จักรพรรดิมารหวนคืน - ตอนที่ 132
บทที่ 132 แค่มด จะเตาใจของเทวดาได้อย่างไร
การกระทำของหวางหยุน โล้วในครั้งนี้ เกินความคาดหมาย ของทุกคนโดยสิ้นเชิง
แม้แต่หวางเทียนเฟิง ก็คิดไม่ถึง ท่านใหญ่จะพูดว่า ติดตามรับใช้คำแบบนี้ต่อเฉินจิ้นได้
ต้องรู้ว่า พวกเขาเป็นถึงครอบครัวที่ซ่อนอยู่ที่อยู่เหนือทุก
คน
เหนืออยู่ด้านบน!
แม้ว่าหวังเทียนเฟิงจะตกใจ สงสัย แต่ในเวลานี้เขา ปิดปากของเขาอย่างชาญฉลาด
ท่านใหญ่ทำแบบนี้ ต้องผ่านการพิจารณาของเขาแล้ว
อย่างแน่นอน
ครึ่งแดนเสินคนอื่นๆ ก็คิดเช่นเดียวกัน
จากนั้น เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง เฉินจิ้น เห็นหวางหยุนโล้วทำแบบนี้แล้ว ก็ยิ้มเยาะทันที
“ต้องการให้ฉันเป็นเจ้านายเหรอ?”
“อยากให้เป็นเจ้านาย ก็จะต้องทำให้เหมือนกับอยากให้
เป็นเจ้านายหน่อย! ”
“ในเมื่อจะติดตาม งั้นก็ตึกเช่าให้กับฉัน! ”
น้ำเสียงของเงินจิ้น ดังก้องเหมือนฟ้าร้อง ทำให้รู้สึกหนาว
เหน็บ
ทุกๆคน สีหน้าก็ได้เปลี่ยนไป
แม้แต่หวางหยุนโล่ว ในตอนนี้ ท่าทางของเขา ก็ได้ชะงัก
ไม่คิดว่าเฉินจิ้น จะหยิ่งยโสขนาดนี้
กล้าให้เขาแดนเสินชั้นสุดอันดับแข็งแกร่ง คุกเช่า??
“ตระกูลหวางของฉัน ยอมช่วยเหลือคุณ แต่ไม่ใช่จะ ยอมรับคุณเป็นเจ้านาย….”หวางหยุนโล่ว พูดเสียงเข้ม
เฉินจิ้นประชดกลับว่า: “ถ้าหากยอมช่วยเหลือฉันด้วย ความจริงใจ จะใช้ท่าทางที่หยิ่งผยองงั้นเหรอ?”
“ยิ่งไปกว่านั้น ต้องการจะช่วยเหลือฉัน งั้นก็ต้องมาดูว่า คุณจะมีคุณสมบัตินี้หรือเปล่า!
ได้ยินคำนี้ของเฉินจิ้น สีหน้าของหวางหยุน โล่วดูแย่มาก
ร่างกายที่โค้งคำนับ ก็ได้ยึดขึ้นอีกครั้ง มองไปที่เฉินจิ้นที่ อยู่บนอากาศ สายตาเย็นชาอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
“คุณรู้ไหม คุณกำลังพลาดอะไรไป?”หวางหยุนโล่วหรี่ตา ลงเล็กน้อย “คุณพลาดการช่วยเหลือจากแดนเส้นถึงสองคน คุณเป็นแบบนี้ ทำเรื่องใหญ่ไม่ได้!
