียว ราวกับนางฟ้าลงมาเกิด
ผู้ชาย อยู่ในวัยกลางคน ผมดำหน้าขาว สีหน้าเยือกเย็น ให้ความรู้สึกเหมือนรังแกไม่ได้ง่ายๆ
ผู้คนที่อยู่ในงานเมื่อเห็นใบหน้าที่ชัดเจนของหญิงสาวแล้ว ต่างก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้า
“นี่มัน ………”
“ลูกสาวของผู้บัญชาปกครองชายแดนแห่งประเทศมหาอำนาจ เจ้าหญิงเอลลี่!?”
“แล้วชายหนุ่มคนนี้เป็นใคร?”
“มางานแบบนี้ เขาทำไมยังสวมชุดสูทสีแดงทั้งชุดนะ?”
“พวกคุณรีบดู ผู้ชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังเขาคือ แชมป์นักบูโดสมัยที่หนึ่งของโลก ชื่อว่าแจ็ค หลิว
ตอนนี้ผู้คนในงาน ล้วนเบิกตากว้าง
แต่ในขณะที่ทุกคนตกใจ ขบวนรถขบวนหนึ่งก็ค่อยๆ มาหยุดอยู่ข้างหลังรถลีมูซีนคันยาว
คนที่ลงมาจากบนรถ ล้วนเป็นบุคคลสำคัญทางการเมืองของประเทศตะวันตก!
แต่ว่า คุณเหล่านี้ กลับเดินอยู่ด้านหลังชายหนุ่มที่สวมชุดสูทสีแดง
ภาพนี้ สั่นสะเทือนไปทั้งงาน!
“ประธานสภาผู้แทนราษฎรแห่งประเทศหลัน คาร์โล？”
“ประเทศเฟิง บูฮันต์！？”
“คนนั้นคือ……เซียนหุ้นแห่งประเทศมหาอำนาจ ฮอบสัน？”
“ชายหนุ่มที่สวมชุดสูทสีแดง คืนใครกันแน่?”
“จะมีแบล็กที่น่าสะพรึงกลัวแค่ไหน บุคคลสำคัญของโลกมากมายขนาดนี้ กลับเดินตามหลังเขาอย่างว่าง่าย！”
“น่าจะเป็นศัตรูตัวฉกาจของตระกูลเย่ มิเช่นนั้น คงไม่ปรากฏตัวด้วยเครื่องแต่งกายประหลาดแบบนี้！”
“ตระกูลเย่ ทำการค้าไปทั่วโลก วันนี้ล้มลง มีแต่คนคอยซ้ำเติม！”
ชายหนุ่มที่สวมชุดสูทสีแดง ก็คือเย่จื่อหลง
แขกที่อยู่ที่อยู่ในงานส่วนใหญ่ กลับไม่เคยเห็นคนผู้นี้มาก่อน
แต่ทางที่เย่จื่อหลงเดินผ่าน
ไม่มีใครกล้าขวาง！
คนที่อยู่ด้านหลังของเย่จื่อหลง แต่ละคนล้วนแต่ไม่ธรรมดาเลย
โดยเฉพาะเจ้าหญิงเอลลี่
ไข่ในหินของผู้บัญชาปกครองชายแดนแห่งประเทศมหาอำนาจ
ตอนนี้อยู่ด้านหลังของเย่จื่อหลง ราวกับเป็นผู้ติดตาม！
ในงานมียังผู้มีอิทธิพลทางการค้าที่มีมูลค่ากว่าหมื่นล้านอยู่ไม่น้อย เมื่อเห็นภาพนี้แล้ว ในใจก็สับสนมาก！
ชายหนุ่มชุดแดงคนนี้ช่างมาแรงเหรือเกิน！
เค้กชิ้นนี้อย่างตระกูลเย่…….
