จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 767 กระจกที่แสนประหลาด
ห้องหินไม่ใหญ่มากประมาณยี่สิบตารางเมตร ตรงกลางว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย
มีเพียงรูหนึ่งแถวที่มีขนาดต่างกันถูกเจาะอยู่ในรอบๆ ผนังห้อง และมีบางสิ่งถูกวางไว้ข้างในรู
หลินหยุนมองดูทีละรู คาดไม่ถึงว่าสิ่งแรกจะเป็นเครื่องรางชั้นยอด
นี่คือเครื่องรางระฆังใบเล็กซึ่งมีคลื่นพลังที่แข็งแกร่ง
ชิ้นที่สองคือไข่มุกหนึ่งเม็ดซึ่งไม่ใช่เครื่องรางและก็ไม่ใช่เครื่องประดับ แต่น่าจะเป็นแกนกลางของสมองที่ทำจากอนุภาคละเอียดของนาโนเทคโนโลยี
แม้ว่ามันจะมีขนาดเล็ก แต่โครงสร้างภายในของมันนั้นซับซ้อนจนน่ากลัว ภายในมีชิ้นส่วนหลายหมื่นชิ้น
ถ้าคนทั่วไปบนโลกเข้ามาในนี้ได้ อาจจะมองว่ามันเป็นเพียงลูกแก้วธรรมดาเท่านั้น
โชคดีที่หลินหยุนเคยเห็นแกนกลางของสมองแบบนี้ผ่านดาวเคราะห์ที่มีอารยธรรมวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่พัฒนาอย่างยอดเยี่ยมโดยบังเอิญ ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร
ชิ้นที่สามเป็นสิ่งของที่ทันสมัยมาก
หลินหยุนกวาดตามองต่อไป และก็พบเข้ากับเครื่องรางที่ทรงพลังหลายอย่าง นอกจากนี้ยังมีวัสดุหายากบางอย่าง รวมทั้งตัวยาสำคัญสำหรับการกลั่นยาที่เขาต้องการ
นอกจากนี้ยังมีวัตถุโบราณบางอย่างที่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำ
จนกระทั่งหลินหยุนพบกับหยกทิพย์ชั้นยอดที่มีพลังธาตุประทับไว้
หลินหยุนรู้สึกดีใจแทบบ้า หยิบเอาหยกทิพย์ชั้นยอดขึ้นมา เขาตัดสินใจที่จะเลือกชิ้นนี้
แต่เมื่อเขาหยิบเอาหยกทิพย์ชั้นยอดชิ้นนี้ เขาก็รู้สึกว่าดาบเฮ่าเทียนที่เงียบงันในตำแหน่งตันเถียนของเขานั้นส่งเสียงร้องเบาๆ ออกมา
ความรู้สึกนั้นแปลกมาก เหมือนกับส่งกระแสจิตให้รู้ว่าค้นพบสิ่งของบางอย่าง
สายตาของหลินหยุนเหลือบมองไปยังรูเล็กๆ ที่มุมด้านล่างโดยไม่ได้ตั้งใจ
ข้างในรูมีกระจกชิ้นหนึ่งวางอยู่
ยิ่งไปกว่านั้นกระจกนี้ยังเป็นที่กระจกแตก ถ้ากระจกเต็มบานก็จะเป็นกระจกทรงกลม ตอนนี้กระจกชิ้นนี้เป็นเพียงหนึ่งในสามส่วนของกระจกทรงเดิม
หลินหยุนหยิบกระจกที่แตกขึ้นมาแล้วมองดูอย่างระมัดระวัง และพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับกระจกชิ้นนี้
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาหยิบกระจกที่แตกนี้ขึ้นมา หลินหยุนรู้สึกชัดเจนว่าดาบเฮ่าเทียนในตำแหน่งตันเถียนของเขากระสับกระส่ายอย่างผิดปกติ
แม้ว่าดาบเฮ่าเทียนไม่สามารถแสดงออกมาได้ แต่หลินหยุนก็สามารถสัมผัสได้ว่ามันตื่นเต้นอย่างชัดเจน
“วัสดุของกระจกชิ้นนี้ไม่ใช่ทั้งทอง เงิน ทองแดง หรือเหล็ก มันไม่ใช่องค์ประกอบที่เขารู้จักและก็ไม่รู้สึกถึงพลังงานของมัน ทำไมดาบเฮ่าเทียนถึงดูตื่นเต้นมาก ?”
