จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1155 สู้รบกับฉื้อซาน
การเลือกที่จะเชื่อมั่นในตัวหลินหยุน ก็เหมือนกับแขนทั้งสองข้างของตาชั่ง
ถ้าชนะแล้ว!
ตระกูลหยุนก็จะกลับมาผงาดขึ้นใหม่อีกครั้ง!
ถ้าแพ้แล้ว!
มีความเป็นไปได้มากที่ตระกูลหยุนจะล่มสลายกลายเป็นเถ้าถ่านไปเลย!
แต่ว่าเขายังคงตัดสินใจที่จะเดิมพันสักครั้งหนึ่ง!
แทนที่จะรอความตายอย่างช้าๆ แล้วหันมาสู้ให้ถึงที่สุดไม่ดีกว่าเหรอ!
หลินหยุนยื่นมือไปรับชี่ทิพย์ไว้ แล้วมองไปไป่เหอที่อยู่บนเวที จะประมูลต่อได้หรือยังล่ะ?
ไป่เหอยิ้มเล็กน้อย ได้แน่นอนเลยค่ะ!
พูดพลางเธอก็มองไปยังฉู่เทียนและฉื้อซานแล้วพูดว่า ทั้งสองท่าน ยังจะเสนอราคาประมูลอีกหรือไม่คะ?
ฉู่เทียนสีหน้าแลดูน่าเกลียดยิ่งนัก
ในตัวของเขา ก็มีน้ำชี่ทิพย์เพียงสองหมื่นหยดเท่านั้นเอง!
ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้เสนอราคาประมูลใหม่อีก ก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว
ฉื้อซานมองไปยังหลินหยุน แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า ไอ้หนู ของบางอย่างไม่ใช่คนอย่างแกจะสามารถเอาไปได้!
ในบางครั้ง ของวิเศษมันสำคัญมากก็จริง!
แต่ชีวิตตัวเองกลับสำคัญยิ่งกว่า!
หลินหยุนทำเสียงฮื่อใส่ มดตัวน้อยอย่างแก ก็ยังกล้าจะมาคุยโวต่อหน้าฉันเหรอ?
แม้แต่ค่ายกลของวิลล่าจินก็ยังไม่สามารถทำลายได้เลย!
ไสหัวไป!
ฉื้อซานโกรธจัด สีหน้าบึ้งตึงมาก กัดฟันแล้วพูดเยาะเย้ยว่า เจ้าหนู แกคิดว่าฉันทำลายค่ายกลของวิลล่าจินนั้นไม่ได้งั้นเหรอ?
จะบอกแกให้ ฉันเพียงแต่รู้สึกว่าไม่มีความจำเป็นต่างหาก!
ฮื่อ ตอนนี้หินคริสทัลฟ้านี้ให้แกเอาไปก็แล้วกัน
ฉันจะให้แกรู้ว่า อะไรเรียกว่ามีชีวิตเอาของวิเศษไปได้ แต่กลับไม่มีชีวิตที่จะเอาไปใช้!
พูดพลางก็หันไปมองฉู่เทียนแล้วพูดว่า ศิษย์น้อย พวกเราไปเถอะ!
ทั้งสองคนก็ก้าวเดินออกไปจากที่จัดงานประมูล
ฉินชิงถงก็รีบเดินตามหลังไป
เมื่อเดินมาถึงตรงหน้าหลินหยุนแล้วหยุดลง มองไปยังหลินหยุนด้วยความเกลียดชัง หลินหยุน คุณจะต้องชดใช้ในความยโสโอหังของคุณอย่างสาสม!
หลินหยุนพูดเยาะเย้ยว่า ฉินชิงถง วิสัยทัศน์ของคุณ กำหนดให้คุณเป็นได้แค่กบในกะลาเท่านั้นเอง!
ในสายตาของคุณแล้ว ฉันอาจจะยโสก็จริง!
