จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ - บทที่ 772 บรรลุ
ขณะนั้นเอง จู่ๆสายตาหลินหยุนก็ไหววูบ
ภายในหลุมใหญ่ อยู่ๆก็มีพลังลมปราณอ่อนแรงสายหนึ่งแผ่ซ่านออกมา
แม้ว่าพลังลมปราณนั้นจะเบาบางมาก แต่กลับแข็งแกร่ง แทบจะเทียบเท่ากับลมปราณครึ่งหนึ่งของผู้บำเพ็ญเซียนทั่วๆไปแล้ว
“บรรลุหรือนี่” เสียงของหลินหยุนทึ่งเล็กน้อย
ลมปราณนั้นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้น เยนหนานเทียนที่มีแต่เศษผ้าปกคลุมร่างกายจนแทบจะเหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลยเดินออกมาจากหลุมใหญ่ช้าๆ
“หา….เขายังไม่ตาย”
“เขา….เขาฟื้นคืนชีพ”
ผู้คนในตระกูลหลินส่งเสียงร้องอย่างตกใจ
มีผู้หญิงบางคนพอเห็นเยนหนานเทียนในตอนนี้ ก็เอามือปิดตาตัวเองด้วยสีหน้าแดงก่ำ
นายท่านหลินอดบ่นไม่ได้ “นี่มัน นี่มันเป็นไปได้ยีงไง”
พวกหานเจียวเจียวกลับมีสีหน้าดีใจ
“เยนหนานเทียนยังไม่ตาย แถมดูแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมอีก”
“ฉันว่าแล้วว่าเยนหนานเทียนไม่แพ้ง่ายๆหรอก”
หน่วยมังกรสามคนมีสีหน้าตะลึง
คล้อยหลังจากที่เยนหนานเทียนปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง พวกเขาถึงกับสัมผัสได้ถึงแรงกดดันลางๆ
ต่อให้เข้าใกล้เยนหนานเทียนเมื่อก่อนหน้านี้พวกเขายังไม่รู้สึกแบบนี้เลย
“พลังของเขา น่าจะบรรลุแล้วนะ” หลงสือซานถามทึ่งๆ
หลงสิบเอ็ดพยักหน้า พูดอย่างมั่นใจ “ตอนนี้เขาน่าจะอยู่ระดับในตำนานแล้วจริงๆ”
เยนหนานเทียนยืนอยู่ตรงหน้าหลินหยุนในสภาพที่แทบไม่ได้ใส่อะไร มิหนำซ้ำยังหรี่ตาและทำหน้าพึงพอใจสุดๆ
“นี่น่ะหรือแดนเทพ ความรู้สึกแบบนี้ อัศจรรย์เหลือเกิน”
“หลายครั้งหลายหนที่ฉันเห็นประตูบานนี้ ทว่าทำได้เพียงวนเวียนอยู่นอกประตู”
“ปรมาจารย์หลิน ผมต้องขอบคุณคุณนะ วิชาหมัดที่แข็งแกร่งของคุณทำให้ผมตรัสรู้”
“บัดนี้ ผมได้เข้าสู่ประตูบานนั้นอย่างสมบูรณ์แล้ว”
สีหน้าของเยนหนานเทียนในตอนนี้ เปรียบดั่งคนติดยาที่สมหมาย
หลินหยุนมองความแตกต่างของเยนหนานเทียนในตอนนี้ออก เขายืนอยู่ตรงนั้นแท้ๆ แต่กลับเหมือนไม่มีอะไรอยู่เลย
ราวกับหลอมเป็นหนึ่งเดียวกับฟ้าดินผืนนั้น
แต่อาจเป็นเพราะเขาเพิ่งบรรลุแดนเทพ ยังควบคุมพลังยิ่งใหญ่ของแดนเทพได้ไม่ชำนาญเท่าไหร่ และยังไม่สามารถหลอมรวมกับฟ้าดินโดยรอบได้สนิท
หลินหยุนเอ่ยเรียบๆ “ยินดีด้วย”
“ขอผมดูพลังของแดนเทพหน่อยเถอะ”
“ท่าสยบเขา!”
