จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 161 ปรมาจารย์หวาง
บทที่ 161 ปรมาจารย์หวาง
ทุกคนเงียบไปชั่วขณะ และต่างก็คิดในใจว่าข้อเสนอของท่านนี้มีผลประโยชน์ต่อตัวเองหรือไม่
ข้างหน้า เจี่ยงหลินหลินทำสีหน้าดูหมิ่น ครั้งนี้เธอเตรียมตัวเต็มที่ พายอดฝีมือมาด้วย มีความมุ่งมั่นที่จะต้องได้ยาวิเศษ จะยอมรับเงื่อนไขนี้ได้อย่างไร?
เจี่ยงหลินหลินอยากจะยืนขึ้นพูด แต่ข้างหลังเธอมีชายวัยกลางคนสวมชุดสีเทาห้ามเธอไว้
“คุณหนู ไม่ว่าที่ไหนที่มียาวิเศษปรากฏอยู่ ส่วนใหญ่จะมีสัตว์ประหลาดคุ้มครองอยู่ ยาวิเศษนี้คงไม่ได้เอาง่ายๆ ทำไมไม่ปล่อยให้พวกเขาเป็นผู้นำ และหาลู่ทางให้พวกเราก่อน?” ชายชุดสีเทากระซิบข้างหูของเจี่ยงหลินหลิน
เจี่ยงหลินหลินเป็นคนกะล่อนปลิ้นปล้อน แต่กับชายสวมชุดสีเทาคนนี้ก็เชื่อฟังและทำตาม พยักหน้าเห็นด้วยทันที
“ทำตามที่คุณบอก!”
ในฝูงชน ยังมีกลุ่มคนจำนวนมาก โดยมีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งมีรอยแผลเป็นบนใบหน้าเป็นผู้นำ
ด้านหลังชายหนุ่ม มีชายชราหัวโล้นเดินตามมา ชายชราผู้นี้ผอมมาก ดูเหมือนว่าลมกระโชกแรงสามารถพัดเขาล้มลงได้
ปรมาจารย์เผย คุณคิดอย่างไรกับข้อเสนอนี้?” ชายหนุ่มกระซิบถามชายชราที่อยู่ข้างๆ
ปรมาจารย์เผยหัวเราะเบาๆ ด้วยใบหน้าที่ใจดีอบอุ่น และพูดเสียงเบา “ค่อยๆดูการเปลี่ยนแปลงเงียบๆ!”
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครพูดคัดค้าน ท่านผู้นั้นก็คิดว่าตัวเองมีเกียรติและอำนาจ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกภาคภูมิใจเล็กน้อย
ในเมื่อไม่มีใครพูด ก็หมายความว่าทุกคนเห็นด้วยกับคำแนะนำของฉันใช่ไหม?”
ในเวลานี้ ในที่สุดก็มีชายชราท่านหนึ่งพูดขึ้น
“ตรงนี้มีคนมากมาย คุณจะรับประกันได้อย่างไรว่าทุกคนจะทำตามคำแนะนำของคุณ?”
ชายท่านนี้ดูเหมือนจะคาดเดาไว้แล้วว่าจะมีคนถามคำถามเช่นนี้ และเมื่อเขาได้ยินคำนั้น เขาก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย
จากนั้น เขาก็โค้งคำนับและแสดงความเคารพต่อชายชราที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพ “ปรมาจารย์หวาง เชิญท่านออกมาดำเนินรายการ!”
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ชายชราผู้นั้นทันที และหลินหยุนก็มองไป
ชายชรายิ้มเล็กน้อย เอามือประสานกันไว้ทำความเคารพทุกคน และพูดว่า “ทุกท่าน ในเมื่อพวกเราตั้งกฎไว้แล้ว เราก็ต้องปฏิบัติตาม”
“แน่นอนว่า ถ้าตั้งกฎไว้แล้ว แล้วยังทำลาย ถ้าอย่างนั้นก็อย่าโทษที่ฉันไม่เห็นแก่หน้าใคร!”
สายตาเย็นชาที่เย็นชาของทุกคนมองไปที่ปรมาจารย์หวาง มีนักบู๊จำนวนมากอยู่ในที่เกิดเหตุ ไม่มีใครยอมใคร แล้วใครจะไปเชื่อฟังคำพูดของชายชราคนนี้?
ปรมาจารย์หวางรู้สึกถึงการจ้องมองที่ไร้ความปรานีของทุกคน และไม่โกรธ แต่หัวเราะ ทันใดนั้นก็กระโดดขึ้น และกระแทกฝ่ามือไปที่ต้นไม้เล็กๆด้วยแขนที่หนาใหญ่
สายตาของทุกคนนิ่งอึ้งเล็กน้อย!
