จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 589 ร่างหนังสือรับรองคำสั่งทหาร
หุบเขาเทพยา หลินหยุนได้ยินชื่อนี้อีกครั้ง
ในตอนนั้น หุบเขาเทพยาได้มีคำบัญชาเทพยา นักบู๊เกือบครึ่งในโลกบู๊ต่างก็พากันออกติดตาม เพื่อที่จะฆ่าหลินหยุน
สุดท้าย ก็ต้องขอบคุณอาชูร่ามารโลหิตฉิวเชียนซาที่นัดประลองต่อสู้กับหลินหยุน ซึ่งหลินหยุนได้สังหารฉิวเชียนซา สร้างความตกตะลึงให้กับบรรดาวีรบุรุษในโลกบู๊
จึงทำให้สถานการณ์อันวุ่นวายนั้นได้สิ้นสุดลง
ต่อมา คนของหุบเขาเทพยา ได้ถูกเยนเป่ยเฟยเชิญมายังมณฑลจงโจว เพื่อช่วยเหลือตระกูลส้งจัดการกับบริษัท ตงหวาง กรุ๊ป
หลินหยุนได้ฆ่าเยนเป่ยเฟย แต่ก็ไม่ได้ฆ่านักกลั่นยาผู้นั้นของหุบเขาเทพยา
“งั้นข้าไปหุบเขาเทพยาสักรอบ” หลินหยุนพูดขึ้น
ยิ่งตงไหลมีความกังวลอยู่บ้าง: “อาจารย์หลิน คุณกับหุบเขาเทพยาเคยมีความขัดแย้งต่อกันพวกเขาคงจะไม่ให้สมุนไพรตามที่คุณต้องการเป็นแน่”
“ไม่เป็นไร ข้ามีวิธีจัดการ” หลินหยุนพูดขึ้น
ยิ่งตงไหลพูดขึ้นอีกว่า: “ข่าวคราวที่พวกทหารเกิดเรื่องขึ้นนี้ ข้ายังไม่ได้รายงานให้กับด้านบนได้รับทราบ เรื่องนี้ ท่านหงยังคงไม่ทราบ งั้นคุณก็อย่าได้บอกกับเขาจะเป็นการดีที่สุด! ”
“ตกลง” หลินหยุนไม่ใช่เป็นคนมากเรื่องอย่างนั้นอยู่แล้ว ถ้าหากนำเรื่องนี้บอกกับหงซานเหอจากลักษณะนิสัยของเขา ก็คงจะต้องดุด่าตนเองอีกแน่นอน
หลินหยุนรีบออกเดินทางไปยังหุบเขาเทพยาในทันที
แต่ว่า ขณะที่หลินหยุนกำลังเดินออกจากประตูใหญ่ของฐานที่มั่นกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า รถยนต์ SUV สีดำคันหนึ่งจอดอยู่หน้าประตู ขัดขวางการเดินทางของหลินหยุน
มองเห็นทะเบียนรถ ยิ่งตงไหลก็ตกใจขึ้นทันที: “นี่คือรถของท่านหง! ”
คนขับวัยรุ่นที่ไว้ทรงผมสกินเฮดคนหนึ่ง ลงมาจากที่นั่งคนขับอย่างรวดเร็ว แล้วเปิดประตูรถที่นั่งด้านหลัง
หงซานเหอที่มีสีหน้าท่าทางหม่นหมอง ในชุดถังจวงสีเทา เดินลงมาจากรถ
ยิ่งตงไหลรีบยืนตัวตรง และแสดงความเคารพ: “สวัสดีท่านหง! ”
ท่านหงมองไปที่เขาเล็กน้อย โดยที่ไม่ได้สนใจ
หันหน้ากลับไป พูดกับคนขับรถว่า: “นายรอข้าอยู่ที่นี่”
“รับทราบ! ” คนขับรถพูดขึ้น
จากนั้น ท่านหงก็ไม่ได้มองไปที่ยิ่งตงไหลกับหลินหยุน เดินตรงไปที่ประตูใหญ่ โดยขณะที่เดินผ่าน ข้างกายของพวกเขาไปนั้น ก็ได้พูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า: “พวกนายสองคนตามข้าเข้ามาด้านใน”
ยิ่งตงไหลขมวดคิ้ว: “ดูเหมือนว่า ท่านหงมาพร้อมกับความโกรธแค้น คาดว่าเรื่องของพวกทหาร ท่านหงได้รับทราบแล้ว”
หลินหยุนพูดขึ้นว่า: “ไม่เป็นไร อย่างมากก็แค่ฟังเขาบ่นว่าเล็กน้อย”
ยิ่งตงไหลยิ้มอย่างขมขื่น คนที่กล้าพูดกับท่านหงแบบนี้ ทั่วทั้งประเทศจีนคงจะหาไม่เจอ
มีเพียงแค่หลินหยุน ที่กล้าทำอย่างนี้
ในห้องทำงาน หงซานเหอนั่งอยู่บนเก้าอี้ สีหน้าท่าทางเคร่งขรึม
ยิ่งตงไหลกับหลินหยุนยืนอยู่เบื้องหน้าของหงซานเหอ โดยที่ยิ่งตงไหลยืนตัวตรง ร่างกายแข็งทื่อดูเหมือนจะเคร่งเครียดเป็นอย่างมาก
ส่วนหลินหยุนยังคงมีลักษณะท่าทางที่เฉยเมย จากนั้น ก็นั่งลงไปบนขอบมุมโต๊ะ
หงซานเหอมองไปที่เขาเล็กน้อย แล้วคิ้วขมวดอย่างมาก
“ลงไป! ” หงซานเหอดุด่าเบา ๆ: “ทำแบบนี้หมายความว่าอย่างไร! ”
หลินหยุนไม่ได้สนใจ และพูดขึ้นว่า: “มีเรื่องอะไรก็พูดมา ข้ารีบ”
หงซานเหอจ้องมองไปที่เขา แล้วสายตาก็หันมองไปที่ยิ่งตงไหลที่อยู่ด้านข้าง และถามขึ้นอย่างน่าเกรงขาม: “ยิ่งตงไหล ตอนนี้นายยิ่งมีความหาญกล้ามากขึ้นแล้ว เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นขนาดนี้ ยังกล้าที่จะปิดบังข้าอีก! ”
ยิ่งตงไหลมองไปที่หลินหยุนเล็กน้อย สายตานั้นแสดงความหมายออกมาอย่างชัดเจน: “ดูสิ มาเพื่อเรื่องนี้จริง ๆ ด้วย! ”
ยิ่งตงไหลหัวเราะเหอะเหอะแล้วพูดว่า: “ท่านหง เรื่องนี้ข้าเองก็เพิ่งจะรับทราบ รู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ดังนั้นจึงไม่ได้บอกกับท่าน”
หงซานเหอจ้องไปที่เขา: “นี่ยังไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกเหรอ? ถ้าอย่างนั้นอะไรถึงเรียกว่าเรื่องใหญ่! ”
“ต่อไปเรื่องแบบนี้ จะต้องรายงานให้ข้าทราบในทันที”
ยิ่งตงไหลรีบพยักหน้า: “รับทราบ! ถ้าหากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก ข้ารับรองว่าจะรายงานให้ท่านหงรับทราบในทันที! ”
หงซานเหอพึงพอใจขึ้นมาบ้าง: “ตกลงตามนี้ นายไปได้แล้ว กักขังเป็นเวลาสามวัน! ”
“อ่า……” ยิ่งตงไหลสีหน้าท่าทางเจ็บปวดทรมาน
“ยังน้อยไปเหรอไง? ” หงซานเหอยิ้มเยาะพร้อมกับมองไปที่เขา
“โอ้ เปล่า ข้าทำตามคำสั่ง! ” ยิ่งตงไหลมองไปที่หลินหยุนเล็กน้อย แล้วก็รีบวิ่งออกไป สายตานั้นแสดงความหมายชัดเจนว่า ข้าไปก่อนแล้ว นายช่วยเหลือตัวเองก็แล้วกัน!
