จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1095 เหยียบฟ้าสังหารเซียน
มิติที่อยู่บริเวณโดยรอบหลินหยุนแตกสลายทันที
นักบู๊แดนยาทอง ไม่เพียงมีพลังเพิ่มขึ้นสิบเท่า แต่พวกเขาเริ่มควบคุมพลังแห่งมิติได้ สำหรับกฎเกณฑ์อื่นๆนั้น ก็จะเริ่มเข้าใจมากขึ้น
ร่างกายของหลินหยุนก็เริ่มมีรอยร้าวปรากฏ เขาเหมือนกับประมุขเขาคุนชางเมื่อสักครู่เลย
ตอนนี้ ทุกอย่างเปลี่ยนไปตรงกันข้ามเลย
เพราะมันคือพลังแห่งมิติที่ทำลายร่างกายของเขาโดยตรง
ร่างกายของหลินหยุนโดนพลังแห่งมิติฉีกออกจากกัน
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงมากๆ
นี่คือพลังที่แท้จริงของแดนยาทองเหรอ? โอ้พระเจ้า มันช่างน่ากลัวมากๆ!
ไม่แปลกใจเลยที่เรียกว่าเซียนยาทอง เพราะพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ มีเพียงเซียนเท่านั้นที่สามารถควบคุมได้!
ใช่แล้ว ประมุขได้กลายเป็นเซียนแล้วจริงๆ!
อย่างไรก็ตาม มีคำพูดหนึ่งเคยพูดไว้ว่า แดนยาทองสำเร็จ ประตูเซียนจะเปิด ไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ประมุขเป็นเซียนยาทองแล้ว ทำไมประตูเซียนถึงยังไม่เปิด?
ประตูเซียนคืออะไรกันแน่?
ใครจะไปรู้?
ฉันเกรงว่าจะไม่มีใครในโลกนักบู๊โบราณรู้เรื่องนี้ บางทีคงมีแต่ปรมาจารย์เฉินในสมัยนั้นที่จะรู้เรื่องนี้เท่านั้น
ทุกคนตกตะลึงกับพลังที่แข็งแกร่งมากๆที่ถูกปล่อยออกมาจากปลายนิ้วของประมุขเขาคุนชาง
หลินซื่อเฉิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล พลังของแดนยาทองแข็งแกร่งขนาดนี้ ตอนนี้เสี่ยวหยุนคงอันตรายแล้ว
ภายใต้สายตาที่กังวลของหลินซื่อเฉิง ร่างกายของหลินหยุนที่ถูกพลังแห่งมิติฉีกขาด ตอนนี้ร่างกายได้รับการฟื้นฟูและสมานกันอย่างรวดเร็วจากพลังของร่างภูตป่า
หลินซื่อเฉิงดีใจมากๆ เสี่ยวหยุนยังมีพลังที่แปลกประหลาดแบบนี้ด้วย!
ดูเหมือนว่าศึกครั้งนี้ ใครจะแพ้หรือชนะ ยังเร็วเกินไปที่จะสรุป!
ประมุขเขาคุนชางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ร่างกายของคุณแปลกประหลาดมากๆ? คุณฝึกถึงขั้นแดนยาทองแล้วเหรอ?
หลินหยุนพูดเบาๆด้วยสีหน้าปกติ ฉันเคยพูดแล้ว คุณก็แค่กบในกะลา คุณทำอะไรฉันไม่ได้อยู่แล้ว
ถึงแม้คุณจะถึงขั้นแดนยาทองแล้ว ฉันจะสามารถฆ่าคุณได้
ประมุขเขาคุนชางพูดอย่างเย็นชา หึ คุณพูดอวดดีมากเกินไปแล้ว รับการโจมตีของฉันอีกครั้ง
มหามุทราคุนชาง!
ครั้งนี้ ประมุขเขาคุนชางได้โจมตีด้วยวิชาที่มีชื่อเสียงของตัวเอง
ครั้งที่แล้วเขาใช้วิชานี้ออกมา แต่กลับโดนหลินหยุนทำลาย แต่ครั้งนี้เขาเข้าสู่แดนยาทองแล้ว ทำให้กระบวนท่านี้มีพลังเพิ่มขึ้นหลายเท่า
มีฝ่ามือที่ใหญ่มากๆ ได้ปรากฏบนท้องฟ้าอีกครั้ง ครั้งนี้มันบังพระอาทิตย์ไปเลย
พลังทิพย์ที่อยู่ในรัศมีพันเมตร ตอนนี้มันเข้ามารวมตัวกันอย่างบ้าคลั่ง ดูเหมือนมหามุทราจะคอยๆกลายเป็นฝ่ามือจริงๆเลย
ทุกคนสัมผัสได้ถึงพลังที่อันตรายและน่ากลัวมากๆ มันหนักเหมือนภูเขา ราวกับแรงกดอากาศเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวอย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนหายใจลำบาก
มหามุทราครั้งนี้ของประมุขแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า เมื่อเทียบกับการโจมตีเมื่อสักครู่
พลังของเซียนยาทอง ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างพวกเราจะสามารถเข้าใจได้!
