จักรพรรดิมารหวนคืน - ตอนที่ 141

บทที่ 141 ของล้ำค่าของเฉินจิ้น

“บุคคลนี้ คือขอมิ่งคองตระกูลซอของครอบครัวที่ซ่อนอยู่ ครึ่งแตนเสินและเป็นผู้ริเริ่มการสัมมนาครั้งนี้”

ตู้เทียนโย่วอธิบายให้เฉินจิ้นที่อยู่ข้างๆเขาฟัง

ระหว่างทางกลับจากพื้นที่สามเหลี่ยม เฉินจิ้นได้ถามเขา มากมายเกี่ยวกับครอบครัวที่ซ่อนอยู่ เขารู้ว่า เฉินจิ้นยังมี อะไรหลายอย่างที่ไม่รู้เกี่ยวกับครอบครัวที่ซ่อนอยู่

เฉินจิ้นพยักหน้า

“ในสัมมนาครั้งนี้ เรายังคงปฏิบัติตามกฎเดิม ผลัดกันเอา ของของตัวเองออกมาแล้วรายงานความต้องการที่เรา

ต้องการ”

ซอมิ่งคองกล่าวต่อ “ทุกคนยังมีข้อสงสัยหรือไม่?”

ผู้คนในนั้น ล้วนเป็นลูกหลานของครอบครัวที่ซ่อนอยู่ ผู้คนส่วนใหญ่เคยเข้าร่วมการสัมมนาที่จัดขึ้นมาก่อน แม้จะ มีที่ไม่เคยได้มาเข้าร่วม ก็มีผู้อาวุโสในครอบครัวของพวก เขาเองหรือพี่น้องเคยเล่าให้พวกเขาฟังมาบ้าง

มีเพียงเฉินจิ้นเท่านั้นที่เป็นผู้ที่มารู้จักและเข้าร่วมเป็นครั้ง

แรก
อย่างไรก็ตาม การพบปะแลกเปลี่ยนแบบนี้ ก็เป็นเรื่อง ธรรมดาในจักรวาล เฉินจิ้นไม่ได้รู้สึกแปลกใหม่อะไรมากนัก

เมื่อเห็นว่าทุกคนไม่มีข้อสงสัย ซอมิ่งคองกีพูตทันที “เนื่องจากทุกคนไม่มีข้อสงสัยดังนั้นการสัมมนาแห่งภูเขา เขียว ในครั้งนี้ของเราจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!”

“งั้นผมขอเริ่มก่อนละกันนะ” ซอมิ่งคองพูดแล้วหยิบหมึกสี ดำออกมา “ผมได้แก่นหมึกนี้จากโบราณสถาน มันเป็นสิ่งที่ จำเป็นต้องมีวัสดุการกลั่นที่ดี โดยเฉพาะกลั่นหุ่นระดับสูง หา ยากในโลก ผมหวังว่ามันจะสามารถแลกกับเครื่องรางด้าน

โจมตี”

ซอมิ่งคองอธิบาย

แม้ว่าคำพูดนี้จะพูดกับทุกคน แต่สายตาของซอมิ่งคองก ลับมุ่งเน้นไปที่คนทั้งสามของสำนักเทียนจิเป็นหลัก

ไม่เพียงแต่ซอมิ่งคองเท่านั้น แต่ส่งนใหญ่ต่างก็จ้องมอง

ไปที่พวกเขา

การกลั่นยา มีเย่าเก๋อ

ส่วนการทำเครื่องราง ก็มีสำนักเทียนจิ

มีเครื่องรางด้านโจมตีไม่มากนัก ตั้งนั้นในทั่วเย้นเชี่ย มัน

จึงมีค่ามาก

ถ้าใครมี ก็ไม่มีวันเอาออกมาแลกหรอก
ยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่คนที่รู้จักแก่นหมึกรู้ว่ามันมีค่ามาก แต่ คนส่วนใหญ่เมื่อได้มันมาก็ไร้ประโยชน์ ต้องเป็นคนของ สำนักเทียนจิได้มัน จึงจะมีค่ามากที่สุด

หลังจากเฉินจิ้นได้ยินคำว่า “เครื่องราง” ทันใดนั้นเขาก็มี ชีวิตชีวาขึ้นมาทันที

หรือว่าจะมีอาวุธวิเศษบนโลกจริงหรือ? นั่นก็หมายความว่ามีอารยธรรมแห่งการฝึกฝนเซียนใช่

ไหม?

