ซุปเปอร์เจ้าสำราญ - บทที่ 406 หาฉู่สงซานเพื่อคุยธุระ
อาคารฉู่ซื่อ ออฟฟิศประธานชั้นห้าสิบแปด
ฉู่สงซานนั่งบนเก้าอี้ บนโต๊ะเป็นชาผู่เอ๋อ
“ประธานฉู่ คุณหลินถึงแล้ว”
ประตูออฟฟิศถูกเปิดออก เลขาหนุ่มพูดอย่างเคารพ พาหลินอิ่งกับฮาเดสเดินเข้ามา
“คุณหลิน เชิญนั่ง”
ฉู่สงซานใบหน้ายิ้มแย้ม ลุกขึ้นรับแขก
หลินอิ่งนั่งลง ฮาเดสยืนอยู่ข้างหลังด้วยสีหน้าเย็นชา
“คุณหลิน เรื่องที่ช่วยลูกผมไว้ ต้องขอบคุณมาก กำลังคิดหาโอกาสเชิญคุณหลินกินข้าวสักครั้ง เพื่อเป็นการขอบคุณ เสียดายไม่มีโอกาส” ฉู่สงซานยิ้มแย้ม พูดด้วยน้ำเสียงเกรงใจ “ครั้งนี้คุณหลินให้เกียรติมาเยือน ต้องให้โอกาสผมสักครั้ง เป็นเป็นการของคุณ”
“ใช่แล้ว คุณหลิน พวกนักเลงหน้าอาคาร เห้อ ขายหน้าจริงๆ นี่เป็นความผิดของผมเอง หน้าประตูไม่สะอาด หวังว่าคุณหลินจะไม่ถือ ผมก็เคยสั่งลูกน้องไปไล่ แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ก็ยังคงมีคนมาเดินเร่ร่อนอยู่หน้าอาคารทุกวัน” ฉู่สงซานพูดด้วยสีหน้าเอือมระอา
หลินอิ่งพูดอย่างเรียบเฉย “ประธานฉู่ คนพวกนั้นเป็นใครมาจากไหน?”
“คนของสมาคมรวมใหญ่ นั่นเป็นเหมือนกลุ่มสัตว์เดรัจฉาน ขยะสังคม” ฉู่สงซานพูด “ในนามว่าจะประพฤติี้ ทำตัวสูงส่ง แต่กลับกระทำพฤติกรรมป่าเถื่อน ทำให้น่าโมโหนัก”
“พูดตามตรง คุณหลิน ครั้งนี้ ผมทำให้จี้ฉงซานขุ่นเคือง จี้ฉงซานส่งคนพวกนี้มาสร้างความวุ่นวาย ใช้วิธีต่ำทรามแบบนี้” ฉู่สงซานพูดอย่างจริงจัง ไม่ได้ปิดปังหลินอิ่ง
เขารู้ว่าหลินอิ่งมีที่มาไม่ธรรมดา ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปแน่นอน
อีกอย่าง ฉู่สงซานก็เคยสงสัย ตัวเองไม่เคยไปสร้างปัญหากับจี้ฉงซาน ครั้งนี้จี้ฉงซานลงมือแบบนี้ จะเกี่ยวข้องกับคืนนั้นที่คุณหลินอันลึกลับช่วยลูกชายเขาไหว้ไหม?
