ชีวิตเกษตกรในต่างโลก - ตอนที่ 8 ชีวิตร่วมกับเหล่าสุนัข

เช้า

มี 4 ชีวิตได้ถือกำเนิดขึ้นมาในโรงเก็บของ

เป็นลูกสุนัขที่มีตัวสีดำสนิท 4 ตัว ลักษณะคล้ายกับสุนัขตัวผู้และตัวเมียทั้งสอง

ตัวเมียดูเหมือนจะลำบากพอสมควร แต่ผมกลับรู้สึกว่าเป็นการออกลูกที่ไม่ได้ยากเย็นอะไรนัก

ดูโทรทัศน์มากเกินไปหรือเปล่านะ

ช่วยไม่ได้นี่น่า

เพราะตอนอยู่โรงพยาบาล ดูโทรทัศน์เป็นสิ่งเดียวที่ผมทำได้

เอาล่ะ ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว

ก่อนอื่นก็ ฉลองให้กับการเกิดของลูกสุนัข

จะให้ส่วนดี ๆ ของเนื้อหมูป่าที่ผมเก็บเอาไว้แล้วกัน

ผมเรียกสุนัขตัวผู้มา แล้วมอบเนื้อให้ แล้วมันก็เอาไปส่งให้กับตัวเมีย

นี่มันอยู่ภายใต้อำนาจตัวเมียงั้นเหรอ

ไม่หรอกมั้ง การที่ตัวผู้จะคอยดูแลตัวเมียนั้นเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว

แล้วอีกอย่าง ตัวเมียก็เพิ่งจะออกลูกด้วย เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว

ผมเติมฝืนลงไปในกองไฟ แล้วก็เติมน้ำดื่มในโรงเก็บของ

ผมคิดอยู่ว่าควรจะดับไฟไหม ถ้าพวกมันไม่ชอบคงจะทำอะไรสักอย่างกันเองแหละนะ

เนื่องจากพวกมันไม่แสดงท่าทีอะไร คงจะไม่มีปัญหาอะไร

แต่ถ้าลูกสุนัขที่เพิ่งโดนไฟลวกขึ้นมาก็คงจะไม่ดี

ผมควรจะสร้างรั้วรอบกองไฟไว้

แถมยังให้ความรู้สึกเหมือนอิโอริ**เพิ่มขึ้นอีกด้วย

หมายเหตุ อิโอริ เป็นกองไฟรูปแบบหนึ่ง ลองค้น ( Sunken Hearth )

ต่อไปก็อาหารเช้าส่วนของผม

ห้องน้ำ

….จะว่าไปแล้ว สุนัข 2 ตัวนั้นมีแผลเต็มตัวเลยนี่น่า จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ

พอมองดูตัวผู้แล้วยังรอยแผลเป็นอยู่ก็จริง แต่ดูเหมือนจะค่อย ๆ ดีขึ้น

ดูจากสภาพพวกมันเมื่อวานแล้ว ความสามารถในการรักษาตัวเองค่อนข้างสูงหรือเปล่านะ    

ยังไงก็เถอะ ไม่มีปัญหาอะไรก็ดีแล้ว

[ผมจะออกไปหาอาหาร ฝากที่นี่ด้วยนะ]

ผมบอกกับพวกมันแล้วมุ่งหน้าเข้าไปในป่า

เนื่องจากเอาเนื้อหมูป่าให้สุนัขทั้งสองตัวไปแล้ว กำหนดการณ์เลยเปลี่ยนไปด้วย

ยังมีเนื้อกระต่ายเหลืออยู่ แต่ผมใช้วิธีการย่างเพื่อเก็บรักษาเอาไว้เลยวางใจไม่ค่อยได้นัก

ผมคงทำอะไรสักอย่างได้ด้วย[อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] แต่คงไม่ใช่สำหรับพวกมัน

เอาเถอะ ตลอดเวลาก่อนจะมาเจอผมยังมีชีวิตรอดมาได้ คงหาทางรอดกันได้แหละนะ

เดี๋ยวก่อนนะ

ผมคิดว่าจะรับเลี้ยงสุนัขทั้งสองตัว รวมทั้งพวกลูกสุนัขด้วย แต่พวกมันมีแผนอะไรกันหรือเปล่านะ

