จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี - ตอนที่ 16
บทที่16 พี่สะใภ้กลับมาแล้ว
“จับฉลากงั้นเหรอ?”
“อือ”
“เชื่อก็บ้าแล้ว!”
หานหยู่เยนย่นจมูกแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อไป
รถขับไปถึงใต้ตึก แล้วพบกับหานเจี้ยนเย่ และหลิวเซียงหลันสามีภรรยาพอดี
“พ่อแม่”
หานหยู่เยนเรียก
แต่แววตาของหลิวเซียงหลันกลับมองไปที่BMW540 พลางมีสีหน้าตื่นเต้นดีใจ “หานหยู่เยน สมกับที่เป็นลูกสาวฉันจริงๆ เลย ไม่กี่วันก็ซื่อรถได้แล้ว”
“แม่ ไม่ใช่ รถคันนี้……”
เพิ่งจะพูดออกไป โล่เฉินก็ดึงชายเสื้อของหานหยู่เยน ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ
“เห้อ จะมีความลับปิดบังอะไรพ่อแม่เล่า คนของตระกูลหานมีใครบ้างที่ไม่ได้กำไรจากบริษัท คุณทำสัญญากับบริษัทเฉิงหยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงBMW จะซื้อปอร์เช่ก็ไม่ดูมากเกินไปหรอก!”
หลิวเซียงหลันพูดขึ้น ก่อนจะเดินวนรอบBMW พลางมองไปทางโล่เฉินด้วยสายตาเย็นชา “ไสหัวออกไป รถนี้คุณเองก็ขับได้เหรอ สกปรกรถหรูของฉันหมด!”
หานหยู่เยนอายจนหน้าแดง
รถเป็นของโล่เฉิน คนที่โดนดูถูกก็คือโล่เฉิน แต่โล่เฉินไม่ให้เธอเปิดเผย หานหยู่เยนเลยกัดฟันไม่พูด
“หานหยู่เยน เอารถคันนี้ให้แม่ขับเถอะ ตัวคุณเองก็ซื้ออีกคัน โตโยต้าขับมาหกปีแล้ว ทุกครั้งที่ไปรวมญาติอายจะตาย ตอนนี้ได้แล้ว ก็จะได้โอ้อวดสักที!”
หลิวเซียงหลันนั่งบนที่คนขับ ก่อนจะเรียกให้หานเจี้ยนเย่ขึ้นมา แล้วขับออกไป
“แม่ พวกคุณจะไปไหน?”
“สนามบิน!”
หานเจี้ยนเย่พูดต่อ “น้องของคุณกลับมาแล้ว พวกเรากำลังจะไปรับเธอ ขับรถคันนี้ไป ดูดีไม่น้อยเลย น้องคุณจะต้องดีใจมากแน่ๆ”
“จริงเหรอ หยู่ถิงกลับมาแล้ว”
“ไปล่ะ”
รถเพิ่งจะเคลื่อนออกไป หลิวเซียงหลันก็โผล่หัวออกมา “โล่เฉิน รีบทำกับข้าวเร็ว หยู่ถิงนานๆ จะกลับมาที ทำอาหารอย่างน้อยยี่สิบอย่างเลยนะ”
“รู้แล้วแม่”
รถขับออกไป หานหยู่เยนพูดด้วยความขอโทษ “โล่เฉิน ขอโทษนะ”
“ไม่เป็นไร กลับบ้านเถอะ ฉันจะทำกับข้าว”
“อือ ฉันจะช่วยคุณเอง”
เวลาประมาณทุ่มหนึ่ง สามีภรรยาหานเจี้ยนเย่กลับมาแล้ว คนที่ตามกลับมาด้วยนั้นเนผู้หญิงหน้าตาสะสวยอายุราวๆ ยี่สิบกว่าๆ
เธอชื่อหานหยู่ถิง เป็นน้องสาวแท้ๆ ของหานหยู่เยน
พี่น้องทั้งสองหน้าตาดี แต่หานหยู่เยนนั้นอ่อนโยน ส่วนหานหยู่ถิงนั้นต่างกัน ดูมีสง่าราศี
สามปีก่อน โล่เฉินเข้ามาในตระกูลหาน หานหยู่ถิงไม่ชอบเขา เอาแต่พูดจาแดกดัน จากนั้นไปเรียนต่างประเทศ ทุกปีจะกลับมาราวๆ สองครั้ง เลยไม่ค่อยได้เจอกัน
“หยู่ถิง”
“ทำไมคุณยังไม่ไปจากบ้านฉันอีก” หานหยู่ถิงมีสีหน้าไม่ดี น้ำเสียงก็ยิ่งไม่ชอบเข้าไปอีก
หานหยู่เยนมีสีหน้านิ่งลง ก่อนจะพูดว่า “หยู่ถิง ทำไมพูดแบบนี้ โล่เฉินเป็นพี่เขยของคุณ ทำตัวดีๆ หน่อย!”
