จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1055 บ่าวรับใช้ของพลูโต
ในขณะที่การจู่โจมของคู่สังหารไฟหนาวเมื่อจวนจะมาถึงตัวหลินหยุนนั้น ทันใดนั้นก็หลอมรวมเข้าด้วยกันทันที
ลำแสงสีแดงและแสงสีขาวก็สลับไขว้กัน ระเบิดประกายแสงหลากสีกลุ่มหนึ่งออกมา
แต่ว่ากลิ่นอายที่เปล่งประกายออกมานั้น กลับแข็งแกร่งกว่าการโจมตีเดี่ยวของคนทั้งสองเมื่อครู่อีกหลายเท่าตัว
หลินหยุนสีหน้าแสดงอาการตกใจออกมา ถึงกับเป็นพลังจากกฎเกณฑ์ธรรมชาติ!
คิดไม่ถึงจริงๆเลย อยู่ในโลกตะวันตกนี้ ถึงกับยังได้พบกับผู้บำเพ็ญพิเศษที่สามารถควบคุมพลังจากกฎเกณฑ์ธรรมชาติได้!
สิ่งที่พวกเขาทั้งสองคนสามารถควบคุมได้ ก็คือกฎเกณฑ์ธรรมชาติของน้ำและไฟ
อาศัยคุณสมบัติพิเศษที่ว่าน้ำกับไฟไม่อาจรวมกันได้ แล้วแข็งขืนทำให้น้ำกับไฟรวมกัน จนทำให้ก่อเกิดพลังทำลายล้างที่แข็งแกร่งออกมาได้
ถูกต้อง!
หลินหยุนสามารถเข้าใจถึงความเป็นมาของทั้งสองคนอย่างชัดเจน
ขณะที่พูดจากันอยู่นั้น การโจมตีของทั้งสองคนก็มาถึง
หลินหยุนยกมือทั้งสองขึ้นในท่าแบกโลกไว้ หลังจากนั้นก็กดพลังแรงจู่โจมของทั้งสองคนให้ลงไปอย่างแรง
โป้ง！
เกิดคลื่นพลังแรงมหาศาลราวกับลูกระเบิดลูกหนึ่งระเบิดขึ้นจากใต้พื้นดิน
พลังทำลายล้างที่ระเบิดออกมาจากการแข็งขืนรวมน้ำกับไฟให้เข้าด้วยกันนั้น แม้แต่หลินหยุนที่คิดจะใช้วิธีปะทะโดยตรง ก็ยังต้องแลกกับบางอย่างเพื่อเป็นการชดใช้อย่างสาสม
ดังนั้น หลินหยุนจึงใช้พลังแรงที่พอเหมาะ นำเอาพลังทำลายล้างนั้นลงไปอยู่ใต้ดิน
คาร์นอตวิลเลียมก็ตะโกนพูดว่า หลินหยุน อย่าได้ประมาทเชียว ทั้งสองคนนี้เป็นที่เลื่องลือในตำนาน ยังแข็งแกร่งกว่าคิงคองซีซ่าร์นั้นอีกเลย!
ได้ข่าวว่าพวกเขาเฝ้าปกป้องรักษาสถานที่แห่งหนึ่ง ตลอดยี่สิบปีมานี้ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย คิดไม่ถึงว่าถึงกับถูกคนจ้างมาฆ่าคุณ
หลินหยุนมองดูทั้งสองคน แล้วพูดเยาะเย้ยว่า พวกเขาเป็นคนขององค์กรเทพมรณะ
ในที่สุดหนึ่งในคู่สังหารไฟหนาวก็พูดขึ้นว่า ฆ่าแกแล้ว ก็สามารถกลายเป็นผู้นำคนต่อไปขององค์กรเทพมรณะได้
หลินชางฉอง ในเมื่อแกมาโลกตะวันตกแล้ว งั้นก็ควรจะอยู่ต่อไปเลย!
หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆว่า ถ้าคิดจะให้ฉันอยู่ต่อไปละก็ ต้องดูว่าพวกคุณมีความสามารถขนาดนั้นหรือไม่
ดาบมา!