หลินอิ่งพยักหน้า พูดว่า “ประธานฉู่ ผมขอพูดตามตรงเลยนะ จี้ฉงซานไม่ถูกกับผม เรื่องนี้ อาจจะเป็นเพราะผมที่ทำให้บริษัทคุณเดือดร้อนไปด้วย”
“ดังนั้น ครั้งนี้ ผมมาหาประธานฉู่เพื่อคุยเรื่องนี้โดยเฉพาะ”
“ออ?” ฉู่สงซานแววตากะพริบ “คุณหลิน มีเรื่องอะไร เชิญพูดได้เลย”
“จี้ฉงซานถึงจะอำนาจใหญ่โต แต่ฉู่ซื่อเตียนหนานของเราก็ไม่ได้ให้ใครรังแกได้ง่ายๆ” ฉู่สงซานดื่มน้ำชาไปคำหนึ่ง ค่อยๆพูด “จี้ฉงซานทำการปิดกั้นบริษัทฉู่ซื่อในแวววงธุรกิจ ใช้ทุกวิถีทาง ผมได้สั่งให้บริษัทหยุดกิจการชั่วคราว ก็แค่เสียหายเงินเพียงเล็กน้อย คุณหลินเป็นผู้ช่วยชีวิตของลูกชาย เรื่องแค่นี้ ผมฉู่สงซาน ยังทนรับได้”
ฉู่สงซานแสดงทัศนคติ ไม่กลัวที่จะมีปัญหา
เขาไม่กลัวจี้ฉงซาน และไม่พอใจในพฤติกรรมของจี้ฉงซาน
หลินอิ่งพยักหน้า พูดว่า “ประธานฉู่ใจกว้าง”
“ไม่ทราบว่า ประธานฉู่มีความคิดยังไง สำหรับเรื่องที่จี้ฉงซานทำการปิดกั้นทางธุรกิจในครั้งนี้?” หลินอิ่งพูดสีหน้าเรียบเฉย
จี้ฉงซานมองหลินอิ่งด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เข้าใจความหมายในคำพูดของหลินอิ่ง
หลินอิ่งมาหาเขาด้วยตัวเอง ยังพูดอย่างชัดเจนว่าไม่ถูกกับจี้ฉงซาน
ฉู่สงซานเป็นคนมากประสบการณ์ เข้าใจรายละเอียดคำพูดนี้
“คนจริงไม่พูดคำเท็จ คุณหลิน ผมได้เริ่มวางแผนที่จะโต้กลับจี้ฉงซานแล้ว” ฉู่สงซานพูดจริงจัง “ถึงคุณหลินไม่มา ผมก็ต้องเอาคืนจี้ฉงซาน ศักดิ์ศรีของเตียนหนานฉู่ซื่อของเรา เหยียดหยามไม่ได้”
เตียนหนานฉู่ซื่อ ในแวดวงผู้ลึกลับผู้คนเรียกว่าราชาแห่งเภสัช พื้นฐานวงศ์ตระกูลหนักแน่น ความสามารถไม่แพ้ห้าตระกูลใหญ่แห่งตี้จิง เผชิญหน้ากับการกดดันของจี้ฉงซานแบบนี้ จะทนได้ยังไง?
หลินอิ่งพยักหน้า พูดเสียงเรียบ “ผมตั้งใจจะจัดการระบบการเงินเมืองก่างใหม่ ก้าวเดียวให้สำเร็จ ทำให้จี้ฉงซานล้ม ไม่ทราบว่า ประธานฉู่ จะเข้าร่วมไหม?”
ได้ยินแล้ว ฉู่สงซานแววตาประกาย จ้องหลินอิ่งตาไม่กะพริบ สีหน้าตะลึง
เขาเคยคิดที่จะเอาคืนจี้ฉงซาน ก็แค่สั่งสอนเอาคืนเขาบ้าง คิดไม่ถึง หลินอิ่งอยากทำให้ถ้ำเสื้อที่ยืนหยัดอยู่ในเมืองก่างมานานหลายสิบปี ที่ถูกเรียกว่าราชาอย่างจี้ฉงซานล่ม?
นี่มันเป็นเหตุการณ์ใหญ่ไปไหม?
“คุณหลิน มีที่พึ่งใด?” ฉู่สงซานถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
หลินอิ่งพูด “หลินซื่อ เป็นของผม”
“หลินซื่อ……” ฉู่สงซานพูดพึมพำเอง กำลังคิดอะไรอยู่ คิดได้ทันทีว่าก่อนหน้านี้ข่าวกรองจากฉู่ซื่อ ได้รับข่าวลับสุดยอด
ฉู่สงซานเงยหน้า มองหลินอิ่งด้วยแววตาตกใจ
เขารู้แล้ว ว่าหลินอิ่งเป็นใครมาจากไหน……
“ขออภัยด้วย ที่แท้ก็คือคุณชายอิ่งแห่งตี้จิง” ฉู่สงซานพูดอย่างจริงจัง
“คุณชายอิ่ง ฉู่ซื่อของเรายินดีร่วมมือด้วย” ฉู่สงซานพูดด้วยนำเสียงหนักแน่น
……
ย่ามราตรี เขตเชียงเจียง โรงแรมนานาชิตเชียงเจียง