เฉินจิ้นก็หันสายตาไปมองคนของสำนักเทียนจิทั้งสามคน

ทั้งสามคนของสำนักเทียนจิ เมื่อเห็นสายตาของทุกคน ที่มารวมตัวกันที่พวกเขา

ชายหนุ่มที่เป็นคนนำในนั้นก็ยิ้มทันทีและกล่าวว่า” พี่ซอ แม้ว่าแก่นหมึกจะมีค่า แต่ไม่ใช่ว่าสำนักเทียนจิของเราจะ ไม่มี ส่วนเครื่องรางนั้นหายากและเครื่องรางด้านโจมตีก็หา ยากกว่าอีก หากพี่ชอต้องการใช้แก่นหมึกมาแลกเปลี่ยน เป็นเครื่องรางด้านโจมตีอย่างน้อยต้องใช้แก่นหมึกสองชิ้นที่ มีขนาดเท่ากันจึงจะได้ ”

ชายหนุ่มคนนี้เป็นทายาทของสำนักเทียนจิ ชื่อฉินหมิง

* พี่ฉิน แก่นหมึกหายาก มันได้มายากในโลก ถ้าเอาออก มาอีกสองอัน มันไม่ง่ายอย่างนั้นนะ” ซอมิ่งคองหัวเราะ เขาได้เตรียมใจไว้แล้วและก็ไม่ผิดหวัง” แก่นหมึก ที่อยู่ในมือผม อันนี้ เครื่องรางด้านโจมตีสมบูรณ์ ผมก็ไม่คาดหวัง แต่ผม หวังว่า ผมจะสามารถแลกเปลี่ยนกับครึ่งเครื่องรางด้าน โจมตีได้ ครึ่งเครื่องรางด้าน โจมตี ไม่ใช่ครึ่งโจมตีและ ครึ่งป้องกัน

แต่มันเป็นครึ่งเครื่องรางด้านโจมตีกึ่งสำเร็จรูป มีมีฤทธิ์เครื่องรางอยู่บ้าง แต่ก็ต้อยกว่าเครื่องรางจริง

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมันถูกเรียกว่าเครื่องรางอาวุธ ธรรมดาจึงไม่สามารถเทียบเคียงได้

“ครึ่งเครื่องรางด้านโจมตี งั้นก็ได้” ฉินหมิงครุ่นคิดเล็ก น้อยก่อนตอบกลับ

เพราะยังไง เครื่องรางด้านโจมตีส่วนใหญ่ที่อยู่อยู่ในโลก

ต่างก็เป็นครึ่งเครื่องราง เย็นเซี่ยในปัจจุบัน มีเพียงสองคนที่สามารถสร้าง เครื่องรางได้ คือหัวหน้าสำนักเทียนจิและหัวหน้าไท่ซ่าง

เท่านั้น

ทุกครั้งที่สร้างเครื่องรางหนึ่งเล่ม ต้องใช้พลังงานจำนวน มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการทำเครื่องรางด้านโจมตี ยิ่งต้องใช้เวลาหลายเดือน มันทรงพลังและใช้เวลาในการ ฟื้นฟูเป็นปี ซึ่งถือว่ามันล้ำค่ามาก
“ถ้าได้ ผมหวังว่าจะสามารถแลกเป็นมีตหรือกระบี่” ซอง คองกล่าวต่อ

ฉินหมิงพยักหน้า” พอดีเลย ผมได้พกครึ่งเครื่องรางแบบ กระบี่มาหนึ่งเล่ม”

ขณะที่พูด ฉินหมิงหยิบมีดออกมาจากเข็มขัดโดยตรง สายตาของทุกคนลุกเป็นไฟ ในฐานะหนึ่งในสาวก

โดยตรงของสำนักเทียนจิ ฉินหมิงต้องมีสิ่งประดิษฐ์วิเศษ อื่นๆอีกมากมายในเข็มขัดเก็บของเขา น่าเสียดายที่แม้จะอยู่ ในครอบครัวที่ซ่อนอยู่ ก็ไม่มีใครกล้ารุกรานสำนักเทียนจิ

