ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต - ตอนที่ 348
ตอนที่348เพื่อนร่วมงาน
“เอามาให้ข้าดูหลังจากนั้นพวกเราค่อยมาเจรจาร่วม มือกันต่อมิฉะนั้นก็แยกกันไปเถอะสำหรับตัวข้าไม่มีอะไร เสียหายอยู่แล้ว”หลินซีนเยียนยื่นมือแบมือรอให้หลี่หาย ส่งกระดาษหนังแกะนั้นกลับมา
สีหน้าหลี่ห่ายเปลี่ยนไปหัวคิ้วทั้งสองข้างกองซ้อนกัน จนกลายเป็นยอดเขาสูงสายตาเขาแฝงและสื่อเจตนาฆ่า กัดฟันพูด”เจ้าก็รู้นี่ว่าข้าไม่ศัตรูของเจ้างั้นถ้าข้าตัดมือตัด เท้าเจ้าแล้วพาเจ้าไปเปิดเรื่องความลับของถ้ำภูเขาลูกอื่น ล่ะ??”
ความโหดของเขาหลินซีนเยียนไม่ตกใจแต่อย่างใด นางแค่ยิ้มเศร้าสายตาเคียดแค้น เจ้าลองดูได้นะตัดมือ ตัดเท้าข้าต่อไปข้าคงไม่เอาตัวรอดซังกะตาย?ข้าขวาง พวกเจ้าลงมือกับไม่อยู่หรอกหรือว่าข้ายังกุมชีวิตตัวเอง ไม่ได้?มีชีวิตต่อไปคงยากถ้าตายก็คงไม่ง่าย
เวลาเช่นนี้ถ้าเอาเรื่องคิดฆ่าแกงกันออกไปเรื่องบาง เรื่องคงไม่เกิดสถานการณ์ซับซ้อนแบบนี้
มองสภาพตึงเครียดระหว่างสองคนหล่อวิ๋นซ่านท หน้าลำบากใจทําได้แค่พูดโน้มน้าวหลินซีนเยียน งั้นเอา อย่างนี้เถิดคนตระกูลหลี่ของข้าไม่บังคับเรื่องพิธีเล็กๆ น้อยๆพวกเราก็สาบานต่อสวรรค์เป็นสามีภรรยาที่นี่เสีย ถ้าเจ้ากลายเป็นคนของตระกูลหลี่ตระกูลหลี่ของพวกข้า จะเป็นของเจ้า!จะให้เจ้าดูกระดาษหนังแกะนี้ก็ย่อมได้อยู่ แล้ว”
เวลานี้ยังจะพูดถึงคำขอแต่งงานหลินซีนเยียนรู้สึก จะหมดแรงผู้ชายสมัยโบราณเกรงกลัวศักดินาแต่พอ เสนอตัวขึ้นมาทำให้คนอับอายจนเหงื่อตก!นี่เป็นคำขอ แต่งงานจากชายสมัยโบราณ?ถ้ามีผู้หญิงอยู่ที่นี่จริงๆผู้ หญิงที่ถูกขอแต่งงานคงจะเศร้ามาก
“ข้าเคยบอกแล้วระหว่างเจ้ากับข้ามันเป็นไปไม่ “หน้าหลินซีนเยียนเย็นชาพูด”ข้าเคยแต่งงานมาแล้ว ข้าไม่ได้มีแค่สามียังมีลูกอีกคนหนึ่งด้วยฉะนั้นเจ้ายังคิดว่า ข้าเป็นภรรยาที่โชคชะตากำหนดให้เจ้าหรือ?”
“อะไรนะ!”หลี่ตะโกนตกใจ หล่อวิ๋นซ่านอึ้งตัวแข็งทื่อตรงหน้าใบหน้าเหลือเพียง
ภาพซีดเผือดในชั่วพริบตา ความจริงพวกเขาเรื่องนี้มันน่าตกใจมากเกิน ไปแล้วคงต้องเป็นบ้านหลี่แน่ๆฐานะเซ่นไหว้สูงส่งมากนัก โดยเฉพาะการเซ่นไหว้ที่ต้องใช้ชีวิตแลกกับคําเสี่ยงทาย ยิ่งออกมาไม่เคยพลาดตอนที่หลินซีนเยียนยืนยันคำพูด นั้นพวกเขาไม่เคยคิดว่านางจะเป็นคนที่แต่งงานแล้ว!