แข็งแกร่งมากๆ!
คนที่เหลือต่างก็ตกตะลึงกับพลังของการโจมตีในครั้งนี้
ครั้งนี้หลินชางฉองอันตรายแล้ว!
ใช่แล้ว ตอนนี้ประมุขเขาคุนชางเป็นเซียนยาทองแล้ว ถึงแม้หลินชางฉองจะมีพลังที่ร้ายกาจสักแค่ไหน แต่เขาก็เป็นแค่นักบู๊ธรรมดาเท่านั้น คนธรรมดาจะสู้กับเซียนได้ยังไง?
ทุกคนที่มาจากโลกนักบู๊พยักหน้าทันที ทุกคนรู้สึกเสียใจกับหลินหยุนขึ้นมาทันที
ถ้าปรมาจารย์หลินไม่อวดดีมากเกินไป และยืนกรานที่มาถิ่นของศัตรู ถ้าให้เวลาเขาสักสองสามปี บางทีเขาอาจจะเป็นเซียนยาทองก็ได้!
น่าเสียดายจริงๆ ประมุขเขาคุนชางคงไม่ให้โอกาสกับเขาอีกแล้ว
ใช่แล้ว โลกนักบู๊ของพวกเราพึ่งมีอัจฉริยะคนหนึ่ง แต่เขากลับตายเพราะความอวดดีของตัวเอง น่าเสียดายจริงๆ!
หลินหยุนมองดูมหามุทราที่มืดฟ้ามัวดิน ทำให้เขารู้สึกตะลึงเล็กน้อย
พลังของแดนยาทอง แข็งแกร่งจริงๆ!
ดูเหมือนว่าถ้าอยากจะฆ่าเขา คงต้องแสดงฝีมือที่แท้จริงออกมาสักหน่อยแล้ว
จู่ๆร่างกายของหลินหยุนก็เกิดการเปลี่ยนแปลง
สิ่งที่เปลี่ยนเป็นอันดับแรกคือเส้นผมของเขา เดิมทีเส้นผมสั้นๆก็ค่อยๆยาวขึ้น ในที่สุดเส้นผมของเขาก็ยาวมากๆและพลิ้วไปตามสายลม
ร่างกายของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาวราวกับหยกขาว ร่างกายของเขาใส่สะอาดมากๆ
ร่างกายของเขาก็เริ่มใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆและมีกลิ่นอายโบราณ เหมือนกับคนยักษ์ที่เดินออกมาจากสมัยโบราณ
ตอนนี้หลินหยุนได้ปลดปล่อยร่างภูติป่าแบบสมบูรณ์ออกมา
ถึงแม้ตอนนี้จะไม่ใช่ร่างเต๋าที่แข็งแกร่งที่สุดของหลินหยุน แต่มันก็เหนือกว่าร่างภูติพรสวรรค์แล้ว
เพียงแค่ร่างภูติป่าเพียงอันเดียว คงจะไม่สามารถสังหารเซียนยาทองได้ คงต้องใช้อิทธิฤทธิ์แสนยิ่งใหญ่ด้วย
เมื่อตัดสินใจแล้ว เส้นผมที่ดกดำของหลินหยุนก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีขาวราวกับหิมะ
มีพลังที่ยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งมากๆออกมาจากร่างกายของเขา
หลินหยุนเหยียบเท้าขึ้นไปบนท้องฟ้า การก้าวเท้าของเขาแต่ละครั้ง ฟ้าดินก็สั่นสะเทือนตาม
ย่ำฟ้าเก้าที ราวกับว่าทั้งจักรวาลอยู่ใต้เท้าของเขา
หลินหยุนปลดปล่อยร่างภูป่าสมบูรณ์ออกมา และใช้อิทธิฤทธิ์แสนยิ่งใหญ่ออกมาด้วย
ทำให้ทุกคนตกตะลึงมากๆ
โอ้พระเจ้า มันคืออะไรกันแน่!
เขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?
หรือว่าหลินชางฉองเข้าสู่แดนยาทองแล้ว?
ไม่ เป็นไปไม่ได้ ถ้าเขาเข้าสู่แดนยาทองแล้ว เมื่อสักครู่เขาน่าจะฆ่าประมุขไปแล้ว เขาไม่ปล่อยให้ประมุขมีโอกาสเข้าสู่แดนยาทองอยู่แล้ว
ใช่แล้ว การวิเคราะห์ของคุณสมเหตุสมผลมากๆ ฉันรู้สึกว่าพลังที่หลินชางฉองแสดงออกมาน่าจะเป็นวิชาลับที่แข็งแกร่งมากๆชนิดหนึ่ง!
