จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 1354 เธอลองดูได้
อย่าว่าแต่นายจะกล้าหรือไม่ หลินไถของนาย จะรับพลังจิตญาณของฉันได้ยังไง!
คุยโวโอ้อวดอย่างไม่รู้สึกกระดากอาย ไม่ประเมินกำลังตัวเองจริงๆ!
จิตญาณเข้าไปสู่หลินไถ
แทบจะไม่ต่างจากยืมซากคืนชีพ
อีกทั้งยังอยู่ในสถานการณ์ที่ผลการฝึกตนของทั้งสองฝ่าย แตกต่างกันมากมายขนาดนี้ด้วย
ตอนนั้นเธอไม่ใช่ยอดฝีมือธรรมดาๆ
ถึงยังห่างจากมหากษัตริย์เป็นอย่างมาก แต่ก็เป็นผู้ที่มีผลการฝึกตนแข็งแกร่งไร้เทียมทาน
ส่วนหลินหยุนในตอนนี้ ถึงแม้มีแผนยิ่งใหญ่
กลั่นยาทองระดับเทพ
แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็แค่ยาทองระดับสี่ธรรมดาๆ เท่านั้น
ถึงความแข็งแกร่งจิตญาณของเธอ ผ่านกาลเวลามาอย่างเนิ่นนาน เทียบไม่ได้กับในตอนนั้นอีกแล้ว แม้อยู่ในโลงไม้วิญญาณมาตลอด แต่ก็ลดลงไปเป็นอย่างมาก
แต่นั่นก็เป็นความแข็งแกร่งของจิตญาณยอดฝีมือระดับจิตปฐม
หลินหยุนแค่ระดับยาทอง
กล้าให้เธออาศัยในหลินไถ ช่างคุยโวโอ้อวดอย่างไม่รู้สึกกระดากอายจริงๆ!
ไม่ต้องพูดถึงปัญหาเรื่องยืมซากคืนชีพ ถ้าจิตญาณของตัวเองเข้าไปจริงๆ กลัวว่าจะระเบิดมันในพริบตาน่ะสิ
เมื่อถึงตอนนั้น ถึงไม่อยากยืมซากคืนชีพก็ไม่ได้แล้ว
คำพูดมากมายเมื่อครู่
เธอคิดว่าหลินหยุนรู้อะไรเยอะๆ
ตอนนี้ดูเหมือนว่าเพราะเขาไม่รู้ จึงไม่กลัว!
หลินหยุนสีหน้าไม่เปลี่ยน พูดอย่างราบเรียบว่า แค่เธอยอม ฉันพูดจริงจังอยู่แล้ว ถ้าเธออยากยืมซากคืนชีพ จนอดไม่ไหว ก็ลองดูได้
ผู้หญิงมองหลินหยุนอย่างไม่อยากเชื่อ แล้วพูดว่า นาย……นายพูดจริงเหรอ
เธอตื่นเต้นขึ้นมาทันที
ตื่นเต้นจนไม่สามารถบรรยายได้
เธอไม่คิดไม่ฝันว่า เธอรออย่างโดดเดี่ยวอยู่ที่นี่มาไม่รู้กี่ปี รอจนมีโอกาสมาถึง
อะไรที่เรียกว่า เมื่อโอกาสมาถึง โชคชะตาของคนเราก็อาจเปลี่ยนแปลงได้
คือสิ่งนี้ยังไงล่ะ!
เผ่าสาปฟ้าของพวกเธอ ขึ้นไปสู่สวรรค์
สำหรับการเปลี่ยนแปลงของชะตาฟ้า แน่นอนว่าตัวเองมีสัมผัสพิเศษ
ก่อนหน้านี้
เธอพูดกับหลินหยุน เพราะเธอสัมผัสได้ตลอดว่าเสวี้ยเหอยังไม่ตาย
ดังนั้นเธอจึงยืนหยัดเฝ้ารอมาไม่รู้กี่ปี ไม่ยอมให้ตัวเองตาย
นี่เป็นเรื่องจริง
แต่
เธอเคยดูดวงให้ตัวเอง
ระหว่างที่ดูดวง เธอเห็นว่าหลังจากผ่านไปไม่รู้กี่ปี ตัวเองยังมีปราณชีวิตอยู่เล็กน้อย
นี่คือเหตุผลที่นอกจากเสวี้ยเหอยังไม่ตายแล้ว เธอยังรออยู่ในโลงไม้วิญญาณอย่างทรมาน
คิดไม่ถึงว่าในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้ว
ในที่สุดเธอก็รอจนมาถึงวันนี้
เธอมีความรู้สึกอยากร้องไห้โฮออกมา
อยู่ในโลงไม้นี้มานานเท่าไรแล้ว
เธอแทบจะลืมไปแล้ว
แต่นี่ง่ายดายมาก!