“ที่ที่เจ้าพูดมันจริงหรือ?”หลื่อวิ๋นซ่านส่ายหน้าไม่ อยากจะเชื่อ
ในเมื่อแหล่งเกิดเกิงจีนก็เป็นถ้ำภูเขาของตระกูลหลินซีนเยียนเข้ามาทําหน้าที่ของโรงงานอาวุธเสร็จสิ้น แล้วนางถึงไม่พะว้าพะวงมากขนาดนั้น “จริงแน่นอนเรื่องอย่างนี้ข้าจะเอามาล้อเล่นได้ยัง ไง?”หลินซีนเยียนพูดจบก็ม้วนแขนเสื้อตัวเองขึ้นเผยท่อน แขนเนียนต่อหน้าชายทั้งสองคนหลี่ห่ายเก้ๆกังๆไม่มองไป สายตาหล่อวิ๋นซ่านค่อยๆจ้องมองต่อไปนางพูดอีกเจ้า รู้จักผู้หญิงของประเทศหนานเยวสินะตอนเกิดมาก็ต้องมี กิ้งก่าทรายอย่างนี้ซิ?ฉะนั้นตอนนี้พวกเจ้าเชื่อที่ข้าพูดแล้ว รึยังล่ะ?”
เพราะรู้พอดีดวงตาหล่อวิ๋นซ่านจึงมืดมัวสนิทไม่มีแสง ประกายแม้แต่นิดเดียวโลกของเขาราวกับเข้าสู่ห้วงความ มืดในทันที
เขากำมือแน่นไม่รู้ว่าเป็นเพราะเสียใจหรือโกรธในคอ เขามีกลิ่นคาวเลือดออกมา
นางแต่งงานแล้ว!นางแต่งงานแล้ว!
ในสมองรับรู้สิ่งนี้ทำให้หัวใจเขาเต้นตุบๆเขามีชีวิตมา ยี่สิบกว่าปีเป็นครั้งแรกที่ตกหลุมรักผู้หญิงแต่ไม่นึกว่าจะมี จุดจบเช่นนี้
เขา….ในหัวหลื่อวิ๋นซ่านยุ่งเหยิงไปหมดพูดคำเดียว แต่ทนไม่ไหวจึงถามไป”เขาเป็นผู้ใดเหตุใดถึงยอมให้เจ้า เข้ามาในกลุ่มบุรุษ”ถ้าเป็นเขา เขาทนให้ผู้หญิงที่รักของ ตัวเองอยู่กับกลุ่มผู้ชายทุกวันไม่ได้อย่างแน่นอน!
หลินซีนเยียนถอนหายใจไม่ตอบคําถามเขาแต่พูด ต่อจากที่พูดก่อนหน้านี้“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาคุยถึงเขาพวก เจ้าไม่ได้บอกว่ามีเวลาแค่ชั่วโมงเดียวหรือ?ข้าว่าพวกเรา บรรลุข้อตกลงกันให้เร็วที่สุดก่อนคงจะดีพวกเราไม่ได้ เป็นคนรักอย่างน้อยก็ยังเป็นเพื่อนร่วมงานกันได้
เพื่อนร่วมงาน?”แม้หล่อวิ๋นซ่านไม่เคยได้ยินคำนี้แต่ พอคาดเดาความหมายของมันได้ใครจะยอมเป็นแค่เพื่อน ร่วมงานกับนาง?เขาน่ะอยากให้นางเป็นภรรยาของเขา ต่างหาก!
