ดวงใจภวินท์ - บทที่ 785 มาเพื่อขอเงิน
ผู้ถือหุ้นต่างมองหน้าสบตากัน สีหน้าดูค่อนข้างแย่ หนึ่งในผู้ถือหุ้นรีบยืนขึ้นเพื่อไกล่เกลี่ย “คุณคณินอายุยังน้อยแต่ช่างเป็นคนตลกดีจัง”
คณินเลิกคิ้ว ถามกลับด้วยน้ำเสียงรังเกียจ “คุณเป็นใคร คุณเห็นผมเหมือนกำลังล้อคุณเล่นเหรอ อายุมากโขขนาดนี้แล้วแม้แต่ล้อเล่นหรือไม่นั้นก็ยังดูไม่ออก หรือสมองของคุณจะใหญ่เท่าเมล็ดทานตะวันเท่านั้น”
ได้ยินการเยาะเย้ยถากถางจากเขา สีหน้าของผู้ถือหุ้นก็แดงก่ำ จึงตอบกลับด้วยความขุ่นเคือง “ STN Group ของพวกเรามีรากฐานที่มั่นคง สามารถร่วมมือกับบริษัทข้ามชาติ JV เพราะความสามารถที่แข็งแกร่ง ไม่ใช่เพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว!”
“เหรอ พวกคุณสามารถลองดูได้เลย ไม่มีญาธิดาจะสามารถทำสัญญากับบริษัทของพวกผมได้ไหม”
มีการข่มขู่ที่คลุมเครือในน้ำเสียงของเขา จากนั้นเหมือนคิดอะไรขึ้นได้ ได้กล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ภารกิจในต่างประเทศที่ STN Group กับบริษัทข้ามชาติ JV ร่วมมือด้วยกัน ก็เป็นญาธิดาที่เป็นคนทำสำเร็จ ในเมื่อทุกคนมีอคติกับเธอ อย่างนั้นการร่วมมือนี้ก็สามารถยกเลิกได้เลย”
โครงการที่เขาพูดนั้นสำคัญอย่างมาก สามารถกล่าวได้ว่าเป็นก้าวสำคัญของการขยายตัวของ STN เห็นเขาเสนอการยกเลิกความร่วมมืออย่างตรงๆ ท่าทางของผู้ถือหุ้นก็อ่อนโยนลงอย่างมาก ฮึดฮัดแล้วพยายามกู้หน้าตัวเองกลับมาสักหน่อย
คณินตบเข้าที่ไหล่ของภวินท์ แล้วกล่าวหยอกล้ออย่างไม่เกรงใจ “ครั้งหน้าปกป้องภรรยาคุณให้ดีๆ หน่อย ตาแก่เหล่านี้หากว่าอยู่ในบริษัทของผม ผมไล่ออกไปตั้งนานแล้ว ผมไม่ได้ใจดีเหมือนคุณหรอกนะ”
“พวกเขาเป็นผู้อาวุโสของบริษัทจะทิ้งไม่ได้” ภวินท์มองดูเขาแวบหนึ่งด้วยสายตาที่รังเกียจอย่างเห็นได้ชัด และดึงมือที่อยู่บนไหล่ออก จากนั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ครั้งนี้กะว่าจะนำเงินมาให้ผมเท่าไหร่เหรอ”
คณินได้ยินดังนั้นก็รีบหุบรอยยิ้มเอ้อระเหยทันที สีหน้าก็ดูไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเล็กน้อย และกล่าวด้วยแก้มแดงก่ำว่า “ไม่มีโครงการใหญ่อะไร ที่มาครั้งนี้มาเพื่อขอเงินจากคุณ”
เขาพลางกล่าวสายตาพลางสื่อภวินท์ให้เลิกประชุม ผู้ถือหุ้นทุกคนวันนี้ถูกตบหน้าตลอด จึงไม่ค่อยเต็มใจอยู่บริษัทให้นานกว่านี้ ทุกคนจึงรีบแยกย้ายกันไปทันที ห้องประชุมขนาดใหญ่ไม่นานก็เหลือเพียงพวกเขาไม่กี่คน
ชมพู่ยืนอยู่ข้างๆ จะไปก็ไม่ใช่ จะอยู่ก็ไม่เชิง ญาธิดาเหลือบตามองเธอ กล่าวกำชับอย่างเคร่งขรึม “เธอไปรอฉันที่นอกห้องประชุม ฉันมีเรื่องต้องการคุยกับเธอ”
ชมพู่ก้มหน้าลงช้าๆ ไม่กล้าที่จะสบตากับเธอตรงๆ ตอบรับด้วยน้ำเสียงเบาๆ แล้วก็ก้าวเท้าหนักเดินออกจากห้องประชุมไป
“ธิดาตอนนี้เปลี่ยนไปมาก ยิ่งอยู่ยิ่งทำให้คนรู้สึกชอบ” ขณะที่คณินพูด ก็ไม่วายที่จะขยิบตาส่งให้เธอ
ญาธิดาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว จู่ๆ ยกเท้าขึ้นเตรียมท่าจะถีบเขา
สีหน้าของภวินท์ยิ่งดูแย่ ไม่รอให้เขาบอกถึงความตั้งใจของการมา ก็ได้ออกคำสั่งไล่แขกอย่างเย็นชาแล้ว “ไม่มีอะไรคุณคณินก็กลับไปเถอะ เลขาผมจะโอนเงินให้กับคุณโดยตรง”
“ภวินท์ ผมไม่มีความสนใจในตัวภรรยาของคุณจริงๆ!”
