ซูเปอร์หมอเข็ม/หมอเข็มยอดฝีมือ（NC25+） - บทที่ 99 นวดเปลี่ยนไปมากให้ 50,000
บทที่ 99 นวดเปลี่ยนไปมากให้ 50,000
หลังจ้าวจินเฟิ่งออกเดินทางอย่างมีความสุข เหอเฉินถามอย่างพิจารณาหลินหยาง ”หลินหยาง ค่าตรวจครั้งนี้คิดเท่าไหร่?”
“ค่ายาออกเอง ผมได้แค่ 500” หลินหยางพูดเรียบ ๆ
ได้ยินจำนวนที่น้อยขนาดนี้ เหอเฉินก็ตะลึง และคิดอะไรได้ทันที สีหน้ากลายเป็นจริงจัง ”หลินหยาง พูดความจริงกับป้า เธอใช้ร่างกายของจินเฟิ่งมาแลกใช่ไหม?”
เห็นเหอเฉินจริงจังขนาดนี้ หลินหยางก็ทำอะไรไม่ถูก อยากได้ร่างกายเธอที่ไหน เป็นจ้าวจินเฟิ่งเองเสนอตัวมาเอง ฉันก็ไม่ได้ยอมรับเลยไหม? เขายิ้มอย่างขมขื่น ”ป้าเหอ เป็นหมอ จริยธรรมขั้นพื้นฐานสุดคือการรักษาและช่วยชีวิตคน แทนที่จะใช้เพื่อชื่อเสียงหรือเงินทอง แม้ผมจะไม่ใช่หมอที่มีชื่อเสียง แต่ไม่ใช่เพราะปัญหาเรื่องเงินถึงไม่ดูแลคนไข้ ความกังวลของคุณไม่จำเป็นเลย”
มองท่าทางจริงจังของหลินหยาง เหอเฉินก็โง่งม ทันทีที่หลินหยางแสดงจิตใจออกมา คาดไม่ถึงว่าจะมีเสน่ห์เช่นนี้ ราวกับปรมาจารย์แพทย์ที่ช่วยคนมามาก
“เสี่ยวหยาง ปีนี้เธออายุเท่าไหร่แล้ว มีแฟนแล้วหรือยัง?” เหอเฉินมองหลินหยาง
“ปีนี้ 21 แล้ว ยังไม่มีแฟน” หลินหยางตอบตรงไปตรงมา
“เหอ ๆ ถ้าว่างก็ไปเที่ยวกับลูกสาวฉันสิ สั่งสอนเธอหน่อย นิสัยของเธอตรงเกินไป แถมยังชั่วร้าย นิสัยนี้ไม่ดีจริง ๆ”
ได้ฟังคำของเหอเฉิน หลินหยางประหลาดใจ คำพูดของป้าเหอนี่ไม่ใช่ว่าแนะนำจ้าวจินเฟิ่งให้กับเขาหรือไง นึกถึงตอนพบจ้าวจินเฟิ่งครั้งแรก ท่าทางอันธพาลหยาบคายเท้าสะเอวด่าคนนั่น หลินหยางรู้สึกตลกในใจทันที
พยักหน้า ”วางใจเถอะ ผมจะพูดกับเธอดี ๆ”
ต้องคุยกับเหอเฉินดี ๆ ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ลองมองดูเบอร์ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นหยางเฟิน หลินหยางเพิ่งจะนึกได้ว่าเช้านี้ต้องช่วยนวดหน้าอกให้หยางเฟิน
“ฮัลโหล น้าเฟิน มาถึคงแล้วเหรอ?” หลินหยางรับแล้วถาม。
“อืม ฉันถึงด้านล่างโรงแรมตั้งแต่เช้าแล้ว เธออยู่ไหน?”
