ซูเปอร์หมอเข็ม/หมอเข็มยอดฝีมือ（NC25+） - ตอนที่73สาวสามคนบนเวทีเดียวกัน
ตอนที่73สาวสามคนบนเวทีเดียวกัน
แม้ไม่รู้ว่าหลินหยางกับจางฟางจะทำอะไรกันในห้องแต่ใช้เวลานานขนาดนี้มันต้องมีอะไรแน่ๆ
“ดึกขนาดนี้แล้วน้าจางเธอพักผ่อนเถอะ”เซี่ยหลินหลินทำสีหน้าไม่รีร้อนมองไปที่หลินหยางแล้วถามว่า“คืนนี้ฉันนอนที่ไหน”
“เดี๋ยวฉันไปเตรียมห้องให้เธอแล้วกัน”หลินหยางอยากจะบอกว่าบ้านของตนมีสามห้องกลางสองห้องเล็ก
“เซี่ยหลินหลินเธอไปนอนห้องใหญ่เถอะเดี๋ยวฉันไปนอนห้องนอนสำหรับแขกเอง”จางฟางรีบพูดขึ้นมาทันที
“จริงๆแล้วก็เหมือนกันแค่ห้องใหญ่สะดวกกว่านิดหน่อยเซี่ยหลินหลินเธอไปนอนที่นั้นก็ได้”หลินหยางยิ้ม
ในบ้านของหลินหยางมีสามเตียงห้องซ้ายขวามีห้องละเตียงห้องใหญ่มีหนึ่งเตียง
ครั้งนี้เซี่ยหลินหลินไม่มีปัญหาเดินไปดูห้องซ้ายกับจางฟางด้วยกันปกติแล้วหลินหยางจะทำความสะอาดบ้านทุกวันนับว่าสะอาดใช้ได้เก็บห้องอีกนิดหน่อยจุดยากันยุงก็นอนได้แล้วบนเพดานมีพัดลมตัวเล็กอยู่หนึ่งตัวนอนแค่คืนเดียวคงไม่มีปัญหาอะไร
โดนหลินหยางทำนานขนาดนั้นร่างกายของจางฟางดูเหมือนจะไม่มีเรี่ยวแรงจึงพูดราตรีสวัสดิ์กับเซี่ยหลินหลินแล้วตนก็รีกลับห้องไปพักผ่อน
ดูเวลาแล้วปาเข้าไปสองทุ่มเซี่ยหลินหลินมองปภานแล้วถามว่า“เธอนอนที่ไหนหล่ะ”
“ฉันนอนที่ห้องกลาง”หลินหยางยิ้มตอบ
“เธอนอนบนโซฟาหรอ”เซี่ยหลินหลินถามอย่างประหลาดใจ
“ทำไมหรอหรือจะให้ฉันไปนอนกับเธอหล่ะ”หลินหยางถามอย่างขบขัน
“ไปตายเถอะฉันไปอาบน้ำล่ะ”สายตาขมึงตึงมองไปที่หลินหยางเซี่ยหลินหลินสะบัดตัวแล้วเดินจากไป
หลินหยางเดินกลับมาที่ห้องรับแขกสูดหายใจลึกๆเข้าไปหลายทีก่อนหน้านี้โดนปากของจางฟางอมเข้าไปแต่ดันโดนเซี่ยหลินหลินเข้ามาขัดจังหวะอารมณ์ค้างเลยเดินไปหยิบหนังสือมาอ่าน
ผ่านไปสิบนาทีเซี่ยหลินหลินอาบน้ำเสร็จและเดินเข้ามาในห้องหลินหยางเงยหน้าขึ้นมาเห็นเซี่ยหลินหลินงดงามราวกับภาพวาดราวกับเทพธิดามาจุติรูปร่างอรชรอ้อนแอ้น
เนินอกใหญ่ราวกับร่องน้ำช่างดึงดูดหลือเกินหลินหยางมองเซี่ยหลินหลินไปพลางกลืนน้ำลายไปพลางอ้าปากพูดว่า“เซี่ยหลินหลินคุณสวยมาก”
“เธอตาถึงจริงๆ”เซี่ยหลินหลินพูดอย่างร่าเริงและเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ
