ดวงใจภวินท์ - บทที่ 783 โยกย้ายเงินกองกลาง
ญาธิดาราวกับคาดเดาไว้แต่แรกแล้วว่าเขาจะต้องพูดแบบนี้ จึงไม่ได้แสดงอาการตกใจมากแต่อย่างใด และตอบกลับด้วยสีหน้าใจเย็น “งั้นรบกวนคุณเขตโปรดให้ชิปตัวอย่างอันใหม่แก่ฉันหน่อยค่ะ”
คุณเขตเลิกคิ้วมองเธอ แล้วถามกลับอย่างเย็นชา “ดูเหมือนคุณจะรู้เรื่องนี้ตั้งแต่แรกแล้ว”
“เดาค่ะ แค่อยากจะทดสอบเท่านั้น” เธอได้ยินแล้วยิ้มเบาๆ จากนั้นยักไหล่อย่างจำใจ “คุณก็บอกเองว่า คนของ STN Group ไม่ได้ส่งคนมาเอาตัวอย่าง แล้วตัวอย่างของฉันชิ้นนี้เอามาจากไหน ในใจคุณน่าจะรู้ดีมากกว่าฉันถึงจะถูก”
ถ้าหากว่าเขาจำไม่ผิด สองสามวันก่อนหน้านี้บริษัทคลาวด์ก็ได้ขอตัวอย่างชิปอิเล็กทรอนิกส์ และขอไปสองตัวด้วย……
คุณเขตสีหน้าหม่นลง ค่อยๆ กลับไปยังที่นั่ง รินน้ำชาอุ่นๆ หอมกรุ่นให้กับญาธิดาด้วยตัวเอง จากนั้นถามกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณรู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าในแผนกมีไส้ศึกเหรอ”
“อาจจะมั้ง” ญาธิดายิ้มแล้วตอบกลับ “ไม่เช่นนั้นทำไมถึงคิดวิธีการแข่งขันเสนอราคาที่แตกต่างจากบริษัทคลาวด์ได้ล่ะ”
คุณเขตมองดูรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ ก็อดไม่ได้จะยกมุมปากขึ้น “คุณภวินท์ขึ้นชื่อในตลาดเรื่องการกลยุทธ์ชั้นเชิง เห็นทีคุณญาธิดาก็ใช่ย่อยเหมือนกัน พวกคุณสองคนหากไม่เหมือนกัน ก็คงจะอยู่ด้วยกันไม่ได้”
“ขอบคุณสำหรับคำชมเชยจากคุณ”
การเคลื่อนไหวของญาธิดาสง่างามยกแก้วน้ำชาขึ้นมาจิบ “น้ำชาหอมกรุ่นมาก ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ ฉันไม่รบกวนคุณไปมากกว่านี้แล้วค่ะ”
เธอกล่าวจบก็ออกจากห้องสำนักงานไป รอยยิ้มใต้ดวงตาค่อยๆ จางลง และความเย็นยะเยือกค่อยๆ ปรากฏขึ้น
ตัวอย่างชิปมีปัญหา……
บริษัทคลาวด์ได้เตรียมผลิตภัณฑ์ใหม่ล่วงหน้า……
ความจริงที่เกิดขึ้นทุกอย่างได้ตบหน้าของเธออย่างแรง บอกกับเธออย่างชัดเจน ชมพู่นั้นได้ทรยศเธอไปเข้าร่วมกับบริษัทคลาวด์แล้วจริงๆ ถ้าหากว่าครั้งนี้เธอไม่รับช่วงโครงการนี้ ชมพู่จะให้โครงการนี้แก่คนอื่นไปหรือไม่
ฝีเท้าของเธอก้าวอย่างหนักหน่วง ค่อยๆ เดินออกมาจากอาคารของบริษัทอิเล็กทรอนิกส์
ในร้านกาแฟ สีหน้าของนพเก้าดำทะมึนจนน่ากลัว และกำโทรศัพท์ในมือไว้แน่น กำลังฟังคำตำหนิติด่าอย่างโมโหของวีริศ
“เธอก็รู้ทั้งรู้ว่าโครงการนี้สำคัญกับบริษัทมาก เธอทำงานยังไงกัน! ทำไมสุดท้ายบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ถึงได้เลือก STN Group! ความเสียหายของบริษัทในช่วงนี้เธอช่วยรับผิดชอบไหม!”
