จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 306 วิธีนี้มีเพียงราชันผู้กําแหงที่ใจถึงจริงเท่านั้นที่กล้าลอง

บทที่ 306 วิธีนี้มีเพียงราชันผู้กําแหงที่ใจถึงจริงเท่านั้นที่กล้าลอง!

ps: จะพบว่ามีเก้าสวรรค์บ้างแดนสวรรค์บ้างในร่างกายจริงๆแล้วก็คือหนึ่งในแดนลับทั้งห้านะครับผมก็เพิ่งรู้เหมือนกัน

ตลอดทุกยุคทุกสมัยทุกความสําเร็จที่มีอยู่จริงได้เดินไปตามเส้นทางแห่งสามจื่อเหนือหัวมีเทพเจ้า

ในวันนี้จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญกําลังทําสิ่งที่ตรงกันข้ามไม่ไว้วางใจกับวิญญาณพํานักภายนอกร่างกายอีกต่อไปแต่กลับรวมวิญญาณพํานักไว้ในตัวเองกลายเป็นหนึ่งเดียวกับความ

ลึกลับเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นเทพเจ้า!

แทนที่เทพเจ้าด้วยร่างของตนเองก้าวเข้าสู่เส้นทางราชันเซียนนิรันดร์อีกครั้ง!

ช่างเป็นความทระนงและกล้าหาญอย่างแท้จริง!

ฉินมู่ที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งล้านลี้เฝ้าดูจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญดึงวิญญาณพํานักเข้าสู่

ร่างกาย และอดไม่ได้ที่แสดงรอยยิ้มที่มุมปาก

เขารู้ว่าจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญนั้นจิตใจดีงามและเฉลียวฉลาดอย่างยิ่ง เพียงแค่ให้คําแนะนําเล็กน้อยเท่านั้นและนางก็จะใช้ข้อมูลนั้นรวบรวมสรุปและพิจารณายุ่งกับประวัติศาสตร์เล็กน้อย ปรับเปลี่ยนเศษเสี้ยวของประวัติศาสตร์ฝังเรื่องราวนั้นไว้แน่นใน จิตใจของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ
วันเวลาผ่านไปไร้สิ้นสุด แน่นอนว่านางย่อมคิดทบทวนได้อย่างเป็นธรรมชาติว่า“เกิดอะไรขึ้นและด้วยความฉลาดของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ เพียงแต่คิดถึงคําแนะนําที่ฉินมู่ให้นางไว้ในอดีตก็จะรู้วิธีว่าจะต้องทําอย่างไรต่อไปตามธรรมชาติ
“ดึงวิญญาณพํานักกลับสู่ร่างใช้ตัวเองแทนที่เทพเจ้าวิธีนี้เป็นไปได้”

ฉินมู่หัวเราะเบาๆเส้นทางที่จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญก้าวเดินไปนั้นโดยธรรมชาติแล้วเป็นไปได้ในความเป็นจริง มีวิธีฝึกฝนนับพันวิธีในพิภพ หมื่นวิถีที่จะฝึกฝน จะมีการกฏเกณฑ์ตายตัวได้อย่างไร

ตราบใดที่สามารถไปให้ถึงที่สุดได้โดยธรรมชาติแล้วนั่นย่อมเป็นวิธีที่ดีวิธีหนึ่ง!

ยิ่งไปกว่านั้นการเคลื่อนไหวของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญครั้งนี้ สอดคล้องกับเส้นทางปฏิบัติที่ดีที่สุดอย่างแท้จริงสามฉือเหนือหัวมีเทพเจ้าเทพเจ้าคืออะไร

ตลอดชั่วชีวิตในการฝึกฝนของผู้ฝึกยุทธ์ตลอดชีวิตไม่เพียงแต่ไม่นับถือพระเจ้าไม่บูชาภูตผีปีศาจเพียงเชื่อมั่นในตัวเองเคารพแต่เพียงความเป็นอมตะของตนเองเท่านั้นจึงจะสามารถปีนป่ายไปรับความอบอุ่นที่แท้จริงของผู้ไร้เทียมทาน!

เพียงแต่ว่าหากเป็นเรื่องของการฝึกฝนในเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ ก็ยังไม่จําเป็นต้องทําถึงระดับนี้

แต่ถ้าต้องการบรรลุเขตแดนผู้กุมชะตาเช่นนั้นเจ้าสามารถทําได้เพียงเคารพตนเองเท่านั้น!

