ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต - ตอนที่ 396

ตอนที่396ยกผู้หญิงให้

น่าเสียดายอินฉีที่แท้เป็นมหา เสนาบดีแล้วยังทำให้ผู้คนอ่านความ คิดเขาออกผ่านทางสีหน้าของเขา

ทั้งสองคนพูดคุยกันอีกครั้ง คุยจบ ใจของฉินชิงเฟิงก็ไม่อยู่กับเนื้อ กับตัวอย่างเห็นได้ชัดทั้งหัวเต็มไป ด้วยใบหน้าที่งดงามและเรือนร่างที่ เซ็กซี่ของหลินซีนเยียนส่วนอินฉีก็ไม่ ได้มีท่าทีว่าจะเดินออกไปแต่อย่างใด แถมมีท่าทีว่าจะพูดคุยความในใจกับ เขาอีกตางหาก

“ฉินเฉิงจู่ยังมีกิจอันใดอีกรึ?”อินฉี นัยน์ตามีเลศนัยถามฉินชิงเฟิงที่นั่งไม่ ติดอย่างจงใจ

ฉินชิงเฟิงยิ้มออกมาอย่างเขินๆ โบกมือปัดๆไปมา”ไม่มีไม่มีพูดตรงๆ กับท่านเลยนะวันนี้สำหรับข้าฉินโม่ว เหรินถือเป็นวันที่ดีก่อนหน้านั้นได้เจอ แม่นางที่ทั้งรูปร่างหน้าตาท่าทาง งดงามกำลังเตรียมที่จะรับนางมาเป็น ภรรยาคืนนี้ดังนั้นก็เลย….เหอเหอ….

”“ค่ำคืนวันวิวาห์ข้าเข้าใจแล้ว ล่ะ”อินฉียิ้มบางๆพูดตามหลักแล้วใน เวลาแบบนี้เจ้าของบ้านก็พูดถึงขั้นนี้ แล้วแขกบ้านแขกเรือนก็ควรจะกลับ ไปได้แล้วแต่อินฉีกลับไม่พูดถึงเรื่อง ไปกลับพูดออกมาว่า : “ข้าก็ได้ยินมา นานแล้วว่าฉินเฉงจู่เกิดในดงดอกไม้ งามมีเสน่ห์จนหญิงทั่วทั้งเมืองลุ่ม หลงสามารถทำให้ฉินเฉิงจู่หมายตา ได้จะต้องเป็นสาวงามที่แตกต่างจาก หญิงทั่วๆไปเป็นแน่ไม่รู้ว่าจะขอให้ข้า ได้รู้จักได้หรือไม่?

“ท่าน…”ฉินชิงเฟิงแทบจะไม่คาด คิดเลยว่าอินฉีจะกล้าพูดแบบนี้ออกมา สีหน้าตกใจไปสักพักชี้นิ้วส่ายไปมาใส่ อินฉีพร้อมพูดว่า“ท่านอินคงจะห่าง หายไปนานสินะผู้ชายด้วยกันข้าฉินโม่ วเหรินเข้าใจได้เดินทางข้ามทะเล ทรายต้องใช้เวลาเกือบเดือนท่านอินมี ความต้องการด้านนี้ข้าฉินโม่วเหรินก็ แน่นอนว่าจะไม่ให้ท่านผิดหวังแต่ว่าพี่ น้องจะใช้ภรรยาร่วมกันไม่ได้วันนี้นาง สนมคนนี้ฉินโม่วเหรินมิอาจแบ่งนาง ให้ใครได้แต่ว่าเจ้าวางใจเถอะในเมือง ชุนแห่งนี้จะต้องหาสาวงามที่ท่านอิน พอใจได้เป็นแน่”

ฉินชิงเฟิงคิดว่าอินฉีพูดแบบนั้นมี ความหมายว่าต้องการผู้หญิงจากเขา เขาที่เป็นคนเจ้าชู้ไม่ได้คิดว่าเป็น ปัญหาอะไรถึงขนาดในความคิดของ เขาผู้ชายจะสนใจผู้หญิงนั้นเป็นเรื่อง ปกติเมื่อก่อนเขาคิดว่าท่านอินนั้น แปลกแยกไม่ใช่คนประเภทเดียวกับ เขาเลยมีระยะห่างกันวันนี้ท่านอินกลับ พูดขึ้นมาแบบนั้นเขากลับรู้สึกว่าเขา สองคนเหมือนจะสนิทชิดใกล้กันเข้า มาหน่อย

“อ้อ…อย่างนั้นสินะงั้นข้าก็ขอ ขอบคุณท่านฉินเฉิงจู่ล่วงหน้าละ กัน”อินฉีพูดจบก็โค้งคำนับแก่ฉินชิง เฟิงหนึ่งรอบ