พวกมันคิดจะอยู่แค่จนกว่าลูกสุนัขจะโตกันหมดหรือเปล่านะ

ถ้าเป็นอย่างนั้น คงเหงานิดหน่อยล่ะมั้ง

ลูกสุนัขค่อนข้างน่ารักด้วยสิ อยากให้เหลือไว้ให้สักตัวจังเลยนะ

คงไม่ได้หรอกมั้ง

ไม่ ไม่ เดี๋ยวก่อน ๆ

ยังไม่ได้ไปไหนกันสักหน่อยนี่

ก่อนอื่นเลย ต้องทำให้พวกมันคิดว่าที่นั้นเป็นสถานที่ที่ดีให้ได้

แล้วก็ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ช่วยดูแลไร่ของผมด้วย แบบนั้นคงช่วยผมได้มากเลย

เพื่อการนั้นแล้ว ต้องหาอาหาร แล้วพวกมันเห็นว่าผมเป็นเจ้านายที่น่าพึ่งพาให้ได้

ตั้งแต่พวกลูกสุนัขเกิดมาก็ผ่านมาสิบวันแล้ว

สุนัขทั้งสองกับลูก ๆ ทั้ง 4 ตัว รู้สึกจะไว้ใจและพึ่งพาอย่างเต็มที่แล้ว

คงจะเป็นเพราะผมดูแลพวกมันเป็นอย่างดี

เรื่องที่น่าตกใจ เรื่องที่ 1

พ่อแม่ของพวกสุนัขสามารถกระโดดข้ามรั้วกับคูที่ผมสร้างไว้ได้อย่างง่ายดาย

พวกมันโดได้สูงราว 2-3 เมตรและไกลถึง5-6 เมตร

แล้วทำไมตอนที่เจอกันครั้งแรกถึงได้ไม่ทำแบบนั้นกันนะ เพราะว่าบาดเจ็บเหรอ หรือเพราะตัวเมียตั้งท้องอยู่กันแน่

เอาเถอะ พ่อแม่สุนัขต่างก็เข้าไปล่ากระต่ายในป่าโดยพละการ

ไม่กินแต่กลับเอามาให้ผม พวกมันรับผมเป็นเจ้านายแล้วงั้นเหรอ

หรือพวกมันแค่สั่งให้ผมจัดการขนให้กันแน่

เอาเถอะ ยังไงก็ช่วยผมได้เยอะเรื่องอาหาร

อีกอย่าง เพราะผมรู้สึกกังวลนิดหน่อยเลยขยายความกว้างและความลึกของคูเพิ่ม

ถึงอย่างนั้น พวกสุนัขก็ยังคงกระโดดข้ามได้อย่างไม่ยากเย็น

เรื่องที่น่าตกใจ เรื่องที่ 2

ความเร็วในการเติบโตของลูกสุนัข

ตัวของพวกมันใหญ่ขึ้นมาก ๆ 

พวกมันตัวเล็กน่ารักอยู่แค่ 7 วันเท่านั้น จากนั้นก็หยุดดื่มนมแล้วกินเนื้อแบบพ่อแม่

ถ้ามองดูใกล้ ๆ จะเห็นว่าพวกมันเริ่มมีฟันและเขี้ยวงอกขึ้นมา

แต่บรรยากาศรอบ ๆ ตัวพวกมันก็ยังน่ารักอยู่ดี

เรื่องที่น่าตกใจ เรื่องที่ 3

ทั้งพ่อแม่ และลูกสุนัขต่างก็ช่วยกันดูแลไร่ของผม

พูดให้ถูกก็คือ พวกมันคอยไล่นกที่คิดจะมายุ่งย่ามไร่

แถมยัง เห่าเรียกผมเวลาเจอแมลงอีกด้วย

ไว้ใจได้จริง ๆ

อีกอย่างผมกำลังกังวลเรื่องการขับถ่ายของพวกมันมาสักพักแล้ว แต่โชคดีที่พวกมันจัดการได้ค่อนข้างดี