“ฉันไม่มีพี่เขยกระจอกแบบนี้ พูดไปก็อายคนอื่น ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ให้กลับมา ฉันไม่กลับมาหรอก!”
“แม่ ให้หยู่ถิงกลับมาเหรอ?” หานหยู่เยนมีสีหน้าแปลกใจ
ขนาดหานเจี้ยนเย่เองก็แปลกใน เพราะไม่รู้เรื่องมาก่อนเลย
หลิวเซียงหลันมีสีหน้าเกินคาดเดา เลยพึมพำออกมา “ลืมตอนงานวันเกิดครบเจ็บสิบปีของคุณย่าไปแล้วเหรอ การหาคู่ของตระกูลลึกลับนั้นน่ะ ตอนนั้นไม่ได้บอกว่าจะให้ใคร ตอนแรกอยากจะให้คุณกับโล่เฉินหย่ากัน แต่คุณไม่ยอม ฉันเลยทำได้เพียงให้น้องสาวกลับมา เพื่อลองให้เธอพยายามดู!”
ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง
โล่เฉินหัวเราะในใจเบาๆ แม่ยายดื้อดึงขนาดนี้เลยเหรอ
“แม่ มันคืออะไรกันแน่ มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
หลิวเซียงหลันอธิบาย หานหยู่ถิงสวยมาก ก่อนจะตบหน้าอกตัวเองด้วยความมั่นใจ “น่าขำจริงๆ เลย หานหยุนซีกล้าบอกว่าตัวเองคือผู้หญิงที่สวยที่สุดในตระกูลหาน หน้ามีแต่การเติมแต่ง จะไปผิวสวยเหมือนฉันได้อย่างไร สวยแบบธรรมชาติ”
“แม่ คุณวางใจเถอะ ฉันจะต้องแต่งเข้าบ้านร่ำรวยๆ แน่นอน เดี๋ยวให้คนอื่นๆ ในตระกูลหานอิจฉาพวกเรา แล้วดูเรามีหน้ามีตา!”
“สมกับเป็นลูกสาวแม่จริงๆ เลย ไม่เหมือนกับพี่สาวคุณ” หลิวเซียงหลันปรายตามอง “เอาไอคนไร้ประโยชน์มาเลี้ยง!”
โล่เฉินจัดตะเกียบเสร็จ ก็ตะโกน: “พ่อ แม่ หยู่ถิง กินข้าวแล้ว”
บนโต๊ะอาหาร หลิวเซียงหลัน หานหยู่ถิงแม่ลูกยังพูดเรื่องงานแต่งไม่หยุด
ขณะกินข้าว จู่ๆ หานหยู่ถิงก็พูดขึ้น “พี่ ตอนนี้คุณถือโปรเจคใหญ่อยู่ มีกำไรเยอะมากแน่นอน ฉันเองก็อยากได้รถสักคัน เหมือนกับของแม่น่ะ BMW540Li”
“ห๊ะ?”
หานหยู่เยนงงเป็นไก่ตาแตก เลยรีบพูด “ไม่ได้ ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในสายตาคุณย่า ใช้จ่ายมากไม่ได้ เดี๋ยวจะดูไม่ดีในสายตาคุณย่า”
“มันเกี่ยวอะไรกัน คุณทำสัญญาร่วมกัน ย่าก็ไม่ได้ให้รางวัลอะไรกับพวกเรา รถสองคันก็แค่ล้านเดียวเอง มันจะไปเยอะอะไร สัญญาร่วมนั้นตั้งร้อยล้านเชียวนะ!”
หานหยู่ถิงพูดอย่างไม่สนใจ “เอาแบบนี้แหละ พี่ เดี๋ยวฉันแต่งงานกับคนรวยๆ ก่อน แล้วจะซื้อปอร์เช่ให้พี่เลย”
“นี่……”
หานหยู่เยนลำบากใจ
ใต้โต๊ะ โล่เฉินแตะปลายเท้าของเธอ บอกว่าไม่ต้องหงุดหงิด
เช้าวันที่สอง
โล่เฉินขับรถไฟฟ้ามาที่ร้านBMW4S ที่นี่เพิ่งจะเปิดร้าน เมื่อพนักงานขายเห็นโล่เฉินมา ก็รีบเข้าไปต้อนรับ
แต่โล่เฉินไม่สนใจเลย จากนั้นจึงรีบเดินเข้าไปเรียก: “เสี่ยวหลิว,เสี่ยวหลิว!”
“คุณผู้ชายโล่” เสี่ยวหลิวรีบเดินเข้ามา ก่อนจะยิ้มพลางถาม “คุณผู้ชายโล่ รถมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?มาที่แต่เช้า คุณดูรีบมากเลยนะ”
“ยังมี540Liอยู่ไหม?”
