จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 290 มนุษย์ เซียน ปีศาจ พระพุทธเจ้า และอสูร วิถีทั้งหมดอยู่ร่วมกัน

บทที่ 290 มนุษย์ เซียน ปีศาจ พระพุทธเจ้า และอสูร วิถีทั้งหมดอยู่ร่วมกัน!

ขุมนรกที่ไร้ที่สุด กระแสพลังของปีศาจที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า จอมปีศาจนับไม่ถ้วนอยู่ในที่แห่งนั้น

และความรู้สึกของผู้โดดเดี่ยวก็เหมือนจริงมากเขารู้สึกได้ถึงกระแสพลังจากเซียนต้นกําเนิดอันลึกลับนี้ในสถานที่โบราณซึ่งเปี่ยมไปด้วยพลังปีศาจที่ไร้ที่สุด!

สถานที่แห่งขุมนรกนี้ เกี่ยวข้องกับเซียนต้นกําเนิดที่ดับสูญด้วยหรือไม่?ผู้โดดเดี่ยวมีท่าทางที่มึนงงชั่วขณะ

และภาพโบราณนั้นยังไม่หยุดนิ่ง ยังคงเปลี่ยนแปลงและหมุนเวียนไปเรื่อยๆ

ภาพต่อไป เป็นแสงกระจ่างของพระพุทธเจ้าที่มีชัยอันยิ่งใหญ่ราวกับแม่น้ำสวรรค์ไหลลงมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เสียงสวดมนต์ที่ดังไม่รู้จบดูเหมือนจะมาจากภาพโบราณราวกับมีพลังวิเศษที่แปลกประหลาดอย่างหาที่เปรียบมิได้แม้ว่าผู้โดดเดี่ยวจะได้รับการเลื่อนเขตแดนเป็นผู้กุมชะตาแล้วแต่หัวใจของเขายังคงอยู่ในความสับสนและดูเหมือนว่าจะมีแรงกระตุ้นให้เปลี่ยนมานับถือพุทธศาสนา

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเช่นนี้แต่หากมีผู้ที่ได้มาภายหลังอยู่ที่นี่และได้เห็นภาพโบราณนี้ก็อาจสูญเสียทุกอย่างในทันทีเปลี่ยนมานับถือศาสนาพุทธกลายเป็นสาวกผู้ศรัทธาที่เลื่อมใสพระพุทธเจ้าตรงกลางของภาพมีภูเขาที่มองไม่เห็น

เป็นการยากที่จะอธิบายเป็นคําพูดว่าภูเขานั้นยิ่งใหญ่เพียงใดมีจักรวาลที่ล่องลอยอยู่รอบๆ

ภูเขาและในยามสลัวมีพระพุทธเจ้านับพันล้านรูปปรากฏอยู่เหนือจักรวาลที่มองไม่เห็นและภูเขาที่สูงตระหง่านเมื่อปรากฏบนยอดเขาเสียงสวดมนต์ที่ดังไปรอบๆดูเหมือนจะเป็นการยกย่อง สรรเสริญราวกับการบูชาสิ่งมีชีวิตสูงสุด

ขึ้นไปด้านบนสุดของจักรวาลเป็นภูเขาพระพุทธเจ้าที่ดูเหมือนจะยื่นออกมาจากจักรวาลที่นั่นเปี่ยมไปด้วยแสงของพระพุทธเจ้าอันยิ่งใหญ่จนเติมเต็มความว่างเปล่าและบริเวณโดยรอบ

ทั้งหมดและย้อมทุกสถานที่ให้เป็นสีทอง

ดูเหมือนว่าผู้โดดเดี่ยวจะเห็นรูปปั้นของพระพุทธเจ้าขนาดใหญ่ที่ปกคลุมท้องฟ้าและครอบคลุมพิภพเติมจักรวาลมิติเวลาและสถานที่อันไร้ที่สุด

เขาถือดอกบัวไว้ในมือและนั่งบนบัลลังก์ดวงตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความเมตตาและรูปปั้นนั้นไร้ขอบเขตจนเต็มไปทั่วทั้งจักรวาล มีอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่งครอบคลุมทุกอย่างและมีความรู้สึกเป็นอิสระและไร้ขอบเขตอันไร้ที่สุด