หลินหยุนจ้องมองไปที่หยกทิพย์ชั้นยอดที่ประทับด้วยพลังธาตุน้ำอีกครั้ง
“ถ้าหยิบเอาหยกทิพย์ชั้นยอดที่ประทับด้วยพลังธาตุน้ำ ก็จะสามารถบำเพ็ญฌานไปยังจุดแก่นแท้ของพลัง”
แต่เมื่อหลินหยุนวางกระจกที่แตกลง เขารู้สึกถึงความเศร้าและความผิดหวังของดาบเฮ่าเทียนอย่างชัดเจน
ตอนนี้หลินหยุนไม่รู้ว่าควรจะเลือกอะไรดี
อีกอันหนึ่งก็พลังธาตุน้ำที่หายาก หลังจากได้รับแล้วก็จะสามารถบำเพ็ญฌานไปยังจุดแก่นแท้ของพลัง
ส่วนอีกอันเป็นเพียงกระจกแตกที่ไม่มีพลังวิเศษอะไร
แต่กระจกแตกนี้สามารถทำให้ดาบเฮ่าเทียนส่งเสียงออกมาได้
“ในเมื่อเจ้าชอบมัน งั้นก็เอาชิ้นนี้แหละ”
สุดท้ายหลินหยุนก็ตัดสินใจหยิบกระจกแตกแล้วออกจากโกดัง
หลังจากที่หลินหยุนออกมา ห่าวจ้านและคนอื่นๆ ก็ถามด้วยความสงสัย “ปรมาจารย์หลิน ท่านเลือกเอาสมบัติเหรอ?”
หลินหยุนหยิบกระจกแตกออกมา “ชิ้นนี้”
ห่าวจ้านหยิบมันมาพลิกดูไปมา “นี่ไม่ใช่แค่กระจกที่แตกแล้วเหรอ ถือว่าเป็นสมบัติด้วยเหรอ?”
“ปรมาจารย์หลิน ทำไมท่านถึงเลือกสิ่งที่ไร้ประโยชน์ชิ้นนี้!”
เฉินโก๋ซ่งและคนอื่นๆ ก็เข้ามาดูเช่นกัน
“ปรมาจารย์หลิน ท่านตาถั่วหรือเปล่า? นี่เป็นเพียงกระจกแตกเท่านั้นนะ” เฉินโก๋ซ่งก็พูดแบบเดียวกัน
ยิ่งตงไหลพูดเสริม“ใช่ มันเป็นแค่กระจกธรรมดา แถมมันยังแตกอีกด้วย”
แม้แต่หงซานเหอก็ยังขมวดคิ้วและส่ายหัว “หลินหยุน ฉันไม่นึกเลยว่านายก็มีช่วงเวลาที่ตาถั่วเหมือนกัน!”
ชาร์ลีที่แอบดูอยู่ก็หัวเราะอย่างมีชัยชนะ “ไอ้หนู ดูสิว่าฉันได้อะไรมาบ้าง!”
ชาร์ลีหยิบชิปสี่เหลี่ยมออกมาแล้วพูดว่า “นี่คือชิปอัจฉริยะ ถ้าชิปนี้ติดตั้งอยู่ในเกราะเครื่องกลของฉัน มันจะสามารถควบคุมได้อย่างชาญฉลาด และลดอัตราความผิดพลาดในการต่อสู้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ”
“แกเข้าไปในโกดังหมายเลขสี่ คาดไม่ถึงว่าจะหยิบกระจกที่แตกออกมา สมน้ำหน้าจริงๆ !”
ห่าวจ้านกระซิบ “มันก็ถูกนะครับปรมาจารย์หลิน ผมยังเลือกมีดยาวอาวุธวิเศษ ท่านดูสิว่ามันดีกว่ากระจกที่แตกของท่านตั้งหลายเท่า!”
ห่าวจ้านชักดาบยาวออกมา แสงเงาวับดึงดูดใจ ทรงพลังแกร่งกล้า ห่าวจ้านแสดงออกว่าชอบมันมากๆ เห็นได้ชัดว่าเขาพออกพอใจกับสมบัติชิ้นนี้มาก
หลินหยุนพูดอย่างแผ่วเบา “ในเมื่อสิ่งของชิ้นนี้ถูกนำไปวางไว้ในโกดังหมายเลขสี่ ย่อมไม่ใช่สิ่งของธรรมดา เพียงแต่พวกเรายังไม่รู้ว่ามันคืออะไร”
“งั้นก็พูดค่อนข้างยาก บางทีอาจจะเป็นคนต่ำช้าจงใจใส่กระจกที่แตกนี้ไว้ในโกดังหมายเลขสี่ เพื่อทำให้ผู้คนสับสน” ห่าวจ้านพูดพึมพำในลำคอ
หงซานเหอพูดอย่างเคร่งขรึม “เอาล่ะ ในเมื่อหลินหยุนได้เลือกไปแล้ว มันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดมากกว่านี้ อีกสักพักคนที่ยังไม่ได้เลือกก็ตั้งใจเลือกดีๆ หน่อยแล้วกัน”
แม้ว่าห่าวจ้านและคนอื่นๆ จะรู้สึกเสียดายแทนหลินหยุน แต่กฎของสนามล่าเจ็ดเผ่าก็เป็นแบบนี้แล้ว เมื่อเลือกแล้วจะไม่สามารถเปลี่ยนได้
สิ่งที่เลือกได้ขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเองเท่านั้น
หงซานเหอมองไปที่หลินหยุนแล้วกระซิบ”คุณตามผมหน่อย ผมมีบางอย่างจะบอกคุณ”
“ครับ”
หลินหยุนเดินตามหงซานเหอออกไปจากโกดัง ยืนอยู่ที่ชายป่าเล็กๆ ด้านนอก
“หลินหยุนมีข่าวร้ายที่ต้องแจ้งให้คุณทราบ”
หลินหยุนหรี่ตาแล้วพูดเบาๆ “พูดมาเถอะ!”