มองเซี่ยหลินหลินเดินกลับเข้าไปในห้องหลินหยางก็ยิ้มแล้วยิ้มอีกและก็อ่านหนังสือต่อไม่นานหลินหยางก็ตกอยู่ในภวังของหนังสือเล่มนั้น
“หลินหยางเธอมาหาฉันหน่อย”ระหว่างที่หลินหยางอ่านหนังสืออยู่นั้นประตูห้องนอนก็เปิดออกเซี่ยหลินหลินก็ยื่นหัวออกมา
หลินหยางวางหนังสือลงและเดินเข้าไปในห้องของเซี่ยหลินหลินหัวเราะแล้วพูดว่า“มีอะไรหรอไม่กล้านอนคนเดียวหรอไง”
“ใช่ที่ไหนหล่ะนอนคนเดียวมันนอนไม่หลับเลยให้เธอมาคุยเป็นเพื่อน”เซี่ยหลินหลินนอนอยู่บนเตียงเรียวขาอันสวยงามจากเดิมที่เธอใส่กระโปรงตอนนั้นกระโปรงก็เลื่อนลงมาต่ำมากจนเห็นเรียวขาขาวๆก็โผล่ออกมา
“อืมคุยกันแปปนึงก็ได้”หลินหยางไม่ได้ปฏิเสธ
“เมื่อกี้เธอกับจางฟางทำอะไรกันในนี้ตั้งนาน”เซี่ยหลินหลินขมวดคิ้วถาม
หลินหยางรู้อยู่แล้วว่าเซี่ยหลินหลินต้องถามคำถามนี้เลยตอบไปว่า“ก็ไม่ได้ทำอะไรจางฟางบอกว่าช่วงนี้ร่างกายเธอไม่ค่อยสบายให้ฉันช่วยนวดให้ก็แค่นั้น”
“แค่นวดแค่นั้นหรอไม่ได้ทำอย่างอื่นหรอ”เซี่ยหลินหลินถามหลินหยางต่อระหว่างนั้นกลิ่นหอมอ่อนๆก็ลอยมาเตะจมูกของหลินหยาง
บนตัวของเซี่ยหลินหลินเต็มไปด้วยกลิ่นหอมๆทำให้หัวใจของหลินหยางเต้นรัวไม่เป็นจังหวะแต่ก็ต้องบังคับใจและพูดว่า“ทำไมหรอเธอคิดว่าพวกเราทำอะไรกัน”
“พวกเธอพวกเธอได้ทำเรื่องอย่างว่ากันไหมหล่ะ”เซี่ยหลินหลินหน้าแดงและใช้มือทำท่าลามกๆให้หลินหยางดู
“ไม่มีแน่นอน”หลินหยางรีบแก้ตัวให้ตัวเองดูเป็นคนขาวสะอาด
“จริงหรอเวลานานขนาดนั้นมันสามารถให้พวกเธอทำอะไรกันได้หนึ่งยกเลยนะเธอยังปฏิเสธว่าไม่มีเธอคิดว่ากำลังโกหกใครอยู่”เซี่ยหลินหลินค่อยๆกดดันหลินหยางให้ตอบ
“ไม่มีอะไรจริงๆถ้าเธอไม่เชื่อล่ะก็ลองตรวจสอบดูได้นะ”หลินหยางยังคงยืนยันในความบริสุทธิ์ของตัวเอง
“หึตรวจสอบยังไงล่ะ”เซี่ยหลินหลินเกิดความสนใจและถามขึ้น“ผู้ชายก็ตรวจสอบได้ด้วยหรอ”
“ก็ถ้าเมื่อกี้ฉันกับน้าจางพึ่งมีอะไรกันมางั้นน้องชายฉันคงไม่แข็งสู้เธอทันทีได้หรอกเธอลองยั่วฉันดูสิลองดูสิ”หลินหยางตัดสินใจเพื่อยืนยันว่าตนเองบริสุทธิ์ศักดิ์ศรีวางไว้ข้างๆก่อนล่ะกัน
“อืมมแบบนี้ก็ได้หรอยังมีวิธีอื่นอีกไหม”เซี่ยหลินหลินถาม
“เธอลองดมดูก็ได้ว่ามีกลิ่นเหมือนตรงนั้นของเธอไหมถ้าไม่มีก็อย่ามากล่าวหาฉัน”หลินหยางนั่งอยู่บนเตียง
“พูดฟังดูมีเหตุผล”ร่างกายของเซี่ยหลินหลินบังเอิญแนบเข้ากับแขนของหลินหยางซึ่งก็คือหน้าอกนิ่มๆของเธอนั้นเองทำให้หลินหลินหยางจิตใจหวาบหวามขึ้นมา
หน้าอกนั้นลูบขึ้นลูบลงอยู่ที่แขนของหลินหยางเดิมทีหลินหยางโดนจางฟางจุดชนวนมาแล้วตอนนี้ก็มาโดนเซี่ยหลินหลินจุดชนวนขึ้นอีกครั้ง
เมื่อเห็นว่ากางเกงของหลินหยางมีก้อนเต่งขึ้นมานั้นปากสีแดงสดของเซี่ยหลินหลินก็เริ่มเผยอออกและบอกกับหลินหยางว่า“ฉันจะเริ่มทำการตรวจล่ะนะ”
พูดไปก็ใช้มือคลำไปและทันใดนั้นสายตาของเธอก็ถลึงโตขึ้นแล้วแซวว่า“ทำไมมันแข็งขนาดนี้”
“ตอนนี้เธอเชื่อหรือยังว่าฉันบริสุทธิ์”หลินหยางพูด
แก้มทั้งสองข้างเริ่มชมพูระเรื่อขึ้นเซี่ยหลินหลินเขินแล้วพูดต่อว่า“จะรีบไปไหนให้ฉันตรวจอีกทีก่อน”
พูดพลางมือเซี่ยหลินหลินก็ค่อยๆชักขึ้นชักลงอย่างรวดเร็วความรู้สึกยิ่งหวาบหวามมากขึ้นเซี่ยหลินหลินค่อยๆถอดกางเกงของหลินหยางก็ถูกถอดลงทันที
“ไม่ใช่มั้งนี่เธอจะตรวจสอบขั้นที่สองจริงๆหรอ”หลินหยางถามอย่างตกใจ
“ทำไมล่ะเธออายหรอ”เซี่ยหลินหลินมองหลินหยางอย่างขำขัน
“แล้วแต่ล่ะกันอยากจะตรวจยังไงก็ตามใจเธอ”หลินหยางทำเป็นเหมือนหมูไม่กลัวน้ำร้อนยังไงยังนั้น
เซี่ยหลินหลินมองหลินหยางก้มหน้าลงเข้าใกล้หลินหยางแล้วดมท่อนบนหนึ่งรอบแต่ก็ไม่ได้กลิ่นอะไรที่ว่านั้นและเงยหน้าขึ้นมานั่งและกลับมาอยู่บนหัวเตียงหัวเราะอย่างแปลกใจ“เธอนี้เป็นคนซื่อจริงๆ”
“เซี่ยหลินหลินคุณคิดว่าผมง่ายอย่างนั้นหรอ”หลินหยางพูด
“จะบ้าหรอฉันจะคิดว่าเธอง่ายได้ไง”เซี่ยหลินหลินโดนถามแบบนั้นยิ่งเขินอายเลยรีบเปลี่ยนเรื่องคุย“ดึกมากแล้วฉันจะนอนล่ะเธอออกไปได้แล้ว”
หลินหยางไม่รู้จะพูดอะไรวันนี้ทั้งจางฟางและเซี่ยหลินหลินทำให้เขาอยากแล้วก็จากไปแต่ก็ทำอะไรไม่ได้จำต้องเดินออกจากห้องไป
มองดูหลินหยางที่เดินลับหลังออกไปเซี่ยหลินหลินก็เกิดความรู้สึกอะอายคนเองเป็นคนสง่างามไร้คนเทียบแต่วันนี้หลังจากได้เจอหลินหยางแล้วทำไมถึงได้กล้าทำเรื่องอะไรแบบนี้
นอนอยู่บนเตียงเซี่ยหลินหลินรู้สึกกระวนกระวายไม่สบายใจในหัวคิดถึงแต่ขนาดความยาวของหลินหยางคิดไปคิดมาก็มีน้ำเปียกๆไหลซึมออกมา