“ห๊ะ……”
เสี่ยวหลิวอึ้งไป ก่อนจะพยักหน้าพลางพูด “ยังมี”
“กี่คัน?”
“ในโกดังยังมีอีกสองคัน มีคันหนึ่งเป็นรถสีแดงสั่งทำ แต่การเงินของเจ้าของรถนั้นหมุนไม่ทันเลยไม่เอาแล้ว ส่วนอีกคันหนึ่งเป็นสีดำ มันเหมาะกันมาก เหมือนกับคันก่อนที่คุณเคยซื้อ”
โล่เฉินหยิบบัตรเครดิตออกมา พลางพูด: “เร็ว เอาทั้งสองคันเลย ดำเนินการให้ฉันด้วย”
เสี่ยวหลิวไม่มีสติก่อนจะดึงสติกลับมาได้
“ยังอึ้งอะไรอยู่ รีบไปเร็ว!”
“ได้เลยๆ ฉันจะจัดการให้เดี๋ยวนี้เลย”
เสี่ยวหลิวหัวใจเต้นรัว แต่เดินไปเพียงไม่กี่ก้าวก็กลับมาพูดว่า “คุณผู้ชาย ประธานของพวกเราเข้างานเก้าโมง คุณซื้อรถถึงสามคันเป็นลูกค้ารายใหญ่ ประธานน่าจะให้ส่วนลดคุณถึงห้าเปอร์เซ็นต์เลยล่ะ!”
“ไม่ต้อง!”
โล่เฉินเร่ง “ภรรยาฉันต้องเข้างานตอนเก้าโมง ก่อนเก้าโมงรถต้องอยู่ตรงหน้าภรรยาฉันแล้ว เข้าใจไหม!”
“เข้า ……เข้าใจ”
เสี่ยวหลิวรีบไปชำระเงินอย่างเร่งด่วน พลางทำสัญญาซื้อขายรถ
พนักงานขายตรงหน้าประตู อิจฉาตาร้อนกันหมด
ซื้อทีเดียวสามคัน ไม่เอาส่วนลดด้วย รีบไปรับภรรยา……เมื่อวานก็พูดแบบนี้ รู้สึกว่าเขาเป็นคุณชายรูปหล่อเลยล่ะ
ภรยาเยอะมาก!
พนักงานขายชายมีสีหน้าอิจฉาริษยา พนักงานขายหญิงที่ดูไม่เลวเลยต่างส่งสายตาให้โล่เฉิน
คนเดียวที่ตื่นเต้นก็คือเสี่ยวหลิว
ส่วนแบ่งของ540Liสามคัน ทำให้เขาได้ส่วนแบ่งไปเต็มๆ
หลังจากนั้นหนึ่งนาที
โล่เฉินก็ขับ540สีดำออกไป เสี่ยวหลิวขับรถสีแดงออกไปจากร้าน4S ก่อนจะไปถึงี่เขตนั้น ยังเหลือเวลาอีกสิบนาทีก่อนเวลาเก้าโมง
เสี่ยวหลิวจอดรถเอาไว้ในลานจอดรถก่อนจะกลับไป โล่เฉินเตรียมจะโทรหาหานหยู่เยน ก็เห็นเธอลงมาจากตึก
“หานหยู่เยน”
“โล่เฉิน ทำไมวันนี้คุณ……” หานหยู่เยนหยุดพูดไป เพราะเห็นรถใหม่ข้างหลังของโล่เฉิน ในหัวก็มีความคิดที่น่าตกใจ
โล่เฉินส่งสายตา พลางยิ้มแล้วพูด: “ขึ้นรถสิ ถ้าไม่ไปจะสายเอานะ”
หานหยู่เยนนั่งรถอย่างหน้ามุ่ย จนรถขับออกจากเขต เธอถึงจะรู้ว่าทั้งหมดมันเป็นเรื่องจริง
“รถคันนี้ก็จับรางวัลมาเหรอ?”
“อ๋า……เออทั้งหมดมันมีสามรางวัลน่ะ”
“อะไรนะ?”
โล่เฉินจับจมูก ด้วยความทำตัวไม่ถูก ก่อนจะเอากุญแจรถให้หานหยู่เยน แล้วพูดอยู่ในลำคอว่า “ที่จอดรถยังมีรถสีแดงอีกคัน หยู่ถิงไม่ได้อยากได้เหรอ คุณว่างก็เอากุญแจไปให้เธอสิ”
หานหยู่เยนค้างไป
เธอหายใจเข้าลึกๆ พลางมองใบหน้าด้านข้างของโล่เฉิน ก็พบว่าชายที่นอนห้องเดียวกันมาตลอดสามปีนั้น ดูลึกลับจับต้องยาก แถมยัง……
มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก