จอมบงการเทพยุทธ์ - บทที่ 6 ไม่ใช่เพื่อความเป็นอมตะ แต่เ
าได้รับแต้มตกใจ +80 จาก ซูหวู่ชาง❗️’
‘เจ้าได้รับแต้มตกใจ +100 จาก เจียนเฉิน❗️’
‘เจ้าได้รับแต้มตกใจ+200 จาก หลิวหยงชุน❗️’
…………
เมื่อภาพจำแลงของจอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญปรากฏขึ้นโดยสมบูรณ์เหนือเก้ามังกรลากโลง แต้มตกใจที่ฉินมู่เก็บเกี่ยวได้ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว❗️
แปดหมื่น เก้าหมื่น หนึ่งแสน…
อัตราแต้มตกใจเพิ่มขึ้น เร็วกว่าตอนที่เก้ามังกรลากโลงปรากฏตัวครั้งแรก❗️
ในอีกด้านหนึ่ง ก็เพราะว่าคนที่ตกใจในครั้งนี้เป็นผู้ฝึกยุทธ์
ในทางกลับกัน อาจเป็นเพราะภาพจำแลงของจอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญปรากฏขึ้น ทําให้ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนเกิดความตกใจรุนแรงยิ่งกว่าเก้ามังกรลากโลง❗️
เพราะ นี่คือพลังสูงสุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์❗️
จอมจักรพรรดิโบราณที่เป็นของเผ่าพันธุ์มนุษย์❗️
เขาอยู่บนโลกนี้มานานแล้ว ทำให้ฉินมู่สามารถพิจารณาได้ว่าเหตุใดเผ่าพันธุ์มนุษย์จึงมีผู้คนจำนวนมากที่สุดในจักรวาล แต่สถานะกลับแย่กว่าเผ่าพันธุ์อื่นๆ
เป็นเพราะว่าในยุคแร้นแค้นนี้ เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่จำกัดในประวัติศาสตร์ไม่มีผู้ยิ่งใหญ่คนใดที่สามารถสยบเก้าสวรรค์และสิบโลกแล้วมองดูจักรวาลอันเป็นนิรันดร์ได้❗️
ในขณะที่เผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งอื่นๆ มีคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว
เฉพาะเผ่าพันธุ์มนุษย์เท่านั้น ที่ไม่มี❗️
ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด นั่นเป็นรากฐานของเผ่าพันธุ์และยังเป็นจิตวิญญาณของเผ่าพันธุ์อีกด้วย
หากไม่มีรากฐานและความภาคภูมิใจที่เหลืออยู่โดยผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์โบราณจะมีสถานะต่ำและถูกรังแกอีกด้วย❗️
แต่ตอนนี้ การปรากฏตัวของจอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญทำให้ผู้ฝึกยุทธ์เผ่าพันธุ์มนุษย์เปล่งประกายแห่งความหวังและมีแสงรำไร
เผ่าพันธุ์มนุษย์ของข้า มีผู้อยู่ยงคงกระพันเช่นนี้ในอดีตด้วยเช่นกัน❗️
ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงตื่นเต้นมากกับการปรากฏตัวของร่างจำแลงของจอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญ
“ภาพจำแลงของจอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญกินพลังไป 15,000 แต้มตกใจเพื่อสร้างร่าง ส่วนแต้มตกใจที่เหลือถูกใช้ไปเพื่อสร้างกลิ่นอายของเลือดที่สามารถสะท้อนกับสายเลือดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้
ตอนนี้ดูเหมือนว่า การทำเช่นนี้จะได้แต้มมาก❗️”
ฉินมู่หัวเราะ
หากร่างกายที่แท้จริงของจอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญปรากฎขึ้น มันจะสะท้อนถึงเลือดของเผ่าพันธุ์มนุษย์โดยธรรมชาติ
แต่ตอนนี้มันเป็นร่างจำแลง ดังนั้นเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ ฉินมู่ทำได้เพียงแลกเปลี่ยนร่องรอยของพลังเลือดที่สามารถสะท้อนกับเลือดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ซึ่งซ่อนอยู่ในร่างจำแลงของจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญเท่านั้น
ตอนนี้ดูเหมือนว่า ผลที่ได้ค่อนข้างดี❗️
“เอาล่ะ ขั้นตอนก่อนหน้านี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงขั้นตอนสุดท้ายเท่านั้น”
ฉินมู่พูดกับตัวเอง
เขตแดนลับเก้ามังกรลากโลงนี้ เหลือเพียงขั้นตอนสุดท้ายเท่านั้น และนี่คือจุดสิ้นสุด❗️
…………
นอกเมืองหิมะ
เก้ามังกรลากโลงเคลื่อนตัวไปช้าๆ ผู้หญิงที่ทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสีนั้นเคลื่อนกายไปอย่างสง่างามหาที่เปรียบไม่ได้❗️
ผู้ฝึกยุทธ์เผ่าพันธุ์มนุษย์จำนวนมาก โค้งคำนับด้วยความคารวะ พวกเขาเอ่ยเรียกจอมจักรพรรดิโบราณออกมาด้วยถ้อยคําสี่คํา
ผ่านไปนาน ที่เหนือโลงศพสำริด มีเสียงถอนหายใจเบาๆ❗️
ถอนหายใจ เหมือนชั่วนิรันดร์ เหมือนฝัน❗️