แต่ว่าคุณจะไม่มีวันรู้ได้เลยว่า คุณกำลังพูดอยู่กับใครอยู่!
ฉันไม่อยากจะถือสาคุณเพราะว่าเห็นแก่แม่ของคุณเท่านั้นเอง!
แต่ว่า อย่าได้คืบจะเอาศอก!
พอพูดจบ ก็ไม่หันไปมองฉินชิงถงอีก หันหลังแล้วเดินไปบนเวทีงานประมูล
ส่งมอบหยดน้ำชี่ทิพย์ไปให้ แล้วเอาหินสังเวยจิตเก็บไว้ในถุงผ้า
จากนั้นก็พาหยุนหลานและหยุนถิงสองคนพ่อลูก เดินออกจากหอไป่เต้าไปท่ามกลางสายตาที่สนใจของทุกคน
เมื่อเดินออกมาถึงข้างนอก สายตาของหลินหยุนส่องประกายวาววับ แล้วหยุดเดินทันที
กระแสกลิ่นอายรุนแรงสองสายก็ล็อกตัวเขาเอาไว้
หยุนหลานก็รีบพูดว่า เป็นอะไรเหรอ?
หลินหยุนส่ายหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า พวกคุณกลับไปก่อนเถอะ! ฉันยังมีธุระจะต้องไปจัดการก่อน!
พอพูดจบ เงาร่างก็เหาะลอยขึ้นกลางอากาศ มุ่งหน้าไปยังข้างนอกเมือง
ในไม่ช้า ลำแสงสีเขียวทั้งสองก็ไล่ตามมาอย่างรวดเร็ว
หลินหยุนส่งเสียงฮื่อแล้วหยุดตัวลง
ลำแสงสีเขียวทั้งสองก็แยกย้ายมาปรากฏอยู่ตรงหน้าซ้ายขวาทันที
ทั้งสองคนนี้ก็คือฉื้อซาน และยังมีชายวัยกลางคนไว้หนวดคนนั้น
ฉื้อซานกวาดสายตามองไปยังชายวัยกลางคน แล้วพูดเยาะเย้ยว่า ฉันนึกว่าเป็นใคร ที่แท้ก็เป็นเจ้าตัวแสบจากวิหารผนึกวิญญาณนี่เอง มิน่าล่ะถึงได้ทำตัวลับๆล่อๆ!
ชายวัยกลางคนพูดอย่างเรียบเฉยว่า ฉื้อซาน แกกำลังรนหาที่ตาย! รอให้ฉันจัดการเจ้าเด็กนี้ก่อน แล้วจะมาจัดการกับแกทีหลัง!
ฉื้อซานพูดเยาะเย้ยว่า อู๋หุน เจ้าเด็กนี่แย่งหินคริสทัลฟ้าของฉันไป! ถ้าแกฆ่าเขาแล้ว งั้น หินคริสทัลฟ้านี้ก็จะกลายเป็นของแกแล้วสิใช่ไหมล่ะ?
แกนี่ช่างดีดลูกคิดได้ดังดีจัง!
ในเวลานี้เอง ก็มีกลิ่นอายที่ไม่ธรรมดาประมาณสิบกว่าสายพุ่งเข้ามาจากเมืองมี่หยุน
แต่ว่ากลับไม่ได้เข้ามาใกล้
หยุดอยู่ที่ที่ห่างไกลออกไป
กลุ่มคนพวกนี้ บางคนก็เป็นเจ้าบ้านของแต่ละตระกูลใหญ่
บางคนก็เป็นยอดฝีมือที่พาคนรุ่นหลังของตระกูลมาสมัครเข้าร่วมประเมิน เนื่องจากการ ประเมินผลงานของสำนักสุริยันกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
ก็ได้เห็นหลินหยุนทั้งสามคนที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศ กำลังจะเกิดการสู้รบกันขึ้น
ฉื้อซานและอู๋หุนที่กำลังถกเถียงกันว่าใครจะเป็นคนลงมือฆ่าหลินหยุนก่อน ทุกคนต่างก็พูดไม่ออก
คราวนี้มีละครดีๆให้ดูอีกแล้ว!