“คุณรอผมครึ่งนาที ผมจะรีบออกไป” หลินหยางวางโทรศัพท์มองเหอเฉิน ”ป้าเหอ ผมขอออกไปก่อน ที่ผมมาอยู่เมืองจินหลิงหนึ่งอาทิตย์ก็เพราะมารักษาให้คน ๆ หนึ่ง จะกลับมาอย่างเร็วครึ่งชั่วโมง อย่างช้าก็หนึ่งชั่วโมง”
“ได้ ไปทำธุระเถอะ ไม่ต้องรีบ” เหอเฉินพยักหน้า
หลังจากหลินหยางออกไป ก็เห็นว่าหยางเฟินนั่งอยู่ในรถ Volkswagen หยางเฟินโบกมือเรียก ”น้าเฟิน ตรงนี้”
เห็นหลินหยางวิ่งมา หยางเฟินยิ้มถาม ”เธอไม่ใช่อยู่ในโรงแรมเหรอ นี่มาจากไหน?”
“มาอยู่โรงแรมเมื่อคืนนี้ บังเอิญเห็นตรงนั้นมีโรงแพทย์แผนจีนเลยถูกเจ้าของลากไปฝึกงานหนึ่งสัปดาห์ คุณมาผมก็ออกมาแล้ว”
“อ้าว ฝีมือเธอก็ดีขนาดนี้ เขาให้เธอเท่าไหร่?” หยางเฟินถามอย่างสงสัย
“จากรายรับทั้งหมดให้ผมครึ่งหนึ่ง” หลินหยางพูดอย่างลึกลับ
“ให้ครึ่งหนึ่ง? ที่นั่นมีโรงพยาบาลใหญ่ไหม?” หยางเฟินมองไปที่นั่น ในตารู้สึกสงสัย
“มองอะไร ผมพูดถึงโรงแพทย์แผนจีน” หลินหยางชี้ไปยังโรงแพทย์ของจ้าวจินเฟิ่งที่อยู่ไม่ไกล
ได้ยินหยางเฟินก็แทบอาเจียนออกมาเป็นเลือด เบะปากพูด ”ฉันก็นึกว่าโรงพยาบาลใหญ่ที่ไหน กลับเป็นที่พุพังนั่น เธออยู่นั่นหนึ่งเดือน กลัวว่าจะได้เงินไม่เท่าไหร่ ให้พี่สาวช่วยแนะนำพวกพี่สาวที่อยากนวดปรับสรีระหน้าอกดีไหม?”
“นี่ไม่ต้อง ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการปรับสรีระหน้าอกคนอื่นสักหน่อย อีกอย่างเดี๋ยวคนอื่นจะคิดว่าผมเป็นคนไร้ศีลธรรม” หลินหยางยิ้ม
“แต่เดิมเธอก็เป็นคนไร้ศีลธรรมอยู่แล้ว ไม่งั้นทำไมทำอะไรเสี่ยวเยว่แล้วถึงไม่รับผิดชอบล่ะ?” หยางเฟินหยอกล้อ
“คนอื่นอาจจะเต็มใจ” หลินหยางแบมือ
“ไปไกล ๆ เลย อยากเห็นว่าใจเธอยังอยากได้ผู้หญิงอีกกี่คนกัน คนอื่น ๆ ก็ต่างมอบร่างกายให้เธอ แน่นอนว่าต่างเต็มใจ” หยางเฟินพูดไปเรื่อย
มองหยางเฟินที่ไม่หยุดปาก หลินหยางยิ้มเจื่อน ”เอาล่ะไม่พูดแล้ว รีบเข้าไปเถอะ”
เดินเข้าไปในห้องพร้อมหลินหยาง หลังจากปิดประตูแล้ว หยางเฟินพิจารณาการจัดห้องที่นี่ก็พยักหน้าอย่างพอใจ หลังปิดผ้าม่านก็เปิดไฟในห้อง
วันนี้หยางเฟินสวมกระโปรงสีดำ เสื้อเชิ้ตสีชมพู คลุมด้วยผ้าบางหนึ่งชั้น
สังเกตเห็นหลินหยางกำลังพิจารณาเธอ หยางเฟินจึงจงใจหันหลัง แล้วมองหลินหยางอย่างหยอกล้อ ”ไม่สบายใจใช่ไหม ทำไมพี่สาวถึงไม่สวมเดรส?”