“แค่มด จะไปเดาความคิดของเทวดาได้ยังไง วันนี้ แม้ว่า คุณจะคุกเข่าลงเรียกฉันว่าพ่อ ก็ยากที่จะหนีความตายใต้ ” เฉินจิ้นตะโกนออกมาด้วยความโหดเหี้ยม วาร์ปหายตัว
ไป
คำดิ่งไปที่หวางหยุนโล่วสองคนนั้น
“หนี! ”
หวางหยุนแล้วก็ไม่ลังเล
ตะโกนใส่หวางเทียนเฟิงทันที จากนั้น กลายร่างเป็น สายรุ้งยาวสีแดง กำลังจะหนีไปให้ไกล
การเคลื่อนไหวของหวางเทียนเฟิง ก็ไม่ได้ช้าแม้แต่น้อย
ตามไปติดๆ
พวกเขาสองคน ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินจิ้น
แต่ถ้าเฉินจิ้นต้องการที่จะฆ่าพวกเขา เป็นไปไม่ได้อย่าง แน่นอน
แดนเสินอันดับแข็งแกร่ง ในกรณีที่ต้องการหลบหนี เว้น แต่ว่าจะวางตาข่ายกั้นจากท้องฟ้าลงมาถึงพื้นดิน มิฉะนั้น ขัดขวางได้ยาก
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาแดนเส้นอันดับแข็งแกร่งสองคนร่วม
มือกัน
เก็บชีวิตไว้ วันข้างหน้าค่อยสู้ใหม่ก็ไม่สาย
พวกเขาสองคนแดนก็คือตระกูลหวาง
เพียงแค่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ ตระกูลหวางก็จะยังอยู่ คิดหนีเหรอ? ฝันไปเถอะ !
เฉินจิ้นมองเห็นพวกเขาอยู่ไกลๆ ไม่ได้กังวลแต่อย่างใด
ตลอดจน ยังหันไปพูดกับหวางเม่ยอวว่า: “วันนี้ ฉันจะ ให้คนที่ทำร้ายคุณ ชดใช้ให้ได้”
หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็มองไปทาง เหล่าตระกูลหวางครึ่ง แดนเสินอันดับแข็งแกร่งนั้นอีก
จากนั้น ระเบิดในมือทั้งสองข้าง จู่ๆ ซีดำจำนวนมากเข้าในร่างกายของครึ่งแดนเสินอันดับแข็งแกร่ง
นี่….คุณทำอะไรพวกเรา?” ครึ่งแดนเสินเหล่านี้ ระหว่าง ช่วงเวลาหนึ่ง ยังไม่ได้ตอบสนองต่อการหลบหนีของหวาง หยุน และหวางเทียนเฟิงแดนเสินสองคนนั้น
จงรู้ไว้ว่า เทวดาที่อยู่ในใจของพวกเขานั่น แดนเสินสอง คน คิดไม่ถึงว่า จะละทิ้งตระกูลหวางและหนีไป
ขณะนี้ ผู้คนกำลังอึ้งเล็กน้อย เฉินจิ้นกลับปล่อยพลังซี่ชัดออกไปอีกหลายลูก ยิงเข้าไปในร่างกายของพวกเขา
ทันใดนั้นก็ทำให้เหล่าครึ่งแดนเสินกระวนกระวาย
“เมล็ดพลังปีศาจ! มุมปากของเฉินจิ้นยิ้มเยาะ “ก่อนที่ ฉันจะกลับมา ทางที่ดีพวกนายรออยู่ที่นี่ดีๆ อย่าได้คิดจะทำ อะไร มิฉะนั้น จะทำให้พวกคุณตายทั้งเป็น! 4
พูดจบ ไม่ได้สนใจท่าทางของเหล่าครึ่งแตนเสินนี้อีก ขยับร่างกาย แล้วก็วาร์ปหายไปจากที่เติม
ไล่ตามไปยังทิศทางที่หวางเทียนเฟิงและหวางหยุนโล้ว
หนีไป
เจ้าแห่งโลกปีศาจ เจ้าคิดเจ้าแค้น!
หวางเม่ยอวู เป็นคนของเขา หวางเทียนเฟิงกล้าทำร้าย หวางเม่ยอว วันนี้ ต้องตาย!