หลินหยุนยกมือขึ้น ดาบเฮ่าเทียนพร้อมด้วยลำแสงสีแดง ส่งเสียงดังเบาๆ ลอยวนเวียนอยู่บนท้องฟ้า
หลังจากนั้น ก็แทงไปยังคู่สังหารไฟหนาว
ทั้งสองคนนั้นไม่ได้มองดูดาบเฮ่าเทียนเลย ขณะเดียวกันก็ยื่นมือชกหมัดออกไปกลางอากาศหนึ่งที
ลำแสงสีขาวแดงทั้งสองราวกับเจียวสองตัว บินวนเวียนผัวพันอยู่รอบๆ ผสมผสานเข้าด้วยกัน
โป้ง!
ดาบเฮ่าเทียนที่ไม่เคยพลาดเลย ถึงกับถูกกระแทกจนกระเด็นลอยออกไป
หลินชางฉอง ตายเสียเถอะ!
ทั้งสองคนสามารถสยบดาบเฮ่าเทียนได้แล้ว ทำให้ความมั่นใจเพิ่มมากขึ้น เงาร่างทั้งสองก็กระโดดขึ้นไปรวมกันอยู่กลางอากาศ แล้วชกหมัดออกไปพร้อมกันอีกครั้งหนึ่ง
ช่วงจังหวะเวลาที่พวกเขาออกหมัดนั้น ก็เหมือนมีกระแสจิตที่ตรงกัน เป็นไปอย่างพร้อมเพรียงกันมาก ต่อให้ฝึกฝนมาเป็นหลายพันครั้งก็เกรงว่ายังไม่สามารถทำได้เลย
ก็เป็นเพราะเหตุนี้ พวกเขาทั้งสองคนจึงโจมตีออกไปพร้อมกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ
อย่างน้อย นั่นก็คือพลังของน้ำกับไฟ เป็นพลังที่ไม่มีอะไรสามารถทัดเทียมได้ เป็นพลังแรงที่ไม่สามารถยอมกันได้มากที่สุด
แต่ว่า พวกเขากลับแข็งขืนทำให้น้ำกับไฟหลอมรวมกันจนได้
ถึงแม้จะเป็นสาเหตุโดยบังเอิญอย่างน่าสงสัยก็ตาม แต่ว่าพวกเขาก็ได้ทำสำเร็จแล้ว
หลินหยุนสีหน้าไร้ความรู้สึก ยื่นมือออกไป ดาบเฮ่าเทียนก็ส่งเสียงร้องเบาๆ แล้วลอยกลับลงมาอยู่ในมือของหลินหยุน ราวกับว่ากำลังระบายความอัดอั้นตันใจของตัวเองกับหลินหยุนอยู่
ไฟหนาวสองฟาด！
ท่ามกลางอากาศนั้น การจู่โจมพร้อมกันของทั้งสองคนก็เสร็จสิ้นแล้ว
การโจมตีครั้งนี้ แข็งแกร่งกว่าสองครั้งที่ผ่านมา หลังจากที่ทั้งสองคนร่วมมือกันโจมตีครั้งนี้แล้ว เหงื่อก็ไหลออกมาท่วมศีรษะ
จะเห็นได้ว่าการโจมตีครั้งนี้ เป็นการโจมตีที่รุนแรงที่สุดจากการใช้พลังแรงทั้งหมดอย่างเต็มที่ของพวกเขา
ดาบเฮ่าเทียนในมือของหลินหยุนก็ขีดเส้นลงไปบนพื้นดิน แล้วค่อยๆลอยขึ้นไปสู่ท้องฟ้า
ข้ามีหนึ่งกระบี่ที่ทลายนภาได้!
ดาบทะลุสวรรค์ในเก้ากระบี่ต้าเต๋า!
คราวนี้ ล้วนเป็นการปะทะกันของพลังแรงทั้งสิ้น
ดาบทะลุสวรรค์ของเก้ากระบี่ต้าเต๋านั้น ปะทะกับพลังทำลายล้างที่เกิดจากการระเบิดของน้ำกับไฟ
พลังแรงที่ไม่เหมือนกันเลยทั้งสองอย่างนี้ ก็เป็นพลังแรงสองชนิดที่แข็งแกร่ง เหมือนกัน
แต่ว่า ดาบทะลุสวรรค์ของหลินหยุนสามารถเอาชนะทุกอย่างได้ ไม่เคยพลาดท่าเสียทีเลย สามารถฟาดฟันทุกสิ่งตรงหน้าได้ ไม่มีสิ่งใดสามารถต้านทานไว้ได้
ส่วนไฟหนาวสองฟาด เป็นพลังที่ทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่าง
ฝ่ายหนึ่งเป็นการฟาดฟันทุกอย่างด้วยความแหลมคม อีกฝ่ายหนึ่งเป็นการทำลายล้างทุกสิ่งด้วยความสงบนิ่ง
ใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน?