ร่างที่เหี้ยมหาญยืนอยู่บนโลงศพโบราณ มองออกไปในระยะไกล ในมือของเธอมีแหวนสำริดเรียบง่ายปรากฏขึ้น
แหวนธรรมดาและไม่มีการตกแต่งใดๆ แต่มีเสน่ห์ดุจเทพนิยายที่ไม่อาจบรรยายได้
เธอยกมือขึ้นเบาๆ แหวนหลุดจากปลายนิ้วของเธอและตกลงสู่โลก
ต่อจากนั้น ภาพจำแลงของเก้ามังกรลากโลงและจอมจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญก็แปรปรวนไปพร้อมกัน และในที่สุดก็สลายไปในความว่างเปล่า
ในความว่างเปล่า เหลือเพียงเสียงถอนหายใจยาว
“ไม่ใช่เพื่อความเป็นอมตะ แต่เพื่อคอยการกลับมาของคนคนหนึ่งในโลกมนุษย์”
เธอถอนหายใจอย่างเงียบๆ ราวกับว่าผ่านมาทุกยุคทุกสมัยแล้ว
ไม่ใช่เพื่อความเป็นอมตะ แต่เพื่อคอยการกลับมาของคนคนหนึ่งในโลกมนุษย์
ในขณะนี้ ผู้ฝึกยุทธ์เผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ดูเหมือนพวกเขาจะติดอยู่ในความคิดนี้
จนกระทั่งภาพจำแลงของจักรพรรดินีผู้เหี้ยมหาญและเก้ามังกรลากโลงหายไป ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนก็ตื่นขึ้นราวกับเพิ่งตื่นจากความฝัน
มองไปบนท้องฟ้าที่ว่างเปล่า หัวใจของทุกคนว่างเปล่าราวกับว่าพวกเขาสูญเสียจิตวิญญาณและหลักยึด
“จอมจักรพรรดิสูงสุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์จากไปแล้ว…”
“คงจะดีถ้าจักรพรรดิโบราณของเผ่าพันธุ์มนุษย์ของข้าปรากฏตัวในโลกนี้!❗️”
“ไม่ใช่เพื่อความเป็นอมตะ แต่เพื่อคอยการกลับมาของคนคนหนึ่งในโลกมนุษย์ ใครเล่าทำให้จักรพรรดิโบราณคิดถึงได้มากขนาดนี้❓”
ในใจของผู้ฝึกยุทธ์หลายคน ผสมกับความตกใจและข้อสงสัยที่ไม่อาจเทียบได้
“ภาพจำแลงของจอมจักรพรรดิหายไปแล้ว…”
เสวี่ยหรูเยียน มองไปยังสถานที่ซึ่งเก้ามังกรลากโลงหายไป ด้วยสีหน้าครุ่นคิด ดูเหมือนว่าเธอจะคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ
“ภาพจำแลงนี้ ไม่อาจปรากฏขึ้นโดยไร้เหตุผล สันนิษฐานว่า ครั้งหนึ่ง จักรพรรดินีเผ่าพันธุ์มนุษย์ เคยได้นำโลงศพนี้ผ่านมาที่นี่จริงๆ”
สันนิษฐานว่าพลังของจักรพรรดินีและความโชคดีจะต้องถูกจารึกไว้ในวิถีแห่งฟ้าดิน เธอสัมผัสได้ถึงความคิดของจักรพรรดินี และรู้สึกถึงร่องรอยแห่งวิถีที่จักรพรรดินีทิ้งไว้ ซึ่งได้ถ่ายทอดออกมาอย่างอิสระ”
ในบรรดาหนังสือโบราณที่เสวี่ยหรูเยียนเคยอ่าน ได้รับการบันทึกไว้
เผ่าพันธุ์มนุษย์เคยมีจักรพรรดิโบราณที่เข้าใจหมื่นวิถีในครั้งเดียวหลังจากเก็บตัวเป็นเวลาหลายร้อยปี
หลังจากที่เขาออกจากความสันโดษ ภาพจำแลงของปราชญ์โบราณยังคงปรากฏอยู่ในที่สันโดษแห่งนั้น ราวกับว่าเขารู้แจ้งที่นั่น
เนื่องจากปราชญ์โบราณสามารถทําสิ่งนี้ได้ จอมจักรพรรดิเผ่าพันธุ์มนุษย์ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าปราชญ์โบราณก็ย่อมสามารถทําสิ่งนี้ได้อย่างง่ายดาย
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้ว ครั้งหนึ่งเคยมีจักรพรรดินีแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่นำเก้ามังกรลากโลงผ่านมาที่นี่❗️
จักรพรรดินีเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนี้ ในที่สุดดูเหมือนว่า… เธอยังทําแหวนหล่นจากมือของเธออีกด้วย❗️
เสวี่ยหรูเยียน ดูตื่นเต้นเล็กน้อย เธอทอดสายตาไปที่เทือกเขาเทียนตวนอันกว้างใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุดด้านหน้าเธอ
เธอเพิ่งเห็นชัดๆ ว่า จักรพรรดินีผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์คนนี้ทำแหวนสำริดในมือหล่นไว้ที่ใดที่หนึ่งในเทือกเขาเทียนตวน❗️
ถึงแม้ว่า สิ่งที่หล่นลงไปในตอนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าภาพจำแลงก็ตาม
แต่สันนิษฐานว่าวันนั้น จักรพรรดินีจะต้องทำแหวนสำริดหล่นไว้จริงๆ❗️
แหวนสำริดนี้ แม้ว่าจะดูธรรมดา แต่ย่อมต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนที่ได้อยู่ในมือของจอมจักรพรรดิ❗️
หลายปีผ่านไป แหวนสำริด…จะยังอยู่ไหม❓
บนใบหน้าสวยของเธอมีสีแดงเพราะความตื่นเต้นเล็กน้อย
หัวใจของเธอก็อดไม่ได้ที่จะเต้นแรงเช่นกัน
ถ้าแหวนสำริดยังอยู่
บางที…นี่อาจจะเป็นโอกาสอันดีก็ได้❗️ เป็นการสร้างสรรค์ที่ยอดเยี่ยม