มิฉะนั้น หากสำนักเทียนจิเอาเรื่อง เช่นนั้นต่อจากนี้ ก็จะ ถูกตัดการส่งมอบเครื่องรางให้กับตระกูลนั้นๆ มันเหมือน เป็นการตัดมรดกของตระกูลนั้นทิ้ง

หลังจากที่ฉินหมิงหยิบกระบี่ออกมา เขาก็แลกเปลี่ยนกับ ชอมิ่งคอง

หลังจากที่ขอมิ่งคองได้กระบี่แล้ว ก็มีเสียงสั่นสะท้านใน กระบี่เล่มนี้

เมื่อส่งพลังจิตลงบนใบมีด แสงเย็นที่มองเห็นได้ด้วยตา เปล่าก็ถูกปล่อยออกมา โดยตรง มีความหนาวเย็นเล็กน้อย ในบริเวณใกล้เคียง

ซอมิ่งคองมีความสุขทันทีและพอใจมาก
อย่างไรก็ตาม ภายใต้ดวงตาของคนอื่น ๆ ที่ร้อนแรงอย่าง มาก ความผิดหวังก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเฉินจึ้น

เครื่องรางห่วยๆอะไรกัน

แม้แต่ในจักรวาล อาวุธระดับต่ำสุดก็ยังดีกว่านี้อีกมาก

การนำสิ่งดังกล่าวไปใส่ไว้ในโลกแห่งการฝึกฝนของ จักรวาล หากมอบให้กับผู้ฝึกฝนเหล่านั้น พกมันไว้ในตัวจะ

ถือว่ามันเป็นภาระ

การแลกเปลี่ยนที่ประสบความสำเร็จระหว่างซอมิ่งคอง และฉินหมิง ก็ได้เริ่มต้นการสัมมนาอย่างทางการ

จากนั้น ทุกคนก็เริ่มเอาของของตัวเองออกมาตามลำดับ จากนั้นรายงานสิ่งที่ตนเองต้องการ

บางคนประสบความสำเร็จ บางคนผิดหวัง

แต่สิ่งที่นำออกมานั้น ต่างก็เป็นสิ่งล้ำค่าในสายตาของทุก

คน

อย่างไรก็ตาม สำหรับเฉินจิ้น ของที่มีประโยชน์ต่อเขานั้น น้อยมาก

จนกระทั่งถึงลู่หยุนไห้ จึงค่อยดึงดูดความสนใจของเฉิน จิ้นได้เล็กน้อย

ที่แท้ ลู่หยุนให้หยิบดอกบัวหิมะเทียนซานออกมาโดยตรงและยืนอยู่ที่นั่นด้วยความภาคภูมิใจ “วันนี้ ผมมาที่นี่ เพื่อ แสวงหาการต่อสู้ หากใครสามารถขนะผมได้ ก็สามารถรับ ตอกบัวหิมะเทียนซานนี้ไปได้”

ทันทีที่ลู่หยุนไห่พูดสิ่งนี้ ผู้ฟังก็เงียบลง

ไม่มีใครไม่รู้ว่าลู่หยุนไห่เป็นคนบ้าคลั่งในวิทยายุทธ หลงใหลในวิทยายุทธของเขาแทบจะผิดปกติ ความสามารถ เป็นหนึ่งในล้าน

ในตอนนี้ ความแข็งแกร่งของเขา อาจไม่สามารถพูดได้ว่า ไร้คู่ต่อสู้ภายใต้แดนเสิน

แต่ก็ไม่ไกลเกินไป

เย้นเซียในวันนี้ ในครึ่งแดนเสิน มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถ

ต่อสู้กับเขาได้

* แน่นอนว่า ไม่ใช่ใครก็ได้ที่สามารถท้าทายผมได้ อย่าง น้อยก็ต้องสามารถหาเทียนซ้ายตี่เป่ามาเป็นของเดิมพันได้”

