ดวงใจภวินท์ - บทที่ 944 เธอบอกว่าตัวเองปล่อยวางลงได้แล้ว

ดวงใจภวินท์ บทที่ 944 เธอบอกว่าตัวเองปล่อยวางลงได้แล้ว
อลิสายังจำตอนที่เห็นสภาพของอัญมณีในตอนนั้นได้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอไปถึงทันเวลาล่ะก็ อัญมณีอาจะกระโดดลงไปแล้วจริงๆก็ได้

ที่ตัวของอัญมณีเกิดอะไรขึ้นกันแน่ อลิสารู้สึกสับสนมึนงงอยู่ชั่วคราว แต่ว่าหลังจากที่ผ่านการอบรมชี้แนะและรักษาอยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่งแล้ว เธอก็เริ่มอาการดีขึ้นเรื่อยๆ เชื่อว่าอีกไม่นานเธอก็จะหายดีเป็นปกติแล้ว

วันนี้ที่พาอัญมณีออกมา ก็เพราะเห็นว่าเธออาการค่อนข้างเสถียรแล้ว ออกมาเดินปล่อยใจด้วยกันสักหน่อย ถึงยังไงก็เอาแต่อยู่ในที่ที่เดียวอยู่ตลอดมันก็ไม่ค่อยดี

“ไปกันเถอะ ฉันได้ยินมาว่ามีดีไซเนอร์ต่างชาติที่มีชื่อเสียงเป็นพิเศษเปิดร้านใหม่อยู่ที่นี่ด้วยนะ พวกเราไปดูกันเถอะ”

อลิสารออัญมณีขึ้นมาบนบันไดเลื่อน จู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นสายจากญาธิดา

“ธิดา?”

ในสายมีเสียงของญาธิดาดังขึ้นมา“อลิสา ฉันโทรไปตั้งหลายสายแต่โทรไม่ติดเลย ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนของห้าง ฉันจะไปหาคุณ”

อลิสาปิดเสียงของโทรศัพท์ ก็เลยไม่ได้ยินเสียงโทรมาจากญาธิดา ตอนที่เธอกำลังตกใจกับการกลับประเทศของญาธิดานั้น ในขณะเดียวกันก็แจ้งตำแหน่งของตัวเองให้กับเธอได้ทราบ

หลังจากลงลิฟต์แล้ว เธอก็หาที่ที่หนึ่งแถวๆนั้นนั่งลง

ผ่านไปไม่กี่นาที ญาธิดาก็เดินลงมาจากลิฟต์ หลังจากที่เห็นอลิสาแล้ว ใบหน้ายิ้มแย้ม เร่งฝีเท้า ตรงเข้าไปกอดอลิสากับอัญมณีคนละฟอดใหญ่

ตอนที่อัญมณีเห็นญาธิดา ความดำมืดหม่นหมองที่ใบหน้าก็จางหายไปไม่น้อย หน้าเผยให้เห็นถึงรอยยิ้มที่จริงใจออกมา

ญาธิดาเห็นเธอแม้ว่าสีหน้าจะดูเศร้าซึม แต่ท่าทีก็ไม่เลวเลย ไม่เหมือนกับตอนที่อาการกำเริบก่อนหน้านี้ผอมจนหนังหุ้มกระดูก ก็แอบถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่จะมาพูดคุยกัน ทั้งสามคนก็เลยไปหาร้านอาหารแห่งหนึ่งนั่ง

อลิสาดูดชานมที่อยู่ในมือหนึ่งคำ ก่อนจะเปิดปากพูดถามขึ้น“ธิดา ทำไมจู่ๆคุณถึงกลับมากะทันหันล่ะ แล้วเรื่องทางนั้นเสร็จแล้วเหรอ?”

แต่คิดๆดูแล้วก็ถูกเหมือนกัน ถ้าทางด้านของสหภาพยุโรปพังทลายไปจริงๆ เมือง Jไม่มีทางที่จะไม่ได้ทราบข่าวอย่างแน่นอน

อลิสาตระหนักได้ทันทีว่ามีอะไรบางอย่างผิดแปลกไป

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ เห็นญาธิดาสีหน้าดูหนักใจขึ้นมาทันที แต่กลับยังส่ายหัวไม่ได้พูดอะไรออกมา“ที่นี่ไม่ค่อยสะดวกคุย เดี๋ยวกลับไปฉันค่อยบอกคุณแล้วกัน แต่ว่า พวกคุณลองเดาดูสิ ว่าครั้งนี้ฉันเจอกับใครที่ยุโรป?”

ญาธิดาสีหน้าดูลึกลับ ทำให้อลิสารู้สึกอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที แม้ว่าอัญมณีจะดูดชานมอยู่ข้างๆไม่ได้พูดอะไร แต่ก็เงี่ยหูฟังคำพูดของญาธิดาอยู่เหมือนกัน

ญาธิดาก็ไม่อุบไว้อีกต่อไป พูดขึ้นมาเลยตรงๆ“ฉันเจอกับขวัญแล้วล่ะ！สองปีนี้เธออยู่ที่ยุโรปมาโดยตลอด แถมเธอก็กลับมาที่เมือง Jด้วยกันกับฉันในครั้งนี้ด้วย”

ญาธิดาเล่าประสบการณ์สองปีที่ผ่านมาของขวัญตาออกมาอย่างง่ายๆ ในขณะที่อลิสากับอัญมณีกำลังรู้สึกดีใจนั้น ขณะเดียวกันในใจก็รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา

อัญมณีเปิดปากพูดขึ้นอย่างลังเล“แต่ว่า ทางด้านของพี่……”

ปมพัวพันระหว่างขวัญตากับธีทัต พวกเธอทั้งหมดก็เห็นมาโดยตลอด

ญาธิดาสีหน้าก็ดูมืดมนลง ถอนหายใจออกมา ก่อนจะพูดขึ้น“ฉันบอกเรื่องธีทัตกับเธอแล้วล่ะ……ฉันถามเธอแล้ว เธอบอกว่าตัวเองปล่อยวางไปแล้ว”

พอได้ฟังแบบนั้น ทั้งสองคนก็นิ่งเงียบ อัญมณีเขย่าชานมอย่างไม่ได้ตั้งใจ แววตาแอบเผยให้เห็นถึงความเป็นห่วงขึ้นมาเบาๆ

แม้ว่าจะพูดแบบนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างต่อจากนี้ก็มีแต่จะปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติของมัน แต่พอนึกถึงสภาพแบบนั้นของพี่ชายตัวเองแล้ว อัญมณีก็รู้สึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนเกรงว่าจะไม่ได้จบลงไปง่ายๆแบบนั้นแน่ๆ