ดวงใจภวินท์ - บทที่ 494 เขาถูกหลอกใช้แล้ว
บทที่ 494 เขาถูกหลอกใช้แล้ว
เวลานี้ ญาธิดาพูดเช่นนี้ ยังเอ่ยถึงชยินอีก ความน่าเชื่อถือย่อมมีอย่างแน่นอน
คิดไม่ถึงว่า คำสัญญาของชยินในตอนนั้นที่รับรองว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ สุดท้ายก็ถูกญาธิดาสืบเจอจนได้!
นิวรายืนอยู่ที่เดิม สมองว่างเปล่าไปหมด
ใช่ ชยิน! หาตัวชยินก่อน บอกเรื่องนี้ให้เขาทราบ!
เมื่อเธอคิดได้เช่นนี้ ก็รีบหันหลังไปเปิดประตูห้องน้ำ แล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
ญาธิดาเห็นการเคลื่อนไหวของเธอ ก็ไม่ได้ขัดขวาง ปล่อยให้เธอเปิดประตูแล้ววิ่งออกไป จากนั้นก็เดินตามออกไปทันที
ที่ไกลๆ เธอเห็นนิวราเดินไปยังโต๊ะที่นั่งอย่างลนลาน แววตาก็ยิ่งเย็นชาขึ้นไปอีก
ตอนนี้ ภารกิจของเธอสำเร็จแล้ว ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับภวินท์แล้ว
นิวราเดินตรงไปยังที่นั่งด้านหน้าหน้าต่างด้วยสีหน้าขาวซีด ภวินท์นั่งอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นเธอ สีหน้าจึงเปลี่ยนเล็กน้อย แล้วเอ่ยปากถามขึ้น “นิว เป็นอะไร ทำไมสีหน้าซีดอย่างนี้”
นิวราเกรงว่าเขาจะจับพิรุธได้ จึงรีบส่ายหน้าแล้วกล่าว “เปล่าค่ะ แค่เวียนหัวนิดหน่อย อาจเป็นเพราะนิวพักผ่อนไม่เพียงพอ…”
ภวินท์ได้ยินดังนั้น เบิกตากว้างแล้วกวาดมอง เห็นร่างของญาธิดาที่อยู่ตรงนั้น ก็เข้าใจทันที
เขากล่าวเบาๆ “อย่างนั้นไปกันเถอะ ฉันจะส่งเธอกลับไปพักผ่อนดีๆ”
นิวราได้ยินก็รีบพยักหน้าทันที
เวลาเช่นนี้ เธอมีกะจิตกะใจที่ไหนมาดื่มด่ำความโรแมนติกอีก เธออยากไปในที่ที่ปลอดภัยไม่มีคน แล้วโทรศัพท์หาชยิน จากนั้นบอกเรื่องนี้ให้กับเขา ให้เขารีบหาทางรับมือ!
ภวินท์ลุกขึ้นพาเธอจากไปพร้อมกัน
อีกฝั่ง ญาธิดานั่งอยู่ด้านหน้าโต๊ะ มองดูแผ่นหลังทั้งคู่จากไปพร้อมกันอย่างเหม่อลอย
ไม่รู้ว่าการทดสอบครั้งนี้ จะทำให้นิวราเผยพิรุธออกมาได้หรือไม่
“ธิดา คุณกำลังคิดอะไรอยู่” ฉับพลัน ข้างใบหูมีเสียงของธีทัตลอยดังขึ้น ญาธิดาจึงรีบดึงสติคืนมา
“เปล่าค่ะ”
เธอพลางพูดพลางก้มหน้าทานอาหาร
สายตาของธีทัตหยุดนิ่งอยู่บนตัวของเธอ แล้วก็หันไปมองภวินท์กับนิวราที่เดินมุ่งไปทางลิฟต์ นัยน์ตาผุดอารมณ์ซับซ้อนขึ้น
เมื่อสักครู่ญาธิดาจู่ๆ ก็ขอตัว เขารู้สึกผิดสังเกต จึงกวาดมองรอบๆ อย่างไม่ตั้งใจ เห็นภวินท์กับนิวราที่นั่งอยู่ไม่ไกล แล้วนิวราก็ไปห้องน้ำ จากนั้นเธอกับญาธิดาก็กลับมากันโดยคนหนึ่งอยู่หน้าอีกคนตามหลัง และภวินท์ก็พานิวราจากไป
ในช่วงระหว่างนี้ จะต้องมีเรื่องบางสิ่งเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
แต่ญาธิดากลับไม่บอกกับเขาสักคำ ปิดบังไว้ทั้งหมด
ลึกๆ แล้วเธอมีเรื่องอะไรบ้างที่ปิดบังเขา เห็นเขาเป็นคนโง่หรืออย่างไร
ธีทัตข่มความหงุดหงิดไว้ ยิ่งคิดก็ยิ่งอึดอัดใจ ในที่สุดเขาก็วางมีดส้อมลง มองญาธิดาแล้วถามเบาๆ “ธิดา คุณมีเรื่องอะไรปิดบังผมหรือเปล่า”
ญาธิดาเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียง มองดูท่าทางจริงจังของชายหนุ่ม แล้วรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