หงซานเหอมีสีหน้าเคร่งขรึม”เทพกระบี่เยนหนานเทียนได้ออกมาเมื่อสามวันก่อน”
หัวใจของหลินหยุนหนักหน่วง หงซานเหอไม่จำเป็นต้องพูดส่วนที่เหลือ เขาสามารถเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
หงซานเหอพูดต่อ “ตอนนี้เยนหนานเทียนกำลังอุ้มตัวสมาชิกในตระกูลหลิน และกำลังรีบไปที่หลุมฝังศพของลูกชายและหลานชายของเขา”
“คุณปู่และพ่อแม่ของคุณก็อยู่ในนั้น”
ตูม!
ป่าที่อยู่ข้างหลังหลินหยุนราบเป็นของที่ว่างเปล่าในทันที
“คุณได้รับข่าวนี้นานหรือยัง?” น้ำเสียงของหลินหยุนเรียบนิ่ง แต่แฝงไปด้วยความเย็นชาน่ากลัว
หงซานเหอตอบกลับ “หนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ข่าวจะถูกรายงานมายังผมทุกหนึ่งชั่วโมง”
“แต่อย่ากังวล สมาชิกของหน่วยมังกรกำลังจับตามองอยู่ที่นั่น เยนหนานเทียนไม่ได้ฆ่าใครและรอให้คุณกลับไป”
“คุณควรคิดกลยุทธ์ให้ครบถ้วน เขาจะเอาญาติของคุณมาขู่คุณ”
หลินหยุนมองไปที่หงซานเหอด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งพูดเบาๆ “ผมเข้าร่วมในสนามล่าเจ็ดเผ่า พวกคุณกลับปกป้องครอบครัวของผมแบบนี้?”
หงซานเหอรู้สึกละอายเล็กน้อย “พวกเราได้ทำดีที่สุดแล้วสำหรับเรื่องนี้ ด้วยเหตุนี้ประธานาธิบดีจึงไปหาหวางจิงหลงเพื่อให้ช่วยเกลี้ยกล่อมเยนหนานเทียนไม่ให้ทำไม่ดีกับตระกูลหลิน”
“แต่ผิดหวังที่เยนหนานเทียนไม่ได้ไว้หน้าหวางจิงหลง”
สีหน้าของหลินหยุนผ่อนคลายลงเล็กน้อย ประธานาธิบดีขอความช่วยเหลือจากหวางจิงหลงนั้นเรื่องเล็ก แต่สัญญาณทางการเมืองที่ปล่อยออกมานั้นร้ายแรงมาก
คนที่ไม่รู้เรื่องราวอาจจะคิดว่าประธานาธิบดีได้ยอมแพ้ต่อสี่ตระกูลใหญ่
หลินหยุนไม่สามารถพูดอะไรได้มากหากประธานาธิบดีสามารถทำเช่นนี้ได้
ยิ่งไปกว่านั้นสำหรับปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่ไม่มีความกังวลหรือความเข้มงวด โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่แข็งแกร่งระดับสุดยอดอย่างเยนหนานเทียน เป็นการยากที่รัฐบาลจีนจะควบคุมตัวเขาไว้ได้
ต้องการจะจัดการเขาต้องจ่ายด้วยราคาที่หนักหนา
“ส่งผมกลับไปเถอะ!” หลินหยุนพูดเบาๆ
“ผมได้จัดเที่ยวบินแล้ว ตามผมมา!” หงซานเหอรู้ดีว่าหลินหยุนจะกลับไปทันทีที่เขาได้ยินข่าว
เขาได้จัดเครื่องบินรอบพิเศษไว้แล้ว และส่งหลินหยุนขึ้นไปบนเครื่องบินเป็นการส่วนตัว