“คุณจะสวมอะไรก็ไม่เกี่ยวกับผม?” หลินหยางมองกระโปรงดำของหยางเฟิงอย่างพิจารณา ขาสวยข้างในถูกถุงน่องตาข่ายคลุมไว้ เผยให้เห็นเรือนขาที่สวยงาม
“ข้างล่างนี่ถ้าไม่ดูก็จะไม่ได้เห็นแล้ว หรือเธอไม่อยากดู?” หยางเฟินเข้าใกล้หลินหยาง กลิ่นหอมโชยเข้าจมูก ทำให้หลินหยางใจเต้น
มองหยางเฟิงที่สวยหยาดเยิ้ม อวัยวะบนหน้างดงามชัดเจน ขนตายาวจนจับใจ
หลินหยางกลืนน้ำลาย ”บอกไม่อยากก็คงโกหก”
“หึ ๆ เจ้าหมาป่าน้อย เอาล่ะ นวดให้น้าเถอะ” พูดจบก็นั่งบนเตียง แม้เมื่อวานจะให้หลินหยางทำไปแล้วหนึ่งครั้ง แต่พอคิดถึงเมื่อวานที่หลินหยางนวดให้เธอ พอต้องถอดส่วนบนออก เธอยังคงเขินอายนิดหน่อย
แก้มปกคลุมด้วยสีแดงจาง ๆ หลินหยางมองหยางเฟินที่ทำให้คนใจเต้น ก็ยิ้มบาง ๆ ”งั้นก็เอาเสื้อออกไปเถอะ”
ตอบรับเสียงเบา หยางเฟินนำผ้าบางออก เพิ่งจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกก็เห็นสายตาที่จ้องมาของหลินหยาง พูดอย่างเคือง ๆ ”เธอจ้องอะไร คนอื่นก็อายเป็นนะ เธอมองแล้วฉันจะถอดได้ยังไง”
“ผมไม่มองแล้ว คุณถอดก่อนเถอะ” หลินหยางหันมองทางอื่น
“ปลดให้ฉันหน่อย” หยางเฟินมองหลินหยางอย่างดูถูก
หลินหยางได้ยินก็ชะงัก แต่ก็นั่งลงข้างหยางเฟินทันที ถอดรองเท้าออกนั่งบนเตียงแล้วเริ่มปลดกระดุมเสื้อหยางเฟิน กระดุมถูกปลดทีละเม็ดทีละเม็ด หน้าอกสูงนั่นเป็นเหมือนสถานที่ที่ไม่สามารถห่อหุ้มไว้ได้ก็กระโดดออกมาทันที
มองไปยังด้านในของบราซีทรู หลินหยางก็ชะงัก เชอร์รีสีแดงนั่น คาดไม่ถึงว่าจะมองเห็นได้อย่างเลือนราง
เขากลืนน้ำลาย หลินหยางในที่สุดก็ถอดเสื้อเชิ้ตของหยางเฟินออก และมองจุดที่ยื่นขึ้นมาอย่างจริงจัง หลินหยางถาม ”นี่ให้ผม?”
“เร็ว ๆ เถอะคำพูดมากมายอะไรกัน” หยางเฟินในใจอาย พูดเร่งด้วยอารมณ์ที่ไม่ดี
ตะขอของบรานี่อยู่ด้านหน้า หลินหยางยื่นมือไปปลดออก บราแยกออกเป็นสองฝั่งทันที ลูกบอลหิมะขนาดใหญ่สองลูกเด้งออกมาทันที
มองลูกหิมะขนาดใหญ่ หลินหยางตาเป็นประกาย แม้จะห้อยเล็กน้อย แต่สิ่งที่ใหญ่ขนาดนี้ได้ปกปิดข้อด้อยที่หย่อนลงมา
“เร็วเถอะ” หยางเฟินก้มหน้าพูด
หลินหยางได้ยินก็ไม่เสียเวลา นั่งแนบหัวเตียงข้างหลังหยางเฟิน จากนั้นก็โอบหยางเฟินที่อยู่ข้างหน้าเขา สอดมือใต้รักแรงเข้าไปกดลูกบอลหิมะสองลูกที่อิ่มเอิบของหยางเฟิน
ถูกหลินหยางกด หยางเฟินตัวสั่น หลินหยางอดตื่นเต้นในใจไม่ไหว ในร่างโคจรบทหลงเฟิ่งเจว๋ มือใหญ่ไม่หยุดนวด
ภายใต้การกระตุ้นของหลินหยาง องุ่นสองลูกที่ม่วงเล็กน้อยค่อย ๆ แข็ง ภูเขาใหญ่สองลูกค่อย ๆ แน่นขึ้น
หยางเฟินหายใจถี่ ตาปิดหน้าแดง มีประสบการณ์ของเมื่อวาน เธอจึงปรับตัวได้นิดหน่อย สักพักก็นอนอยู่ในอ้อมกอดของหลินหยาง ร้องครางออกมาเบา ๆ
“หลินหยาง นี่เป็นวิธีล่อลวงเสี่ยวเยว่มาไว้ในมือเหรอ ฉันก็แก่ขนาดนี้แล้ว ยังถูกความคิดชั่วร้ายของเธออีก” หยางเฟินพูดหน้าแดง
“ใครบอกน้าเฟินอายุเยอะ มองภายนอกก็แค่ 20 กว่าเอง” หลินหยางข้ามประเด็นเรื่องจางเยว่ ตบก้นใหญ่ ๆ ของเธอ
อย่างที่คิดไว้ หลังได้ยินคำชมของหลินหยาง หยางเฟินหน้าบานทันทีพูดด้วยน้ำเสียงน่ารัก ”นับว่าเธอมีแวว ใช่แล้ว รอเธอทำให้ฉันเสร็จ ฉันจะไปธนาคารโอนเงินให้”
“ไม่ต้องรีบ ถ้าผลไม่เป็นไปตามที่คิด ผมไม่ต้องโอนกลับให้คุณหรือไง?” หลินหยางไม่หยุดมือหมุนลูกบอลหิมะเปลี่ยนรูปทรงให้กลม
พลังชี่ไล่ตามปลายนิ้วของหลินหยางกระตุ้นจุดฝังเข็มตรงหน้าอก แขนขารู้สึกชาขึ้นมา ตอนที่มือใหญ่ของหลินหยางไถลอยู่บนลูกองุ่น หยางเฟินกลั้นไม่ไหวจนต้องร้องออกมา
“เสี่ยวหยางบอกน้าหน่อย หลังจากนี้หนึ่งสัปดาห์ผลจะเป็นยังไง?” หยางเฟินถามหอบ ๆ
หลินหยางขมวดคิ้วมองจุดที่นวด ใช้อีกมือหนึ่งรอง พูดอย่างมั่นใจ ”น่าจะเปลี่ยนเป็นแบบนี้”
ก้มหัวลงมองรูปร่างหน้าอกของตัวเอง หยางเฟินก็ตาเป็นประกายทันที ”เธอก็พูดไป เห็นสภาพดีขึ้นของเมื่อวาน ได้ผลครึ่งหนึ่งก็ไม่เลวแล้ว อย่าหยอกให้ฉันมีความสุข มีความเปลี่ยนแปลงขนาดนี้ฉันก็พอใจแล้ว”
“ไม่กี่ครั้งก่อนผลยังไม่เยอะมาก เพราะตอนเริ่มต้องเปิดเส้นเลือดในตัวคุณ จากนั้นก็กระตุ้นจุดฝังเข็มเพื่อเริ่มรัดแน่นรอบ ๆ เนื้อนุ่ม ไม่กี่ครั้งแรกก็แค่วางรากฐาน รากฐานวางเสร็จแล้วก็เร็วมากที่จะทำให้มั่นคง”