เขาพลางพูดพลางหยิบการ์ดเชิญงานแต่งงานสีแดงออกมา เขย่าไปมาอยู่ตรงด้านหน้าของภวินท์กับญาธิดา
ญาธิดาดวงตาเป็นประกาย รีบแย่งการ์ดจากมือของเขามาทันที แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ชายที่ครองโสดมาหลายหมื่นปีจะสละโสดแล้วเหรอ เจ้าสาวใช่……”
เธอเลิกคิ้วไปทางคณิน ดวงตาเต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้ง
คณินเกาศีรษะอย่างเขินอาย กล่าวตอบด้วยเสียงเบาๆ “อันที่จริงผมเองก็ไม่เต็มใจหรอก ทั้งหมดนี้ล้วนถูกจัดการโดยผู้เฒ่าของบ้านเรา และผมก็ไม่มีทางเลือก”
“ฉันเข้าใจๆ”
เธอค่อยๆ เปิดการ์ดเชิญ และก็เป็นอย่างที่คิด บนช่องชื่อ“เจ้าสาว”เขียนไว้ว่าอัญรินทร์ ยุวนะสิงห์
ครั้งก่อนที่ญาธิดากับคณินเจรจาเรื่องสัญญาในบาร์นั้น เธอก็รู้สึกว่าสองคนนี้เข้ากันแปลกๆ ท่าทางเหมือนกับเป็นการรักแรกพบ คิดไม่ถึงว่าจะมีข่าวดีการแต่งงานออกมาได้เร็วขนาดนี้
เธออดไม่ได้ที่จะแซวอย่างไร้ความปรานี “โถๆ ชายเลวคู่สาวงาม น่าเสียดาย น่าเสียดาย”
บนใบหน้าของคณินปรากฏสีหน้าที่ไม่พอใจ มองมาที่เธอแล้วก็ท้วงติงขึ้นทันที “อะไรคือผู้ชายเลว อัญรินทร์ยังเป็นผู้หญิงเลวเลย! คุณลืมไปแล้วเหรอว่าเธอลวนลามผมครั้งก่อนที่อยู่ในบาร์”
เธอรีบโบกมือและกลอกตามองบนอย่างอดไม่ได้ “สรุปแล้วคุณมาเพื่อขอเงิน วางใจได้ ผมจะให้คนเตรียมอั่งเปาซองโตๆ ไว้ให้กับคุณ”
ภวินท์มองการ์ดเชิญในมือของเธอด้วยดวงตาแผดเผา หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งก็ตบเข้าที่ไหล่ของคณิน มีความรู้สึกเยือกเย็นในน้ำเสียงที่ไม่เฉยเมย กดเสียงต่ำแล้วกล่าว “ยินดีด้วย ที่ก้าวเข้าสู่หลุมฝังศพ”
ไม่รอให้เสียงสิ้นสุดลง เขาก็ได้เดินออกไปจากห้องประชุมแล้ว
คณินอ้าปากค้างมองตามแผ่นหลังที่จากไปของเขา อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย แล้วก็มองมาทางญาธิดา น้ำเสียงดูตกใจอย่างมาก “สามีคุณเล่นมุกฝืดๆ เป็นตั้งแต่เมื่อไรกัน”
“ฉันเองก็ได้ยินเป็นครั้งแรก” เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา ยกการ์ดเชิญในมือแล้วตอบกลับว่า “คงน่าจะได้ยินคุณบอกว่าจะแต่งงานแล้ว จึงรู้สึกดีใจแทนมั้ง”
“คำพูดของเขาฟังดูแล้วไม่กับเป็นคำไม่ค่อยจะดีนะ”
เขาก็แซวตามออกมาหนึ่งประโยคด้วย จากนั้นกล่าวอธิบาย “เรื่องแต่งงานคุณมีประสบการณ์มากกว่าผม คงต้องรบกวนคุณช่วยๆ สักหน่อย รีนบอกว่าที่พวกเราสองคนสามารถลงเอยกันได้ ต้องขอบคุณพวกคุณมากๆ ที่เป็นแม่สื่อ ขอเชิญมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้หน่อยครับ”
“จริงเหรอ” ในใจดวงตาของญาธิดาประกายความดีใจ
“วางใจได้เลย เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะค่ะ”
