ซูเปอร์หมอเข็ม/หมอเข็มยอดฝีมือ（NC25+） - ตอนที่80นายอาบน้ำให้ฉันเถอะนะ

เมื่ออุ้มฉางซิ่วซิ่วไว้ในอ้อมแขนร่างกายที่แสนบอบบางนั้นทำให้หลินหยางเคลิบเคลิ้ม

สองมือยังคงป้วนเปี้ยนอยู่บนเนินเขาทั้งสองฉางซิ่วซิ่วจึงต้องรีบอ้อนวอนออกมาว่า:“พอแล้วๆถ้าทำอีกรอบคงตายกันพอดี”

“อาจารย์ฉางตอนที่อาจารย์ถือโทรศัพท์อยู่อยากจะโทรหาใครเหรอครับ?”หลินหยางเอ่ยถามอย่างสงสัย

“จะโทรหาอาจารย์หวงเฟิ่งเสียของเธอไงล่ะ”ฉางซิ่วซิ่วตอบ

“ถ้าหากอาจารย์มีเรื่องอะไรก็โทรไปเถอะครับ”หลินหยางเอ่ยเตือน

“ไม่ต้องแล้วล่ะเมื่อกี้ตอนเธอทำรู้สึกเหมือนจะทนไม่ไหวอยากจะเรียกหล่อนให้มารับความสุขแต่ฉันยังทนเธอที่อยู่ตรงนี้ไม่ได้เลยดังนั้นฉันดื้อกับตัวเองน่ะ”ฉางซิ่วซิ่วพูดออกมาเบาๆ

“ทำไมล่ะครับไม่สบายใช่ไหม?”หลินหยางสงสัยเล็กน้อย

“สบายจนเกือบจะขาดใจตายแต่เธอดุดันเกินไปน่ะราวกับจะทำให้ฉันตายทั้งเป็นอย่างนั้นแหล่ะอย่างไรก็ตามก็มีคนชอบมันมากไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่เต็มใจเรียกหาคนเลวๆพวกนั้นมาหรอก”ฉางซิ่วซิ่วซบลงบนหน้าอกของหลินหยางนิ้วมือก็คอยวาดวนเป็นวงกลม

เมื่อปล่อยฉางซิ่วซิ่วออกก็รู้ว่าเธอเหนื่อยมากหลินหยางจึงลุกขึ้นและบอกเธอว่าจะไปทำความสะอาดตัวเองจากนั้นก็แต่งตัวให้เรียบร้อยพลางบอกลาเธอ

เมื่อรอจนหลินหยางกลับบ้านก็สี่โมงแล้วสองสาวยังกำลังคุยไร้สาระกันอยู่บนเตียง

“พวกเธอกำลังคุยอะไรกันอยู่น่ะ”หลินหยางมาถึงห้องฝั่งตะวันตกก็ถามขึ้นเมื่อเห็นทั้งสองคน

“ไม่มีอะไรไม่เกี่ยวกับนายอ่ะ”ตำรวจหญิงจางเยว่เหลือบไปมองหลินหยาง

“เสี่ยวหรูพวกเธอสองคนกำลังคุยอะไรกันเธอบอกฉันมานะ”หลินหยางมองไปหลี่หรูแล้วถามขึ้น

“ฮ่าฮ่าฉันกับพี่เยว่กำลังคุยกันถึงทักษะการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของนายไงล่ะเพราะการนวดมันมีผลกระทบต่อกระดูกและข้อ”หลี่หรูหัวเราะคิกคักก่อนจะหันไปยิ้มกับจางเยว่

“ให้ตายเถอะอย่าไปบอกคนข้างนอกเชียวเธอก็มีแฟนแล้วยังจะให้หลินหยางนวดหน้าอกให้เธออีกเหรอฉันจะไม่บอกแฟนของเธอหรอก”จางเยว่พูดเชิงขมขู่

“หึหึพี่ไม่รู้หรอกว่าแฟนของฉันคือใครอีกอย่างพวกเราก็แค่นวดหน้าอกกันเองพี่อยู่ที่นี่กับหลินหยางตามลำพังมาหลายวันแล้วได้ทำเรื่องอะไรที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้หรือยังล่ะ?”หลี่หรูที่ดูน่ารักไร้เดียงสาถามขึ้นแต่ในใจเธอรู้ดีทุกอย่าง

“เธอนี่มันเด็กน้อยจริงๆเลยเห็นฉันไม่จัดการเธอสินะ”จางเยว่ไม่สามารถบอกหลี่หรูได้ดังนั้นจึงใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา

“ฮ่าฮ่าพี่เยว่ปีนี้พี่ก็อายุสามสิบแล้วนะแม้ว่าหน้าอกยังเต่งตึงอยู่แต่ก็ยังมีความหย่อนคล้อยให้เห็นนะหรือว่าคืนนี้จะให้หลินหยางนวดให้พี่ดีล่ะวันต่อไปก็เห็นผลแล้ว”แม้ว่าจางเยว่จะเป็นตำรวจร่างกายก็ยังแข็งแรงแต่ร่างกายยังไม่หายดีแรงก็ยังน้อยอยู่หลี่หรูจึงตกหลุมจางเยว่แทน

ใบหน้าของหลินหยางที่ฟังอยู่ข้างๆเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ขุ่นมัวเนื่องจากผู้หญิงทั้งสองคนกำลังคุยกันเรื่องหน้าอกของตัวเอง

“พอแล้วๆอย่าสร้างปัญหาเลยนะพี่เยว่ของเธอร่างกายยังไม่ฟื้นตัวดีนักจำเป็นต้องพักผ่อนเยอะๆนะ”หลินหยางพูดพลางดึงหลี่หรูออกมา

“ฉันสร้างปัญหาที่ไหนกันทั้งหมดนี่เพราะพี่เยว่อยากจะแกล้งฉัน”หลี่หรูแสร้งทำเป็นพูด

“เธอยังจะเสแสร้งอีกเหรอฉันยอมเธอเลย”จางเยว่เอื้อมมือไปหยิกผิวนุ่มๆบริเวณเอวของหลี่หรูหลี่หรูจึงแสร้งยิ้มขึ้นมาทันที

ในที่สุดหญิงสาวคนเล็กก็แยกย้ายไปจางแยว่เองก็เหนื่อยแล้วพลางนอนหอบอยู่บนเตียงหลังจากหยอกล้อกันแล้วเสื้อผ้าของพวกเขาทั้งสองคนก็ดูแปลกๆไปกระโปรงของจางเยว่ก็ถูกพูดถึงเปิดออกจนเผยให้เห็นกางเกงชั้นในอันเซ็กซี่และกระดุมเสื้อของหลี่หรูก็ถูกปลดออกเผยให้เห็นจุดบนหน้าอกเล็กน้อย

ความรู้สึกของผู้หญิงอาจจะเป็นแบบนี้ก็ได้บางครั้งหลังจากอยู่ด้วยกันนานๆความรู้สึกก็อาจจะไม่ดีนักบางครั้งก็คุยกันบ่อยๆ

หลังจากการพูดคุยกันของสองสาวไม่นานก็ถึงเวลามื้อเย็นแล้วหลินหยางขอให้สองสาวคุยกันไปก่อนในขณะที่ตัวเองออกไปเตรียมอาหาร

“ฉันมาช่วยนายน่ะ”หลี่หรูที่มาอาสาช่วยก็พูดขึ้น

“เธอรู้หรือเปล่าว่าห้องครัวเป็นยังไงเธอยังจะช่วยฉันอีกอย่างนั้นเหรอ?”หลินหยางถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“ดูถูกให้มันน้อยๆหน่อยฉันก็ทำอาหารเป็นนะ”หลี่หรูกำหมัดแน่นและพูดออกมาอย่างไม่พอใจ

“โอเคเธอเก่งโอเคไหม”หลินหยางยอมไม่โต้เถียงกับเธอด้วยเรื่องไร้สาระแบบนี้จากนั้นก็หยิบผักออกมาให้หลี่หรูล้าง

“เสี่ยวหยางเธอกับพี่เยว่ไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้นกันใช่ไหม?ได้ยินเธอบอกว่าเธอมาอยู่ที่นี่หลายวันแล้ว”แววตาที่เต็มไปด้วยความคลุมเครือของหลี่หรูมองไปที่หลินหยาง

“ไม่มีหรอกมาหลายแล้วยังไงล่ะฉันเป็นคนแบบนั้นหรือยังไง?”หลินหยางพูดออกมาตรงๆ

“พูช——“เมื่อได้ยินแบบนั้นหลี่หรูก็อดยิ้มออกมาไม่ได้จึงทำปากกระซิบเบาๆว่า:“เห็นนายพูดแล้วเหมือนเป็นสุภาพบุรุษเลยฉันก็ไม่รู้ว่าใครจะอยู่กับฉันในคืนแรกแค่มอบให้เขาไปแหละเนอะ”

หลินหยางได้ยินก็เขินๆจึงพูดเป็นเชิงปกป้องออกไปอย่างไวว่า:“นั่นไม่ใช่เพราะว่าเธอสมยอมหรอกเหรอ?”