เพียงแต่ว่า ต้นไม้เล็กๆนั้นยังคงสภาพสมบูรณ์อยู่
มีคนเยาะเย้ย “ฝีมือระดับนี้เอง ยังกล้าอวดเก่ง ไม่กลัวคนหัวเราะเยาะเหรอ”
ปรมาจารย์หวางหันหลังและเดินกลับมา ยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ โดยไม่สนใจคำพูดถากถางของคนเหล่านั้น
ในเวลานี้ มีลมพัดผ่านมาเบาๆ และทันใดนั้นต้นไม้เล็กๆนั้นก็หัก และร่วงหล่นลงมาเป็นท่อนๆ
ทุกคนตกใจ!
เห็นได้ชัดว่าด้านในของต้นไม้เล็กๆต้นนี้หักนานแล้ว ดังนั้นสายลมพัดมา จึงสามารถพัดมันล้มลงมาได้
สามารถทำลายภายในของต้นไม้เล็กนี้อย่างเงียบๆ โดยภายนอกไม่มีสิ่งผิดปกติใดๆ อย่างน้อยก็ต้องเป็นความแข็งแกร่งจากพรสวรรค์จึงสามารถทำเช่นนี้ได้
ชายชราผู้นี้กลายเป็นนักบู๊พรสวรรค์!
นักบู๊พรสวรรค์อยู่ในความคิดของหลินนหยุนมันก็แค่คนธรรมดา แต่อยู่บนโลกนี้ เป็นการดำรงอยู่ที่ล้ำเลิศมาก
แม้ว่าจะมีนักบู๊จำนวนมากอยู่ในที่เกิดเหตุ แต่ก็มีไม่กี่คนที่ไปถึงพรสวรรค์
มีเสียงพูดคุยกันในฝูงชน
“ถ้ามีปรมาจารย์หวางเป็นผู้นำที่ดำเนินรายการ พวกเรายินดีที่จะปฏิบัติตามกฎนี้”
นักบู๊วัยกลางคนยืนขึ้นแล้วพูด
“ใช่ ปรมาจารย์หวางเป็นผู้ดำเนินรายการพวกเราสามารถมั่นใจได้!” นักบู๊หนุ่มพูดเสียงดัง
เจี่ยงหลินหลินและชายหนุ่มที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้า ยิ้มอย่างเย็นชา มีแววตาดูถูกเหยียดหยามปรากฏขึ้น แต่ ไม่ได้คัดค้าน
ท่านผู้นั้นแสดงความภาคภูมิใจ โค้งคำนับและแสดงความเคารพต่อปรมาจารย์หวาง “ปรมาจารย์หวาง เนื่องจากทุกคนเสนอให้ท่านเป็นผู้ดำเนินรายการ ฉันคิดว่าคุณก็ตอบตงลงเถอะ!”
ปรมาจารย์หวางยิ้ม และลูบเครา “ได้ งั้นฉันจะดำเนินรายการ ถ้าใครกล้าฝ่าฝืนกฎ ทุกคนร่วมกันโจมตี!”
“ดี!”
ฝูงชนตอบตกลงกันเสียงดัง
ปรมาจารย์หวางมองไปที่ด้านล่างของน้ำตก ผลหลงเสียนสีแดงสดสวยงาม ประกายแห่งความโลภปรากฏในดวงตา หากเขาได้รับยาวิเศษนี้ เขาจะต้องกลายเป็นปรมาจารย์อย่างแน่นอน!
เพียงแต่ว่าปรมาจารย์หวางฉลาดมาก เขารู้ว่ายาวิเศษไม่ใช่จะได้มาง่ายๆ ต้องมีใครบางคนที่ต้องเสียสละ เพื่อดูว่าข้างหน้ามีอันตรายหรือไม่
“ในเมื่อทุกคนให้เกียรติฉัน เสนอให้ฉันเป็นผู้ดำเนินรายการ ตอนนี้ฉันขอประกาศ นับจากนี้ไป คนแรกที่ได้ยาวิเศษ ก็จะเป็นเจ้าของ คนอื่นห้ามไปแย่ง!”
ปรมาจารย์หวางพูดเสียงดัง
“ดี!”
หลายคนเชื่อว่า ในเมื่อมีนักบู๊แดนพรสวรรค์เป็นผู้ดำเนินรายการ ขอเพียงพวกเขาสามารถเป็นคนแรกที่เอายาวิเศษมาได้ ยาวิเศษนั้นก็เป็นของพวกเขาทันที
ทันทีที่สิ้นเสียง นักบู๊หลายคนได้เดินอ้อมทะเลสาบ และไปที่น้ำตก
“ห้ามให้พวกเขาแย่งไปได้!”
คนที่เหลือรู้สึกตื่นเต้น และรีบวิ่งไปหายาวิเศษจากอีกด้านหนึ่ง
ซูจื่อเหลียงรู้สึกกังวลเล็กน้อย แม้เขาจะรู้ว่ามีสัตว์ประหลาดอยู่ในนั้น แต่เขาก็ยังคงกังวลว่าคนเหล่านี้จะได้ยาวิเศษ
“ อาจารย์ หรือว่าผมควรตามไป?”