คิดๆ แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกของการเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเธอ เพราะช่วงวัยสาวยของผู้หญิงแต่ละคน ต่างมีความฝันที่อยากจะเป็นเพื่อนเจ้าสาว
ตามหลักแล้วตอนที่อันอันแต่งงานนั้น ควรที่จะเลือกเธอมาเป็นเพื่อนเจ้าสาว เพราะอย่างไรนี่ก็เป็นข้อตกลงระหว่างพวกเขาทั้งสองคนตอนที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย
แต่ว่าในขณะนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับธีทัตไม่ค่อยชัดเจน และก็จัดงานแต่งวันเดียวกันกับอันอัน ความหวังที่อยากจะเป็นเพื่อนเจ้าสาวก็พังทลายในเวลานี้ คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้จะสามารถเป็นจริงได้ในงานแต่งของรีน
“ฉันกับภวินท์ยังมีเรื่องที่จะพูดเกี่ยวกับความร่วมมือ เรื่องในส่วนที่เหลือรีนจะบอกกับคุณเอง เรื่องแบบนี้ผมจะไม่เข้าไปยุ่ง” คณินพลางพูดพลางชี้ไปที่ตำแหน่งประตู จากนั้นก็ออกจากห้องประชุมไป
ญาธิดาเก็บการ์ดเชิญอย่างระมัดระวัง เพิ่งจะก้าวออกจากห้องประตูก็เห็นชมพู่ที่กำลังเดินไปมาอยู่ที่ประตูอย่างลนลาน เธอที่กำลังอารมณ์ดีๆ อยู่ ฉับพลันก็มลายหายไปทันที
ชมพู่เห็นเธอออกมา ก็รีบเดินมาด้านหน้าทันที ปลายนิ้วประสานกันอย่างกังวลใจ ลองหยั่งเชิงด้วยการเรียกชื่อของเธอ “ธิดา เธอฟังฉันอธิบายก่อนได้ไหม”
“เธอตามฉันมา” เธอกวาดสายตามองชมพู่ครู่หนึ่ง แล้วผลักประตูเดินเข้าไปทางบันไดหนีไฟที่อยู่ข้างๆ ชมพู่ก็เดินตามฝีเท้าเธอทันที
ได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวเดิน เธอหันหลังให้กับชมพู่แล้วถามขึ้นอย่างเย็นชา “ทำไมเธอถึงทำแบบนี้”
“ธิดา ฉันมีความลำบากใจของฉัน แต่ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเธอ ฉันก็ไม่รู้ว่าเรื่องราวจะกลายเป็นแบบนี้” ชมพู่รีบกล่าวอธิบาย
“ไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอ เธอไม่รู้งั้นเหรอ”
ญาธิดายิ้มอย่างดูแคลน ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้เธอ และก็จับมือเธอไว้ในที่สุด จากนั้นกดเธอพิงไว้กับกำแพงที่เย็นยะเยือก “สับเปลี่ยนชิป ใส่ร้ายฉันว่าโยกย้ายเงินกองกลาง เธอจะอธิบายสิ่งเหล่านี้ยังไง”
ร่างผอมบางของชมพู่อิงติดกับกำแพง และส่ายหัวรัวๆ “ฉันไม่รู้ว่าชิปมีปัญหา และฉันก็ไม่รู้ว่าบริษัทคลาวด์จะใช้วิธีการแข่งขันเสนอราคาแบบเดียวกับเธอ ความผิดที่ใส่ร้ายเธอฉันทำไม่ถูก”
“หากว่าไม่กันเธอไว้ แต่ละเรื่องนั้นสามารถทำให้ฉันถึงกับตายได้เลยนะ เธอจะไม่รู้เลยเหรอ!” ญาธิดาตะคอกใส่เธออย่างควบคุมไม่ได้ ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา