ซุปเปอร์เจ้าสำราญ - บทที่ 595 สัญญาในปีนั้น
“คุยธุระ?”
หลินอิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย มองคุณชายโหมไปทีหนึ่ง
ตามคำพูดของคุณชายโหม คือท่านเอิร์ลของตระกูลโครเมียร์ท่านนั้นสังเกตเห็นตัวเองแล้ว?
ชัดเจนว่า คุณชายโหมท่านนี้รับหน้าที่จากท่านเอิร์ลโลกมืดแห่งตะวันตกท่านนั้นมาโดยเฉพาะ
หลินอิ่งในหลายปีก่อน ตอนที่เป็นตัวแทนกองทหารไปรบที่ต่างประเทศ เคยคบค้าสมาคมกับท่านเอิร์ลมาก่อน
หลังจากสงครามในปีนั้นแล้ว มีสัญญากันไว้ อำนาจโลกมืดแห่งตะวันตกทั้งหมด ห้ามแตะต้องประเทศหลุง
ส่วนการกระทำผิดปกติที่ตระกูลโครเมียร์ปฏิบัติต่อตัวเอง ทำให้หลินอิ่งอดสงสัยในใจไม่ได้
คาดว่าท่านเอิร์ล คงเดาฐานะของตัวเองออกแล้ว รู้ว่าตัวเองคือผู้สร้างสงครามศึกในต่างประเทศครั้งนั้นในปีนั้น
“ใช่แล้ว คุณหลิน พวกเรามาด้วยความจริงใจอย่างยิ่ง” คุณชายโหมพูดอย่างถ่อมตน
หลินอิ่งคิดไปคิดมา มองไปที่ฉู่ฉู่และกงซุนชิวอวี่
“พวกคุณสองคนกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ เรื่องทางนี้ ผมจะจัดการให้เรียบร้อยเอง”
กงซุนชิวอวี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เหล่ตามองโครเมียร์ แอนนา สีหน้าไม่พอใจอย่างมาก พูดเสียงเบาอยู่ข้างกายหลินอิ่ง “พี่ พี่ต้องป้องกันนางฝรั่งคนนั้นไว้ด้วยนะ เอาอกเอาใจโดยไร้เหตุ เธอมีปัญหา”
ในใจของเธอ เกลียดชังต่อโครเมียร์ แอนนาอย่างมาก
ภาพลักษณ์ครั้งแรกก็ไม่ดีอย่างมาก มีน้องชายลามกไร้มารยาท ยังยั่วยวนต่อหลินอิ่งอีก
ถึงแม้ว่าจะตบน้องชายของแอนนาแล้ว ก็ยังรู้สึกไม่หายโมโห
หลินอิ่งก็ไม่ได้อธิบายอะไรกับกงซุนชิวอวี่อีก มองไปที่คุณชายโหม พูดว่า “ไปเถอะ”
พูดจบ ก็หมุนตัวเดินไปทางเขตคฤหาสน์ในเชิงเขา
ห้านาทีผ่านไป
ในเขตคฤหาสน์เชิงเขา ภายในคฤหาสน์หรูที่สุดตรงกลาง
หลินอิ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ใหญ่ บนโต๊ะไม้ยาวสวยหรู จัดวางของหวานอาหารว่างอย่างประณีตเป็นจานๆ และน้ำชาดำหนึ่งเหยือก
หลี่ผูยืนอยู่ด้านข้าง บริการเทน้ำชา
คุณชายโหมและแอนนายืนอยู่ข้างโต๊ะ มองสังเกตรอบด้านอยู่ครู่หนึ่ง
ส่วนควินสัน ถูกจัดไว้ในห้องโถงรับรองแขก ดูเหมือนก็กลัวหลินอิ่งแล้ว ไม่กล้าเผชิญหน้ากับหลินอิ่งอีก
“นั่ง” หลินอิ่งพูดอย่างเรียบเฉย ยกมือเพื่อบอก
คุณชายโหมและแอนนาคำนับอย่างมารยาท นั่งตัวตรงอยู่บนเก้าอี้
“คุณหลิน ที่นี่ของคุณตกแต่งได้ดีมาก มีเอกลักษณ์ของประเทศหลุงของพวกคุณอย่างมาก คุณช่างเป็นผู้ชายที่มีรสนิยมจริงๆ” แอนนาพูดอย่างยิ้มแย้ม เริ่มประจบขึ้นมา
หลินอิ่งพูดอย่างเรียบเฉย “มีเรื่องอะไร ก็พูดตามตรงเลย เวลาของผมมีจำกัด”
“แคกแคก” คุณชายโหมไอแห้งไปสองครั้ง พูดอย่างจริงจัง “คุณหลิน ก่อนอื่น ผมต้องแสดงความขอบคุณแทนท่านเอิร์ล สำหรับการช่วยเหลือของคุณที่เมืองก่างครั้งที่แล้ว”
“ท่านเอิร์ลบอกว่า ถ้าไม่ใช่คุณพยักหน้าตกลง เป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลโครเมียร์จะพัฒนาธุรกิจในเมืองก่างได้ราบรื่นขนาดนี้ เพราะเหตุนี้ ท่านเอิร์ลส่งผมมาโดยเฉพาะ ช่วยงานคุณเรื่องหนึ่ง เพื่อเป็นการตอบแทนสำหรับครั้งที่แล้ว”
หลินอิ่งรู้สึกสนใจขึ้นมา พูดว่า “ช่วยงานผม? เรื่องอะไร?”