ลู่หยุนให้พูดตรงๆ

มีรอยยิ้มขี้เล่นบนใบหน้าของเฉินจิ้น

กลยุทธ์นี้ คุ้นเคยจริงๆ

นี่เป็นกลวิธีของกงเป็นอู่ แต่ในที่สุด ก็แพ้ให้กับเฉินจิ้นไป

จนหมด
อย่างไรก็ตาม ลู่หยุนไห่คงไม่ใช่เพราะอยากได้ของคนอื่น เพราะทุกคนรู้ถึงพลังของเขา ดี

เอาเงื่อนไขนี้ออกมา เหตุผลหลักก็เพื่อกำจัดคนที่รู้ว่สู้เขา ไม่ได้ แต่ก็อยากจะลองดูว่าพวกเขาจะโชคดีไหม

หลังจากที่ลู่หยุนให้พูดจบ ดูเหมือนเขาจะตระหนักว่าเขา แข็งแกร่งจริงๆ

จากนั้น มีการเพิ่มเงื่อนไขอีกประการหนึ่ง”หากใคร สามารถทำให้ผมได้รับบาดเจ็บ เขาสามารถเอากลีบดอกบัว หิมะไปได้หนึ่งกลีบ”

ทันทีที่พูดสิ่งนี้ ก็มีคนตอบสนองในที่สุดและมองไปที่สลู่หยุ นให้ทันที “พี่ลู่ ผู้มากด้วยความสามารถ ผมไม่กล้าพูดว่าจะ ชนะพี่ลู่ แต่ผมก็มั่นใจในการพยายามทำให้พี่ลู่บาดเจ็บเล็ก น้อย หลังจากจบการสัมมนา ผมยินดีที่จะท้าทายพี่ลู่ ”

หลังจากนั้น หลายคนกล่าวอย่างต่อเนื่องว่าพวกเขา เต็มใจที่จะต่อสู้กับลู่หยุนไห่

ลู่หยุนไห่ตอบรับทีละคน

ในฐานะที่เป็นสมาชิก โดยตรงที่สุดของตระกูลลู่ ความ สามารถด้านวิทยายุทธของเขานั้นสูงมาก จนเขาไม่เคย

ขาดแคลนทรัพยากร

เขาแค่ต้องการหาคู่ต่อสู้อย่างสะใจสักครั้ง!
นี่คือจุดประสงค์ของการมาสัมมนาในครั้งนี้ของเขา หลังจากนั้น ลู่หยุนไห่ก็มองไปที่เฉินจิ้นอีกครั้ง

อีกอย่างคนๆนี้ ที่เขามาร่วมสัมมนาภูเขาเขียวในครั้งนี้

ซึ่งเป็นการเก็บเกี่ยวพิเศษ

เขาต้องการพาเฉินจิ้นกลับไปที่บ้านของตระกูลลู่ เพื่อปลด สัญญาวิญญาณให้กับพี่ชายของเขา

เฉินจิ้นสังเกตเห็นการจ้องมองของลู่หยุนให่และมุมปาก

ของเขาก็ยิ้มหนาขึ้น

ในเวลาเดียวกัน เฉินจิ้นมองไปที่ทุกคนที่อยู่ในนี้ ก็มีแวว

ตาแปลกๆเผยออกมา

ในไม่ช้า ก็ถึงตาของเฉินจิ้นและหวางเม่ยหวู

วันนี้ หวางเม่ยหวมาเพียงเพื่อมาดูการสัมมนาของตระกูล ซ่อนอยู่ ทำความรู้จักกับตระกูลซ่อนอยู่เพื่ออำนวยต่อการ ดูแลตระกูลหวางในอนาคต

เธอไม่มีอะไรจะแลกเปลี่ยน

ส่วนเฉินจิ้น มุมปากเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

หลังจากครุ่นคิดเรื่องนี้ ความชอบที่มีต่อเครื่องรางของคน

เหล่านั้น

เฉินจิ้นยื่นมือออกไปและคว้ากระบี่เลี่ยนหยู่ก็ปรากฏขึ้นในมียของเขา

เงินขึ้นพูดออกมาดัง ๆ “นี่คือเครื่องรางที่แท้จริง เครื่องรางด้านโจมตี!”

หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็ฟันกระบี่ของเขากลางอากาศ ทันใดนั้น แสงกระบี่พุ่งตรงไปบนท้องฟ้า!