โป้ง!
ในขณะที่ประกายลำแสงดาบทะลุสวรรค์ของหลินหยุน ลอยไปถึงกลางอากาศนั้น ในที่สุดก็ได้ปะทะกับมังกรขาวแดงตัวนั้นแล้ว
ท้องฟ้าปฐพีก็มืดมิดลงในทันใด
หลังจากนั้นก็มีแสงสว่างจ้าที่แสบตาปรากฏขึ้นมา
หลินหยุนถูกกระแทกจนถอยหลังไปสิบกว่าเมตร แต่ว่า หนึ่งในคู่สังหารไฟหนาวก็ถูกกระบี่ฟันร่างจนขาดออกเป็นสองท่อน
มีร่างภูตป่าคอยคุ้มกายอยู่ อาการบาดเจ็บของหลินหยุนก็ฟื้นคืนสู่สภาพเดิมอย่างรวดเร็ว
แต่ว่า คู่สังหารไฟหนาวตายไปแล้วไปหนึ่งคน ทำให้พลังแรงลดลงอย่างฮวบฮาบ
คาร์นอตวิลเลียมถามพูดด้วยความสงสัยว่า ฉันอยากจะรู้จริงๆเลยว่า คนอย่างพวกแกที่อยู่ในระดับตำนานเช่นนี้แล้ว เป็นไปได้ยังไงที่ยังสนใจตำแหน่งในองค์กรเทพมรณะอีก?
อาศัยลำพังพละกำลังของพวกแก ก็สามารถฆ่าพวกนักฆ่าฝีมือระดับsขึ้นไปทั้งหมดในองค์กรเทพมรณะจนหมดได้เลย!
คนที่เหลืออีกคนก็ยิ้มเศร้าๆ มองดูคาร์นอตวิลเลียม สีหน้าแสดงความประหลาดออกมา องค์กรเทพมรณะไม่เท่าไหร่หรอก แต่ว่าตำแหน่งผู้นำขององค์กรเทพมรณะกลับไม่เหมือนกัน เขาเป็นตัวแทนของพลูโตบนโลกมนุษย์ใบนี้
พวกเราในฐานะเป็นบ่าวขาวดำของพลูโต ก็ย่อมต้องคอยฟังคำสั่งของเขา
คาร์นอตวิลเลียมก็ตะโกนพูดด้วยความตกใจว่า พลูโต!
นี่เป็นไปได้ยังไง!
พวกแกถึงกับเป็นบ่าวขาวดำของพลูโต หรือว่าพลูโตจะมีอยู่จริงเหรอ?
คนนั้นก็ปาดรอยเลือดตรงมุมปาก แล้วเงยหน้าหัวเราะเสียงดัง พลูโตก็ย่อมต้องมีอยู่อย่างแน่นอน บรรดาเทพทั้งหลายก็ยังคงมีอยู่จริง เสียดายที่พวกแกไม่มีวาสนาที่จะได้พบเห็น
หลินหยุนพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกว่า คุณยังมีอะไรจะพูดอีกไหม?
คนนั้นมองดูหลินหยุนด้วยสีหน้าเซอร์ไพรส์ หลินชางฉอง แกแข็งแกร่งมากจริงๆแข็งแกร่งกว่านักบู๊ตะวันออกจำนวนมากที่พวกเราเคยเจอมา แต่เสียดายที่ว่า ต่อให้แกจะแข็งแกร่งยังไง ก็ไม่มีทางที่จะแข็งแกร่งกว่าเทพตัวจริงไปได้หรอก
รอให้พลูโตกลับมาก่อน ก็จะเป็นวันตายของแกแล้ว
หลินหยุนพูดว่า ฉันไม่เคยเห็นพลูโตอะไรนั่นเลย แต่ว่าเทพตัวจริงที่ตายด้วยน้ำมือของฉัน ก็มีจำนวนมากจนนับไม่ถ้วนแล้ว
ถ้าพลูโตคนนั้นของแกมาจริงๆละก็ งั้นฉันก็จะทำให้เขากลายเป็นเทพพลูโตจริงๆ ในโลกมนุษย์นี้ไม่มีใครต้องการเขา แต่ในโลกพลูโตก็น่าจะต้อนรับเขานะ
คนนั้นพูดด้วยความโมโหว่า ลบหลู่ท่านพลูโต รนหาที่ตาย!