ยิ่งตงไหลจากไป ภายในห้องก็เหลือเพียงหงซานเหอกับหลินหยุนแค่สองคน
สีหน้าของหงซานเหอ ก็พลันหม่นหมองลง
“นายหายตัวไปสี่เดือนกว่าแล้ว โดยที่ไม่ได้สนใจกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า ซึ่งเกือบทำให้กองกำลังพิเศษมังกรฟ้าล่มสลายแล้ว นายรับความรับผิดชอบนี้ไหวไหม! ”
หลินหยุนไม่ได้โต้แย้ง เรื่องนี้เป็นเขาเองที่ไม่ถูกต้อง เป็นเพราะความประมาทของเขา ทำให้ทหารของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้าประสบกับอันตราย
ถ้าหากไม่ใช่ยิ่งตงไหลที่ละเอียดรอบคอบ โดยปล่อยให้เวลาผ่านไปอีก พวกทหารของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า อาจจะต้องพบกับอันตรายความบาดเจ็บที่ไม่สามารถย้อนกลับคืนได้
เห็นหลินหยุนไม่พูดไม่จา ในที่สุดหงซานเหอก็รู้สึกเหมือนกับว่าได้ระบายอารมณ์ออกมาแล้ว
แต่ไหนแต่ไร ตอนที่เขาอยู่เบื้องหน้าหลินหยุน ก็ไม่เคยได้รับความชอบใจ ดังนั้น หงซานเหอจึงคิดที่จะหาโอกาสสั่งสอนหลินหยุนมาโดยตลอด ทำให้เขาหยุดลักษณะนิสัยที่ไม่มีใครอยู่ในสายตาลงไปบ้าง
แต่ว่า หงซานเหอไม่เคยที่จะพบกับโอกาสที่เหมาะสมได้เลย โดยทุกครั้งที่หลินหยุนประสบกับอันตรายที่ไม่มีทางผ่านพ้นไปได้ แต่สุดท้ายก็สามารถแก้ไขและผ่านพ้นไปได้ด้วยดีตลอด
ทำให้หงซานเหอที่คิดจะอบรมสั่งสอนหลินหยุนนั้น หาโอกาสที่เหมาะสมไม่ได้สักครั้ง
ครั้งนี้ทหารของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้าเกิดเรื่องขึ้น หลินหยุนไม่สามารถที่จะปฏิเสธความรับผิดชอบนี้ไปได้ ในที่สุดหงซานเหอก็ได้คว้าโอกาสนี้เอาไว้ โดยที่ไม่ยอมปล่อยหลินหยุนไปอย่างง่ายดายแน่นอน
“สมาชิกของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า แต่ละคนต่างก็ถูกคัดเลือกมาจากหลายพันหลายหมื่นคน ซึ่งได้คัดเอาผู้ที่มีความโดดเด่นมีความสามารถจากผู้เข้ารับคัดเลือกจำนวนนับไม่ถ้วน พวกเขาทำคุณประโยชน์เพื่อประเทศชาติ ทุกคนต่างก็เป็นสมบัติของชาติ โดยประธานาธิบดีจีนมีความเชื่อมั่นในตัวของนายมาก จึงได้ใช้สิทธิ์พิเศษในการแต่งตั้งให้นายเป็นอาจารย์ของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า คิดไม่ถึงว่านายจะไม่มีความรับผิดชอบขนาดนี้ นายคู่ควรกับความเชื่อมั่นของประธานาธิบดีจีนที่มีต่อนายไหม! ”
หงซานเหอได้ทำการกล่าวหาถึงความผิดที่ก่อขึ้น ขาดเพียงแค่ลงโทษตามกฎระเบียบ