อัจฉริยะไร้เทียมทาน มาหาถึงที่ แล้วบอกตัวเองว่า: อยากยืมซากฉันคืนชีพไหม มาลองดูได้!
ที่สำคัญไปกว่านั้น อัจฉริยะไร้เทียมทานคนนี้ ในสายตาของเธอ ไม่ต่างอะไรกับมดเลย!
นี่เป็นผลตอบแทนที่ตัวเองรออย่างทรมานมาไม่รู้กี่ปีใช่ไหม
ต้องใช่แน่นอน!
พยายามสะกดกลั้นความตื่นเต้น มองหลินหยุนแล้วพูดว่า ที่พูดเมื่อกี้ นายแน่ใจเหรอ
สีหน้าของหลินหยุนยังคงราบเรียบ พยักหน้าแล้วพูดว่า แน่นอน แต่มีเงื่อนไขล่วงหน้า คือเธอต้องรับปากสิ่งที่ฉันพูดเมื่อกี้!
เมื่อผู้หญิงได้ยิน จึงรีบพูดว่า ฉันรับปาก! ไม่มีอะไรคัดค้าน!
พูดพลาง ราวกับเธอกลัวว่าหลินหยุนจะเปลี่ยนใจ
กลายเป็นลำแสงสีดำ ส่องไปยังหลินหยุนทันที
เพียงพริบตาก็เข้าไปตรงหว่างคิ้วของหลินหยุน
ตอนนี้
หลินไถตรงหว่างคิ้วของหลินหยุน ไม่นับว่าใหญ่มาก
แต่ยอดฝีมือยาทองทั่วไปไม่สามารถเทียบได้แน่นอน
และตรงกลางหลินไถ
มีร่างลางรูปคนเล็กๆ คนหนึ่ง
นี่เป็นตัวอ่อนดวงจิตของหลินหยุน
แค่กลืนกินตัวอ่อนดวงจิต ก็จะถือว่ายืมซากคืนชีพได้สำเร็จ
จิตญาณของผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งจนไม่มีอะไรเทียบได้
เกินกว่าผู้บำเพ็ญเซียนจิตปฐมชั้นยอดโดยทั่วไป
หลังเข้ามาในหลินไถของหลินหยุน ก็เจอตัวอ่อนดวงจิตทันที
พลังจิตญาณแข็งแกร่งมาก กระจายไปเต็มพื้นที่หลินไถของหลินหยุน
เมื่อเห็นตัวอ่อนดวงจิต เหมือนเห็นรสชาติอร่อยที่สุดบนโลกนี้
พุ่งเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง
เพียงพริบตาก็มาถึงหน้าตัวอ่อนดวงจิต
กลืนกิน!
แค่กลืนกิน ร่างไร้เทียมทานนี้ ก็จะเป็นของเธอแล้ว!
มีร่างของอัจฉริยะไร้เทียมทาน ที่หายากในสวรรค์ อนาคตของเธอ ต้องมีโอกาสอย่างไม่จำกัดแน่นอน!
หรือบางที เธออาจจะมีโอกาสทำความปรารถนา ที่มีมานานของเผ่าสาปฟ้าให้เป็นจริง โดยการกลับโลกของบรรพบุรุษ
ไอ้หนุ่มอวดดี!
ไอ้หนุ่มจองหอง!
ไอ้หนุ่มไม่รู้ความ!
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฉันอยากทำ
แต่นายขอร้องให้ฉันทำเอง!
กลืนกิน!
กลืนกิน!
