จอมนักรบอหังการ - บทที่ 459 ฝึกคู่เชียวน่ะ ฝึกคู่กับเย่อู๋เทียนเชียวน่ะ 1

จอมนักรบอหังการ บทที่ 459 ฝึกคู่เชียวน่ะ ฝึกคู่กับเย่อู๋เทียนเชียวน่ะ 1

แต่สิ่งที่โจวซีนึกไม่ถึงก็คือ เย่อู๋เทียนไม่แม้แต่จะเหลือบมองวิชาหยินหยางสราญรมย์ที่อยู่ในมือของเธอด้วยซ้ำ และกล่าวว่า “มันเป็นวิชาชั่วร้าย คุณไม่รู้คำศัพท์ที่อยู่ในนั้น กลับเป็นเรื่องที่ดี”

ก่อนหน้านั้นตอนที่โจวซีได้คัมภีร์เล่มนี้มา เธอคิดว่าวิชาหยินหยางสราญรมย์เป็นวิชาที่ชั่วร้ายเช่นกัน แต่ตอนนี้เธอกลับกล่าวด้วยหน้าแดงระเรื่อว่า “จะเป็นวิชาชั่วร้ายได้อย่างไร? การผสานหยินหยาง เป็นกฎธรรมชาติ เป็นสิ่งที่ถูกต้อง…เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ท่าน..ท่านดูสักนิดเถอะ ช่วยคลายความสงสัยให้น้องด้วย!”

ถ้าเย่อู๋เทียนไม่รู้ความคิดของโจวซีก็เป็นเรื่องแปลกแล้ว แต่การที่โจวซีรุกแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกจำใจ เพราะเขาคงไม่สามารถยกกำปั้นข่มขู่เธอได้……

อย่าทำตัวแรดต่อหน้าผม ถ้ายังทำตัวแรดต่อหน้าผมอีก ! ผมจะชกคุณ

ไม่เหมาะสม

ผู้ชายควรให้เกียรติผู้หญิงสักนิด

โดยเฉพาะผู้หญิงอย่างโจวซี เธอไม่เคยคิดที่จะทำร้ายเย่อู๋เทียน

ชอบเย่อู๋เทียน

รักเย่อู๋เทียน

เธอต้องการฝึกวิชาหยินหยางสราญรมย์กับเย่อู๋เทียน……

ในที่สุดเย่อู๋เทียนก็เหลือบมองคัมภีร์โบราณที่อยู่ในมือโจวซีแวบหนึ่ง และอธิบายเบา ๆ

“ผมเคยอ่านนานแล้ว มันไม่ได้เข้าใจยากหรอก เหตุผลที่ผมบอกว่ามันเป็นวิชาชั่วร้าย เพราะว่ามันเป็นวิชาชั่วร้ายจริง ๆ มันไม่เพียงแค่เป็นสาขาหนึ่งของคัมภีร์หวงตี่เน่ยจิงในเต้าจ้างเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น มันยังแยกออกมาไม่สมบูรณ์ และเน้นเฉพาะการฝึกคู่ระหว่างชายหญิงเท่านั้น ไม่มีอะไรคู่ควรแก่การชื่นชม ถ้าฝึกตามเนื้อหาที่อยู่ในนั้น มันจะได้ผลลัพธ์ตรงกันข้าม!”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ เย่อู๋เทียนเสริมอีกประโยค

“ถ้าคุณสนใจเคล็ดวิชาประเภทนี้จริง ๆ ผมสามารถสอนคัมภีร์หวงตี่เน่ยจิงให้คุณภายหลังได้ นั่นถึงจะเป็นวิชาหยินหยางผสานควบคุมชี่ที่ถูกต้อง ส่วนที่เหลือเป็นแค่เคล็ดวิชาทั่วไปเท่านั้น ไม่มีอะไรน่าฝึก!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจวซีรู้สึกตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

มันเหมือนกับนักบู๊ใหม่ถือคัมภีร์เล่มหนึ่งที่ตนเองคิดว่าเป็นวิชาชั้นสูง แล้วมอบให้เทพผู้ยิ่งใหญ่ แต่ผลลัพธ์คือ เทพผู้ยิ่งใหญ่คนนี้เป็นสุดยอดในด้านนี้มานานแล้ว!

โจวซีไม่รู้จะพูดอะไรอยู่สักพัก

ถือคัมภีร์โบราณเล่มนี้อยู่ในมือ จะเก็บไว้ก็ไม่ได้ ทิ้งไปก็ไม่ได้

เพราะก่อนหน้านั้น ถึงแม้โจวซีจะดูเนื้อหาของคัมภีร์โบราณเล่มนี้แค่ผ่าน ๆ แต่เธอรู้สึกว่าวิธีการฝึกบางอย่างในนั้นยอดเยี่ยมมาก ทำให้คนที่อ่านแล้วอายจนหน้าแดง แต่ความจริงแล้ว มันแฝงด้วยวิธีการควบคุมชี่ระหว่างชายหญิง!!

หากฝึกวิชานี้!

ไม่เพียงแค่สามารถเพลิดเพลินกับความสุขเท่านั้น แต่ยังช่วยให้พลังบำเพ็ญสูงขึ้นอีกด้วย!

แต่นึกไม่ถึงว่า……

เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่อู๋เทียนแล้ว คัมภีร์โบราณเล่มนี้ไม่มีความหมายอะไร?

กระทั่งไม่สามารถถือเป็นวิชาพื้นฐานได้ด้วยซ้ำ?

แต่เมื่อคิดอีกที

เมื่อสักครู่เย่อู๋เทียนพูดว่าอะไรน่ะ?

จะสอนวิชาหยินหยางผสานควบคุมชี่ที่อยู่ในคัมภีร์หวงตี่เน่ยจิงให้ตนเอง! ?

ฝึกคู่เชียวน่ะ!

ฝึกคู่กับเย่อู๋เทียน?

ถึงแม้จะแค่ครั้งเดียว!

ก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ โจวซีแสดงนิสัยแรดเงียบของตนเองออกมา ถึงแม้ว่าภายในใจของเธอจะตื่นเต้นมาก แต่เธอยังคงแสดงสีหน้าราบเรียบ และตอบกลับเบา ๆ

“ค่ะ ถ้าเช่นนั้น……น้องขอบคุณชิงตี้ล่วงหน้า และตั้งตารอที่ท่านจะสอนน้องฝึกคัมภีร์หวงตี่เน่ยจิงด้วยตนเอง!”

ความจริงแล้ว โจวซีไม่เคยเห็นคัมภีร์หวงตี่เน่ยจิงเล่มจริงด้วยซ้ำ

เธอคิดว่าวิธีการฝึกคู่ที่เย่อู๋เทียนกล่าวนั้น เหมือนชายหญิงเข้าเรือนหอ…..

ตื่นเต้น!

จากนั้นเย่อู๋เทียนก็ไม่ได้พูดอะไรอีก หลังจากขับรถลงจากภูเขาแล้ว เขาตรงไปที่ซอยหลัวฝูทันที

โจวซีอยากจะสนทนากับเย่อู๋เทียนให้มากขึ้นเท่านั้น

ไม่มีความหมายอื่นใด

เธอรู้สึกว่าเมื่อตนเองสนทนากับผู้ชายที่อยู่ด้านข้างคนนี้มากขึ้น ก็ถือว่าตนเองได้กำไรแล้ว!