เกรงว่าคงต้องยืนมองดูถูกเขาแย่งไป
ภายใต้การจับตามองของทุกคน เย่จื่อหลงเดินเข้าไปในห้องโถงตั้งศพ และหยุดลงที่ระยะห่างจากเย่อู่เทียนประมาณสามสิบเมตร
เสิ่นจูนอี๋ที่เป็นภรรยาของเย่จินหลิง กำลังยืนอยู่ข้างศพของเย่จินหลง เมื่อเห็นเย่จื่อหลงสวมชุดสูทสีแดงมาร่วมงาน！
อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง
เธอรู้ว่าวันนี้เย่จินหลิงจะมาก่อกวนที่นี่ แต่คาดไม่ถึง ไอ้หมอนี่จะโอเวอร์ขนาดนี้！
ลูกสาวของผู้บัญชาปกครองชายแดนแห่งประเทศมหาอำนาจ ยังยืนอยู่ด้านหลังของเขา
ยังมีผู้มีอิทธิพลของทั่วทุกมุมโลกยืนอยู่ด้วย!
หนึ่งในหลายคนนี้ แต่ละคนล้วนเคยขึ้นปกนิตยสารดังมาแล้ว
เงียบกริบ!
เงียบเหมือนป่าช้า!
สมาชิกหลักของตระกูลเย่ไม่ง่ายเลยกว่าจะออกมาจากสถานีตำรวจ
เมื่อเห็นเย่จื่อหลง แววตาก็เป็นประกาย ราวกับเห็นผู้ช่วยชีวิต!
เมื่อเทียบกับเย่จื่อหลง แม้ว่าการกระทำของเย่อู๋เทียนจะโอหัง ก็เปรียบเสมือนแค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น!
หลังจากที่เย่จื่อหลงหยุดฝีเท้าลง ก็ยืนมองแผ่นหลังของเย่อู๋เทียนอย่างเย็นชา สีหน้าเยือกเย็นน่ากลัว แล้วเรียกเย่อู๋เทียน
“พี่ชายของผม ผมได้ยินมาว่า พี่เป็นคนทำให้ตาแก่อย่างเย่จินหลิงเสียชีวิต?”
“ใช่มั้ย?”
โครม!
ผู้คนในงานแตกตื่น！
เพียงพริบตาเดียว ทุกคนก็คิดได้ในทันที!
ชายหนุ่มคนนี้ ที่แท้ก็เป็นลูกชายของเย่จินหลิง!
เพียงครู่เดียว สายตาของคนทั้งหมด ต่างก็ไปจับจ้องอยู่บนตัวของเย่อู๋เทียนและเย่จื่อหลง
เย่อู๋เทียนหันหน้ามองไปทางเย่จื่อหลง
แววตาเย็นเยือก
แต่เมื่อสายตาไปเจอกับชายวัยกลางคนที่อยู่ด้านหลังของเย่จื่อหลง สายตาก็หยุดชะงัก
แจ็ค หลิว！
เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว ไอ้หมอนี่กับสิบสองจอมเทพของวิหารจอมเทพปรากฏตัวพร้อมกันที่เมืองเจียงไห่
เพียงแต่ตอนนั้นที่สู้กับสิบสองจอมเทพ
เพราะแจ็คหลิวไม่แม้แต่จะกล้าเข้าร่วมต่อสู้ ถึงสามารถหลบหนีไปได้
บัดนี้ กลับมาปรากฏตัวอยู่ที่ด้านหลังของเย่จื่อหลง
คาดว่าเย่จื่อหลงน่าจะเข้าร่วมองค์กรวิหารจอมเทพแล้วอย่างแน่นอน!
สิ่งที่สำคัญที่สุด………
เย่อู๋เทียนสงสัยมาโดยตลาอด
ตอนนั้นเป็นฝีมือของใครกันแน่ ที่เอาข้อมูลของตัวเองที่กลับมาเมืองเจียงไห่ไปให้กับวิหารจอมเทพ
ตอนนี้ดูแล้ว แจ็ค หลิวคนนี้ น่าสงสัยที่สุด!
แน่นอนว่าเมื่อพิจารณาว่าแจ็ค หลิวในตอนนี้เหมือนจะเป็นลูกน้องของเย่จื่อหลง มีความเป็นไปได้อย่างสูง เย่จื่อหลงนั้นถึงจะเป็นคนที่ทรยศเขาในตอนนั้น!
การต่อสู้ในครั้งนั้น!