ใช่ฉะนั้นเอากระดาษหนังแกะม้วนมาให้ข้าดูข้า รับรองจะไม่แย่งกระดาษหนังแกะม้วนนี้ไปจากพวก เจ้า”ส่วนจะร่วมมือกันต่อไปได้นั้นก็ต้องแบ่งสรรกันล่วง หน้าตอนนี้จะต้องทำให้ชัดเจนเสียก่อนว่าด้านในมีความ ลับอะไร
หลี่ห่าย กระดาษหนังแกะม้วนไม่กล้าส่งให้นางแค่ มองไปทางซ่านอย่างไรเสียหล่อวิ๋นซ่านเป็นหลาน คนโตสายเลือดตรงของตระกูลหลี่เป็นไปสูงมากที่จะได้ เป็นหัวหน้าตระกูลในอนาคตฉะนั้นในเวลานี้มีคนออกมา เป็นแพะรับบาปเขาก็คงปฏิเสธไม่ได้
สายตาหล่อวิ๋นซ่านจ้องหลินซีนนเยียนเขม็งนางยืน หยัดและไม่ประนีประนอมราวกับมีดทิ่มแทงเข้าไปใน หัวใจเขาอีกครั้งเขายิ้มเศร้าพูดอย่างกล้ำกลืน “ท่านอาเอา กระดาษหนังแกะม้วนให้นางดูเถิด
เจ้าแน่ใจรึ?หลี่ห่ายยังลังเล
ซ่านพยักน้า ท่านวางใจได้ข้าจะรับผิดชอบ ทุกอย่างเองและในตอนนี้ท่านยังมีทางเลือกอื่นหรือ?” หลี่หายถอนหายใจเอากระดาษม้วนหนังแกะใส่ในมือ หลินซีนเยียนอย่างไม่เต็มใจ
หลินซีนเยียนก็ไม่ได้แสดงความเกรงจกับพวกเขาทั้ง สองคนเปิดกระดาษม้วนหนังแกะต่อหน้านางดูกระดาษ ม้วนหนังแกะไม่ได้เขียนอะไรไว้มีแต่รูปภาพเป็นชิ้นส่วน ภาพแน่ๆแต่ดูลักษณะทั้งหมดของภาพน่าจะเป็นแผนที่ถึง จะถูก
คิดถึงมูลค่าของเก๋งจีนพวกนั้นคนที่เก็บเก๋งจีนไว้มี ความลับแฝงไว้มากเท่าใดแค่คิดก็รู้กลางถ้ำภูเขามากมาย ขนาดนี้มีเกิงจีนมากมายขนาดนี้ไม่ว่าประเทศไหนก็ว้าวุ่น ระส่ำระสายและภาพแผนที่ถูกแบ่งส่วนเก็บไว้มากมาย ขนาดนี้ยิ่งมีขุมสมบัติแบบนี้ยิ่งทำให้คนบ้าคลั่ง
หลี่ห่ายกลัวว่านางจะมีอะไรลับหลังแย่งชิ้นส่วน แผนที่ชิ้นนั้นกลับไปหลังจากนั้นเอาแผนที่ซ่อนไว้ในอก อย่างระมัดระวัง”เอาล่ะดูเสร็จแล้วเวลาก็ไม่มากแล้วพวก เรารีบออกไปกันเถิด”
หล่อวิ๋นซ่านพยักหน้าพูดกับหลินซีนเยียน”ใช่พวกเรา ออกไปแล้วค่อยคุยกันเถิดพวกตระกูลเซียวน่าจะยังอยู่ ท่ามกลางหมอกหนาข้าสัญญากับเจ้าไม่ว่าอย่างไรก็ต้อง ทําตามสัญญา ”
พูดถึงเซียวฝานใจหลินซีนเบียนก็รีบร้อนจึงไม่คิด ถือสากิริยาที่หลี่หายแย่งแผนที่ไปหลังจากตอบรับก็ เตรียมตัวตามสองคนนั้นออกไป
ทางออกเหมือนกับทางตอนเข้ามาแต่ไหนๆมาแล้ว เพื่อช่วยตบตาคนอื่นดังนั้นหลี่หายและหลื่อวิ๋นซ่านแสร้ง นำเกิงจีนกล่องหนึ่งไปด้วย
มาถึงริมบึงน้ำเย็นอีกครั้งครั้งนี้หลินซีนเยียนไม่ต้อง ให้ทั้งสองคนนั้นเตือนกระโดดลงไปในน้ำเองและว่ายนำ หน้าไปก่อน