หลังจากกลับเข้าห้องหลินหยางก็หยิบหนังสือขึ้นมาดูประมาณสองนาทีก็ได้ยินเสียงเรียกแว่วมา“หลินหยาง”
แม้ว่ามีประตูกั้นแต่หลินหยางก็ยังได้ยินเสียงนั้นชัดเจนเสียงนั้นเป็นเสียงเรียกของจางเยว่หลินหยางวางหนังสือลงเปิดประตูด้านตะวันตกออกเห็นจางเยว่อยู่บนเตียงเลยถามว่า“เธอเรียกฉันหรอ”
“อืมมมเธอช่วยเปิดไฟหน่อยสิ”จางเยว่บอก
หลินหยางเปิดไฟในห้องก็สว่างขึ้นมองไปที่จางเยว่ที่อยู่บนเตียงไม่ใส่เสื้อผ้าหลินหยางยิ้มแล้วพูดว่า“อะไรกันนอนยังไม่ยอมใส่เสื้อผ้าอีก”
“ชินแล้วล่ะผิวหนังเป็นแบบนี้ใส่ล่ะรู้สึกไม่ค่อยสบายตัว”จางเยว่ตอบ
“เรียกฉันมามีอะไร”หลินหยางเดินเข้าไปที่เตียงมองดูจางเยว่ที่อยู่บนเตียงหน้าอกที่กะเพื้อมเป็นระลอกๆช่างดูมีเสน่ห์ยิ่งนัก
“ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีที่นอนหรอก็มานอนที่นี่กับฉันก็ได้นะ”จางเยว่บอก
“อ่อมันจะสะดวกหรอ”หลินหยางรู้สึกเกรงใจ
“มีอะไรไม่สะดวกตรงไหนล่ะบอกให้เธอมาก็มาเถอะ”มองมาทางหลินหยางราวกับไม่สนความผิดในเรื่องชายๆหญิงๆ
มองจางเยว่ที่นอนอยู่บนเตียงรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นหน้าตาสวยสดงดงามราวกับหญิงสาวผู้นั้นกำลังเชื้อเชิญถ้าตนเองยังปฏิเสธล่ะก็คงใจร้ายมากเกินไปแล้ว
“งั้นก็ได้เธอรอฉันแปปนึงฉันจะไปอาบน้ำก่อน”หลินหยางพูดและถอดเสื้อผ้าเพื่อไปอาบน้ำ
สามนาทีต่อมาหลินหยางอาบน้ำเสร็จหลินหยางใส่แค่บ็อกเซอร์เดินมาอยู่ข้างเตียงแล้วพูดว่า“จะให้ปิดไฟไหม”
“อืม”จางเยว่ตอบ
หลังจากปิดไฟแล้วในห้องก็เข้าสู่ความมืดสนิทดีที่หลินหยางยังสายตาดีอยู่เดินคลำทางมาอยู่ข้างเตียงและนอนลงอย่างระวัง
“หลินหยางพรุ่งนี้ฉันก็อาบน้ำได้แล้วใช่ไหม”จางหยว่ถาม
“อืมถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดพรุ่งนี้ผิวหนังของเธอจะดีขึ้นมากก็หมายความว่าเธออาบน้ำได้แล้วค่อยๆรักษากันต่อไปผิวหนังเธอก็จะฟื้นตัวกลับมาเป็นเหมือนเดิม”
“ทำไมเธอไม่คิดจะมีแฟนปกติเธออยู่ที่โรงเรียนเวลาที่คิดอยากจะทำเรื่องอย่างว่าไม่ลำบากแย่หรอ”จางเหย่ถามต่อ
“ลำบากก็ลำบากแหล่ะแต่มันก็ใช่ว่าจะหาใครก็ได้มาเป็นแฟนหนิ”หลินหยางตอบ“ต้องหาใครสักคนที่พึ่งพากันได้”