หลินหยุนปล่อยหมัดออกไป หมัดนี้ใช้พลังไปประมาณแปดในสิบ ต่อให้เป็นปรมาจารย์ระดับสูงสุดก็ยากจะต้านทาน
เยนหนานเทียนกลับยิ้มรับ รวบนิ้วเป็นกระบี่และวาดออกไป
แสงกระบี่แข็งแกร่งแสงหนึ่งฟาดฟันไปหาหลินหยุน
บูม
หมัดของหลินหยุนถูกหยุดไว้ได้
เยนหนานเทียนยังคงมีสีหน้าพึงพอใจ เสียงเขาเต็มไปด้วยความเบิกบาน
“ความรู้สึกนี้แหละ อัศจรรย์จริงๆ ผมรู้สึกได้เลยว่าใต้ดินลึกลงไปหนึ่งเมตร มีหนูตัวหนึ่งกำลังขุดรูอยู่”
“หินก้อนใหญ่ที่ห่างออกไปสิบเมตร มีงูเขียวตัวหนึ่งกำลังแผ่แม่เบี้ยอยู่ข้างใต้”
“ใต้ต้นไม้ที่ห่างออกไปห้าเมตร มีมดรังหนึ่งกำลังย้ายรัง”
“ในฟ้าดินผืนนี้ ผมคือเทพเจ้า”
หลินหยุนเข้าใจแล้วว่าแดนเทพที่นักบู๊พูดถึงเป็นระดับไหนกัน
หมัดเมื่อกี้แค่หยั่งเชิงเท่านั้น
“ที่แท้ แดนเทพก็คือการได้สัมผัสทางแห่งต้าเต๋า นี่คงจะเป็นที่เขาว่ากันว่าฟ้าคนเป็นหนึ่งเดียว”
“คนที่เพิ่งเคยควบคุมทางแห่งต้าเต๋ามักจะเข้าใจผิดเพราะเพิ่งได้พลังกฎเกณฑ์มา พาลคิดว่าตัวเองนั้นควบคุมกฎเกณฑ์แห่งฟ้าดินนี้แล้ว และกลายเป็นจ้าวแห่งกฎเกณฑ์ ตัวเองคือเจ้านายของฟ้าดินผืนนี้”
“น่าเสียดาย ความแข็งแกร่งนี้เป็นเพียงเปลือกนอก”
“ในฟ้าดินผืนนี้มีพลังกฎเกณฑ์มากมาย แม้นับตามความแข็งแกร่งของผู้บำเพ็ญเซียน หากสามารถควบคุมพลังกฎเกณฑ์หนึ่งได้โดยสิ้นเชิง ก็จะได้เป็นจ้าวแห่งกฎเกณฑ์ที่เกรียงไกรเหนือจักรวาล”
“ต่อให้เป็นผมในชาติก่อน ก็ไม่อาจควบคุมพลังกฎเกณฑ์ใดๆได้โดยสมบูรณ์”
“เป็นเพียงนักบู๊ บังอาจขนานนามว่าเทพเจ้าได้ยังไง”
แต่ ปฏิเสธไม่ได้ว่าเยนหนานเทียนในตอนนี้แข็งแกร่งกว่านักบู๊ทั่วๆไปอยู่มาก
แม้แต่เทพแห่งทวนโล่อู๋จี๋หรือฉิวเชียนซาที่เมื่อก่อนชื่อเสียงทัดเทียมเขา บัดนี้คงต่อกรกับเยนหนานเทียนได้ไม่ถึงหนึ่งกระบวนท่าด้วยซ้ำ
หรือแม้กระทั่งหากนับแค่ระดับการฝึกฝน เยนหนานเทียนเหนือกว่าหลินหยุนด้วยซ้ำ
“เอาล่ะ ระหว่างเราควรจะจบลงได้แล้ว” เยนหนานเทียนลืมตา สีหน้าเริ่มจะจริงจัง
หลินหยุนเอ่ยเรียบๆ “ควรจะจบแล้วจริงๆ”
เยนหนานเทียนหัวเราะเย็นๆ “ถือว่าคุณยังสำเหนียกตัวเองอยู่บ้าง ทีแรกผมตั้งใจจะฆ่าคนในตระกูลคุณให้หมด แต่เห็นแก่ที่คุณช่วยผมบรรลุ ผมจะฆ่าคุณแค่คนเดียว”
หลินหยุนสีหน้าไร้อารมณ์ “ก็ต้องดูว่าคุณจะมีปัญญารึเปล่า”
เยนหนานเทียนกระตุกยิ้มเย็นเหยียดหยัน “ถ้าอย่างนั้นผมจะจู่โจมแล้วนะครับ”
สิ้นเสียง ร่างของเขาก็หายไปทันที
ความเร็วนั้นขนาดที่เงายังแทบไม่เหลือ
“มาลองสามสิบหกกระบี่วายุของผมหลังบรรลุหน่อย”
ฟึ่บๆๆๆ……
การจู่โจมเป็นชุดเสร็จสิ้นในพริบตาเดียว
เยนหนานเทียนที่บรรลุแดนเทพแล้วแสดงท่าสามสิบหกกระบี่วายุอีกครั้งได้เร็วกว่าเมื่อกี้หลายเท่าตัว
หลินหยุนก็เร่งความเร็วถึงขีดสุด ปล่อยสิบแปดท่าต้าเต๋าออกไปรัวๆ
บูมๆๆ…..