“ท่านคะ การแข่งขันเสนอราคาเดิมทีก็เป็นเรื่องไม่แน่นอน ฉันรับช่วงโครงการนี้ก็ไม่ได้แปลว่าจะชนะอย่างราบรื่น ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นรับโครงการก็ไม่แน่อาจจะล้มเหลวเช่นกัน ความรับผิดชอบนี้ฉันไม่มีทางรับผิดชอบหรอก” เธอระงับความโกรธแล้วตอบกลับ
วีริศน้ำเสียงเต็มไปด้วยความโกรธได้ลอยออกมาอีกครั้ง แล้วกล่าวเตือนอย่างเย็นชา “นพเก้า ตอนนี้ที่เธอมีทุกอย่างทั้งหมดฉันเป็นคนให้ ฉันขอเตือนเธอให้จริงใจหน่อย ไม่เช่นนั้นเธอกินเข้าไปเท่าไร ฉันก็จะให้เธอคายออกมาชดใช้สองเท่า!”
เขากล่าวเสร็จ เสียงวางสายก็ดัง “พึ่บ” ขึ้น
ชมพู่สาวเท้าก้าวยาวรีบไปที่ร้านกาแฟ ยังไม่ทันได้นั่งลง นพเก้าก็เก็บโทรศัพท์ลง แล้วยกแก้วกาแฟที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมุ่งตรงไปยังทิศทางของเธอ
ของเหลวสีน้ำตาลร้อนๆ พุ่งเข้ามา ชมพู่หลบไม่ทันในชั่วขณะ ร่างกายของเธอจึงเปียกโชกไปทั้งตัว ตั้งแต่ศีรษะจรดใบแก้มล้วนเป็นกาแฟร้อนเหนียวหนึบ ที่ดูแล้วกระเซอะกระเซิงมาก
เธอกัดริมฝีปากล่างแน่น กลั้นความรู้สึกอยากจะไอเอาไว้ ร่างกายของเธอสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้
เสียงกัดฟันดังกรอดของนพเก้าดังขึ้นข้างใบหู “เธอกล้าขายข่าวปลอมให้กับฉันเหรอ ไม่อยากได้เงินแล้วใช่ไหม หรือคิดว่าชีวิตตัวเองยืนยาวเกินไป”
ชมพู่ตัวสั่นยืนมองเธอ ในดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย ดูเหมือนไม่เข้าใจว่าที่เธอพูดหมายความว่าอะไร
“ผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ญาธิดาออกแบบไม่ได้ยกกำไรให้กับบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ แต่เธอเพิ่มชิ้นส่วนของอิเล็กทรอนิกส์อื่นๆ ลงในผลิตภัณฑ์ แม้แต่ชิปของฉันก็ถูกจับได้ เธอยังมีอะไรจะพูดอีก!” เสียงโกรธเกรี้ยวกราดของนพเก้าดังขึ้น
ชมพู่ได้ยินดังนั้นสีหน้าก็ตกใจอย่างมาก รีบส่ายหน้ารัวๆ และอธิบายว่า “ฉันไม่ได้ขายข่าวปลอมให้กับคุณ ฉันรู้เพียงแค่นี้จริงๆ ญาธิดาไม่ได้บอกฉันเรื่องที่จะเพิ่มชิ้นส่วน เรื่องชิปฉันก็มอบให้กับเธอจริงๆ คุณจะต้องเชื่อฉันนะ”
นพเก้าสังเกตปฏิกิริยาของเธอ รู้สึกได้ว่าเหมือนเธอจะไม่ได้โกหก จึงกดเสียงต่ำแล้วถามกลับ “หรือว่าญาธิดาจับผิดเธอได้แล้ว”
“เป็นไปไม่ได้!”
ชมพู่ปฏิเสธเสียงแข็ง หลังจากไออย่างรุนแรงสองสามทีแล้ว จึงได้กล่าวต่ออย่างยากลำบากว่า “ฉันรู้จักกับเธอมาหกปีแล้ว เธอไม่มีทางที่จะสงสัยฉันง่ายๆ หรอก แม้แต่เรื่องที่จะโยกย้ายบัญชีของแผนกการเงินเพื่อวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่เธอก็ยังบอกกับฉันเลย”
“อะไรนะ!” นพเก้าสีหน้าดูดีใจ ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วถามกลับ “เธอบอกว่าเรื่องพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ บริษัทไม่รู้เรื่องอย่างนั้นเหรอ เป็นการโยกย้ายเงินจากแผนกการเงินโดยพลการอย่างนั้นเหรอ”
ชมพู่พยักหน้า
แผนการร้ายได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของนพเก้า เลิกคิ้วมองเธอแล้วกล่าวกำชับด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ในเมื่อบริษัทไม่รู้เรื่องนี้ อย่างนั้นเธอก็ทำให้ทุกคนรู้ซะ……”
“ไม่ได้! ฉันจะพูดเรื่องนี้ออกไปไม่ได้!” ชมพู่สีหน้าเปลี่ยน ปฏิเสธเสียงแข็ง “การโยกย้ายเงินเป็นเรื่องใหญ่ ธิดาไม่เพียงแต่จะถูกบริษัทไล่ออก ไม่แน่อาจจะยังต้องเกี่ยวข้องกับคดีความได้ ฉันทำแบบนี้ไม่ได้”
“เธอจะมาเสแสร้งซื่อสัตย์อะไรตอนนี้จ๊ะ!” นพเก้าจู่ๆ ก็ลุกขึ้นและตบเข้าที่ใบหน้าเธอ แล้วกล่าวอย่างดุดัน “ทำเรื่องสกปรกเลวร้ายตั้งมากมายแล้ว มันสายเกินไปแล้วที่เธออยากจะชดเชยเธอ เอาชีวิตตัวเองให้รอดก่อนเถอะ!”