ใช่ มันคือวิชาลับ มันต้องใช้วิชาลับอย่างแน่นอน!
ทุกคนมองหลินหยุนด้วยความตกตะลึง
หลังจากนักบู๊เหล่านั้นของโลกนักบู๊ตกตะลึงแล้ว พวกเขาก็ดีใจขึ้นมาทันที
โอ้พระเจ้า ไม่แปลกใจเลยที่เขาคือปรมาจารย์หลินที่แข็งแกร่งที่สุด เขายังเหลือท่าไม้ตายเอาไว้!
ฉันรู้สึกว่าประมุขเขาคุนชางที่เข้าสู่แดนยาทอง อาจจะไม่สามารถเอาชนะปรมาจารย์หลินได้!
ไม่แปลกใจเลยที่ปรมาจารย์หลินกล้ารับท้าและมาที่โลกนักบู๊โบราณด้วยตัวคนเดียว ดูเหมือนเขาจะไม่ได้อวดเก่ง แต่เขามั่นใจว่าตัวเองสามารถเอาชนะได้!
ใช่แล้ว ถ้าฉันมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ไม่ว่าฉันจะเดินทางไปที่ไหน ไม่ว่าจะมีแผนการชั่วอะไร เมื่อเผชิญหน้ากับพลังที่แข็งแกร่งจริงๆ ทุกอย่างก็ดูอ่อนแอมากๆ!
ดูเหมือนว่าพวกเราจะเข้าใจผิดปรมาจารย์หลินตั้งแต่แรกแล้ว!
หลินซื่อเฉิงมองดูหลินหยุนที่เหมือนเทพมารและอยู่กลางอากาศ เขาตกตะลึงมากๆ ดูเหมือนเสี่ยวหยุนจะมีพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้จริงๆ!
ถึงแม้ต้องต่อสู้กับประมุขเขาคุนชางที่เข้าสู่แดนยาทองแล้วไง?
ยังไงซะ เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเสี่ยวหยุนอยู่แล้ว!
ตอนนี้ หลินซื่อเฉิงกลับมามั่นใจในตัวหลินหยุนอีกครั้ง
หลินหยุนยืนอยู่กลางอากาศ มองดูมหามุทราที่มืดฟ้ามัวดินและอยู่เหนือศีรษะ สีหน้าของเขาปกติมากๆและไม่ได้มองมันอยู่ในสายตาเลย
ข้ามีหนึ่งดาบที่สามารถทลายนภาได้!
เขาใช้กระบี่ทะลุสวรรค์ของเก้ากระบี่ต้าเต๋าออกมา
รังสีของดาบได้ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้าอีกครั้ง ครั้งนี้ เมื่อรังสีของดาบปรากฏขึ้น ฟ้าดินก็ส่งเสียงคร่ำครวญออกมา
ดูเหมือนกระบี่นี้สร้างขึ้นเพื่อทำลายสวรรค์
พลังของกระบี่นี้ แม้แต่สวรรค์ก็เกิดความหวาดกลัว
มันคือกระบี่ที่ทรงพลังมากๆ
ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองการโจมตีด้วยกระบี่ครั้งนี้ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
การอุทานด้วยความตกใจก็ไม่สามารถเอามาบรรยายการโจมตีด้วยกระบี่ครั้งนี้ได้
ทุกคนพยายามจำมันเอาไว้ จำการโจมตีของกระบี่ครั้งนี้ตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ
เพราะมันคือการให้เกียรติกระบี่ที่ทรงพลังมากๆนี้
ประมุขเขาคุนชางสัมผัสได้ถึงพลังอันน่ากลัวจากการโจมตีด้วยกระบี่ของหลินหยุน
ร่างกายของเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวและสั่นไหว
อย่างไรก็ตาม จิตใจของเขาไม่อยากยอมแพ้ หรือพูดอีกอย่างหนึ่งคือเขาไม่อยากจะเชื่อว่าหลินหยุนที่ไม่ได้อยู่ขั้นแดนยาทอง สามารถปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งมากๆจนทำให้เขาที่เป็นเซียนยาทองเกิดความหวาดกลัว
มันเป็นไปได้ยังไง!
ทำไมเขาถึงสามารถปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ออกมาได้!
ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะเป็นเซียนยาทอง แต่ฉันก็ไม่สามารถปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ออกมาได้!
เรื่องที่เกิดขึ้นมันเกินความรู้ทั่วไปของโลกบำเพ็ญเซียนไปแล้ว!
ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นบนตัวเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะอะไร?
ประมุขเขาคุนชางไม่อยากยอมแพ้ ถ้าไม่ใช้เพราะเขากำลังต่อสู้กับหลินหยุน ตอนนี้เขาชักดาบถามสวรรค์