การจู่โจมรัวเป็นชุดระเบิดส่งเสียงดังอยู่บนฟ้าราวกับประทัด
ด้านล่าง เหล่าคนธรรมดาตระกูลหลินแทบจะมองไม่เห็นร่างของทั้งสองคนแล้ว
เหลือเพียงสมาชิกสามคนของหน่วยมังกรที่ยังมองเห็นสถานการณ์การรบของทั้งสองได้อย่างชัดเจน
“เยนหนานเทียนแข็งแกร่งเกินไปหรือเปล่า ครั้งนี้ปรมาจารย์หลินมีแต่ต้องเป็นฝ่ายโดนอัดเท่านั้น” หลงสือซานพูดอย่างตะลึง
หลินหยุนเป็นฝ่ายโดนอัดอย่างเดียวจริงๆ ความเร็วของเยนหนานเทียนมากกว่าหลินหยุนเยอะมาก เขาควบคุมพลังฟ้าดินโดยรอบได้ ซึ่งยกระดับพลังของเขาขึ้นอีกหลายระดับ
ถึงแม้หลินหยุนสามารถแสดงกระบวนท่าเส้นทางต้าเต๋าได้ แต่ระดับการฝึกฝนของตัวเขายังไม่ถึงขั้นที่สามารถควบคุมพลังฟ้าดินได้
ที่จริง ถ้าหลินหยุนเป็นผู้บำเพ็ญเซียนธรรมดาคนหนึ่งมิใช่กษัตริย์เซียนที่กลับชาติมาเกิด นาทีนี้ ด้วยพลังของหลินหยุน มิใช่คู่มือของเยนหนานเทียนแต่อย่างใด
ระดับของเยนหนานเทียนในตอนนี้เทียบเท่ากับแดนรวมยา แดนที่สามในแดนทั้งสามของการฝึกพลัง
ส่วนระดับของหลินหยุนในตอนนี้เพิ่งจะถึงแดนแด่เทพเจ้าตอนปลาย แดนที่สอง แดนแด่เทพเจ้า ห่างชั้นจากแดนรวมยาอยู่หลายระดับ
ถึงแม้วิชาฝึกฝนและชี่แท้ของนักบู๊ด้อยกว่าผู้บำเพ็ญเซียนหลายเท่าตัว
ทว่านักบู๊ที่ยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ความห่างชั้นจากผู้บำเพ็ญเซียนก็ยิ่งน้อยเท่านั้น
อย่างเยนหนานเทียนในตอนนี้ ชี่แท้ในตัวเขาใกล้เคียงกับพลังทิพย์ในตัวผู้บำเพ็ญเซียนธรรมดามาก
แต่เทียบกับผู้บำเพ็ญเซียนชั้นยอดอย่างหลินหยุนยังต่างกันเยอะ
นี่เป็นสาเหตุหลักที่หลินหยุนสามารถสู้ข้ามระดับได้
แน่นอนว่ายังรวมถึงวิชาอาคมและอิทธิฤทธิ์มากมายไม่ซ้ำที่หลินหยุนมี
สามสิบหกกระบี่วายุหนึ่งชุดบวกกับการโจมตีต่างๆนานากระหน่ำใส่หลินหยุนไม่ยั้ง
อัดหลินหยุนตั้งแต่กลางอากาศจนลงมาอยู่ที่พื้น
เยนหนานเทียนนั้นเรียกได้ว่าได้เปรียบสุดๆ
สุดท้ายพอเห็นหลินหยุนโดนอัดจนร่วงลงมาที่พื้น พวกนายท่านหลินมีสีหน้ากังวล “นี่ เสี่ยวหยุนจะแพ้หรอ”
นาทีนี้ พวกหลินโล่เฉิน หลินโล่หรันต่างมีอารมณ์ที่ซับซ้อน
พวกเขาไม่อยากให้หลินหยุนแพ้ แต่ก็ไม่อยากให้หลินหยุนชนะ
หลินหยุนแพ้ พวกเขาต้องก้มหัวให้เยนหนานเทียน กระดิกหางขอความเมตตา
อัจฉริยะตระกูลหลินอย่างพวกหลินโร่เฉินไม่มีทางยอมทำแบบนี้หรอก
แต่ถ้าหลินหยุนแพ้ เขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
หลังจากนี้ในตระกูลหลิน พวกเขายังถือว่าเป็นอัจฉริยะที่เจิดจรัสที่สุด
เพราะฉะนั้ย ความคิดในใจของคนบางกลุ่มขัดแย้งกันมาก
แต่ แม่นางน้อยหลินโร่สุ่ยกลับหวั่นใจอยู่ตลอดเวลา แอบกังวลหลินหยุน
ความจริงแล้ว หลินโร่สุ่ยแอบภาวนาให้หลินหยุนในใจตั้งแต่แรก ขอให้หลินหยุนเอาชนะเยนหนานเทียนได้