ในฐานะผู้กุมชะตา พวกเขามีสถานะอันสูงส่งเหนือกว่าวิถีแห่งฟ้าดินอยู่เหนือฟ้าดินท่องเที่ยวอยู่ในกลียุคไร้ที่สุดด้วยอายุขัยไม่รู้สิ้น ท่ามกลางภัยพิบัตินับอนันต์ ตัวตนเช่นนั้นจะเชื่อในสามฉือเหนือหัวมีเทพเจ้าได้อย่างไรกัน?

ถึงจะมีเทพเจ้าจริงๆแต่นั่นก็คือตัวเขาเอง!

ข้าคือเทพเจ้าและเทพเจ้าก็คือข้าเท่านั้น

ตอนนี้จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญได้ก้าวเข้าสู่ขั้นตอนนี้ก่อนกําหนดสามารถบอกว่านี่เป็นสิ่งที่ดีสําหรับนางประโยชน์นั้นยอดเยี่ยมจนยากที่จะประเมินได้

และหลังจากที่จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญนําวิญญาณพํานักเหนือศีรษะเข้าไปในร่างกายห้า

แดนลับที่ถูกสะกัดกั้นในร่างกายของนางก็ปลดปล่อยพลังอันยิ่งใหญ่ที่หาที่เปรียบมิได้ออกมาผนวกเข้ากับวิญญาณพํานักที่นั่งอยู่เหนือเก้าสวรรค์ในร่าง

ก่อนหน้านี้มีการปิดกั้นจากตรวนเก้าผนึกราชันเซียนนิรันดร์พลังทั้งหมดจึงถูกสะกัดกั้นจนแทบจะไม่สามารถออกจากร่างของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญได้

แต่ตอนนี้มันต่างออกไปจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญค้นพบวิธีใหม่ในการรวมเทพเจ้าเหนือหัวสามฉื่อเข้าสู่ร่างและกลายเป็นหนึ่งเดียว!

ด้วยวิธีนี้ พลังที่ห้าแดนลับจัดหาให้ในร่างย่อมสามารถผ่านร่างกายไปได้อย่างเป็นธรรมชาติโดยปราศจากสิ่งกีดขวางและพลังทั้งหมดก็ถูกรวมเข้ากับเทพเจ้า

และด้วยพลังที่ไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่องวิญญาณพํานักที่เคยหม่นหมองมาก่อนก็พลันเปล่ง

ประกายส่องแสงราวกับดวงตะวันยามเที่ยงหลายร้อยล้านดวง กลายเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่งในทันที

บทสวดมนตร์อันไร้ที่สุดของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญยังคงดําเนินต่อไปไม่หยุดยั้ง

“นิมิตต่างๆที่เคยมีอยู่ทั่วมิติก่อนหน้านี้ก็ปรากฏขึ้นบนแดนสวรรค์ของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญและปรากฏขึ้นโดยรอบวิญญาณพํานักซึ่งน่ามหัศจรรย์

“ทําแบบนี้ถือว่าประมาทไปอยู่บ้างไม่ต้องพูดถึงเขตแดนเซียนนิรันดร์แม้กระทั่งเขตแดนพลังยุทธ์สูงสุดก็อาจจะไม่สามารถรักษาไว้ได๋” ราชันดอกบัวมองผู้หญิงในชุดขาวเหมือนหิมะด้วยเหตุผลบางอย่างเขามีความชื่นชมหาที่เปรียบไม่ได้อยู่ในใจ

การรวมวิญญาณพํานักเข้ากับร่างกายนับว่าเป็นความพยายามที่ช่างน่าอัศจรรย์แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นการเคลื่อนไหวที่อันตรายอย่างยิ่งเช่นกัน

ทําไม หลังจากฝึกฝนมานับหลายร้อยร้านปีสิ่งมีชีวิตในอดีตจึงตัดสินว่าเหนือแดนสวรรค์สามจื่อมีเทพเจ้า?

