จอมเวทย์แห่งการเลียนแบบ (The copy mage) - ตอนที่ 26
ไมโลลุกมาขึ้นและพุ่งเข้าหาเทรเวอร์ด้วยพลังทั้งหมดที่เขาจะทำได้ แต่เทเวอร์ก็สามารถหลบได้และต่อยเข้าไปที่ท้องของไมโลอีกรอบ
“นายยังกล้าที่จะต้องการต่อสู้กับฉันหรอ ฉันจะเอาชนะนาย ให้นายเป็นไอหมาข้างถนนเลย”
เทรเวอร์เยาะเย้ยด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย
เทรเวอร์วางแผนที่จะใช้โอกาสนี้ในการสร้างชื่อของเขาให้ดังก้องไปทั่วทั้งสถาบัน ทำตัวอย่างทุกคนได้เห็นว่าถ้าใครมาขัดขวางหรือยุ่งเกี่ยวกับเขา มันผู้นั้นจะต้องโดนแบบไมโล
หมัดพยัคฆ์ใช้พลังงานไปเกือบครึ่งหนึ่งของเขาและเขาจะใช้มันได้อีกครั้งเท่านั้น แต่เขามั่นใจในการเอาชนะไมโลโดยไม่ต้องใช้มันและจะใช้มันด้วยการโจมตีสุดท้ายเมื่อเขามั่นใจว่าเขาจะชนะเท่านั้นเพื่อสร้างความรุนแรงและบาดแผลที่สาหัสให้แก่ไมโล
ไมโล เอื้อมมือไปหาเทรเวอร์ และใช้หมัดที่บอบบางขอเขาต่อยไปที่เทรเวอร์แต่ด้วยสภาพร่างกายที่บาดเจ็บสาหัสทำให้เทรเวอร์รับมือได้อย่างง่ายดาย
ร่างกายของไมโลมาถึงขีดจำกัดด้วยการโจมตีที่รุนแรงของเทรเวอร์ทำให้เขารับได้ความเสียหายทั้งภายในภายนอก เขาไม่แม้แต่จะสามารถยืนตัวตรงได้ในขณะนี้
เทรเวอร์หลบหมัดของไมโลได้อย่างง่ายดาย และสวนกลับด้วยการเตะไปทีสีข้างของไมโล ทำให้ไมโลได้รับบาดเจ็บแล้วทำให้ไมโลล้มลงไปนอนกับพื้น และเทรเวอร์ก็เตะไมโลซ้ำอีกรอบ จนเขากระเด็นออกไป
“หยุดนะ ไอสารเลว”
เดเมียนคำรามใส่เทรเวอร์เมื่อเห็นเพื่อนของเขาถูกทุบตีอย่างไร้ความปรานีในการแข่งขันกระชับมิตร แต่ในสายตาของไมโลเขาก็ยังมองไม่เห็นสัญญาณของความพ่ายแพ้หรือการยอมแพ้
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า นายจะทำอะไรฉันได้ นอกนั่งอยู่เฉยๆและดูเพื่อนของนายถูกจัดการโดยที่นายไม่สามารถทำอะไรได้เลย”
เทรเวอร์เยาะเย้ยด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย
เขาไม่กังวลเกี่ยวกับการสร้างศัตรูและต้องการให้ชื่อเสียงของเขาแพร่กระจายไปทั่วทั้งสถาบัน ดังนั้นเมื่อพ่อของเขาได้ยินเกี่ยวกับความสำเร็จของลูกชายนอกกฎหมาย เขาก็ได้เตรียมที่จะเพิ่มเงินประจำให้กับเทรเวอร์และจะจัดหาสิ่งที่เขาต้องการให้
เดเมียนหมดความอดทนที่จะดูเพื่อนโดนทำร้ายโดยที่ไม่ทำอะไรเลย
[อุทสึสึ เปิดใช้งานเพลิงแม็กเวลล์]
เดเมียนสั่งอุทสึสึด้วยน้ำเสียงโมโห และเตรียมตัวที่จะเข้าไปในเวทีเพื่อหยุดการกระทำของเทรเวอร์
{นายต้องใจเย็น ๆ ถ้านายจะทำอะไรนายก็คิดให้มันรอบคอบก่อนนะ ไม่งั้นายอาจจะถูกไล่ออกจากสถาบันแห่งนี้และไม่ได้กลับเข้ามาอีกเลย}
อุทสึสึพยายามทำให้เดเมียนสงบลงแต่ไม่ได้ผล
{นึกถึงแม่ของนายและเธอที่อยากให้นายอยู่ในสถาบันอย่างมีความสุขและได้รับการฝึกฝน}
อุทสึสึพยายามดึงสติเดเมียนด้วยการพูดถึงแม่ของเขา