ฉินชิงเฟิงก็โบกมือปัดๆอย่าง สุภาพก็เป็นเวลาพอดีกับที่แม่นมคน หนึ่งที่กดหลินซีนเยียนลงไปมาถึง หน้าประตูแม่นมมีสีหน้าแปลกๆราวกับ มีเรื่องอะไรบางอย่างจะพูดกับฉินชิง เฟิงแต่ว่ามีแขกอยู่นางเลยไม่สะดวก พูด

“เข้ามาเถอะท่านอินไม่ใช่ คนนอก”ฉินชิงเฟิงโบกมือเรียกแม่นม คนนั้น

แม่นมพยักหน้ารับเข้ามาในบ้าน แล้วทำความเคารพทั้งสองคนก่อน แล้วก็ลังเลอยู่สักพักแต่ก็ไม่ได้พูด ออกมาต่อหน้าอินฉีแต่เข้าไปใกล้ๆฉิน ชิงเฟิงและกระซิบบางอย่างข้างหูของ

เขา

“พอฉินชิงเฟิงได้ฟังเข้าสีหน้า ของเขาก็บูดบึ้งขึ้นมานัยน์ตาลุกเป็น ไฟแต่พอเห็นอินฉีอยู่ด้วยเลยไม่ สะดวกที่จะโมโหออกมาเพียงแค่หัน ไปพูดกับแม่นมว่า “เจ้าออกไปก่อน เถอะอีกสักพักข้าจะตามไป

หลังจากที่แม่นมออกไปแล้วอิน ฉีก็ถามขึ้นมาอย่างสงสัยว่า : “ฉินเฉิง จู่มีเรื่องลำบากอะไรแล้วงั้นรึ?หากว่ามี สิ่งใดที่ต้องการให้ข้าช่วยเหลือท่าน อย่าได้เกรงใจเป็นอันขาด”

“ใช่ซะที่ไหนล่ะเฮ้อทุกบ้านมักจะ เรื่องที่ยากลำบากจริงๆแล้วก็ไม่ใช่ เรื่องใหญ่อะไรแค่นางสนมที่ข้าพูดถึง ก่อนหน้านี้ราวกับม้าพยศตอนนี้ก็ยัง อาละวาดอยู่แม่นมทั้งสองคนเอาไม่ อยู่ก็เลยมาบอกข้า”ฉินชิงเฟิงส่ายหัว แล้วถอนหายใจ“ความจริงก็คือแม่ หญิงนางนั้นแม้ว่าข้าจะหมายตาไว้แต่ ว่านางก็ราวกับจะไม่เต็มใจข้าเองก็ ยากที่จะบังคับใคร

“อ่อ…”อินฉีลากเสียงยาวเป็นเชิง ว่าเข้าใจนัยน์ตาเป็นประกายยิ้มแล้ว พูดว่า : “เมื่อเป็นแบบนี้ฉินเฉิงจู่เลยกะ จะใช้กำลังงั้นหรือ?”

เหอะๆ…”ฉินชิงเฟิงชี้นิ้วส่ายไป “ ที่อินฉี“ท่านอินท่านอย่าพูดตรงๆเช่น นั้นสิยังไง..ก็เป็นเรื่องของนิสัยใจคอ ข้าไม่ปิดบังท่านเลยนะข้าฉินโม่วเหน ถึงแม้จะเจ้าชู้แต่ก็ไม่ได้เลวทราม ต่ำช้าหากว่านางไม่ยินยอมข้าก็จะไม่ บังคับฝืนใจนางจริงสีข้ายังตามหาสาว งามที่เหมาะสมให้กับท่านไม่ได้เลย หากว่าท่านอินไม่รังเกียจล่ะก็ไปดูแม่ หญิงนางนั้นสักหน่อยเถอะหากว่า ท่านถูกใจยกให้ท่าน?”

ก่อนหน้านี้ยังพูดว่าพี่น้องจะใช้ ภรรยาร่วมกันไม่ได้แค่พริบตาเดียวก็ พูดว่าจะยกผู้หญิงคนนี้ให้กับตนอินฉี ได้แต่ยิ้มออกมาเบาๆใบหน้าไม่ได้ แสดงสีหน้าอะไรอีกฝ่ายไม่ยินยอม แบบนี้จะยกให้เขาจะให้เขาใช้กำลัง หรือไง?