“โอ๊ะ!พูดแบบนี้ได้ยังไงหรือว่าพี่เยว่ไม่สมยอมเหรอ”หลี่หรูถามขึ้นพลางหัวเราะคิกคัก

หลินหยางแอบใส่ร้ายเป็นเพราะการมาที่นี่ของเธอนั่นแหล่ะมาทำลายเรื่องราวดีๆระหว่างพวกเราสองคนในใจคิดแบบนี้แต่ปากกลับไม่พูดแบบนี้:“จะเป็นไปได้ยังไงล่ะฉันกับเขายังบริสุทธิ์นะ”

“จ๊ะๆพวกเธอบริสุทธิ์โอเคไหมใช่แล้วงั้นคืนนี้ลองใช้ลูกกระวานดูได้ไหม?ใช้ยังไงแล้วนะ?”หลี่หรูเอ่ยถามขึ้นกับปัญหาความกังวลของตัวเอง

“คืนนี้ใช้ได้ถ้าเธออยากจะแอ๊บแบ๊วขึ้นสักหน่อยฉันจะช่วยทาให้เธอถ้าเธอต้องการปลดปล่อยมันให้เป็นไปตามธรรมชาติและทำให้มันอบอวลไปด้วยสีชมพูเธอก็ต้องช่วยตัวเองก็ได้มันก็เหมือนกับที่เธอใช้เครื่องสำอางนั่นแหล่ะวิธีการใช้ไม่เยอะหรอก”หลินหยางอธิบาย

“วิธีใช้ง่ายดีมันจะออกฤทธิ์กับพวกเราเร็วแค่ไหน?ถ้านายต้องการจะใช้ปกระโยชน์จากฉันแล้วถ้าฉันไม่ยอมล่ะ”หลี่หรูหน้าแดงด้วยความเขินแต่ก็ยังกล้าที่จะพูดออกมาเหตุผลที่เธอมาด้วยตนเองไม่ใช่เพราะคิดถึงหลินหยางไม่อย่างนั้นให้หลินหยางมาที่บ้านของเธอเองน่าจะสะดวกกว่ากันตั้งเยอะ

หลินหยางได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มฝืนๆออกมาและพูดว่า:“ฉันจะใช้ประโยชน์จากเธอที่ไหนกันล่ะเทคนิคการนวดของฉันต่างจากเธออยู่แล้วเหมือนกับที่ฉันนวดหน้าอกให้เธอไงเธอไม่อาจจะนวดได้ด้วยตัวเองแต่ฉันสามารถแก้ไขให้ได้ในหนึ่งสัปดาห์”

เมื่อหลี่หรูได้ยินก็พยักหน้าหลินหยางพูดมีเหตุผลทุกอย่างฉันค้นหาวิธีนวดมากมายจากอินเทอร์เน็ตลองด้วยตัวเองมานานก็ไม่ได้ผลยังไงหลินหยางก็จะช่วยดัดกระดูกให้ภายในหนึ่งสัปดาห์ดังนั้นฉันจึงต้องยอมรับว่าเทคนิคการนวดของหลินหยางนั้นยอดเยี่ยมมาก

“แน่นอนว่ายิ่งมันนิ่มขึ้นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีคืนนี้นายช่วยฉันนะ”หลี่หรูพูดออกมาเบาๆใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นแดงก่ำมาจนถึงคอทันที

“ได้สิรอทานมื้อเย็นให้เสร็จก่อนเธออาบน้ำเสร็จฉันจะช่วยเธอเอง”หลินหยางยิ้มออกมาเป็นเชิงรับปากเขารับผักที่หลี่หรูล้างมาจากนั้นก็โยนลงในกระทะน้ำมันทันที

ไม่นานหลินหยางก็ทำอาหารสามอย่างพร้อมกับซุปอีกหนึ่งถ้วยเสร็จในซุปหลินหยางใส่สมุนไพรลงไปด้วยจะได้ช่วยบำรุงร่างกายให้จางเยว่

“หลินหยางนายทำอาหารเก่งจริงๆทำได้ดีกว่าฉันอีกแน่ะ”หลี่หรูพูดดังๆพลางสูดดมกลิ่นอาหาร

“ฉันก็ค่ฟลุ๊คที่ทำออกมาได้ดีน่ะฝีมือจริงๆของฉันยังเทียบเธอไม่ได้หรอก”

“ถ้างั้นนายจะมาเทียบกับฉันได้ยังไงกันล่ะ”อย่างไรก็ตามอาหารก็ทำเสร็จแล้วหลี่หรูก็อวดตัวเรื่องนี้อยู่อย่างนั้น

