ฉันมีมานาไร้ขีดจำกัดในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 58

บทที่ 58 น้ำท่วม 1

ฉากตรงหน้าฉันรกมากจนฉันอธิบายไม่ถูก

สนามรบที่มาถึงมุมมองของผมนั้นอันตรายกว่าสนามที่ผมเพิ่งวิ่งมาสิบเท่า ใช้เวลาทั้งหมดครึ่งวันกับฉันในการเร่งความเร็วผ่านท้องฟ้าบนยอดเรียกครั้งแรกของฉัน

ฟรีสตาร์
การอัญเชิญนั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ เพราะไม่เหนื่อยเลย 12 ชั่วโมงที่ผ่านมานี้ ถูกต้อง 12 ชั่วโมงที่ฉันขี่สัตว์ร้ายข้ามฟากฟ้า ทุกส่วนของร่างกายฉันรู้สึกเหนื่อยและคับแคบ ฉันผ่านทั่วทั้งอาณาจักรและเข้าสู่พรมแดนระหว่างสองประเทศเมื่อสี่ชั่วโมงที่แล้ว

หลังจากนั้นฉันก็ผ่านดินแดนใหม่ในสหพันธรัฐ เป็นเพียงเส้นเลือนลางที่ฉันเดินผ่านไป เลยไม่ได้ไปชมสถานที่ใหม่ๆ หรือดูวิถีชีวิตของผู้คนที่นี่

ฉันดึงโทรศัพท์ออกมาทุก ๆ ชั่วโมงเพื่อดูว่าฉันอยู่ใกล้พิกัดแค่ไหน

ฉันได้รับความมั่นใจอีกระดับหนึ่งหลังจากเรียนรู้สกิลใหม่ระดับ S ทั้งสองนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเรียกครั้งนี้ที่ฉันยังไม่ทราบขอบเขตของความแข็งแกร่งอย่างเต็มที่

ด้วยความเร็วในการบินที่รวดเร็ว เราไปถึงสนามรบที่กองกำลังของสหพันธ์กำลังต่อสู้กับสัตว์ร้ายนับพัน

ฉากแรกที่ฉันเห็นคือหอกโปร่งใสขนาดมหึมาพุ่งเข้าหาร่างบนพื้นที่กำลังหัวเราะเยาะเมื่อโจมตีเข้ามา

ร่างกายของเขาดูบาดเจ็บสาหัสและเขาไม่สามารถขยับตัวได้ แต่ฉันก็ยังรู้สึกทึ่งกับท่าทีของชายคนนั้นเมื่อความตายอยู่ใกล้เขา

ฉันนึกถึงคำพูดของสิ่งมีชีวิตลึกลับที่ดึงฉันเข้าไปในพื้นที่นั้นในขณะที่รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของร่างมนุษย์ที่ยืนอยู่ในอากาศ มันเป็นสิ่งที่ทรงพลังที่สุดที่ฉันสามารถสัมผัสได้ในสาขานี้ ดังนั้นมันจึงทำให้ฉันสงสัยว่ามันเป็นเป้าหมายที่ฉันกำลังมองหาหรือไม่

ฉันจะวางทุกอย่างไว้ข้าง ๆ และลงมือทำก่อน ขณะที่ฉันย้ายไปช่วยชายที่หัวเราะเยาะหน้าความตาย ดูเหมือนว่าเขาจะเข้ากับคำอธิบายของความประมาทที่กล่าวถึงความลึกลับ

ฉันแยกตัวออกจากร่างของการอัญเชิญตามคำสั่งให้ปิดกั้นหอกอย่างเต็มกำลังในขณะที่ร่าย [แสงผู้พิทักษ์] ไปทางร่างที่บาดเจ็บบนพื้น

บูม!

