ดวงใจภวินท์ - บทที่ 903 เด็กประหลาด

บทที่ 903 เด็กประหลาด
แม้ว่าเด็กจะมีใบหน้าแบบยุโรป แต่กลับมีผมสีดำ มองจากระยะไกลเขาดูเหมือนคนเอเชียเล็กน้อย

ทั้งตัวของเด็กเลอะเทอะเปรอะเปื้อน เสื้อผ้าที่สวมใส่ก็เต็มไปด้วยสิ่งสกปรก ดูราวกับเด็กขอทาน

ขวัญตารู้สึกแปลกใจ ที่นี่จะมีเด็กขอทานได้อย่างไร

ตระกูลสมิธมีการคุ้มกันแน่นหนา ขอทานคนนี้แอบเข้ามาได้อย่างไร

ความคิดเกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตา ขณะที่ขวัญตากำลังตกตะลึง เด็กที่อยู่ตรงหน้าก็โค้งตัวและส่งเสียงคำรามต่ำราวกับสัตว์ร้าย

แม้ว่าใบหน้าของเขาจะยังเยาว์วัย แต่ดวงตากลับดุร้ายมาก ราวกับต้องการจะฉีกขวัญตาเป็นชิ้นๆ

ขวัญตารีบพูด “อย่ากลัว ฉันไม่มีเจตนาร้าย เธอชื่ออะไร ทำไมถึงอยู่ที่นี่”

อย่างไรก็ตามเมื่อเผชิญกับคำถามของขวัญตา เด็กไม่ตอบและยังทำท่าจะเข้ามาโจมตี

เมื่อเห็นอย่างนี้ ขวัญตาครุ่นคิดครู่หนึ่ง หยิบช็อกโกแลตอันหนึ่งออกจากกระเป๋าแล้ววางลงบนฝ่ามือที่แบออก

เมื่อเด็กเห็นช็อกโกแลต ดวงตาก็เกิดประกายสีเขียว แต่ยังคงจ้องขวัญตาอย่างดุดัน ราวกับอยากไล่เธอออกไป

ขวัญตารู้ว่าเขาต้องหิวมาก จึงโยนช็อคโกแลตลงไปบนพื้นตรงหน้าเด็ก

เด็กลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็คว้าช็อกโกแลตบนพื้นแล้ววิ่งหายวับไป

ก่อนจะไป เขายังหันหน้ามามองขวัญตาด้วย

เด็กหายตัวไปจากสายตาของขวัญตาอย่างรวดเร็ว เธอกลับมาจากทางเดิม แต่จู่ๆ ก็ได้ยินการสนทนาจากบริเวณใกล้เคียง

“คนล่ะ! หาเจอหรือเปล่า!”

“ไม่เจอ ไอ้เด็กเปรตนี่มันสมควรตาย!”

“รีบไปตามหาเขา ถ้าให้คุณผู้หญิงรู้ ฉันจะถลกหนังแก!”

“ครับ!”

มีเสียงกรอบแกรบดังขึ้นอีก และเสียงฝีเท้าก็ค่อยๆ ห่างออกไป

จนกระทั่งแน่ใจว่าคนไปแล้ว ขวัญตาถึงได้เดินออกมา

เธอมองอย่างครุ่นคิดไปยังทิศทางที่ทั้งสองคนจากไป จากนั้นจึงละสายตาไป แล้วเดินไปยังตำแหน่งของญาธิดาภวินท์

อีกด้าน

ญาธิดากับภวินท์ถูกเทอรี่พาไปที่สวนอีกแห่ง

บนโต๊ะอาหารในสวนพร้อมแล้วสำหรับช่วงบ่าย มีคนสองสามคนนั่งอยู่ และไม่ได้คุยเรื่องงานใดๆ เพียงแต่เทอรี่สอบถามข้อมูลของญาธิดากับภวินท์ทั้งโดยตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ

แม้ว่าเทอรี่จะมีข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับทั้งสองคนอยู่แล้ว แต่เขาเชื่อเสมอว่าในเมื่อเขาต้องการใช้ประโยชน์โจอี้มาโค่นล้มมาเลน่า เช่นนั้นก็ต้องรู้จักเพื่อนๆ ที่อยู่ตรงหน้าให้มากขึ้นถึงจะถูก

แต่ญาธิดากับภวินท์มองการลองเชิงของเทอรี่ออก จึงร่วมมือกันเนียนๆ โดยไม่เผยข้อผิดพลาดใดๆ

ทั้งสามกำลังคุยกัน จู่ๆ ลูกน้องของเทอรี่ก็รีบร้อนวิ่งเข้ามา หลังจากกระซิบที่ข้างหูเขา ก็เห็นเทอรี่สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย บอกขอตัวกับพวกเขาแล้วรีบไป

สามารถทำให้เทอรี่สีหน้าเปลี่ยนไปต้องไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ญาธิดาอยากตามไปดูมาก แต่สถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย

เทอรี่เพิ่งไปไม่นาน ขวัญตาก็เดินกลับมาด้วยการแนะนำของคนรับใช้

ญาธิดามองเธอแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย และรีบพูดว่า “ขวัญ เธอเป็นอะไร โอเคไหม”

เพราะเห็นขวัญตาใบหน้าเปื้อนดินไม่น้อย เสื้อผ้าก็ถูกเกี่ยวขาด

ขวัญตาโบกมือส่งสัญญาณว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไร และนั่งลงข้างญาธิดา

ญาธิดาดึงมือเธอมาดูบาดแผลที่ถูกข่วนบนนั้น แววตาเป็นกังวล “ขวัญ เกิดอะไรขึ้น”

ขวัญตาจิบชาดำบนโต๊ะแล้วพูดว่า “ฉันไม่เป็นไร ไม่ระวังเลยถูกข่วนเข้าน่ะ แต่เมื่อครู่ฉันอยู่ตรงนั้นได้พบกับเด็กประหลาดคนหนึ่ง”