พูดจบ เขาก็รวบรวมพลังทั้งหมดชกหมดไปยังหลินหยุนหนึ่งที
หลินหยุนพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า ไม่มีพลังทำลายล้างที่ระเบิดออกมาจากการหลอมของน้ำกับไฟแล้ว ต่อให้แกเป็นถึงยอดฝีมือแดนเทพก็ตาม ในสายตาของฉันก็เป็นแค่ตัวมดตัวเล็กๆตัวหนึ่งเท่านั้นเอง
พูดจบ หลินหยุนก็ยกกระบี่ขึ้น แล้วฟาดลงไปหนึ่งที
พุ๊บ!
การโจมตีของคนนั้นถูกฟันจนดับสิ้น หลังจากนั้นร่างทั้งหมดก็ถูกฟันจนขาดออกเป็นสองท่อน
คาร์นอตวิลเลียมมองไปยังหลินหยุนด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า อาจไม่แน่ว่าคำพูดของเขาล้วนเป็นความจริงทุกอย่างก็ได้
หลินหยุนถามกลับไปว่า งั้นแล้วยังไงล่ะ?
คาร์นอตวิลเลียมขมวดคิ้วแล้วถามว่า คุณไม่กลัวพลูโตจริงเหรอ? นั่นเป็นหนึ่งในเทพเจ้าทั้งสิบสองในตำนานเลยนะ
หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆว่า เทพเจ้าที่ฉันเคยฆ่ามานั้น มากจนฉันจำไม่ได้แล้ว
ไปเถอะ ไปหาจอร์จกัน
คาร์นอตวิลเลียมไม่เชื่อคำพูดของหลินหยุน ทำตาค้อนใส่แล้วพูดพึมพำว่า ขี้โม้
บนโลกใบนี้ยังไม่เคยมีเทพเจ้าตัวจริงปรากฏขึ้นมาเลย คุณไปฆ่าเทพเจ้าที่ไหนมาล่ะ?
เขาจะรู้ได้ยังไงว่า ในจักรวาลที่หลินหยุนอยู่นั้น เทพเจ้าทั้งหลายพวกนั้น ไม่รู้จริงๆว่าถูกหลินหยุนสังหารไปเท่าไรแล้ว
หลังจากพบกับบ่าวขาวดำแล้ว ระหว่างทางก็ไม่มีนักฆ่าอะไรออกมาขวางทางอีกแล้ว
ในไม่ช้าหลินหยุนและคาร์นอตวิลเลียมก็ได้พบกับจอร์จแล้ว
เมื่อได้เห็นหน้าหลินหยุนแล้ว จอร์จก็ถึงกับตกตะลึงงัน
โอ้ เทพสว่างที่น่าชื่นชม หลินชางฉอง คุณยังมีชีวิตอยู่อีก สุดยอดไปเลย!
ตอนอยู่เมืองจีนได้ข่าวว่าคุณยังมีชีวิตอยู่อีก ฉันยังไม่เชื่อเลย นั่นเป็นถึงพ่อของระเบิดทั้งหมดเลยนะ หุบเขาหิมะถล่มลงมาทั้งลูก คุณถึงกลับยังมีชีวิตรอดมาได้!
คุณทำได้ยังไงกัน?
หลินหยุนพูดอย่างเรียบๆว่า พลังแรงของพ่อของระเบิดทั้งหมดอ่อนเกินไป ดังนั้นฉันจึงมีชีวิตรอดมาได้
คราวนี้มาหาคุณ ก็อยากจะให้คุณช่วยฉันหาสถานที่แห่งหนึ่ง ต้องการเงินเท่าไหร่คุณว่ามาได้เลย
จอร์จโบกมือทั้งสองต่อเนื่องกัน โอ้ไม่ ท่านหลินชางฉองที่เคารพ ฉันยินยอมจะให้ข้อมูลตามที่ท่านต้องการทุกอย่าง จะไม่เก็บเงินของท่านเลยแม้แต่สตางค์แดงเดียว