เสียงกระทบดังก้องขึ้นเมื่อเราปรากฏตัวเต็มที่ในสนามรบ ดึงความสนใจของกองกำลังที่แข็งแกร่งกว่าส่วนใหญ่เมื่อเห็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนสูงห้าเมตรปรากฏขึ้น

กล้ามเนื้อสีเขียวที่เป็นเหล็กของมันฉายแสงในขณะที่มันกระจายหอกหนักที่พุ่งลงมา

นายพรานที่อยู่บนพื้นปล่อยให้เขาหัวเราะได้ง่ายขึ้นในขณะที่เขาหยุดเลือดไหลจากการถือกำเนิดของ [แสงผู้พิทักษ์] และมองไปยังการเรียกของฉันและฉันด้วยความสนใจอย่างมาก

ฉันมองย้อนกลับไปที่ร่างของเขาที่ยืนขึ้นและถามเพื่อความแน่ใจ “นั่นใช่มังกรดำบนนั้นหรือเปล่า”

เขาชะงักขณะที่เขาดูตกใจกับน้ำเสียงที่ไม่ใส่ใจของฉัน ก่อนเขาจะตอบและพูดว่า “ใช่ นั่นเขาเอง”

ฉันพยักหน้าขณะที่ให้ความสนใจอย่างเต็มที่กับร่างมนุษย์บนท้องฟ้าที่ปล่อยพลังอันดุร้ายออกไปโดยไม่แม้แต่จะขยับ

การเรียกของฉันกลับมาอยู่เคียงข้างฉันในกรณีที่ฉันได้พบกับสัตว์ร้ายตัวอื่นที่เร็วเกินไปที่ฉันจะสังเกตเห็น เริ่มมั่นใจแต่ไม่อยากโดนโจมตีถึงตายที่ป้องกันได้

ร่างบนท้องฟ้ามองมาที่ฉันขณะที่มันพูด

“พวกคุณออกมาเหมือนแมลงสาบมากขึ้นเรื่อยๆ”

มันแสดงสีหน้าโกรธเคืองเมื่อพูดแบบนี้ และฉันก็สงสัยว่าชายที่อยู่ข้างล่างไปทำอะไรให้เจ้าสัตว์ร้ายโกรธมากขนาดนี้

“ใช่ ขอโทษด้วย ฉันมีเป้าหมายเพื่อช่วยใครสักคนและหยุดอาละวาดของมังกร และดูเหมือนว่าฉันจะทำสำเร็จแล้ว และตอนนี้ฉันต้องย้ายไปที่อื่น”

ฟรีสตาร์
ความเงียบครอบงำเมื่อคำพูดของฉันดูเหมือนจะกระทบกระเทือนจิตใจ ร่างมนุษย์ไม่ตอบในขณะที่ใช้สกิลและอาวุธโปร่งใสหลายชิ้นเริ่มปรากฏขึ้นในอากาศ

อาวุธมีตั้งแต่หอก ดาบ ค้อน และแม้กระทั่ง…ไม้ตีแมลงวัน? พวกมันยังคงก่อตัวจนปิดกั้นท้องฟ้า

ฉันทึ่งกับสกิลประเภทนี้เมื่อฉันส่งคำสั่งไปยังการเรียกของฉัน และใช้ [วอร์ คราย] กับฮันเตอร์ที่อยู่รอบๆ

“ออกไปจากบริเวณนี้ทันที มิฉะนั้น คุณอาจเสียชีวิตได้!”

เสียงของฉันดังสนั่นไปทั่วพื้นที่ ขณะที่พวกพรานตะกายออกไปเมื่อเห็นอาวุธขนาดมหึมามากมายที่ปรากฎบนท้องฟ้า

ความน่าสะอิดสะเอียนที่น่ารังเกียจของฉันกางปีกออกกว้างเมื่อมันหายไปและบินไปทางมังกร

ระเบิดพิษได้ปะทุขึ้นทันทีที่มันใกล้เข้ามา อาวุธโปร่งใสสีเขียวกำลังจะตาย อาวุธที่ยังคงอยู่ในอากาศเริ่มแตกและหายไปด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าขณะที่มังกรถูกผลักกลับจากการระเบิดและมองดูการเรียกของฉันด้วยความตกใจ

ฉันเฝ้ารออย่างคาดหวังในขณะที่รอดูพลังของการอัญเชิญระดับ S นี้ และวิธีที่มันมีผลกับมอนสเตอร์ระดับ S ของแท้

คำราม!