“อาหารเช้าพรุ่งนี้อยากให้ฉันกับพี่เยว่ได้ลองชิมฝีมือเสี่ยวหรูได้ไหมล่ะ?”หลินหยางหันมาถามพลางส่งยิ้มให้

“ไปๆๆผู้ชายตัวใหญ่จะมาให้ผู้หญิงทำแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะหรือนายจะมาด้วยตัวเองล่ะ?”หลี่หรูรีบปฏิเสธ

หลินหยางไม่ได้เจาะลึกลงไปในเรื่องนี้ค่อยๆอุ้มจางเยว่ลงมาจากเตียงมาที่โต๊ะอาหารเมื่อเห็นจางเยว่หลี่หรูจึงอุทานขึ้น:“ว้าวพี่เยว่พี่คงมีความสุขสินะที่มีหลินหยางคอยอุ้มลงมากินข้าวทุกมื้อแบบนี้หรือว่าเวลานอนพวกเธอสองคนก็……..”

เมื่อเห็นว่าจางเยว่จ้องมองมาหลินหยางที่นั่งอยู่ข้างๆเธอก็อดเคาะหัวเธอไม่ได้:“ในสมองของเธอนี่คิดอะไรอยู่คงต้องผ่าออกมาดูหน่อยแล้วล่ะมั้ง”

หลี่หรูได้ยินแบบนั้นก็แลบลิ้นออกมาและไม่ได้พูดอะไรต่อแต่ยังไงก็ยังคงมีสายตาของจางเยว่ที่มองมาเป็นระยะๆทำให้รู้สึกเสียวๆสันหลังคืนนี้เธอบอกให้หลินหยางมานอนกับตัวเธอเองจะไปเจอผู้หญิงคนนี้ไม่ได้หรอก?”

“ใช่แล้วหลินหยางเสี่ยวหรูมาหาเธอไม่สบายเป็นอะไรเหรอ?วิ่งมาหาเธอตั้งไกลเพื่อให้เธอรักษาฉันถามเขาเขาก็ไม่ยอมบอก”ในขณะที่หลี่หรูกินข้าวอยู่ก็กันไปถามหลินหยางทันที

หลินหยางเองไม่ได้ลังเลจึงได้บอกไปเหมือนกับที่บอกจางซุ่ยฮวาอีกครั้ง:“เธอมีปัญหาเรื่องผิวหนังน่ะจำเป็นต้องใช้วิธีของฉันที่นี่ในรักษาดัวนั้นก็เลยมาแต่มันก็ไม่ใช่โรคติดต่อหรอกนะมันไม่ใช่โรคร้ายอะไรหรอกแค่ปัญหาเล็กๆ”

“เป็นปัญหาเรื่องผิวหนังเหรอ?”จางเยว่ถามขึ้นอย่างประหลาดใจ

“ใช่เธอคิดว่าไงล่ะ?”หลี่หรูแอบชื่นชมการตอบที่รวดเร็วของหลินหยางจากนั้นก็หันไปมองจางเยว่อย่างภาคภูมิใจ

“เธออยากตายเหรอสาวน้อยเรื่องนี้เป็นความลัยหรือยังไง!”จางเยว่กินข้าวอย่างไม่พอใจหันไปจ้องมองหลี่หรู

หลินหยางเก่งเรื่องทำอาหารทั้งสองสาวกินข้าวอย่างอร่อยไม่นานทั้งสามคนก็กินอิ่มแล้วหลังจากทานข้าวเสร็จแล้วหลี่หรูก็ยังขยันคิดที่จะล้างจานทั้งหมด

“เอ๊ะหลินหยางนายอุ้มพี่เยว่ไปทำอะไรน่ะ?”หลี่หรูที่เพิ่งวางตะเกียบหันไปเห็นหลินหยางกำลังอุ้มจางเยว่ไปข้างนอกจึงถามขึ้น

“เข้าห้องน้ำ”หลินหยางพูดออกมาแค่สามคำแล้วก็เดินไปยังกระท่อมด้านหลัง

“ว๊ายพี่เยว่ไม่ใช่แล้วมั้งเข้าห้องน้ำก็ยังต้องให้หลินหยางอุ้มไปเหรอไม่ใช่ว่าพี่จะถูกเขามองมานานแล้วสินะ?”ทันทีที่ทั้งสองคนได้ยินเสียงประหลาดๆของหลี่หรูจางเยว่ก็เกือบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด

“ฉันอยากจะเย็บปากเธอจริงๆเลย”จางเยว่พูดออกมาด้วยความเกลียดชัง

“ฮ่าๆเธอปากไวไปหน่อยแต่จิตใจดีทีเดียว”หลินหยางยิ้ม

“อันนี้ฉันรู้แต่เธอพูดเรื่องน่าอาบแบบนั้นออกมาได้ยังไงกันน่ารังเกียจจริงๆ”จางเยว่กำหมัดไว้แน่นพลางพูดออกมา

หลินหยางเพียงแค่หัวเราะออกมาเนื่องจากมันมืดแล้วเพื่อความสะดวกหลินหยางจึงทำเหมือนกับเด็กปัสสาวะซึ่งมันช่วยแก้ปัญหาทางสรีระให้กับจางเยว่ได้

ระหว่างที่รอหลินหยางอุ้มจางเยว่กลับห้องไปหลี่หรูก็มองจางเยว่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยมองตามหลังไปพลางกัดฟันกรอด

“เสี่ยวหยางฉันไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวนายค่อยเอายามาให้ฉันได้ไหม?”หลี่หรูพูดพลางยิ้ม

“ได้ฝักบัวอยู่บนกำแพงด้านตะวันออกนะสบู่หรือของอย่างอื่นก็อยู่ตรงนั้นแหละ”หลินหยางเดินมาถึงที่กำแพงและเปิดโคมไฟด้านนอกเอาไว้

เมื่อเห็นแล้วหลี่หรูก็พยักหน้าหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาจากเป้และเดินไปอาบน้ำทันที

เมื่อเห็นว่าหลี่หรูไปอาบน้ำแล้วจางเยว่เองก็รู้สึกเหนียวๆตัวเพราะนี่ก็สามวันแล้วที่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยเธอเองก็รู้สึกไม่สบายใจด้วยนั่งลงบนโซฟามองหลินหยางแล้วพูดว่า:“เสี่ยวหยางวันนี้ฉันอาบน้ำได้ไหม?”

เมื่อมองดูที่ผิวของจางเยว่ซึ่งเกือบจะหายดีแล้วจึงพยักหน้าและพูดว่า:“ได้แล้วล่ะแต่ก็กลัวว่าเธอจะยืนได้ไม่นานน่ะฉันกลัวว่าเธอจะอาบน้ำเองไม่ได้รอหลี่หรูอาบน้ำเสร็จก่อนนะฉันจะบอกให้เขาช่วยอาบน้ำให้เธอเอง”

ได้ยินแบบนั้นจางเยว่ก็หน้าแดงขึ้นมาเหลือบไปมองหลินหยางด้วยท่าทางอายๆและพูดขึ้นมาเบาๆว่า:”ฉันไม่อยากให้เขามาช่วยอาบน้ำให้น่ะมันไม่ชินถ้าเป็นนายมาช่วยฉันล่ะ”

เมื่อเห็นสายตาอ้อนวอนของจางเยว่แล้วหลินหยางทนไม่ได้ที่จะปฏิเสธไปและยังเอ่ยเตือนอีกว่า:“ถ้าไปช่วยเธออาบน้ำเสื้อผ้าของฉันก็จะเปียกน้ำดังนั้นฉันก็ต้องถอดเสื้อผ้าออกหมดดังนั้นจึงเลี่ยงไม่ได้ที่ร่างกายเราจะสัมผัสกันถึงเวลานั้นเธอจะอย่ามาว่าฉันไม่ให้เกียรติผู้หญิงนะ”

“วางใจเถอะไม่โทษเธอหรอก”จางเยว่ตอบพลางก้มหน้าแดงก่ำให้ต่ำลงเมื่อเงยขึ้นมามองหลินหยางก็พูดอีกว่า:“ก่อนหน้านี้นายบอกว่าคืนนี้จะมานอนกับฉันนี่นา”

หลินหยางได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกใจสั่นขึ้นมาจึงได้เข้ามากระซิบที่ข้างๆหูของเธอว่า:“สาวสวยเชิญทั้งทีก็ต้องมาสิเธอรอก่อนนะ”

“ถ้าอย่างนั้นนายก็มาเร็วๆนะ”

“โอเค”หลินหยางยิ้มออกมาพลางคุยกับจางเยว่

สิบนาทีต่อมาจางเยว่ก็เข้ามาพร้อมผ้าเช็ดตัวที่ห่อหุ้มเอาไว้มองไปที่ผมเปียกๆของจางเยว่ผ้าเช็ดตัวนั้นคลุมไว้ได้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้นเผยให้รูปร่างที่น่าดึงดูดด้านล่างก็คลุมไว้แค่ถึงต้นขาพื้นที่ตรงนั้นก็พลันชวนให้ผู้คนต่างจินตนาการและตกไปในภวังค์