หลังจากที่เฉินจิ้นหายตัวไป เหลือไว้เพียงกลุ่มครึ่งแดนเสิ นที่เต็มไปด้วยความสยองขวัญ
สักพัก ทุกคนมองหน้ากัน
หนึ่งในนั้นชายวัยกลางคน มีชื่อว่าหวางเจิ้น ไม่เชื่อเรื่อง
งมงาย
เขาอายุไม่ถึงสี่สิบ ก็ได้เข้าสู่ครึ่งแตนเสิน แม้ว่าความ สามารถจะไม่ติดอันดับต้นๆ แต่ยังเป็นผู้นำในการฝึกฝนบู โดอีกด้วย
ถึงระดับความแข็งแกร่งอย่างเขา มีชีวิตร้อยปี ไม่มีความ กดดันใดๆทั้งสิ้น
ชีวิตนี้ แดนเส็นก็มีหวัง
เขาอยู่ในตระกูลหวาง เขาก็เป็นคนที่เย่อหยิ่ง ถ้าหากว่าเฉินขึ้นอยู่ตรงนี้ เขาไม่กล้าท่าอะไรเด็ดขาด
แต่เฉินจิ้นเพียงแค่ยิงซีดำสิ่งที่เรียกว่า “เมล็ดพลังปีศาจ” เข้าไปในร่างกายของเขา แค่อยากจะให้เขารออยู่ที่นี่ดีๆ จะ เป็นไปได้ยังไง!
“ท่านใหญ่และหัวหน้าครอบครัวได้หนีไปแล้ว ตอนนี้พวก เรายังอยู่ที่นี่ กำลังรอตายงั้นเหรอ?
หวางเจิ้นพูดออกมา
ท่านใหญ่และหัวหน้าครอบครัวหนีไปแล้ว แต่เฉินจิ้นกลับ มา ไม่ว่าเขาจะจัดการยังไงพวกเขาก็คงได้แต่ยอม
พูดจบ หวางเจิ้นก้าวไปข้างหน้า กำลังจะหนี
แน่นอน การเคลื่อนไหวของเขา นอกจากจะเป็นการเตือน พี่น้องชนเผ่าของตัวเองแล้ว นอกจากนี้ยังมีความเห็นแก่ตัว อยู่
ถ้าทุกคนก็หนีไปแล้ว เฉินจิ้นกลับมา สามารถไล่ล่าได้มาก
ที่สุดหนึ่งหรือสองคน
พลังของเขา ในบรรดาครึ่งแดนเสิน จัดอยู่ในพวก แข็งแกร่ง
ถึงเวลานั้นเขาก็ได้หนีไปถึงไหนต่อไหนแล้ว แม้ว่าเฉินจิ้น จะตามฆ่า ก็ตามฆ่าเขาไม่ทันแน่นอน
พอคำนี้ของหวางเจิ้นพูดออกมา ครึ่งแดนเสินคนอื่นๆ ต่าง
ก็มีการตอบสนองขึ้นมา
พลังจิตในร่างกายของผู้คนปั่นป่วน ทันใดนั้นก็ได้ กระจัดกระจายทันที ต่างคนต่างหาทางหนี
จากนั้น ในเวลานี้ พวกเขาเห็นฉากที่ทำให้พวกเขาตกใจ
เห็นเพียงแค่คนที่ออกไปก่อน หวางเจิ้นที่ต้องการวิ่งไปใน ทิศทางตรงกันข้ามกับเฉินจิ้น หลังจากที่ในอากาศมีแสง กะพริบไม่กี่ครั้ง ทันใดนั้นก็ได้อึ้งในอากาศ
จากนั้น ตกลงมาจากอากาศ
ทั้งตัว ซีดำเริ่มกระจายออกมา
ในชีดำ มียันต์กะพริบอยู่
“เฮือก! ”
เสียงร้องที่น่าอนาถ เห็นได้ชัดว่าออกมาจากปากหวางเจิ้น
ร้องออกมาไม่หยุด
ได้ยินแค่เสียง ก็สามารถคิดภาพออก ความเจ็มปวดที่ไร้ขอบเขตนั้น
หวางเจิ้นที่หล่นลงพื้นนั้น ห่างจากครึ่งแดนเงินคนอื่นๆ ไม่
Cinahl
เวลานี้ กลิ้งอยู่บนพื้น
ร่างกายเริ่มเน่าขึ้นมาแล้ว
เหล่าครึ่งแดนเสิน ทุกอย่างนี้ มองเห็นด้วยตาอย่างชัดเจน
เสียวสันหลังทันที
ขนหัวลุกซู
ในนั้นมีครึ่งแดนเสินสองคน ตอนนี้ ได้หนีออกจากจุดเดิม
ประมาณสิบกว่าเมตรแล้ว
ทันใดนั้นก็ถอยกลับมา
ไม่กล้ามีการเคลื่อนไหวใดๆ
ทั้งหมดเงียบสงัด
เหลือเพียงเสียงร้องของหวางเจิ้น แต่ละเสียงยิ่งอนาถขึ้น
เรื่อยๆ
“ช่วยฉันด้วย! ”
“ช่วยช่วยฉัน…
หวางเจิ้นครึ่งแดนเสิน ที่เคยสง่างาม ในตอนนี้ กลับว่าใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและสิ้นหวัง หันมาทาง ครึ่งแดนเสินตนอื่นๆ พยายามที่จะคลานเข้ามา ยื่นมือออก มาไม่หยุด ขอร้องให้ใครสักคนยืมมือมาช่วย
จากนั้น ทุกคน ทั้งหมดกลับเงียบ ไม่กล้าทำอะไรแม้แต่
น้อย!