ดูท่าพวกมันคงจะฉลาดน่าดู

ตลอด 10 วันที่ผ่านมานี้ ผมจดจ่ออยู่กับการสร้างโรงเก็บของหลังใหม่และหาอาหาร

เพราะมีปากท้องต้องดูแลมากขึ้น แล้วโรงเก็บของหลังเก่าก็ใช้เป็นบ้านพวกสุนัขอยู่ด้วย

ด้วย [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] การอาหารเลยไม่ได้ลำบากอะไร

เพราะเคยทำโรงเก็บของมาแล้วครั้งหนึ่ง หลังใหม่เลยดูดีขึ้น น่าภูมิใจ

….

ใช้ชีวิตทางฝั่งนี้จะง่ายกว่าไหมนะ

ที่พักเก่าที่สร้างไว้ ก็แค่โพรงไม้แหละนะ

เพราะเป็นต้นไม้เลยใช้ไฟไม่ได้

ควรทำที่พักใหม่ที่โรงเก็บของ แล้วย้ายมาดีไหมนะ

หลังจากพิจารณา ก็ปูพื้นด้วยการเอาไม้กระดานมาวางเรียงบนพื้น แล้วตัดสินใจใช้ที่นี่เป็นทีพักใหม่แทน

หลังจากที่ดูสภาพของไร่ ผมรวบรวมไม้แล้วเริ่มลงมือทำอุปกรณ์ชิ้นเล็ก ๆ

โดยเฉพาะ จานและถ้วย 

ของที่ใช้มาจนถึงตอนนี้ยกให้พวกสุนัขไปแล้ว 

เทียบกับครั้งแรกที่ทำ คร้งนี้ทำออกมาได้ดูดีทีเดียว 

ผมคิดว่าน่าจะเอาไปขายได้เลย 

แต่ว่า ผมยังไม่พอใจแค่นี้ ตอนนี้มาลองประกอบไม้เข้าด้วยกันดูดีกว่า 

สิ่งที่ผมทำได้มาจนถึงตอนนี้มีแค่การแกะสลักเอาจากท่อนไม้ ข้อเสียก็คือมันค่อนข้างหนัก

ถึงสำหรับแก้วกับจานแล้วจะไม่มีปัญหา แต่กับอุปกรณ์อย่างกระป๋องที่ต้องใช้เก็บน้ำ ถ้าหนักจะใช้งานได้ยาก 

ถึงแม้จะใช้ [เครื่องมือเกษตรสารพัดประโยชน์] ช่วยได้แต่จะเอาแต่พึ่งมันตลอดก็คงจะไม่ดี

ถ้าหากว่าสามารถประกอบชิ้นส่วนไม้หลาย ๆ แบบได้ ผมก็จะสามารถทำของที่เบาขึ้นได้

เป้าหมายก็คืออ่างอาบน้ำ ตอนนี้จะทำกระป๋องเพื่อฝึกไปก่อน 

จะทำอย่างไรให้น้ำไม่รั่วดีนะ 

ผมยังเก็บรวบรวมใบไม้อีกด้วย 

หลัก ๆ คือนำมาใช้แทนกระดาษชำระ 

ต่อไปก็เตียงนอน 

เพราะได้รู้ว่าหญ้าที่รวบรวมไว้โดยตั้งใจนำมาใช้เป็นกระดาษชำระนั้นไม่ระคายเคืองต่อผิวเลยตัดสินใจรวบรวมเก็บเอาไว้

หากเข้าไปในป่า การจะหาหญ้าพวกนี้ไม่ใช่เรื่องยากเพราะมีขึ้นอยู่เต็มไปหมด

ผมเริ่มเก็บรวบรวม เพื่อใช้ทำเตียงนอน แต่ก็เก็บมาได้มากกว่าที่คิดไว้ซะอีก

แม้ว่าจะไม่หนักอะไรแต่เป็นงานที่ต้องใช้แรงงานระดับหนึ่ง เพราะต้องขนกลับมายังที่พัก