ได้ฟังคำพูดมั่นใจของหลินหยาง หยางเฟินตื่นเต้นอย่างประหลาด ”งั้นฉันจะยังไม่โอนให้ ถ้าหลังจากนี้หนึ่งอาทิตย์เป็นเหมือนที่เธอพูดจริง ๆ ฉันจะโอนให้ 50,000 หยวน”
ได้ยินว่าราคาเพิ่มถึง 20,000 ในใจหลินหยางก็ดีใจ สำหรับการนวดหน้าอก หลินหยางเชื่อใจตัวเองมาก ได้เงิน 20,000 ฟรี ๆ ใครจะไม่ยอมรับ มองท่าทางของหยางเฟินก็ไม่เหมือนคนที่ขาดเงิน
สิบนาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว หยางเฟินอดไม่ได้ที่จะพิงอกหลินหยางอย่างหมดแรง ปากแดงร้องเสียงที่กระตุ้นคนได้ออกมา เสียงที่อดกลั้นนั่น ทำให้ดาบของหลินหยางถูกชักขึ้นมา ไฟในร่างเพิ่มพูดขึ้น
“เสี่ยวหยาง ไอนั่นของนายคืออะไร ไปห่าง ๆ ฉันเลย” หยางเฟินพูดเสียงดัง
“ไหนอะไร”
“มีแน่” หยางเฟินพูด เอื้อมมือไปลูบหลัง ตอนนี้ยังเป็นเดือนสิงหาคม อากาศก็ยังร้อนอยู่ กางเกงของหลินหยางบางมากจนรู้สึกถึงเหตุการณ์ด้านใน หยางเฟินอ้าปากอย่างตกใจ ”เสี่ยวหยาง เธอจะไม่น่ากลัวไปหน่อยเหรอ”
“น่ากลัวอะไร แบบนี้ไม่ดีเหรอ?” ปากของหลินหยางเข้าใกล้ติ่งหูของหยางเฟินแล้วพ่นลมหายใจออกมาเบา ๆ
ติ่งหูถูกจู่โจมด้วยลมหายใจร้อน ร่างของหยางเฟินปวกเปียกอีกครั้ง ทนความรวดเร็วของมือไม่ไหว
“เสี่ยวหยาง เมื่อวานก็ถอดกระโปรงไปแล้ว ตอนนี้ยังต้องถอดส่วนบนทั้งหมด ที่ควรมองเธอก็มอง ที่ไม่ควรมองเธอก็มอง ตอนนี้ก็ยังสวมเสื้อผ้าอยู่ ไม่ยุติธรรมเลย” หยางเฟินหน้าแดงถามอย่างหอบ ๆ
หลังได้ยินหลินหยางก็ใจเต้น ปกติผู้หญิงร้องขอแบบนี้ก็ไม่ไกลกับขั้นสุดท้ายแล้ว
กับความต้องการนี้ หลินหยางปฏิเสธไม่ได้ ถึงยังไงก็ไม่ได้ขาดทุนอะไร พยักหน้ายกมือออกจากลูกบอลหิมะสองลูกชั่วคราว ถอดกางเกงของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว
หันหลังมามองหว่างขาของหลินหยาง มองรูปร่างที่ทำให้คนตกตะลึงนั่นก็เบิกตาโตทันที แม้ตัวเธอจะเคยใช้มือสัมผัสมาก่อนแล้ว แต่ที่เห็นตอนนี้นั้นใหญ่มาก
“หลินหยาง เธอแบบนี้…แบบนี้ดีจริง ๆ” มองตาค้างพูดไม่ออก หยางเฟินพูดอย่างไม่ต่อเนื่อง
“เอาล่ะ รอนวดเสร็จค่อยดูเถอะ ตอนนี้การนวดสำคัญ” หลินหยางพูดเตือน
ได้ยินหยางเฟินก็หันไปทันที มือของหลินหยางสำรวจลูกบอลหิมะของหยางเฟินอีกครั้ง แต่เดิมก็ถูกหลินหยางทำให้ไฟลุก ตอนนี้ลูกบอลหิมะถูกหลินหยางนวดคลึงอีกครั้ง เพียงแป๊บเดียวก็กลับเข้าไปใกล้อกของหลินหยางอีกครั้ง เสียงที่อดกลั้นและยินดีถูกส่งออกมาจากลำคอ