เป้าหมายก็เพื่อลดความเสี่ยงในการฝึกฝน

เพราะแม้ว่าผู้ที่ก้าวขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของเขตแดนที่แท้จริงจะล้มเหลวในก้าวข้ามไปสู่เขตแดนราชันเซียนนิรันดร์วิญญาณพํานักเสียหายอย่างมากก็แค่กลายเป็นเพียงความพยายามที่ล้มเหลว โดยไม่มีอันตรายอื่นอีก

เนื่องจากวิญญาณพํานักตรึงอยู่ระหว่างฟ้าดินหากได้รับความเสียหายก็จะไม่สร้างความเสียหายให้กับห้าแดนลับของผู้ฝึกยุทธ์

แม้ว่าวิญญาณพํานักจะสูญสิ้นถูกทําลายอย่างสมบูรณ์แต่ตราบใดที่ห้าแดนลับยังคงใช้การได้อยู่นั่นก็เพียงต้องการเวลาในการหล่อเลี้ยงที่ยาวนานขึ้นเท่านั้นและยังสามารถฝึกฝนวิญญาณพ่านักใหม่ได้

แต่การกระทําของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญในตอนนี้

นางส่งวิญญาณพํานักเข้าไปในร่างกายของนางและตรึงไว้ตรงกลางแดนลับแดนสวรรค์!ด้วยวิธีนี้หากวิญญาณพํานักมีปัญหาขึ้นมาจริงไม่เพียงแต่การก้าวข้ามไปสู่เขตแดนราชันเซียนนิรันดร์จะล้มเหลวแต่ยังจะสร้างความเสียหายให้กับเขตแดนลับอื่นๆอีกมากมายในร่างกายอีกด้วย

ด้วยวิธีนี้ไม่ได้เป็นแค่ความล้มเหลวในการก้าวข้ามไปสู่เขตแดนราชันเซียนนิรันดร์เท่านั้น

หากกระทั่งแดนลับแดนสวรรค์ได้รับผลกระทบเขตแดนก็จะถดถอยตกลงไปถึงจุดที่แม้กระทั่งด้อยกว่ายอดยุทธ์สูงสุด!

ยิ่งไปกว่านั้นถ้ารากฐานได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงนับประสาอะไรกับเขตแดนกระทั่งชีวิตก็ยากที่จะรักษาไว้ได้!

ด้วยเหตุนี้ราชันดอกบัวจึงมีความชื่นชมเช่นนั้น

เซียนนิรันดร์ทั่วไป มีใครกล้าลองแบบนี้บ้างไหม?

ทันทีที่มันล้มเหลวก็ถึงวาระบรรดาผู้ที่ฝึกยุทธ์โดยไม่รู้จบและสุดท้ายก็มีรากฐานพลังยุทธ์ในขอบเขตเซียนนิรันดร์แล้วอาจสูญเสียความกล้าหาญที่จะก้าวไปข้างหน้า

ในความเห็นของพวกเขาแม้ว่าจะล้มเหลวในการก้าวข้าม สิ้นหวังในเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์แต่พวกเขายังสามารถรักษาสถานะเดิมไว้ได้ในยามนั้น

แต่ถ้ามันเสี่ยงมากถึงขั้นนี้ไม่ต้องพูดถึงเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ หากแม้กระทั่งการฝึกหนักก่อนหน้านี้ก็ยังสูญเปล่า

ถ้าความพยายามดังกล่าวไม่ประสบความสําเร็จอย่างสมบูรณ์ก็ควรจะมีหนทางละเว้นบ้าง!

เมื่อคิดเช่นนี้แล้วราชันดอกบัวก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่นแล้วส่ายหน้า

เดิมทีเขายังคงคิดว่าถ้าจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญสามารถก้าวข้ามประสบความสําเร็จได้จริงๆก็จะเป็นการเปิดเส้นทางแห่งการฝึกฝนที่ไม่เคยมีมาก่อน

ตอนนี้เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วนั่นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

เนื่องจากตัวตนที่ต้องการก้าวข้ามไปด้วยวิธีนี้จะต้องเป็นราชันผู้กําแหงที่แท้จริงที่มีความมุ่งมั่นอย่างหาที่เปรียบมิได้

ก็เหมือนกับเซียนนิรันดร์ที่สูญเสียจิตวิญญาณของพวกเขาไปแล้ว แม้ว่าจะได้รับวิธีก้าวข้ามไปวิธีนี้ เกรงว่าพวกเขาคงไม่กล้าลอง!