“พอได้แล้ว พวกเขาก็แค่มีพัฒนาการฝึกฝนที่รวดเร็วมากไปหน่อย สมรรถภาพร่างกายตามไม่ทัน ไม่ใช่ว่าช่วยเหลืออะไรไม่ได้สักหน่อย นายตื่นเต้นเกินจริงไปเหรอเปล่า? ” หลินหยุนพูดแทรกคำพูดของหงซานเหอขึ้นด้วยความรำคาญ
หงซานเหอโมโหขึ้นโดยพลัน: “ทำไมนายถึงแสดงอาการท่าทางแบบนี้! เรื่องของประเทศ ไม่เคยเป็นเรื่องเล็ก! ข้าจะบอกนายเอาไว้ว่า ตอนนี้นายมีสถานะเป็นข้าราชการของประเทศจีน จะต้องปรับปรุงลักษณะท่าทางให้ถูกต้องเหมาะสม! ”
หลินหยุนมองไปที่หงซานเหอ พูดขึ้นว่า: ขอเวลาสามวัน ข้ารับรองว่าจะทำให้ทหารของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้ากลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม
หงซานเหอหยุดชะงัก ยิ้มเยาะและพูดว่า: “สามวัน? พูดออกมาแล้วต้องทำตามให้ได้! ”
แม้ว่าหงซานเหอจะไม่ทราบอย่างชัดเจนว่าทำไมพวกทหารเหล่านี้ถึงได้มีอารมณ์ที่ดุเดือดฉุนเฉียวขึ้นอย่างกระทันหัน แต่ว่า ทหารจำนวนมากขนาดนี้ เวลาสามวันจะทำการรักษาให้หายหมดได้อย่างไร?
“ข้าเต็มใจที่จะร่างหนังสือรับรองการปฏิบัติหน้าที่ให้สำเร็จตามคำสั่งทหาร! ” หยุนหยุนกล่าว
“ตกลง นี่เป็นสิ่งที่นายพูดขึ้นเอง! ” หงซานเหอสีหน้าท่าทางดีใจ
หงซานเหอรีบนำกระดาษขาวหนึ่งแผ่น ให้หลินหยุนเขียนหนังสือรับรองการปฏิบัติหน้าที่ให้สำเร็จตามคำสั่งทหาร
ขณะที่มองหลินหยุนลงนามชื่อของตนเอง ก็เหมือนกับได้จับกุมความผิดของหลินหยุนเอาไว้ โดยที่หงซานเหอยิ้มเยาะอย่างภาคภูมิใจ: “สามวัน นายอย่าลืมก็แล้วกัน! ”
“สามวันก็พอ” หลินหยุนกล่าว
เพื่อหลุดพ้นจากการพูดบ่นพร่ำเพรื่อของหงซานเหอ หลินหยุนทำได้แค่เพิ่มความรวดเร็ว
มีหนังสือรับรองการปฏิบัติหน้าที่ให้สำเร็จตามคำสั่งทหารที่หลินหยุนได้เขียนไว้ หงซานเหอจึงได้ปล่อยหลินหยุนไปชั่วคราว แต่ว่า เพื่อที่จะสามารถเห็นหลินหยุนทำตามหนังสือรับรองการปฏิบัติหน้าที่ให้สำเร็จตามคำสั่งทหารโดยเร็วที่สุด หงซานเหอจึงได้พักอาศัยอยู่ภายในฐานที่มั่นของกองกำลังพิเศษมังกรฟ้า
หงซานเหอพักอยู่ที่ไหน สำหรับหลินหยุนแล้ว ถือว่าไม่มีสำคัญอะไร แต่ว่า กลับเป็นการทำให้ ยิ่งตงไหลลำบากขึ้น
ซึ่งตรงจุดนี้ นับจากที่หลินหยุนจากไป ก็สามารถมองเห็นได้จาก สายตาที่เป็นทุกข์ของยิ่งตงไหลได้
หลินหยุนไม่ได้หยุดพัก รีบเดินทางไปยังหุบเขาเทพยาทันที ขาไปและขากลับ ก็ต้องใช้เวลาหนึ่งวันแล้ว ซึ่งเวลาสามวัน ถือว่าถึงขีดจำกัดแล้ว