แต่ผลลัพธ์ก็ออกมายอดเยี่ยม 

แล้วคนแรกที่ได้เตียงไปก็คือพวกลูกสุนัข 

การเอาหญ้าไปไว้ใกล้ ๆ กองไฟคงอันตรายไปหน่อย ผมจึงทำความสะอาดบ้านสุนัขซะก่อน

จริง ๆก็ตั้งใจเอาไว้ให้ใช้ตอนออกลูกอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยในตอนนี้ก็คงไม่หนาวกันแล้วล่ะนะ

ที่เหลือก็แค่ว่าจะเจ้าเตียงนี่จะทนทานแค่ไหน 

พอหญ้าแห้งลงแล้วก็ต้องเปลี่ยนใหม่ พอคิดว่าต้องออกไปรวบรวมอีกรอบก็แอบเศร้าอยู่นิดหน่อย

คงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้แหละ 

การเจริญเติบโตของต้นอ่อนก็เป็นไปอย่างราบรื่นและรวดเร็ว ดอกก็เริ่มผลิบานแล้วด้วย

ผมเริ่มคาดเดาว่าที่กำลังโตอยู่นั้นคืออะไรกันแน่ 

แคร์รอต มันฝรั่ง ผักกาด มะเขือเทศ ฟักทอง แตงกวา มะเขือม่วง แรดิช ผักโขม ข้าวโพด แตงโม สตรอว์เบอร์รี่ 

ทั้งหมดนั่นคือสิ่งที่ผมจินตนาการตอนลงมือทำไร่ 

แสดงว่าหากจินตนาการถึงอะไรตอนลงมือทำ สิ่งนั้นก็จะโตงั้นเหรอ 

ผมอยากทดลองดู แต่ในตอนนี้จนกว่าพืชที่ปลูกไปจะพร้อมเก็บเกี่ยว ก็ไม่สามารถทำอะไรเพิ่มได้ 

ยังไงซะผมก็ไม่เคยปลูกอะไรมาก่อน 

ไม่รู้ว่าต้องรดน้ำแค่ไหนถึงจะดี 

อีกอย่าง พืชที่ผมรู้จักก็ไม่ได้เติบโตไวถึงขนาดนี้ 

หรือไม่ก็ อาจจะเป็นพืชของโลกนี้ก็เป็นได้ 

ผมจึงแบ่งแปลงปลูกออกมาส่วนหนึ่ง ส่วนหนึ่งรดน้ำ ส่วนหนึ่งใช้รูปแบบจอบของ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] ขุดกลับหน้าดินบริเวณรอบแปลงปลูกแล้วใส่ปุ๋ย อีกส่วนหนึ่งใส่ปุ๋ยพร้อมรดน้ำ และอีกส่วนที่ไม่ทำอะไรเลย 

ที่เหลือก็รอดูผลลัพธ์ แล้วดูว่าทำแบบไหนถึงจะดี 

สิ่งที่ต้องลงมือทำไม่ว่าจะปลูกอะไรก็คือการกำจัดแมลง 

เนื่องจากผมไม่รู้วิธีทำสารเคมีที่ใช้การเกษตร ตอนแรกเลยตั้งใจจะใช้ไฟเผา แต่คงจะไม่ดีต่อพืชเท่าไหร่เลยไม่ได้ทำ

พอมาคิด ๆ ดูแล้วแมลงไม่ถูกกับน้ำ ผมเลยเปลี่ยนรูปแบบของ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] เป็นบัวรดน้ำแล้วแล้วลองใช้ดู

ตอนแรกตั้งใจจะรดน้ำเฉย ๆ ตีก็ได้เห็นว่าพวกแมลงไม่ชอบน้ำเอามาก ๆ 

หลังจากนั้นเวลาเจอแมลง ผมจะใช้รูปแบบบัวรดน้ำของ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] ในการกำจัดพวกมัน

อีกหนึ่งอย่าง พวกสุนัขไม่พยายามจะกินแมลงเลย

พวกมันคงจะชอบเนื้อสัตว์ร้ายพวกนั้นมากกว่า

———-

ถ้าฮิราคุใช้ไฟกำจัดแมลง