จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1353 สมาพันธ์โจรดวงดาว

 อะไรนะ 

คำพูดของผู้หญิง ทำให้หลินหยุนอดตกใจไม่ได้

สีหน้าเปลี่ยนไปทันที

โจรดวงดาว!

โจรดวงดาวพอเห็นชื่อก็คิดโยงไปถึงความหมายของมัน โจรระหว่างดวงดาว

โจรดวงดาวร่อนเร่แบบนี้ มีอยู่มากมายในโลกหลายๆ โลก ดวงดาวมากมายบนท้องฟ้า เยอะจนถึงขั้นที่ไม่สามารถนับได้

พวกเขาเป็นที่เกลียดชังที่สุดในโลกผู้บำเพ็ญเซียน

และในบรรดากลุ่มที่กว้างขวาง ยิ่งใหญ่ ทำตามอำเภอใจ และเต็มไปด้วยการเข่นฆ่านี้

แน่นอนว่าต้องมีกลุ่มน้อยใหญ่นับไม่ถ้วน

แต่

กล้าใช้ชื่อนี้ มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

นั่นก็คือสมาพันธ์โจรดวงดาว

นี่เป็นสิ่งยิ่งใหญ่ ที่มีอยู่มาเนิ่นนาน

สวรรค์แบ่งออกเป็นสี่อาณาจักร

แบ่งโดยใช้การตั้งชื่อของสี่เผ่าแข็งแกร่ง

แบ่งออกเป็น ภพศักดิ์สิทธิ์มังกรฟ้า ภพศักดิ์สิทธิ์เสือขาว ภพศักดิ์สิทธิ์หงส์แดง และภพศักดิ์สิทธิ์เต่ามังกร

แน่นอนว่าสี่ภพศักดิ์สิทธิ์นี้ ไม่สามารถรวมสวรรค์เอาไว้ในนั้นได้

อีกทั้งยังมียอดฝีมือไร้เทียมทานบางส่วน ที่บุกเบิกภพศักดิ์สิทธิ์เป็นของตัวเอง

อย่างเช่นหลินหยุนเมื่อชาติที่แล้ว ก็เป็นเช่นนี้

หลังจากบรรลุมหากษัตริย์ผู้สูงส่ง

จึงบุกเบิกภพศักดิ์สิทธิ์ชางฉองที่เป็นของตัวเอง

ภพศักดิ์สิทธิ์ชางฉองไม่ใหญ่ มีเพียงดาวบำเพ็ญดวงเดียวเท่านั้น

นี่ไม่ใช่เพราะกำลังของหลินหยุนไม่เพียงพอ แต่เป็นเพราะหลินหยุนไม่อยากทำเท่านั้น

ถ้าหลินหยุนต้องการ จากอิทธิพลที่เขากดดันสวรรค์ บุกเบิกอาณาจักรดวงดาวที่อยู่ในระดับเดียวกับสี่อาณาจักรดวงดาว เขาสามารถทำได้อยู่แล้ว

ส่วนสมาพันธ์โจรดวงดาว ไม่ใช่สำนัก ไม่ใช่ภพศักดิ์สิทธิ์ และยิ่งไม่ใช่เผ่าแข็งแกร่ง

แต่กลับแผลงฤทธิ์ในสวรรค์ได้

ส่วนจอมโจรดวงดาว

เป็นหัวหน้าของสมาพันธ์โจรดวงดาว

ไม่มีใครรู้ว่าจอมโจรดวงดาวคนนี้อยู่เผ่าไหน มีผลการฝึกตนระดับใด มีรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง

ถึงขนาดที่ไม่รู้แม้กระทั่งว่าจอมโจรดวงดาวคนนี้ เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย

แต่กลับมีหนึ่งสิ่งที่เห็นพ้องต้องกัน

จอมโจรดวงดาวคนนี้ ต้องเป็นผู้ที่แข็งแกร่งมาก และสามารถสั่นสะเทือนสวรรค์ได้

ถ้าไม่ใช่อย่างนี้ จะเป็นผู้นำของสมาพันธ์โจรดวงดาว ที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นได้อย่างไร

ชาติก่อน

แน่นอนว่าหลินหยุนได้ยินเกี่ยวกับสมาพันธ์โจรดวงดาว จนสามารถอธิบายรายละเอียดออกมาได้

แต่เขาไม่เคยคบค้าสมาคมกับสมาพันธ์โจรดวงดาว และไม่เคยเจอกันมาก่อน

เพราะเขารุ่งเรืองอย่างรวดเร็วจนเกินไป

ไม่ได้เจอกันก่อน เพราะไม่มีคุณสมบัติในการพบเจอจอมโจรดวงดาว

ภายหลังเมื่อเจออีกฝ่ายก็ถอยห่างไปไกล กล้าปรากฏตัวต่อหน้าเขาที่ไหนกันล่ะ

แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร

หลินหยุนรู้เป็นอย่างดี

ถ้าสมาพันธ์โจรดวงดาวอยากทำลายเผ่าใดเผ่าหนึ่ง เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก

อย่างเช่น เผ่าแข็งแกร่งไร้เทียมทานอย่าง เผ่ามังกร เผ่าหงส์ คงไม่ได้กลัวเท่าไรนัก แต่ถ้าปะทะกันจริงๆ ก็ต้องยากลำบากแน่นอน

แต่ชือโหยวเป็นลูกชายจอมโจรดวงดาว ที่ลึกลับและแข็งแกร่งจนหาที่เปรียบไม่ได้

มิน่าล่ะ ถึงตอนนั้นมีผู้บำเพ็ญเซียนเผ่าแข็งแกร่ง มายังดาวไกอาจำนวนไม่น้อย แต่ชือโหยวสามารถปกครองดาวไกอา จนกลายเป็นมหากษัตริย์ได้

ต่อมาในสงครามใหญ่ของจักรพรรดิหวงตี้และจักรพรรดิหยานตี้ ที่ตามมาทีหลัง ยังสามารถเชิญยอดฝีมือจากเผ่าแข็งแกร่งอื่นๆ มาช่วยทำสงครามด้วย

ที่แท้ เหตุผลที่แท้จริงอยู่ตรงนี้นี่เอง!

ฐานะแบบนี้ ไม่ด้อยไปกว่าผู้สืบทอดของเผ่าแข็งแกร่งไร้เทียมทานเลย!

ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นทั้งหมดคงพูดได้อย่างมีเหตุผลแล้วล่ะ

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินหยุนมองผู้หญิง แล้วถามอีกครั้ง  งั้นสงครามใหญ่ในตอนนั้น เริ่มขึ้นเพราะอะไรเหรอ ฉันไม่ได้หมายถึงสงครามใหญ่ของเผ่ามนุษย์กับชือโหยว แต่เป็นสงครามทำลายล้างที่นี่! 

 โลกนี้……ดาวไกอา เปลี่ยนจากดาวบำเพ็ญที่กำเนิดใหม่ เป็นดาวเคราะห์เสื่อมธรรมได้อย่างไร 

ผู้หญิงอึ้งไป จากนั้นพูดว่า  จักรพรรดิหวงตี้และจักรพรรดิหยานตี้ ของเผ่ามนุษย์นาย เริ่มสงครามใหญ่ไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นจะเป็นอะไรไปได้อีกล่ะ 

เมื่อหลินหยุนได้ยิน จึงขมวดคิ้วเบาๆ  เพราะสงครามใหญ่ครั้งนั้น จึงทำให้ดาวไกอากลายเป็นพื้นที่เสื่อมธรรมอย่างนั้นเหรอ 

จากที่หลินหยุนคิดดู ต่อมาไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร น่าจะมีสงครามใหญ่อีกครั้งสิถึงจะถูก

ต้องเป็นเพราะสงครามใหญ่ครั้งนั้น จึงทำให้โลกกลายเป็นพื้นที่เสื่อมธรรม

เพราะหลังจากจักรพรรดิหวงตี้และจักรพรรดิหยานตี้

ยังมีตำนานของสามราชาห้าจักรพรรดิอยู่ด้วย

ตำนานนี้น่าจะอธิบายถึงหลังจากที่จักรพรรดิหวงตี้และจักรพรรดิหยานตี้ เอาชนะยอดฝีมือหลายๆ โลก โดยการนำของชือโหยว เผ่ามนุษย์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และสืบทอดต่อกันมาเป็นเวลานาน

แต่คำพูดของผู้หญิง ไม่มีเรื่องแบบนี้เลย

หลินหยุนขมวดคิ้ว มองผู้หญิง  อย่าบอกนะว่ามีแค่สงครามใหญ่ครั้งนั้น 

ผู้หญิงพูดว่า  มีแค่สงครามใหญ่ครั้งนั้น ครั้งเดียวยังไม่พอหรือไง 

หลินหยุนพูดว่า  งั้นแสดงว่า สงครามครั้งนั้น ทำให้ดาวไกอากลายเป็นยุคเสื่อมธรรม ชือโหยวโดนฆ่า เผ่ามนุษย์ได้รับชัยชนะที่สร้างความเสียหายให้กับผู้ชนะ ซึ่งเท่ากับความพ่ายแพ้ อย่างนั้นเหรอ 

ผู้หญิงพยักหน้า แล้วพูดว่า  จะว่าอย่างนี้ก็ได้! จักรพรรดิหวงตี้กับชือโหยว ต่างสูญเสียกันทั้งสองฝ่าย จักรพรรดิหยานตี้บาดเจ็บสาหัส ไม่ต่างจากการสูญเสียเท่าไร แต่สุดท้ายก็ยังไม่ตาย 