หวางเม่ยอว กลับจ้องมองไปที่ทิศทางการหายตัวไปของ
เฉินจิ้นอย่างว่างเปล่า
ในสายตา หมอกพล่าน
ไม่ได้ถูกผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของครึ่งแดนเสิน
แม้แต่น้อย
ในสมองของเธอ คำที่ก้องกังวานอยู่นั้น : “วันนี้ ฉันจะให้
คนที่ทำร้ายคุณ ได้ชดใช้”
“เฉินจิ้น….”หวางเม่ยอวูเอ่ย พูดเบาๆ
กัดริมฝีปากแดง
หวางจิงฮุยและหริ้นวูหัวสองสามีภรรยา เห็นหวางเม่ยอว สภาพเช่นนี้ สองคนหันมาหน้ากัน ก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไร
หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป
ขอบฟ้า ได้ปรากฏจุดดำๆขึ้น
ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
หวางเม่ยอวูเห็นแล้ว จู่ๆก็มีเรี่ยวแรงขึ้นมาทันที
ครึ่งแดนเสินคนอื่นๆ ตอนนี้ ลมหายใจแทบจะหยุดชะจัก
ด้วยสายตาการมองเห็นของพวกเขา มองได้ชัดเจนอย่าง
แน่นอน
ในมือของเฉินจิ้น ถือมาสองคน
ไม่ใช่ใครอื่น
ก็คือแดนเสินอันดับแข็งแกร่งของตระกูลหวางสองคนหวา งเทียนเฟิงและหวางหยุนโล่วที่หนีไปตั้งแต่แรก
เป็นไปได้ยังไง?
ครึ่งแดนเสินเหล่านี้ สยองอีกครั้ง
แดนเสินสองคน ภายใต้การหลบหนีอย่างเต็มที่ ทำไมถึง ได้ถูกเฉินจิ้น จับกลับมาได้
อีกทั้งยัง ดูเหมือน กำลังจะตาย!
ตกลงเฉินจิ้นทำได้ยังไงกัน?
ยังใช่คนอยู่หรือเปล่า?
ทุกคนมองร่างที่ปรากฏตรงหน้าอีกครั้ง ตกใจอย่างที่สุด
เฉินจิ้นไม่ได้มองไปที่ครึ่งแดนเสินเหล่านี้ที่ไม่กล้าขยับ กลับซ่าเลืองมองอยู่ไม่ไกลนัก
ดูเหมือนว่าจะได้รับความเจ็บปวดอย่างมาก ได้มองดูหวา งเจิ้นซึ่งกำลังจะตายในเวลานี้ครู่หนึ่ง จากนั้น ได้นำสองคนที่อยู่ในมือ โยนลงบนพื้น
“หวางเม่ยอวู เขาได้รังแกคุณเช่นนี้ คุณจะลงมือเอง หรือ
ว่าจะให้ผมช่วยคุณ?”