เสียงหอนดังก้องจากร่างนั้นเมื่อควันดำคลุ้งออกมาและมันเปลี่ยนเป็นร่างของมังกรดำขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว

ฉันมองดูร่างนี้ด้วยความเกรงใจเมื่อมือที่มีหนามแหลมของ สิ่งชั่วร้ายที่น่ารังเกียจ เข้ามาใกล้และกระแทกเข้าไป ผลักร่างนั้นลงไปที่พื้น

มันคือสัตว์อสูรที่อยู่อีกระดับหนึ่งจริงๆ เมื่อมันตกลงมาชั่วครู่ก่อนที่ลมพายุจะพัดออกมาและมันก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อเรียก

กรามกว้างของมันเปิดออกเมื่อเจ็ตของเปลวไฟทำให้ท้องฟ้าเป็นสีแดงเข้ม การโจมตีอย่างรวดเร็วส่งผลกระทบโดยตรงต่อ สิ่งชั่วร้ายที่น่ารังเกียจเมื่อสิ้นเปลวเพลิงอัญเชิญบนท้องฟ้าก็ขาดปีกแต่ยังมีชีวิตชีวาเช่นเคย

โดยไม่ได้รับการสนับสนุนของปีก มันเริ่มตกลงมาจนกระแทกกับพื้น ปล่อยเสียงหอนใส่มังกรในอากาศพร้อมกับก๊าซพิษที่ปะทุอยู่รอบ ๆ ตัวมัน

เมื่อมองดูการเรียกที่ทนต่อความร้อนจัดของการโจมตีของสัตว์ร้ายแรงค์ S รอยยิ้มก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของฉัน ฉันมองดูปีกที่หักของมันแล้วยกมือขึ้นหามัน ทำให้มันระเบิดเป็นแอ่งน้ำพิษเมื่อทุกสิ่งรอบตัวมันละลาย

นายพรานได้หายสาบสูญไปจากพื้นที่ใกล้เคียงไปนานแล้ว มีเพียงนายพรานที่กล้าหาญโง่เขลาที่หัวเราะเยาะหน้าความตายเท่านั้นที่มองเห็นได้ไม่ไกล

เขาถือดาบคาทาน่าที่คมกริบไว้แน่น ดวงตาของเขามองดูการต่อสู้ที่กำลังดำเนินอยู่ด้วยความตื่นตาตื่นใจ

ขณะที่ฉันร่าย [อัญเชิญสิ่งชั่วร้ายที่น่ารังเกียจ] อีกครั้ง

วินาทีผ่านไปในขณะที่สัตว์ร้ายตัวใหม่ปรากฏขึ้นจากวงรูน ปีกค้างคาวกว้างและลำตัวสีเขียวขนาดใหญ่และเหมือนใหม่ สิ่งนี้ยืนยันการคาดเดาว่าสามารถอัญเชิญได้ครั้งละหนึ่งอันเท่านั้น และฉันพบวิธีการโจมตีที่มีประโยชน์อีกวิธีหนึ่ง ขณะที่ฉันนึกถึงการระเบิดที่เป็นอันตรายซึ่งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนเก่าปล่อยออกมาในขณะที่มันระเบิดเมื่อฉันเรียกอีกอย่าง

มังกรมองดูร่างทั้งสองของเราด้วยแววตาที่ร้ายกาจในขณะที่มันพูด

“ฉันเล่นตลกกับพวกนายมานานพอแล้ว”