ความคิดทั้งหมดของผู้หญิงคนนี้ หลงเหลือเพียงคำว่ากลืนกินเพียงสองคำ
เธอตื่นเต้นจนทำให้ลืมเรื่องหนึ่งไปจนหมด
นั่นก็คือจิตญาณของเธอ ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ เข้าไปในหลินไถของหลินหยุน ทำไมถึงไม่ระเบิดหลินไถของหลินหยุน
อีกทั้งตอนเธอเข้าไปใกล้คนตัวเล็ก
ทันใดนั้น
คนตัวเล็กที่เงียบและหลับตาอยู่ตลอด จู่ๆ ก็ลืมตาขึ้นทันที
ในแววตาของคนตัวเล็ก มีพลานุภาพของเทพที่ทำลายล้างทุกอย่าง ถูกปลดปล่อยออกมาทันที โจมตีมายังผู้หญิงคนนี้
ตู้มมม
เกิดเสียงดังเหมือนฟ้าผ่าในหลินไถ
แต่หลินไถยังคงปลอดภัย
ร่างลางจิตญาณของหญิงสาว ถูกโจมตีจนแหลกสลายทันที
ผ่านไปนานถึงจะกลับมาเหมือนเดิม แต่ร่างลาง ยิ่งเลือนรางเข้าไปอีก
ครั้งนี้ เธอไม่พุ่งเข้าไปหาคนตัวเล็กอีก
กลับกัน
ตอนนี้แววตาของเธอ เต็มไปด้วยความหวาดผวา ไม่อยากจะเชื่อ
ตอนนี้เธอเพิ่งจะตั้งสติได้
หลินไถของหลินหยุน แข็งแกร่งจนถึงขั้นน่ากลัวจนไม่มีอะไรเทียบได้
ดังนั้นเพียงแค่พริบตาเดียว
เธอจึงถอยออกมาจากในหลินไถของหลินหยุน
จิตญาณของเธอกลายเป็นร่างลาง ปรากฏตรงหน้าหลินหยุน แววตาที่มองหลินหยุน เต็มไปด้วยความวูบไหว
และตอนนี้
หลินหยุนถอนหายใจยาวออกมา
สีหน้าซีดกว่าก่อนหน้านี้มาก
ชี่ทิพย์ในร่างกายก็พลุ่งพล่านไม่หยุด
ผ่านไปนาน ในที่สุดจึงสงบลงได้
ถึงจะต้านทานเอาไว้ได้ แต่ก็ใช้พลังไปเยอะมาก
นาย……นายเป็นใครกันแน่
ทำไมหลินไถของนาย ถึงแข็งแกร่งกว่ายอดฝีมือจิตปฐมระยะหลัง
แต่ผลการฝึกตนของนายแค่ยาทองระดับสี่เท่านั้น!
นี่เป็นไปไม่ได้!
เธออดตกใจไม่ได้
เพราะนี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ถ้าหลินหยุนไม่ใช่มหากษัตริย์กลับมาเกิดใหม่ ก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
หลินหยุนพูดอย่างเคร่งขรึม ว่าไง ตอนนี้เธอเลือกมาได้แล้วว่าจะยอมรับเงื่อนไขฉัน หรือจะปฏิเสธ!
สายตาของผู้หญิงยังอยู่ที่หลินหยุน เหมือนจะหาอะไรจากตัวหลินหยุน ครุ่นคิดอยู่นาน แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า ถ้าฉันปฏิเสธ นายจะทำยังไง
หลินหยุนพูดว่า เป้าหมายที่ฉันมา คือต้องการตามหาสมบัติที่ทำให้ฉันกลั่นยาทองได้! ถ้าเธอไม่ตกลง ฉันก็จะหาด้วยตัวเอง! บางทีอาจจะยาก แต่ฉันน่าจะทำได้!
เมื่อผู้หญิงได้ยิน อยากด่าหลินหยุนว่าคุยโวโอ้อวดอย่างไม่รู้สึกกระดากอาย ไม่ประเมินกำลังตัวเองอีกสักครั้ง
แต่เมื่อกลับมาคิดดู เมื่อกี้ตัวเองก็ด่าแบบนี้ไปแล้วไม่ใช่เหรอ
ผลเป็นไงล่ะ
เขาไม่ได้คุยโวโอ้อวดอย่างไม่รู้สึกกระดากอาย!
ยิ่งไม่ใช่ไม่ประเมินกำลังตัวเอง!
เขาทำได้จริงๆ!
ตอนนี้เธอเริ่มเชื่อคำพูดของหลินหยุนแล้ว!