“ทัต คุณเป็นอะไรไปคะ”
ธีทัตถามอย่างจริงจังอีกครั้ง “ตอบผม คุณมีเรื่องปิดบังผมใช่ไหม”
ญาธิดาชะงัก จ้องมองดวงตาของชายหนุ่ม ทันใดนั้นก็รู้สึกกดดันเธอหายใจเข้าลึก พยักหน้าเบาๆ “ค่ะ”
เห็นเธอยอมรับ ธีทัตจึงหัวเราะเยาะตัวเองอย่างขมขื่น “ธิดา วันนี้คุณชวนผมมาทานอาหารที่นี่ คุณได้ตกลงกับภวินท์ก่อนแล้วใช่ไหม”
ถึงแม้เขาจะชอบธิดา แต่ก็ไม่ได้โง่ขนาดหูหนวกตาบอด เขายังสามารถดูออก เดาออกว่าอะไรเป็นอะไร
ญาธิดาพูดไม่ออก ชะงักครู่หนึ่ง แล้วถึงได้พยักหน้า
ทันใดนั้น ธีทัตก็โมโหขึ้น
เดิมทีเขานึกว่าการที่ญาธิดาชวนเขามาทานอาหารที่นี่เพราะความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ แต่ว่าตอนนี้เขาเพิ่งจะรู้ ว่าเขาถูกหลอกใช้แล้ว
ธีทัตยิ้มเศร้า “ธิดา เพราะผมยังดีกับคุณไม่มากพอใช่ไหม”
ญาธิดาขมวดคิ้วเบาๆ รีบกล่าวอธิบายทันที “ทัต ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ ฉันตกลงกับภวินท์แล้วว่าจะทำการทดสอบนิวรา ให้เธอเผยพิรุธออกมา เพื่อที่จะได้ตามหาตัวคนที่ชนอันอันได้เร็วๆ!
ได้ยินเธอพูดเช่นนี้ หัวใจของธีทัตก็ยิ่งเย็นชา “แล้วอย่างนั้นทำไมต้องปิดบังผมด้วย ทั้งๆ ที่ผมเป็นสามีของคุณ คนที่คุณสามารถคุยได้ทุกเรื่อง แต่สุดท้าย คุณกลับปิดบังผม เพราะเขาสำคัญกว่าผมใช่ไหม”
ขณะที่เขาพูด อารมณ์ในแววตานั้นซับซ้อน ผิดหวัง ใจจี๊ดและเกิดความสงสัยผสมปนเปกัน ทำให้รู้สึกเจ็บปวดใจอย่างอธิบายไม่ถูก
ญาธิดาสูดลมหายใจเข้าลึก อยากจะอธิบาย แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่ว่าเธอไปพูดอย่างไร ก็ดูเหมือนจะยิ่งแย่ลง
“ทัต ไม่ใช่นะ ฉัน……”
“ขอโทษ” ธีทัตหรี่ตาลง หยิบผ้าเช็ดปากที่อยู่ข้างๆ มาเช็ดมือ“สองสามวันนี้พวกเราสงบสติอารมณ์กันก่อนก็แล้วกัน”
พลางพูด เขาพลางลุกยืนขึ้นแล้วหันหลังจากไป
ญาธิดาลุกขึ้นต้องการจะตามไป แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าไม่รู้จะอธิบายอย่างไร เธอจึงได้แต่หยุดชะงัก
บางที ระหว่างพวกเขาอาจต้องสงบสติอารมณ์กันจริงๆ
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ภวินท์ก็ได้ส่งนิวราถึงหน้าประตูบ้าน
หลังจากส่งเธอถึงห้องนอนแล้ว ภวินท์ก็กล่าวเบาๆ “นิวนอนลงพักผ่อนนะ” นิวราพยักหน้า เอนตัวลงบนเตียงอย่างเชื่อฟัง แล้วคลุมผ้าห่ม
หลังจากที่นอนลง เธอก็กล่าวอย่างเชื่อฟัง “พี่วินคะ หากว่าพี่ยุ่ง พี่ก็ไปก่อนเถอะค่ะ”
“ได้ อย่างนั้นนิวก็พักผ่อนดีๆ”
เห็นนิวราพยักหน้า ภวินท์ถึงได้หันหลังเดินไปทางประตู
นิวรานอนอยู่บนเตียง ฟังเสียงฝีเท้าเดินจากไป หัวใจที่บีบรัดแน่นก็ผ่อนคลายลง
เธอลุกขึ้นนั่งตรงในทันใด ควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋า แล้วรีบโทรไปหาหมายเลขหนึ่งทันที
ยังโชคดีที่ตอนนี้มีเพียงญาธิดาเท่านั้นที่รู้เรื่อง เธอควรจะดีใจที่ภวินท์ยังไม่รู้
ฟังเสียงรอสายโทรศัพท์ดังสองสามครั้ง แล้วปลายสายถึงได้รับสายขึ้น ไม่รอให้ชยินได้เอ่ยปาก เธอแย่งพูดขึ้นก่อน “ชยิน! เกิดเรื่องขึ้นแล้ว!”