เขาคิดไม่ถึงเลย ว่าท่านเอิร์ลคนนี้จะเสนอตัวกระตือรือร้นแบบนี้ ส่งยอดฝีมือระดับคุณชายโหมแบบนี้ มาช่วยเหลือตัวเอง?
“เราได้ยินข่าวบางส่วนของตี้จิงในต่างประเทศ รู้ว่าคุณหลินทำโครงการใหญ่ในตี้จิงอยู่ คือเมืองใหม่เทียนหลง” คุณชายโหมพูดอย่างเชื่องช้า “พอดี มีบริษัทข้ามชาติจากต่างประเทศที่มาขยายธุรกิจในตี้จิง มีการไปมาหาสู่กับตระกูลโครเมียร์ของเรา ได้ยินมาว่า พวกเขาร่วมมือกัน เจาะจงทำการปิดกั้นต่อคุณหลิน”
หลินอิ่งสายตาเฉียบคม พูดว่า “คุณพูดต่อ”
คนของตระกูลโครเมียร์ เห็นได้ชัดว่าเตรียมตัวมาแล้ว ทำการบ้านมาอย่างดี
แม้แต่ความเคลื่อนไหวของตัวเองในตี้จิง แม้กระทั่งถูกบริษัททุนต่างชาติเจาะจง ก็ได้รับข่าวสารแล้ว
แต่ไม่รู้ว่า ตระกูลของพวกเขามีแผนการอะไรกันอยู่
คุณชายโหมพูดอย่างจริงจัง “คุณหลิน จุดนี้หวังว่าคุณอย่าเข้าใจผิด คุณเป็นผู้ร่วมงานที่ทรงเกียรติที่สุดของตระกูลโครเมียร์ เพื่อนที่น่าเคารพ พวกเราแค่ติดตามสถานการณ์ของคุณตลอด รู้มาโดยบังเอิญ”
“เท่าที่พวกเรารู้ คือสหพันธ์ที่ชีซิงกรุ๊ปแห่งเกาหลี ก่อตั้งขึ้นมา” คุณชายโหมพูดอย่างเชื่องช้า “ชีซิงกรุ๊ปจะแย่งธุรกิจกับคุณในตี้จิง”
“ใช่” หลินอิ่งพยักหน้า ถามอย่างสงสัย “ท่านเอิร์ลของพวกคุณให้คุณมา ก็เพื่อจะช่วยผมจัดการเรื่องนี้?”