[แต่ฉันจะปล่อยให้เพื่อนของฉันโดนทำร้ายอยู่แบบนี้ไม่ได้]
เดเมียนยังดื้นรันที่จะเข้าไปขวางเทรเวอร์
{นายจะมีโอกาสต่อสู้กับเทรเวอร์ หากนายยังอยู่ในการแข่งขันและนายควรรักษาความแข็งแกร่งของนายไว้สำหรับการต่อสู้กับเขาถึงตอนนั้นนายก้สามารถแก้แค้นแทนเพื่อนของนายได้}
อุทสึสึกล่าวแนะนำเพื่อให้เดเมียนคิดให้รอบอบ
เดเมียนยังคงโกรธ และคนรอบข้างเขาก็เห็นว่าเขากำลังกำมือ กัดฟันแน่นด้วยความโกรธแค้น
เทรเวอร์ค่อยๆเดินไปหา ไมโล ที่กำลังพยายามที่จะลุกขึ้น เขาเตะไปทีหน้าท้องของไมโล ไมโลกระเด็นออกไปพร้อมกับสำลักออกมาเป็นเลือด จากนั้นเทรเวอร์ก็ยืนคล่อมตัวเดเมียนและพูดว่า
“ยังไม่ยอมแพ้สินะ”
จากนั้นเทรเวอร์ต่อยไปหน้าของเดเมียน
ไมโลไม่ตอบกลับและพยายามดิ้นรนเพื่อให้พ้นจากการเทรเวอร์ แต่มันทำให้เทรเวอร์หงุดหงิดมากขึ้นที่เขาไม่ยอมแพ้
เทรเวอร์ซัดหมัดใส่ใบหน้าของไมโลซ้ำแล้วซ้ำเล่าและทุบตีเขาจนใบหน้าของเขาเริ่มเสียรูป
“ นายจะเสียใจ ที่ไม่ยอมแพ้”
เขาพูดด้วยความโกรธ และได้ใจ
เดเมียนทนดูต่อไปไม่ไหว จึงลุกขึ้นและตะโกนออกไป
“หยุดนะ !! ไม่งั้นฉันจะฆ่านายแน่”
เดเมียนตะโกนออกไปด้วยความโกรธ
เทรเวอร์ไม่สนใจ และจะทำการปล่อยหมัดพยัคฆ์ครั้งสุดท้ายใส่ไมโล
“ดูเพื่อนของนาย ตายซะ”
เทรเวอร์พูดอย่างคนบ้าคลั่ง ขณะที่กำลังพุ่งหมัดใส่ไปที่ไมโล
ทุกคนที่กำลังดูการต่อสู้ได้เงียบลง และดูการต่อสู้อย่างจดจ่อ
เดเมียนอยู่ไกลเกินไป ที่จะเข้าไปช่วยเหลือ ถึงแม้จะเปิดใช้พลังเพลิงแม็กเวลล์ก็คงเข้าไปช่วยไม่ทัน
อย่างไรก็ตามขณะที่ทุกคนคิดว่าเทรเวอร์จะปิดเกม ทันใดนั้น อีวานก็ปรากฏตัวขึ้นอยู่ข้างๆ เทรเวอร์และไมโล
เขาหยุดหมัดพยัคฆ์ของเทรเวอร์ ไว้ในมือราวกับว่ามันเป็นหมัดธรรมดา อีวานไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อยจากหมัดพยัคห์ของเทรเวอร์
“ตามแพทย์อาวุโสมาที่นี่”
เขาสั่งให้พยาบาลที่สแตนด์บายอยู่ ซึ่งไม่สามารถรักษาไมโลได้
“ผู้ชนะรอบที่ 1 – เทรเวอร์ เรย์”
เขาประกาศ
หลังจากจบการแข่งขัน เดเมียนได้แต่นึกในใจถึงความโหดร้ายในการแข่งขัน ที่ผู้ชนะนั้นถึงจะทำเรื่องโหดร้ายแต่เมื่อจบการแข่งขันเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบได้ๆ แต่ในทางกลับกันชื่อเสียงของคนๆ นั้นกลับเพิ่มมากขึ้น
“นี่แหละโลกแห่งการฝึกฝนและการอยู่รอดของคนที่เหมาะสมเท่านั้น นี่คือความจริงที่โหดร้ายและไร้ปราณีเมื่อผู้ที่อ่อนแอกว่าถูกเหยียบย่ำโดยผู้แข่งแกร่งที่มีชัย”
อีวานประกาศยกตัวอย่างสถานการณ์เพื่อแสดงให้คนในชั้นเรียนเห็นถึงความเป็นจริงของโลก
[ถ้างั้น ฉันจะแสดงให้เห็นความโหดร้ายและแข็งแกร่งที่แท้จริงเมื่อมาอยู่ต่อหน้าฉัน…. เทรเวอร์ เรย์]
เดเมียนจดจำความโกรธแค้นในครั้งนี่ไว้ในใจ