เฉินจิ้นมองไปที่หวางเม่ยอวู
หวางเม่ยอวมองดูเฉินจิ้นอย่างซาบซึ้ง กัดริมฝีปากแดง เบาๆ จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น: “เฉินจิ้น ฉันรู้ว่ากำลัง ภายในเสินทงของคุณแข็งแกร่ง ในความประทับใจของฉัน ราวกับว่าไม่มีอะไรที่คุณทำไม่ได้ เมื่อยี่สิบสามปีที่แล้ว ด้วย ความช่วยเหลือจากหวางหยุนโล้วหวางเทียนเฟิง ใช้วิชา หนึ่ง ขโมยเลือดจากพ่อของฉัน หลังจากนั้นทำให้พ่อของฉัน ไม่สามารถฝึกฝนบูโดได้ เขากลายเป็นอัจฉริยะ กลายเป็น แดนเสินอันดับแข็งแกร่ง เป็นหัวหน้าครอบครัว เลือดที่อยู่ ในตัวเขา ย้ายกลับไปที่ร่างกายของพ่อฉันอีกครั้ง ทำให้พ่อ ของฉันสามารถฝึกฝนบูโดได้อีกครั้งจะได้ไหม?”
หวางจิงฮุยคิดไม่ถึงว่า ลูกสาวที่ตัวเองเพิ่งจะได้เจอกันไม่ กี่วัน ตอนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะขอร้องเฉินจิ้นแบบนี้ได้
ในใจ ละอายใจยิ่งนัก
ตั้งแต่ยังเป็นเด็กก็ไม่เคยให้ความรักแบบพ่อกับหวางเม่ ยอวูเลย ตอนนี้ กลับทำให้เธอเป็นกังวลกับเรื่องของตัวเอง
แต่ว่า ในฐานะคนเก่งที่สุดในตระกูลหวาง ผู้สืบทอด ตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวตระกูลหวาง เขาหวังมากกว่าใคร ว่าตัวเองจะสามารถฟื้นฟูใต้ สามารถฝึกฝนบูโดโต้อีกครั้ง
ถึงแม้ว่า จะเป็นเพียงบูโดขั้นต้น เขาก็พอใจแล้ว
เทียบกับตอนนี้แล้ว นึกว่าคนพิการที่ไม่สามารถฝึกฝนได้
เลย
หวางจิงฮุยและหริ้นรูหัว ก็ได้มีแววตาที่คาดหวังอยู่ มอง ไปที่เฉินจิ้น
แม้ว่าเฉินจิ้นจะอายุน้อย แต่ว่าแข็งแกร่งมาก ตลอดจนใน สายตาของพวกเขา ดูเหมือนจะมีความหวังขึ้นมาบ้างแล้ว
จากนั้น เฉินจิ้นไม่ได้ตอบอะไร
ที่นอนอยู่บนพื้น ทั้งตัวบนและล่าง จากภายในสู่ภายนอก เต็มไปด้วยอาการบาดเจ็บหนัก ถึงตอนนี้ หวางเทียนเฟิงที่ ยังคงมีเลือดออกจากปากไม่หยุด แต่ความไม่พอใจฉายผ่าน ใบหน้า : “แกฝันไปเถอะ ตอนนั้นที่เลือดถูกปลูกถ่าย ก็ได้ ถูกย่อยสลายไปแล้วครั้งหนึ่ง ทำให้การทำงานของเลือด มี ขนาดเล็กกว่ามาก มิฉะนั้น ทำไมตอนนี้ฉันถึงได้พึ่งจะสำเร็จแดนเส้นชั้นต้น หลังจากผ่านการกลั่นมาหลายปีจากนั้นได้ รวมกันเป็นหนึ่งเดียวกับฉันไปนานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเวลา ผ่านไปกว่าที่สิบปีแล้ว เลือดมีอายุมากขึ้น แกยังอยากจะ ปลูกถ่ายกลับคืน ฝันไปเถอะ”
“หวางจึงสุย ชั่วชีวิตนี้ของแก ถูกพิชิตให้เป็นเพียงคน พิการแล้ว สามช่าช่า..”
หวางเทียนเฟิงในเวลานี้มีความสิ้นหวังจนบ้าคลั่งไปแล้ว
จากนั้น ตอนนี้ มีเสียงหัวเราะเยาะหนึ่ง กลับว่าจู่ๆได้ผ่าน เข้ามาในหูเขา : “งั้นเกรงว่าจะทำให้นายผิดหวังแล้ว ดู เหมือน วันนี้นายไม่เพียงแต่จะตาย ก่อนตาย ยังจะต้องทน รับความเจ็บปวดสักครั้ง! “