“คุณหลินยอดเยี่ยมมาก” คุณชายโหมพูดชื่นชมด้วยน้ำเสียงถ่อมตัว “เพื่อตอบแทนการช่วยเหลือในเมืองก่างครั้งก่อน ท่านเอิร์ลให้ผมออกหน้าแทนตระกูล สยบบริษัทต่างชาติ”
“ขอให้คุณเชื่อถือบารมีชื่อเสียงของตระกูลเรา ในสากลระหว่างประเทศ อยู่เหนือชีซิงกรุ๊ปอย่างมาก”
ใบหน้าหลินอิ่งเริ่มมีความสนใจ
ไม่มีของฟรีในโลก
ตระกูลโครเมียร์เข้ามาหาก่อน ต้องมีความต้องการแน่นอน
แต่ก็เป็นอย่างที่คุณชายโหมพูดจริง ผลกระทบในสากลระหว่างประเทศของตระกูลโครเมียร์ สูงกว่าชีซิงกรุ๊ปเยอะมาก
ขอแค่ตระกูลพวกเขาพูดแค่คำเดียว บริษัทต่างชาติในตี้จิง ไม่มีใครกล้าเป็นอริกับตัวเองอีก
“พวกคุณอยากได้อะไร?” หลินอิ่งพูดอย่างเรียบเฉย
คุณชายโหมพูด “คุณหลิน ไม่มีเรื่องอะไรปิดบังคุณได้เลย พวกเรารู้สึกว่า ในโครงการเมืองเทคโนโลยีเทียนหลง คุณกับตระกูลของเรา มีช่องว่างในการร่วมงานกันใหญ่มาก”
“ในส่วนของบริษัทต่างชาติ ไม่ว่าจะเป็นกิจการสาขาด้านไหนก็แล้วแต่ รวมถึงด้านเทคนิค พวกเราจะให้ทรัพยากรทางการค้าที่ดีที่สุดแก่คุณ”
พูดถึงตรงนี้ สีหน้าของคุณชายโหมก็เคร่งเครียดอย่างมาก มองอยู่ที่หลินอิ่ง พูดว่า “ตระกูลโครเมียร์ของเรา แค่อยากมีพื้นที่จุดยืนส่วนหนึ่ง ในตี้จิงเท่านั้น”
สายตาหลินอิ่งค่อยๆเปลี่ยนเป็นเย็นชา มองคุณชายโหมอย่างลึกซึ้ง
“นี่คือเป้าหมายที่ท่านเอิร์ลของพวกคุณอย่างได้?”
“ตระกูลโครเมียร์ของพวกคุณลืมไปแล้วใช่ไหม? สัญญาหลังจากสงครามในปีนั้น”
สายตาที่มองไปของหลินอิ่ง ทำให้สีหน้าของคุณชายโหมเปลี่ยนเล็กน้อย ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ
เขารู้ว่าที่หลินอิ่งพูดคือสัญญา
หลายปีก่อน เกิดเหตุการณ์วุ่นวายครั้งใหญ่ในโลกมืดแห่งตะวันตก
อำนาจเคลื่อนไหวของแต่ละตระกูลในโลกมืดแห่งตะวันตก เกิดสงครามวุ่นวาย ต่างก็อยากขยายอำนาจเข้าสู่ประเทศหลุง
สุดท้าย กองทหารประเทศหลุง ส่งยอดฝีมือในการสู้รบที่เก่งที่สุด ถึงสถานที่นัดหมายในต่างประเทศ ชนะในศึกเดียว
ยอดฝีมือระดับสูงในโลกมืดแห่งตะวันตกตายและบาดเจ็บนับไม่ถ้วน ต่างก็ตายภายใต้มือของเด็กหนุ่มไม่รู้ชื่อคนหนึ่ง ผู้คนเรียกว่า ผู้สุพรีมแห่งประเทศหลุง
สัญญาหลังสงคราม อำนาจโลกมืดแห่งตะวันตก ห้าปี ห้ามก้าวเข้าสู่ประเทศหลุงแม้แต่ครึ่งก้าว
จากนั้น อำนาจโลกมืดแห่งตะวันตกก็หวาดกลัวต่อฝีมือการสู้รบอันน่ากลัวของชายหนุ่มลึกลับคนนั้น ตามสัญญาไม่กล้าก้าวสู่ประเทศหลุงแม้แต่น้อย
คุณชายโหมรู้ดี ท่านเอิร์ลสั่งกำชับต่อหน้าแล้ว
ชายหนุ่มลึกลับคนนั้น เป็นไปไหนอย่างสูงก็คือหลินอิ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
“สัญญานั้น……..” คุณชายโหมเงียบไปครู่หนึ่ง พูดอย่างช้าๆ “คุณหลิน ครั้งที่แล้วคุณก็ให้ตระกูลโครเมียร์ของเรา ก้าวสู่เมืองก่างแล้วไม่ใช่หรือ? สามารถเปิดทางให้อีกนิดได้ไหมครับ”