ชมพู่ไม่สนความปวดแสบปวดร้อนบนใบหน้า รีบเข้ามาที่ข้างตัวของเธอแล้วกล่าวอ้อนวอน “คุณผู้หญิงท่านนี้ ธิดาดีกับฉันจริงๆ ฉันสามารถช่วยคุณเอาโครงการมาได้ แต่จะให้ฉันทำร้ายเธอโดยตรงไม่ได้ ขอร้องคุณปล่อยฉันไปเถอะ”
นพเก้าสะบัดมือเธอออกอย่างน่ารังเกียจ แล้วกล่าวเตือนอย่างเย็นชา “จะทำอย่างไรนั้นเป็นเรื่องของเธอ”
“คุณคะ ได้โปรดไตร่ตรองด้วยเถอะ ฉันสามารถนำข่าวที่มีประโยชน์มาให้กับคุณได้ หวังว่าคุณจะปล่อยธิดาไป” ชมพู่หรี่ตาลงเบาๆ หยิบกระเป๋าและจากไปอย่างเฉยชา
ยังไม่ทันเดินสองก้าว น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการข่มขู่ของนพเก้าก็ดังมาจากด้านหลัง
“หากว่าเธอไม่ทำแบบนี้ ตั้งแต่เดือนนี้เป็นต้นไป ฉันก็จะไม่โอนเงินให้กับเธออีก เพราะว่าข้อมูลที่เธอนำมาให้ สำหรับฉันแล้วไม่มีประโยชน์ใดๆ สักนิด และทางโรงพยาบาลนั้น……”
ชมพู่ชะงักเท้าทันที หันหลังกลับมามองรอยยิ้มที่ชั่วร้ายของนพเก้า พยายามฝืนใจเอ่ยคำพูดออกมา “ฉันจะทำให้”
กล่าวจบ เธอก็เดินออกจากร้านกาแฟโดยไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง
ใน STN Group ญาธิดากำลังอยู่ในทีมโครงการทำการตรวจสอบข้อมูลอัปเดตของผลิตภัณฑ์ใหม่ ชมพู่ก็เข้ามาที่ข้างกายเธออย่างลนลาน หลังจากไอสองสามทีแล้ว ก็กล่าวอย่างกระหืดกระหอบ “ธิดาแย่แล้ว เธอรีบไปดูในกลุ่มแชตบริษัทเร็ว”
กลุ่มแชตติดต่อของบริษัทมีไม่น้อย ตั้งแต่กลุ่มหลักไปยังกลุ่มแผนกย่อย ก็มีหลายกลุ่มแล้ว เวลานี้กลุ่มของผู้บริหารระดับสูงมีข้อความมากที่สุด โดยเฉลี่ยจะมีข้อความใหม่ปรากฏขึ้นทุกไม่กี่วินาที
“เรื่องโยกย้ายเงินแบบนี้ก็สามารถทำออกมาได้ ช่างกล้าจริงๆ”
“พี่ธิดาเป็นนายหญิงของ STN Group ใช้เงินของครอบครัวตัวเอง จะว่าเป็นการโยกย้ายเงินได้ไง ต่อให้ใช้เงินบริษัทจนหมด ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเรานี่”
“แม้แต่คุณภวินท์ก็ยังไม่กล้าใช้บัญชีของแผนกการเงินอย่างโจ่งแจ้ง ในนี้ยังมีส่วนที่เป็นของผู้ถือหุ้นรวมอยู่ด้วยนะ อีกอย่าง วิธีการของญาธิดาเช่นนี้เป็นการละเมิดผลประโยชน์ของพวกเรา”
“ใช่ แผนกข่าวสารที่ชอบประจบสอพลออย่าได้ช่วยญาธิดาแก้ข่าว จนลืมความถูกต้องเชียวนะ”