สำหรับเพื่อนพ้องที่ทำการค้าร่วม กันหากปรารถนาดีก็จะทำให้ด้วย ความจริงใจหากใจสกปรกก็คิดที่จะจับ จุดอ่อนของฝ่ายตรงข้ามไว้ในกำมือ สำหรับฉินชิงเฟิงจัดอยู่ในอย่างหลัง อย่างชัดเจน

“ท่านฉินเฉิงจู่ช่างมีจิตใจสูงส่ง ทำให้ลูกน้องนับหน้าถือตาในเมื่อท่าน ฉินเฉิงจู่ปรารถนาดีงั้นข้าก็มิอาจ ขัดข้องได้เช่นนั้น..เราไปดูด้วยกัน เถอะ?”อินฉีทำท่าทางกระหายเต็มที

ฉินชิงเฟิงก็พยักหน้าตกลงรีบเดิน นำไปข้างหน้าเพื่อนำทางให้อินฉีแต่ แค่ในตอนที่หันกลับมาอารมณ์โกรธที่ อยู่บนใบหน้าก็ปิดไว้ไม่มิด

นึกถึงที่แม่นมพูดกับเขาเขาก็รู้สึก ไม่พอใจอย่างมาก!แม่นมพูดว่าใน ตอนที่อาบน้ำสระผมให้แม่หญิงคนนั้น ก็พบว่าบนตัวของแม่หญิงคนนั้นมีผื่น แดงขึ้นมากมายดูแล้วเหมือนว่าจะเป็น โรคติดต่อทางเพศ!ผู้หญิงคนหนึ่งที่ เป็นโรคมันช่างเกิดมารูปร่างหน้าตา เสียเปล่าซะจริง

แต่จะให้ปล่อยแม่หญิงคนนี้ไป เขาก็ไม่ค่อยพอใจนักท่านอินเอ่ย ปากขอผู้หญิงจากเขางั้นเขาก็ตามน้ำ ยกมอบให้แบบง่ายๆไปเลยละกัน หน้าตาของแม่หญิงคนนั้นถือว่าไม่เลว ท่านอินจะต้องชอบใจเป็นแน่รอสักพัก พอมืดค่ำแล้วมืดสนิทไม่มีแสงไฟก็ ส่งตัวไปที่ห้องของเขาแล้วกลับไปรอ ท่านอินผู้นี้ติดโรคมาจะต้องดูแล กิจการไม่ได้แน่ๆกิจการโรงน้ำชานี้ดี มากพอถึงเวลานั้นเขาก็ค่อยๆใช้กำลัง เล็กน้อยก็จะสามารถเอากิจการโรงน้ำ ชานี้ทั้งหมดมาไว้ในกำมือเขาได้

ฉินชิงเฟิงคิดคำนวณในใจใบหน้า ก็ปรากฏรอยยิ้มสดใสขึ้นเรื่อยๆ

อินฉีก็ยิ้มเป็นเพื่อนเขาเพียงแต่ รอยยิ้มนั้นไม่ได้มาจากใจคนสองคนที่ ความคิดต่างกันต่างสุภาพต่อกันไม่ นานนักก็มาถึงห้องพักที่หรูหราห้อง หนึ่งของด้านหลังตำหนัก

แม่นมคนหนึ่งยืนรออยู่ที่หน้า ประตูพอเห็นอินฉีพาคนมาด้วยก็ ประหลาดใจไปพักหนึ่งจากนั้นก็เปิด ประตูให้เขาทั้งสองคน

หลินซีนเยียนถูกแม่นมคนหนึ่ง เปลี่ยนชุดให้เป็นชุดผ้าแพรต่วนสีแดง ใบหน้ายังแต่งเติมให้เป็นสไตล์ที่ฮิต ที่สุดในแคว้นหมันนางแต่ไหนแต่ไรก็ เกิดมางดงามอยู่แล้วพอผ่านการแต่ง เติมนี้เข้าไปยิ่งทำให้งดงามเข้าไปอีก ดังนั้นในตอนที่นางหันตัวกลับมาชาย สองคนที่อยู่หน้าประตูก็ตกตะลึง ราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง

ในใจของฉินชิงเฟิงยิ่งไม่พอใจ เข้าไปใหญ่สาวงามที่ช่างงดงามยิ่งนัก แต่กลับเป็นโรคทำให้คนได้แต่มองแต่ จับต้องไม่ได้มันช่างทรมานใจเสียจริง

แต่อินฉีหลังจากไม่ได้พบกับหลิน ซีนเยียนตั้งนานได้มาเจออีกครั้ง ราวกับจี้จุดบางอย่างในใจ ใจค่อยๆ เจ็บปวดขึ้นมาเล็กน้อยในหัวยิ่งคิดถึง เรื่องต่างๆนาๆที่พวกเขาทั้งสองเคย เจอกันมาก่อนหน้านี้