 สุดท้ายเขาวางโลกคุนชางแห่งนี้ 

 จากนั้นน่าจะนำพาผู้บำเพ็ญเซียนจำนวนไม่มากออกไป หลังจากปิดทางจากดาวไกอาสู่สวรรค์จนหมด 

หลินหยุนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง พูดอย่างไม่ค่อยเข้าใจว่า  ในเมื่อชนะแล้ว อีกทั้งยังปิดทางไปสวรรค์ ทำไมต้องออกไปด้วยล่ะ หรือจะพูดว่าทำไมต้องออกไปทั้งหมดล่ะ 

ผู้หญิงพูดว่า  ดาวไกอาเสื่อมธรรม รับไม่ได้กับการมีอยู่ของพวกเขา ถ้าพวกเขาอยู่ต่อ ก็จะยิ่งล่มจมเร็วขึ้นอีก! ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังฆ่าชือโหยวด้วย 

 ถ้าอยู่ต่อ ถึงจะปิดกั้นเส้นทาง จะทำให้ดาวไกอาสงบสุขได้จริงเหรอ 

หลินหยุนเงียบไป

คำพูดนี้ก็ใช่ว่าจะไม่ถูก

คำพูดของผู้หญิง ทำให้เขาเข้าใจประวัติศาสตร์โบราณกาลในช่วงนั้นอย่างถ่องแท้

ความสงสัยภายในใจ หาคำตอบได้หมดแล้ว

เห็นหลินหยุนไม่ถามต่อ ผู้หญิงจึงพูดว่า  ฉันบอกเรื่องที่นายอยากรู้ไปหมดแล้ว ตอนนี้นายพูดมาได้แล้วว่าจะรับปากความต้องการของฉันใช่ไหม! 

หลินหยุนพูดว่า  ฉันไม่สามารถช่วยเธอฆ่าเสวี้ยเหอได้! 

เมื่อผู้หญิงได้ยิน สีหน้าเคร่งขรึมทันที ลมปราณเย็นยะเยือกมาก แววตาคู่สวยเต็มไปด้วยความเย็นชา เค้นเสียงพูดออกมาว่า  นายล้อฉันเล่นเหรอ 

หลินหยุนพูดอย่างราบเรียบว่า  ไม่ใช่แน่นอน เธอไปฆ่าเขาเองได้! 

เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้า มีความแค้นฝังลึกอะไรกับเสวี้ยเหอ

เหมือนจะไม่ต่างจากนิยายน้ำเน่าสักเท่าไร

เขาไม่ได้อยากรู้

หลินหยุนพูดต่อ  ฉันรับปากเขาว่าภายในพันปี จะไปช่วยเขาออกมา ฉันพาเธอออกไปได้ แล้วเธอก็ไปฆ่าเขาเอง! 

สำหรับการกระทำเช่นนี้

หลินหยุนจะได้ไม่รู้สึกผิดในใจ

การที่พูดคำไหนคำไหน ถ้าอยู่ในโลกมากมาย เรียกได้ว่าเป็นคนดีขั้นสุดยอด!

ถึงนิสัยโดยแท้ยังคงไร้ยางอายก็ตาม

ผู้หญิงขมวดคิ้ว แสยะยิ้มแล้วพูดว่า  พาฉันออกไปเหรอ ตอนนี้ถึงจิตญาณฉันไม่ดับสูญ แต่ไม่สามารถออกจากโลงไม้วิญญาณได้ ไม่งั้นจะสลายหายไปจริงๆ 

 อีกทั้งที่แห่งนี้ เป็นค่ายกลปิดผนึก 

 ถ้าออกจากที่นี่ ถึงมีโลงไม้วิญญาณอยู่ ก็ไม่ได้! 

 ฉันจะฆ่าอีกฝ่ายได้ยังไง! 

หลินหยุนพูดอย่างราบเรียบว่า  นี่ง่ายมาก ฉันจะฝากจิตญาณของเธอเอาไว้ในหลินไถของฉัน ภายในเวลาพันปี ฉันจะต้องฟื้นฟูร่างให้เธอ เมื่อถึงตอนนั้น เธอจะได้ไปฆ่าเสวี้ยเหอด้วยตัวเองได้! 

เมื่อผู้หญิงได้ยิน ก็แสยะยิ้มเย็นชาอีกครั้ง  นายเป็นแค่แดนยาทองธรรมดาๆ เท่านั้น สำหรับฉันก็แค่มดตัวหนึ่ง ผลการฝึกตนอย่างนาย กล้าให้ฉันอาศัยหลินไถของนายเหรอ