“อย่าบอกว่าเธอคิดจะหาคนที่ดีดีนะ”จางเหย่ตอบอย่างขบขัน
“ถ้าเป็นไปได้ก็จะพยายามหาอย่างนั้นแหล่ะ”หลินหยางพยักหน้าแม้ว่าความคิดของหลินหยางจะไม่เหมือนคนอื่นแต่เรื่องการมีแฟนเป็นเรื่องสำคัญสำหรับตนเองดังนั้นจะต้องเลือกเอาที่สบายใจที่สุด
“คนที่ชื่อเซี่ยหลินหลินฉันว่าก็ไม่เลวนะถ้าเธอคิดจะจีบเขาก็ได้นะ”จางเหย่ตอบ
หลินหยางฟังแล้วก็เหงื่อตกแม้ว่าเขาจะมีความรู้สึกดีดีต่อเซี่ยหลินหลินแต่หลินหยางก็รู้ว่าตนเองมีข้อบกพร่องตัวเองเป็นแค่นักศึกษาที่มาจากบ้านนอกเซี่ยหลินหลินนั้นเป็นถึงเศรษฐีนีผู้เลอโฉมเขายิ้มและตอบว่า“ใครดีพอก็จะจีบคนนั้นสำคัญอยู่ที่พรหมลิขิต”
“เธอก็อย่าเป็นคนขี้อายจนเกินไปเจอคนที่ดีที่ใช่ก็ต้องเข้าไปจีบเขาเธอไม่จีบเดี๋ยวก็โดนคนอื่นแย่งไปหรอกหรือหวังว่าจะมีคนเข้ามาจีบเธอก่อนหรอ”จางเหย่หัวเราะ
“ไม่คุยเรื่องนี้หล่ะสักวันมันคงต้องมีแหล่ะ”
“นอกจากร่างกายของฉันแล้วเธอเคยเห็นของใครอีกบ้าง”จางเหย่พลิกตัวมาโอบกอดหลินหยางขาก่ายไปบนขาของหลินหยางและถามเขา
สัมผัสได้ถึงความอ่อนนุ่มบนร่างกายของหญิงสาวหลินหยางรู้สึกหวาบหวิวในใจเมื่อกี้พึ่งจะดับไฟราคะไปตอนนี้ไฟราคะเริ่มปะทุขึ้นมาอีกแล้ว
“เคยเห็นแน่นอนตอนรักษาก็เคยเห็น”หลินหยางตอบด้วยน้ำเสียงเบา
“อ่อออแล้วเธอเคยจับหน้าอกผู้หญิงหรือยัง”จางเหย่ดึงตัวหลินหยางมากอดรัดหน้าอกของเธอรัดหลินหยางเอาไว้อย่างแนบแน่นหลินหยางสัมผัสได้ถึงจุกแข็งๆบนเนื้อนิ่มๆนั้น
“ตอนที่ตรวจรักษาก็เคยจับ”
หลินหยางหายใจเต้นรั่วมือของจางเหย่ก็เอื้อมไปดึงมือของหลินหยางมาวางไว้บนหน้าอกเธอสัมผัสได้ถึงความอ่อนนุ่มหัวใจของหลินหยางก็หวาบหวิวขึ้นมาอีกครั้ง
ตามการชี้นำของจางเหย่หลินหยางก็เลยไม่เกรงใจทั้งสองมือวางของเขาอยู่บนเนื้อนิ่มๆอย่างเต็มไม้เต็มมือราวกับการนวดทั่วๆไปสักพักจางเหย่ก็หายใจเต้นรั่วถี่ยิ่งขึ้น
ลมหายใจอุ่นร้อนของจางเหย่กระทบเข้ากับใบหน้าของหลินหยาง
มือน้อยๆเลื่อนลงด้านล่างไม่นานก็สัมผัสได้กับสิ่งที่มีชีวิตชีวาและใช้มือช่วยสอดเข้าออกอยู่หลายครั้งหลินหยางถอดกางเกงออกโดยไม่รู้ตัว
ไม่นานทั้งสองก็นัวเนียกันอยู่บนเตียง
“หลินหยางสบายไหม”จางเหย่ถาม
หลินหยางหายใจเต้นรัวถี่ขึ้นตอบด้วยน้ำเสียงต่ำว่า“สบายสุดๆ