ที่นี่คือโรงแรมที่หรูที่สุดในเขตเชียงเจียงเมืองก่าง มีข้อจำกัดฐานะในการเข้าโรงแรม หากไม่ใช่ผู้มีหน้ามีตาในสังคมเมืองก่าง เข้าไปไม่ได้
พูดง่ายๆก็คือ ดูว่ามีเงินแค่ไหน ฐานะสูงไม่พอ ถึงแม้จะเป็นคนตำแหน่งระดับสูงในกรงการเมือง ก็กินข้าวที่นี่ไม่ได้
เมืองก่างเป็นเมืองที่มีบรรยากาศทุนนิยมสูงมาก ระดับความชื่นชมในทุนนิยม สูงกว่าเมืองอื่น
ฉู่สงซานจัดรถเฉพาะ เพื่อส่งหลินอิ่งและฮาเดสมาถึงสถานที่นี้
คืนนี้ ฉู่สงซานจะเป็นเจ้าภาพในโรงแรมนานาชาติเชียงเจียงแห่งนี้ เพื่อเลี้ยงขอบคุณหลินอิ่ง
หลินอิ่งตอบตกลง มาตามนัด
เขาและฉู่สงซานคุยรายละเอียดทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว เตรียมปฏิบัติการ
นอกจากเขาแล้ว ฉู่สงซานยังเชิญรองประธานสมาคมธุรกิจเมืองก่างมาด้วย รวบรวมคนในวงการธุรกิจเขตเชียงเจียง ใช้เครือข่ายสัมพันธ์ของตัวเอง
จากการนำทางของเลขา หลินอิ่งกับฮาเดสมาถึงชั้นยี่สิบแปดโรงแรมนานาชาติเชียงเจียง
ภายในโรงแรมตกแต่งอย่างสวยหรู บนพื้นปูด้วยพรมแดง จัดเรียงด้วยโต๊ะคริสทัล ด้านบนเป็นโคมระย้าที่ออกแบบอย่างหรูหราสวยงาม
ภายในห้องอาหารมีคนเดินไปมาในชุดราตรีชุดสูท ยกแก้วไวน์เดินไปทักทายพูดคุยกัน
เมื่อหลินอิ่งเข้าไปในงานแล้ว กวาดสายตามองไปหนึ่งรอบ หาที่นั่งกำลังเตรียมจะเข้าที่นั่ง
“ลุงหลิน มาแล้วเหรอ?”
ฉู่เสี่ยงฝันสวมชุดพอดีตัว เดินเข้าไปหาหลินอิ่งสีหน้ายิ้มแย้ม
“ลุงหลิน ครั้งที่แล้วต้องขอบคุณลุงมาก ได้ยินพ่อบอกว่า วันนี้ลุงจะมา ลุงหลิน เดี๋ยวผมพาลุงเข้าไปนั่ง”
หลินอิ่งใบหน้ายิ้มแย้ม ยื่นมือไปจับหัวของฉู่เสี่ยงฝัน
“เสี่ยงฝัน ต่อไป อย่าเดินไปไหนเอง อยู่บ้านต้องเชื่อฟังพ่อนะ”
พูดไปสองคำ หลินอิ่งกำลังเดินตามฉู่เสี่ยงฝันเดินหาที่นั่ง
“คุณก็คือคุณหลิน คนที่ช่วยน้องชายของฉันไว้?”
เสียงสดใสรื่นหูดังขึ้น
หลินอิ่งเอียงหน้ามองไป หญิงสาวในชุดกระโปรงสีขาวเดินมา เธอหน้าตาสวยงามโดดเด่น บุคลิกสง่า ใบหน้ารักษารอยยิ้ม
“ลุงหลิน คนนี้คือพี่สาวผม” ฉู่เสี่ยงฝันแนะนำ
หลินอิ่งพยักหน้า “สวัสดี”
หญิงสาวคนนี้ ดูแล้วก็คือลูกสาวของฉู่สงซาน ดวงตาดูคล้ายกับฉู่สงซาน สวยงามเป็นประกาย
“คุณหลิน เรียกฉันว่าฉู่ฉู่ ครั้งที่แล้วคุณช่วยน้องชายของฉันไว้ต้องขอบคุณคุณมากนะคะ ตอนนี้ถ้าคุณว่าง ฉันอยากดื่มเพื่อขอบคุณ” ฉู่ฉู่พูด ในมือถือแก้วไวน์อยู่หนึ่งแก้ว บุคลิกท่าทางสง่าผ่าเผย
หลินอิ่งพูด “เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ต้องเกรงใจ เหล้าไม่ต้องดื่มแล้ว”
“ฉู่ฉู่ กับคนแบบนี้จะไปเกรงใจทำไม ยังดื่มเหล้าเคารพเขาอีก? ฉันเคยบอกแล้ว เท่าที่ฉันเดา คุณหลินคนนี้ก็เป็นเพียงนักต้มตุ๋นที่คิดไม่ซื่อเท่านั้น ต้องมีแผนเพื่อจะเข้าใกล้เสี่ยงฝันแน่นอน ไม่ใช่ผู้ช่วยชีวิตอะไรหรอก”
หญิงสาวในชุดราตรีสีดำคนหนึ่งเดินมา สีหน้าดูถูก มองหลินอิ่งด้วยแววตาสงสัย