เบื้องหลังรูปปั้นที่คล้ายพระพุทธเจ้านี้มีแสงกระจ่างแห่งปัญญาและการตรัสรู้ที่สมบูรณ์แบบแกว่งไกวอยู่สูงปกคลุมจักรวาลที่นับไม่ถ้วนส่องกระจ่างแก่พิภพหลายพันล้านพิภพแสงกระจ่างนั้นสง่างามราวกับดวงอาทิตย์และบริสุทธิ์ราวกับแสงสว่างของดวงจันทร์ที่สดใสแรงกดดันอันทรงพลังและไร้ที่สิ้นสุดนั้นดูเหมือนจะครอบคลุมสวรรค์ครอบคลุมมิติเวลาและพื้นที่อันไร้ขอบเขต!

“อมิตาพุทธ”
ภาพกะพริบอีกครั้ง และยังคงเป็นภูเขาพระพุทธเจ้าที่สง่างามและไร้ที่สุด

แต่มีร่างที่ทรงอํานาจถือกระบองเซียนต้นกําเนิดหกจื่อหกชุ่นยืนอยู่เหนือเก้าสวรรค์คําราม

เก้องสวรรค์เขาถือกระบองเซียนฟาดไปทางพระพุทธเจ้าขนาดใหญ่ที่ไร้ขอบเขตซึ่งประทับอยู่บนยอดเขาพระพุทธเจ้า

เมื่อเทียบกับพระพุทธเจ้าองค์ใหญ่ที่ไร้ขอบเขตซึ่งนั่งอยู่บนยอดเขาพุทธเจ้าเหนือเก้าสวรรค์นี้เขาดูเหมือนจะเล็กจนไม่มีผู้ใดสนใจ แต่กระแสพลังที่กดดันจักรวาลเล็ดลอดออกมาจากร่างของเขา ทําให้มิติราบลงโดยทันที

ไม่มีใครคิดว่า เจ้าของร่างนี้จะด้อยกว่าพระพุทธเจ้าที่ประทับอยู่ในภูเขาพระพุทธเจ้า”อมิตาพุทธ”

ไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่บนยอดเขาพระพุทธเจ้าที่ตั้งตระหง่านเหนือภูเขาพระพุทธเจ้าเสียงสวดมนต์จากสวรรค์ยิ่งดังขึ้นและแสงกระจ่างของพระพุทธเจ้าก็ยิ่งกระจ่างยิ่งขึ้นไปอีก

ในที่สุดหลังจากเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความเมตตาและความงดงามเปล่งออกไปท่ามกลางเงาของพระพุทธเจ้าองค์ใหญ่มีพระพุทธเจ้าที่ดูเหมือนจะมีความเมตตาทั้งหมดความงามทั้งหมด ความปรารถนาดีทั้งหมดความยิ่งใหญ่ทั้งหมดในพิภพก็ปรากฏตัวขึ้น

เขาเดินออกมาจากเงาพระพุทธเจ้าที่ไร้ขอบเขตสวมผ้าปาดไหล่สีทองใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความเมตตายืนอยู่บนท้องฟ้าทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเขามีขนาดเล็กจนเท่ารูขุมขนทั้งหมดนั้นไร้ที่ติทั้งหมดแสดงออกถึงความเป็นนิรันดร์เสรีภาพที่ไร้ขอบเขตปราศจากภัยพิบัติและสิ่งอันตรายและหลักความจริงสูงสุดของการไม่มีการเกิดและไม่มีความตาย

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้นี้คือเจ้าของภูเขาพระพุทธเจ้าตัวตนสูงสุดที่ไร้เทียมทานอีกทั้งยังเป็นสิ่งมีชีวิตโบราณที่เหนือกว่าผู้กุมชะตาอีกด้วย ตัวตนโบราณที่พิสูจน์ความสงสัยในความไร้ที่สุดของเซียนต้นก๋าเนิด!

