จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 147

ตอนที่ 147 พบกับแม่ พาร์ท 2

หลังจากไปถึงเรือนกระจกยา ยามที่ประจําการอยู่ด้านหน้าก็อนุญาตให้เขาเข้าไปได้ โดยรู้ว่าคือเดเมียน ที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปได้และเป็นที่รู้จักว่าเป็นลูกชายของซาร่าห์

เดเมียนจําทางเดินได้และเขาเดินไปรอบๆ อาคารหลักขนาดใหญ่และหรูหราของเรือนกระจกยาและในพื้นที่นั้นสามารถได้กลิ่นต่างๆ ของยาต่างได้ และสามารถสัมผัสได้ว่ามีพลังและความมีชีวิตชีวาอยู่ภายใน

[ฉันสงสัยว่าทักษะการฝึกฝนและการเล่นแร่แปรธาตุของแม่ก้าวหน้าไปมากขนาดไหนแล้วนะ]

เดเมียนคิดกับตัวเองเมื่อมาถึงบ้านพักของแม่เขา

เขาไม่ได้เจอเธอมาระยะหนึ่งแล้ว และส่วนใหญ่ที่เขาพยายามจะพบเธอ เขาถูกส่งตัวไปโดยชายชราที่หยิ่งยโสและน่ากลัวซึ่งมักจะบอกว่าเธอยังอยู่

“เดเมียน ทําไมนายไม่เรียนทํายาบ้างล่ะ”

ไมโลถามใครหลังจากเห็นความหรูหราและความมั่งคั่งของการทํายา ทําให้ไมโลรู้สึกสงสัย

“ตอนนี้ยังหรอก แต่ในอนาคตไม่แน่ เพราะตอนนี้ฉันต้องการมุ่งเน้นไปที่พลังของฉันและเน้นไปที่การฝึกฝนเป็นส่วนใหญ่”

เดเมียนผู้ซึ่งสนใจในอาชีพการทํายา แต่ก็ต้องการมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนก่อน

“ถ้าเรื่องนั้น นายค้นพบอะไรในระหว่างการต่อสู้งั้นสินะ ถึงได้มาที่นี่”

ไมโลถาม

“เรื่องนั้นไว้ก่อน ฉันจะบอกทั้งนายและแม่ของฉันพร้อมๆ กัน จากนั้นนายสามารถบอกเพื่อนที่เหลือของเราได้ แต่เรื่องนี้ควรจะเก็บไว้เป็นความลับระหว่างเรา”

เดเมียนตอบ

ไมโลพยักหน้า แต่อยากรู้อยากเห็นและตื่นเต้นมาก ว่าเดเมียนนั้นค้นพบอะไร ในขณะนั้นพวกทั้งสองก็ได้เดินผ่านสมาคมการจ่ายยา

พวกเขาใช้เวลาไม่กี่นาทีกว่าจะถึงบ้านพักของซาร่าห์และในที่พักของเธอ เธอยังมีห้องเล่นแร่แปรธาตุ ห้องเก็บของ และห้องฝึกอบรมส่วนตัวของเธอเอง

เธอได้รับการดูแลจากราชวงศ์ภายในสมาคมยาและสมุนไพร แต่นั่นเป็นสิ่งที่คาดหวังได้ด้วยความสามารถและความเฉลียวฉลาดของเธอ ซึ่งทําให้เธอเป็นหนึ่งในอุดมคติสําหรับทายาทของประธานสมาคมยาและสมุนไพร

“เดเมียน เธอมาหาแม่ของเธอหรือเปล่า”

ถามชายชราที่ปรากฏตัวในทางเดินขณะที่เดเมียนและไมโลกําลังจะเคาะประตูของบ้านของซาร่าห์

“ใช่ครับ”

เดเมียนตอบในขณะที่เขาโค้งคํานับและสะกิดไมโลที่ยืนอยู่ข้างเขาให้โค้งคํานับตาม

ไมโลไม่ชอบนอบน้อมต่อผู้อื่น แต่ก็โค้งคํานับเพื่อแสดงความเคารพต่อเดเมียน แต่เขานั้นไม่ชอบชายชราที่หยิ่งผยอง

“ฉันเองก็มาเยี่ยมแม่ของเธอด้วย งั้นเราเข้าไปด้านในพร้อมกันเลย”