“เกิดอะไรขึ้น”
นิวราลนลาน มือสั่นขณะจับโทรศัพท์ “ญาธิดารู้เรื่องที่จันจิราเป็นแพะรับโทษแทนแล้ว! เธอยังบอกว่าได้คลิปเสียงมาด้วย ในนั้นเป็นบันทึกเสียงของนายสนทนากับจันจิรา!”
“ตอนนี้พวกเราควรจะทำอย่างไรดี ชยิน ถ้าภวินท์รู้ว่าคนที่ชนอัญมณีนั้นเป็นฉันจะทำยังไงดี”
“ใจเย็นๆ……”
ฟังเสียงจากปลายสาย นิวราได้เงยหน้าขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ หางตาเหลือบไปเห็นเงาดำที่อยู่ไม่ไกล จึงหันหน้าไปมองทันที
เมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น ร่างของเธอก็สั่นไปทั้งตัว
“พี่วิน……”
สีหน้าของภวินท์ขึงขัง แววตาเฉียบคม สีหน้าดำทะมึนราวกับต้องการจะสังหารคน
เธอรีบวางสายและนิ่งอยู่กับที่ พูดไม่ออก
ภวินท์ก้าวฝีเท้าเดินมาทางเธอ รัศมีอันทรงพลังที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขาช่างน่ากลัว
เขาเดินมาถึงที่เตียง เข้าใกล้เธอ แล้วจ้องลงมองเธอ “เป็นฝีมือของนิวจริงเหรอ”
นิวราส่ายหน้ารัว ๆ “พี่วิน ไม่ใช่ฉัน……”
ความโกรธในดวงตาของเขาแผ่ซ่านราวกับพายุทอร์นาโด “ถ้าไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร!” เขาได้ยินในสิ่งที่เธอพูดด้วยหูของเขาเอง ยังจะไม่จริงอีกเหรอ! ที่เแท้เธอก็โกหกเขาตั้งแต่ต้น!
นิวราหมดหนทางและลนลานจนพูดไม่ปะติดปะต่อกัน “พี่วิน พี่วิน ไม่ใช่นิวจริงๆ…… เป็นชยิน เป็นเขา!”
ภวินท์สีหน้าดำทะมึนจนน่ากลัว เวลานี้ โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เขาหยิบมาดู เป็นสายของพายุที่โทรเข้ามา เขากดรับสายอย่างไม่ลังเล
พายุที่อยู่ปลายสายหายใจหอบ แต่กลับพกความตื่นตระหนกที่ไม่สามารถปกปิดได้ “คุณภวินท์ พบกล่องดำที่ถ่ายภาพในตอนนั้นไว้ได้ครับ! และสามารถระบุได้ว่าเป็นนิวราครับ!”
ฉับพลันนั้น สีหน้าของภวินท์ก็ยิ่งดำทะมึน ความโกรธพลุกพล่าน
เขาสั่งกำชับอย่างเย็นชา “ส่งมาให้ฉัน”
วางสายแล้ว ในทันใด โทรศัพท์ของเขาก็ดัง “ติ๊ง” ขึ้น ได้รับไฟล์วิดีโอที่พายุส่งมา
เขาเหลือบมองนิวราที่น้ำตานองเต็มหน้าแวบหนึ่ง ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แล้วกดปุ่มเล่น