ภรรยา เสิ่นรั่วชิง ได้รับบาดเจ็บ
นอนสลบนานถึงเจ็ดปี
ความแค้นนี้ของเย่อู๋เทียน เกรงว่าต่อให้ชดใช้ด้วยชีวิตของสิบสองจอมเทพ ก็ไม่สามารถคลายความแค้นนี้ไปได้
เรื่องในครั้งนี้มีความเกี่ยวข้องกับเย่จื่อหลงจริงเหรอ……..
ถ้างั้น………
เขาก็ไม่สมควรที่จะมีชีวิตต่อ!
เมื่อคิดถึงตรงนี้
เย่อู๋เทียนก็ไม่ได้สนใจเย่จื่อหลง เอาสายตาจ้องมองไปทางแจ็ค หลิว
พูดอย่างเรียบ
“แก มาทางนี้ ฉันมีเรื่องจะถามแก”
แจ็ค หลิวมองเย่อู๋เทียนด้วยสายตาที่ดูถูก
“เย่อู๋เทียน ไม่เจอกันเสียตั้งนาน”
ผ่านไปเจ็ดปี แจ็ค หลิวที่เห็นเย่อู๋เทียนอีกครั้ง กลับไม่มีความแปลกใจเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะในสายตาเขา
เย่อู๋เทียนถูกวิหารจอมเทพจับไปขังสั่งสอนในดินแดนอันเหน็บหนาวเป็นเวลาเจ็ดปี ได้กลายเป็นหมาเลียแข้งของวิหารจอมเทพไปนานแล้ว
บัดนี้ แจ็ค หลิวที่อยู่ในวิหารจอมเทพ มีตำแหน่งที่ไม่ธรรมดา
เย่อู๋เทียนที่อยู่ต่อหน้าเขา แม้แต่หมายังสู้ไม่ได้
แต่ก่อนที่แจ็ค หลิวจะมา ได้สัญญากับเย่จื่อหลงไว้แล้ว
วันนี้！
ชีวิตของเย่อู๋เทียน เป็นของเย่จื่อหลง
ให้เย่จื่อหลงทำร้ายเย่อู่เทียนจนบาดเจ็บสาหัส ตัวเองค่อยลงมือ
ไม่ว่ายังไงสุดท้าย ก็ไว้ชีวิตเขาจะดีกว่า อย่างไรเสีย ไม่มองด้านหนึ่งก็ต้องมองอีกด้านหนึ่ง เย่อู๋เทียน ตอนนี้เป็นหมาของวิหารจอมเทพ！
วินาทีต่อไป ดวงตาของแจ็ค หลิวก็เบิกกว้างในทันที
เห็นเย่อู๋เทียนสะบัดมือไปหนึ่งที
แจ็ค หลิวรู้สึกเจ็บปวดที่หัวเข่าโดยยังไม่ทันเห็นการเคลื่อนไหวของเขาอย่างชัดเจน
ทันทีหลังจากนั้น ขาของเขาทั้งขาก็อ่อนราวกับเส้นก๋วยเตี๋ยว และเขาก็คุกเข่าลงกับพื้น
เย่อู๋เทียน พูดขึ้นอย่างเย็นชา
“ฉันบอกให้แกมาที่นี่ แก ไม่ได้ยินคำพูดของฉันเหรอ?”
คนในงาน แตกตื่นอีกครั้ง！
แชมป์บูโดระดับโลกอย่างแจ็ค หลิว กลับคุกเข่าอยู่บนพื้น
นี่……….
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
โดยเฉพาะเย่จื่อหลง สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก
คนอื่นมองไม่ทัน แต่เขานั้นเห็นอย่างชัดเจน ที่แจ็ค หลิวกึ่งคุกเข่าอยู่ตรงพื้น
เป็นฝีมือของเย่อู๋เทียน
แจ็ค หลิวที่เป็นอาจารย์ของตัวเอง！
ตอนนี้ แค่ทักทายเย่อู๋เทียน ก็ถูกเล่นงานจนคุกเข่า?
แม้ว่า ฝีมือของตัวเองจะเหนือกว่าอาจารย์ แต่เย่อู๋เทียนที่อยู่ต่อหน้าตัวเอง กลับจัดการแจ็ค หลิวได้อย่างง่ายดาย！
หรือว่า…………
เย่อู๋เทียนสำเร็จถึงแดนตามตำนานที่เล่าขานแล้วจริงๆ?