หลินหยุนพูดเบาๆ “ไม่จำเป็น”
นั่นคือผลหลงเสียน ซึ่งมีประโยชน์อย่างมากต่อเจียวร้ายที่จะกลายร่างเป็นมังกร มันไม่ปล่อยให้คนเอาไปได้ง่ายๆหรอก?
เจี่ยงหลินหลินก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย และถามว่า “นักพรตพวกเราจะลงมือไหม?”
ชายวัยกลางคนในชุดสีเทาส่ายหัว “คอยดูต่อไปเรื่อยๆ ยาวิเศษ ไม่มีใครสามารถเอาไปได้ง่ายๆหรอก
ในขณะเดียวกันคำพูดนี้ปรมาจารย์เผยก็เคยบอกกับชายหนุ่มที่มีรอยแผลเป็น
คนสองกลุ่ม ประมาณยี่สิบกว่าคน เริ่มเดินไปที่น้ำตกทางซ้ายและทางขวา
อย่างไรก็ตามตำแหน่งของยาวิเศษอยู่กลางน้ำตกที่มีส่วนเว้า ดังนั้นหากต้องการได้มา คุณต้องกระโดดข้ามแอ่งน้ำหลายสิบเมตร
ระยะทางไกลเช่นนี้ แม้จะเป็นนักบู๊พรสวรรค์ก็ไม่สามารถกระโดดข้ามได้ เว้นแต่จะเป็นปรมาจารย์ที่สามารถเดินในความว่างเปล่าได้ในช่วงเวลาสั้นๆ
เพื่อให้ได้ยาวิเศษ คนเหล่านี้ต้องลงน้ำ
ความอยากที่จะได้ยาวิเศษ ทำให้คนเหล่านี้ไม่มีความลังเล ลงไปในน้ำทันที และว่ายน้ำไปที่ยาวิเศษ
บนฝั่ง ผู้คนส่วนใหญ่กำลังดูคนสองกลุ่มนี้ รู้สึกกังวลใจเล็กน้อย
แม้ว่าพวกเขาจะคิดว่ายาวิเศษคงไม่ได้มาอย่างง่ายดาย แล้วถ้ามันไม่แน่ล่ะ?
“เร็วเข้า รีบว่ายไป เร็วเข้า! ถ้าใครสามารถได้ยาวิเศษ ห้าล้านบาทต่อคน!”
บนฝั่ง เศรษฐีคนหนึ่งตะโกนใส่และใจจดใจจ่อกับนักบู๊สองคนที่เชิญมาและลูกน้องของเขา
เพียงแต่ว่า นักบู๊ทั้งสองคนยิ้มอย่างเย็นชา หากพวกเขาสามารถได้รับยาวิเศษ อย่าว่าแต่ห้าล้าน ฮึ่ม สิบล้านก็ไม่มอบให้คุณหรอก
หลินหยุนเฝ้าดูคนทั้งยี่สิบกว่าคนที่ได้ว่ายไปกลางทะเลสาบแล้ว แต่เจียวร้ายนั้นยังไม่เคลื่อนตัว สัตว์เดรัจฉานตัวนี้ช่างมีความอดทนจริงๆ
เมื่อความคิดของหลินหยุนปรากฏขึ้น
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องดังขึ้นในป่ากว้างนี้
“อ๊ะ!”
เห็นนักบู๊ท่านหนึ่งกรีดร้องอย่างน่าสมเพช และดิ้นรนอยู่ในน้ำอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเหมือนมีบางอย่างลากลงไปที่ก้นน้ำ และมีเลือดแดงสดๆไหลออกมาเป็นวงเล็กๆของน้ำ
“อะไรนะ มันคืออะไร!”
“ทุกคนตะลึง!”
เพียงแต่ว่า ยาวิเศษอยู่ใกล้แค่เอื้อม จะได้แล้ว หรือจะล้มเลิกกลางคันหรือ?”
ไม่ ต้องเสี่ยงอันตรายถึงจะประสบผลสำเร็จ!
หากต้องการยาวิเศษ โดยไม่ต้องเสี่ยงอันตรายได้อย่างไร?
สู้!
คนข้างหน้า แทนที่จะถอยหลัง กลับเร่งความเร็วแล้วว่ายไปข้างหน้า
บางคนเดิมทีจะถอยออกไปแล้ว ก็ทำตามคนเหล่านั้นทันที กัดฟัน และว่ายน้ำต่อไป
ทันใดนั้น เงาสีดำก็เคลื่อนตัวลงไปใต้น้ำ และสามคนที่ว่ายน้ำเร็วที่สุด ร่างก็ลอยขึ้นไปในอากาศ
พวกเขาถูกพลังมหาศาล ดันขึ้นไปบนอากาศ
หลังจากนั้น ปากขนาดใหญ่ก็พุ่งออกมาจากทะเลสาบ และกลืนทั้งสามคนลงไปในท้องโดยตรง