ฮาๆ ฉื้อซานและอู๋หุนต่างก็อยากจะฆ่าหลินหยุน วันนี้เจ้าเด็กนี่คงรอดไปได้ยากแล้ว!
ใครว่าไม่ใช่ล่ะ!
เจ้าเด็กหลินหยุนนี้ มีพรสวรรค์สุดยอดจริงๆ!
อายุน้อยแค่นี้ ก็มีพลังความสามารถที่จะต่อกรกับแดนยาทองได้แล้ว!
ถ้าให้เขาเติบโตต่อไปอีกละก็ อีกไม่นาน ก็คงจะต้องโด่งดังไปทั่วโลกคุนชางอย่างแน่นอน!
แต่ตอนนี้กลับมามีเรื่องกับสำนักสุริยันและวิหารผนึกวิญญาณเสียก่อน งั้นก็ไม่มีโอกาสที่จะมีชีวิตรอดอีกแล้ว!
นี่จะไปโทษคนอื่นไม่ได้หรอก!
อาศัยพลังฝึกฝนที่แข็งแกร่งของตัวเอง ก็ไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเลย!
ถ้าตายไปก็สมน้ำหน้าแล้ว!
ถูกต้อง!
ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงทุกวันนี้มีอัจฉริยะเกิดขึ้นมากมายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า ที่มีจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ว่าจะมีสักกี่คนที่สามารถเติบโตต่อไปได้จริงๆ?
แต่ก็ไม่แน่หรอก!
เบื้องหลังของเจ้าเด็กนี่เกรงว่าคงจะไม่ธรรมดาทีเดียว!
ลองคิดดูสิ ถ้าหากไม่ใช่มีพื้นฐานครอบครัวที่ดีเยี่ยมแล้ว จะสามารถสอนให้เป็นอัจฉริยะอย่างนี้ออกมาได้เหรอ?
อาจไม่แน่ว่ามีใครหนุนหลังอยู่ก็ได้!
ไม่เห็นเหรอว่าถึงเวลานี้แล้ว เจ้าเด็กคนนี้ยังคงสงบนิ่งได้ขนาดนี้เลย?
คนที่อยู่ด้านล่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนานา
ท่ามกลางอากาศนั้น อู๋หุนก็หัวเราะเยาะอีกครั้งหนึ่ง
มองไปยังฉื้อซานแล้วพูดว่า ก็ได้ งั้นฉันจะให้โอกาสแกอีกสักครั้ง ให้แกลงมือก่อนก็แล้วกัน!
ฉื้อซานกลับไม่รับความหวังดี พูดเยาะเย้ยถากถางว่า อู๋หุน อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าแกกำลังคิดแผนอะไรอยู่!
คิดอยากจะเป็นตาอยู่คอยนั่งเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ทีหลังใช่ไหม?
งั้นก็ต้องดูว่าแกมีความสามารถเช่นนั้นหรือเปล่า!
สายตาหลินหยุนมองไปยังทั้งสองคน แล้วพูดอย่างเรียบๆว่า ไม่ต้องพูดไร้สาระแล้ว พวกแกมดทั้งสองตัวลงมือพร้อมกันเลย! ฉันไม่อยากจะเสียเวลา!
ฉื้อซานและอู๋หุนเมื่อได้ยินแล้ว ก็โกรธจัดขึ้นมาทันที
ฉื้อซานสีหน้าบูดบึ้งตะโกนพูดด้วยเสียงเคร่งขรึมว่า ไอ้หนู ในเมื่อแกรีบที่จะไปตาย งั้นฉันก็จะให้แกได้สมหวังเลย!