“อมิตาพุทธ”

พระพุทธเจ้าปรากฏประสานมือท่องพระนามพระพุทธเจ้าแล้วประนมมือเบาๆจากนั้นก็ชี้ขึ้นไปบนสวรรค์และพื้นดินพิภพปะทะเข้ากับความโกรธเกรี้ยวที่กําลังกดลงมาจากเก้าสวรรค์

ภาพจบลงอย่างกะทันหันและภาพการต่อสู้หลังจากนั้นก็ไม่ถูกเปิดเผย

เป็นที่ชัดเจนว่านั้นเป็นการต่อสู้ที่สามารถสร้างความสั่นสะเทือนพิภพที่ไร้ที่สิ้นสุดได้อย่างแน่นอนและทําให้ทะเลพหุภพอันไร้ที่สิ้นสุดทั้งหมดต้องสั่นสะเทือน……

ทั้งสองอยู่เหนือผู้กุมชะตาและอยู่เหนือตัวตนของเซียนต้นกําเนิด แม้ว่าจะวางพวกเขาจะอยู่ในทะเลพหุภพอันไร้ที่สิ้นสุดทั้งหมดก็ตาม

สิ่งมีชีวิตดังกล่าว และการปรากฏขึ้นของพระพุทธเจ้าเท่านี้ก็เพียงพอที่จะทําให้พิภพนับพันล้านเกิดความรู้สึกว่าตอนนี้มันเป็นการต่อสู้ของสองสิ่งมีชีวิตนี้

ผู้โดดเดี่ยวเชื่อว่าไม่ว่าผลลัพธ์ของการต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นอย่างไร การต่อสู้ครั้งนี้จะถูกบันทึกลงไปในประวัติศาสตร์อย่างแน่นอนไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเพียงใดก็เป็นเรื่องยากที่จะลบความ รุ่งโรจน์ของการต่อสู้ครั้งนี้!วาบ!

ภาพโบราณปรากฏขึ้นอีกครั้ง

คราครั้งนี้ สิ่งที่ภาพโบราณนําเสนอคือความว่างเปล่าที่ไร้ขอบเขต

มีรูปร่างหนึ่งที่ใหญ่โตจนไม่สามารถอธิบายได้ปรากฏขึ้นเติมเต็มความว่างเปล่าทั้งหมดในสายตา

กรงเล็บของมังกรมีสีทองนิ้วสีน้ำเงินทําลายขีดจํากัดของเก้าสวรรค์แสดงความสมบูรณ์แบบไม่รู้จบและความสําเร็จอันยิ่งใหญ่
เมื่อถึงจุดนี้ภาพทั้งหมดก็จบลงและความว่างเปล่าก็สงบลงอีกครั้ง

“วิถีแห่งมนุษย์วิถีแห่งนิรันดร์วิถีแห่งปีศาจวิถีแห่งพุทธวิถีแห่งอสูร……

“1

ผู้โดดเดี่ยวพึมพํากับตัวเอง

ในบรรดาภาพที่ปรากฏทีละภาพเห็นร่องรอยของการมีอยู่ของวิถีดังนี้

ภาพแรกคือการพิชิตของจอมจักรพรรดิสูงสุดเป็นวิถีแห่งมนุษย์
ภาพที่สองคือแดนนิรันดร์เป็นวิถีแห่งนิรันดร์

ภาพที่สามของจอมปีศาจเป็นวิถีแห่งปีศาจ

ภาพที่สี่ของพระพุทธเจ้าเป็นวิถีแห่งพุทธ

ภาพที่ห้า แสดงให้เห็นฉากของสองเซียนต้นกําเนิดที่ต่อสู้กัน

ภาพที่หกเป็นกรงเล็บมังกรทะยานท้องฟ้าเป็นวิถีแห่งอสูร

ในแต่ละภาพปรากฏถึงเซียนต้นกําเนิด

และตัวตนเซียนต้นกําเนิดเหล่านี้ล้วนต่างอยู่ในที่แห่งหนึ่งแดนสุขาวดี!

แดนสุขาวดีอยู่ที่ใด? มีเซียนต้นกําเนิดมากมายแค่ไหน?

ในชั่วขณะหนึ่ง หัวใจของผู้โดดเดี่ยวนั้นเปี่ยมไปด้วยความสงสัยและความเกรงกลัวต่อแดนสุขาวดี!