ชายชรากล่าวขณะเปิดประตูบ้านของเธอโดยไม่ได้ขออนุญาต

การกระทําง่ายๆ นั้นทําให้เดเมียนและไมโลรู้สึกรําคาญใจเป็นอย่างมาก และชายชราก็แสดงอํานาจเหนือแม่ของเดเมียน ในขณะที่ทั้งสองไม่คิดจะพูดอะไร

ตราบใดที่แม่ของเขาได้รับการปฏิบัติอย่างดีและมีความสุข เดเมียนก็ไม่มีเหตุผลที่จะคิดอะไรมากและมั่นใจว่าอีกไม่นานเขาจะแข็งแกร่งพอที่จะรับมือได้กับทุกคนในประเทศโกเบ

ชายชราเข้าไปในบ้านของซาร่าห์ก่อน ตามด้วยเดเมียนและไมโล และพบว่าแม่ของเขากําลังฝึกฝนอยู่ในห้องฝึกฝนของเธอ ซึ่งมันมีพลังงานหนาแน่นมาก

มันเป็นห้องฝึกฝนที่ยอดเยี่ยมและจะเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนของเธอเมื่อมีพลังงานอยู่รอบตัวเธอมากขึ้น แต่ห้องฝึกฝนเหล่านั้นมีราคาแพงมากและยากที่จะทํา ดังนั้นเดเมียนจึงไม่สามารถใช้ได้จนกว่าเขาจะกลายเป็นนักเรียนชั้นใน

เมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งที่เข้ามาในบ้านพักของเธอที่คุ้นเคย ซาร่าห์หยุดการฝึกฝนของเธอและลุกขึ้นเพื่อต้อนรับพวกเขาขณะที่เธอโค้งคํานับชายชราด้วยความเคารพ

หลังจากคํานับนายของเธอ เธอวิ่งไปหาเดเมียนและกอดเขา จากนั้นจึงขยี้ผมของทั้งไมโลและเดเมียนขณะที่เธอยิ้มอบอุ่นให้ทั้งคู่

พวกเขาไม่ได้เจอกันมาระยะหนึ่งแล้ว และเดเมียนเองก็เติบโตขึ้นมามาก มีพลังมากขึ้นและมีกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

ซาร่าห์ไม่แน่ใจว่าเดเมียนจะเป็นอย่างไรหรือกําลังเผชิญกับอะไรในสถานศึกษา แต่เธอรู้ว่าเดเมียนกําลังฝึกฝนอย่างหนักเพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้น

“แม่ครับ ที่ผมมาวันนี้ผมอยากมาเยี่ยมแม่ และผมก็อยากจะบอกแม่บางอย่างด้วย”

เดเมียนเมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของแม่ รู้สึกถึงความอบอุ่นของแม่ที่เขาคิดถึง

“ซาร่าห์ ฉันมาดูว่าการฝึกฝนของคุณก้าวหน้าแค่ไหน ฉันต้องการให้คุณอยู่ที่จุดสูงสุดของระดับการฝึกฝนของมนุษย์ในแง่ของการฝึกฝนภายในโดยเร็วที่สุด เพื่อที่ฉันจะได้สอนวิธีทําโอสถนั้นให้คุณ ฉันยังต้องการให้คุณเพิ่มการฝึกฝนภายนอกเพื่อให้ร่างกายของคุณสามารถรับแรงกดดันจากการสร้างเม็ดยา เนื่องจากเป็นยาคุณภาพสูงที่ต้องใช้กระบวนการที่ยาวนานและยากในการสร้าง

ชายชรากล่าว

“ท่านอาจารย์ ฉันต้องการเวลาอีก 2 สัปดาห์ก่อนที่ฉันจะคิดว่าฉันจะพร้อมที่จะเรียนรู้วิธีทํายานั้น”

ซาร่าห์กล่าว

“พยายามทําให้ดีที่สุดในระยะเวบาที่เหลืออยู่”

ชายชรากล่าวก่อนที่จะเดินจากไป

ทัศนคติที่เย่อหยิ่งและธรรมชาติที่เยือกเย็นของชายชรานั้นยากจะรับมือ แต่ซาร่าห์ยังคงมี รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

“แม้ว่าเขาจะดูเย็นชา แต่เขาก็ห่วงใยแม่และเลี้ยงดูแม่ เพื่อที่จะให้กลายเป็นหัวหน้าสมาคมคนต่อไป”

ซาราห์บอกทั้งสอง

“ถ้าแม่มีความสุข ผมก็มีความสุข แต่วันนี้ผมเองก็มีเรื่องสําคัญที่จะบอกแม่เช่นกัน”

เดเมียนตื่นเต้นที่จะบอก