พูดพลางก็พลิกฝ่ามือขึ้น
ค้อนสีดำขนาดใหญ่ด้ามหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือ
ค้อนนักรบปรากฏขึ้น ทำให้อากาศทั่วท้องฟ้าหยุดนิ่งไปชั่วขณะทันที
ยอดฝีมือที่กำลังมุงดูอยู่นั้น บางคนที่พอมีความรู้บ้าง ต่างก็เบิ่งตาโตและอ้าปากค้างทันที
นี่…..นี่คือค้อนมหาจักร หนึ่งในของวิเศษทั้งห้าของสำนักสุริยัน!
พลังจู่โจมของค้อนมหาจักรไร้เทียมทาน เครื่องรางทิพย์ระดับกลางที่เป็นของแท้แน่นอน พลังบุกโจมตีของมัน ยังเหนือกว่าเครื่องรางทิพย์ระดับสูงส่วนใหญ่ด้วยซ้ำไป!
คิดไม่ถึงเลยว่า ของวิเศษประจำสำนักสุริยันชิ้นนี้ถึงกับอยู่ในมือของฉื้อซานได้!
คราวนี้ไม่ต้องคาดเดาอะไรอีกแล้ว!
เดิมทีคิดว่า พลังการสู้รบของฉื้อซาน อาจไม่แน่อยู่ในระดับเดียวกับหลินหยุนเจ้าเด็กนี่ แม้แต่คิดจะเอาชนะก็ยังมีขีดจำกัดเลย
แต่ตอนนี้ หลินหยุนนี้ไม่มีโอกาสอะไรอีกแล้ว!
อย่างน้อยที่สุด ก่อนหน้านั้นตอนที่อยู่วิลล่าจินนั้น
เผชิญหน้ากับผู้พิทักษ์ค่ายกลของวิลล่าจิน
ฉื้อซานเลือกที่จะถอยหนีไป
ส่วนหลินหยุนนั้นกลับทำลายค่ายกลจนแตกละเอียดด้วยกระบวนเพลงเดียวเท่านั้น
ในเวลานี่เอง
ค้อนมหาจักรก็เปล่งประกายแสงสว่างจ้าออกมา กลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวยากที่จะหาเทียบได้ก็กระจายออกไปทั่ว
สายตาของฉื้อซานมองไปยังหลินหยุน แล้วตะคอกด้วยเสียงเข้มว่า เจ้าเด็กน้อยที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ตอนนี้ฉันก็จะให้แกรู้ว่า อะไรคือยอดฝีมือที่แท้จริง! ไปตายซะ!
พอสิ้นเสียง ค้อนมหาจักรก็ระเบิดออกไปทันที
พลังงานมหาศาลที่สามารถถล่มฟ้าดินได้นั้น ก็มุ่งตรงไปยังหลินหยุน
พลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้ ทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสีทันที
คนที่มุ่งดูทั้งหมดต่างก็ตื่นเต้น
แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
นี่ก็คือพลังรุนแรงของค้อนมหาจักร!
พลังแรงของกระบวนท่านี้ของฉื้อซาน เหนือกว่าแดนยาทองระดับห้าอย่างแน่นอน!
อย่าว่าแต่เจ้าเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างหลินหยุนเลย ต่อให้เป็นยอดฝีมือในแดนยาทอง ที่แท้จริงก็รับไม่ไหวอย่างแน่นอน!
ดูเร็ว เจ้าเด็กนี้ถึงกับไม่ขยับเขยื้อนไปไหนเลย สงสัยตกใจจนเสียสติไปแล้ว!
คิดไม่ถึงว่า จะจบได้เร็วขนาดนี้!
ยังไม่ทันแสดงฝีมือแม้แต่กระขบวนท่าเดียวเลย!
ฮ่าๆๆ นี่ก็คือผลกรรมของการยโสโอหัง!
ทุกอย่างก็เพราะการกระทำของตัวเขาเองทั้งนั้น!