ดวงใจภวินท์ - บทที่ 959 พยายามเพิ่มไฟเข้าไปอีก
ดวงใจภวินท์ บทที่ 959 พยายามเพิ่มไฟเข้าไปอีก
เมื่อก่อนมาเลน่าก็เคยมีผู้ชายมาตั้งมากมายขนาดนั้น แต่หลังจากที่เจอกับภวินท์ ก็เป็นครั้งแรกที่มีความคิดที่จะแต่งงานด้วย ต้องคาดหวังให้งานแต่งงานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
แน่นอนว่า เธอก็ไม่มีทางจะยอมปล่อยภวินท์ออกมาจริงๆแน่นอน เธอรู้ดี ว่าถ้าเกิดปล่อยมือปล่อยเท้าของภวินท์ล่ะก็ อีกฝ่ายจะต้องคิดหาวิธีหนีไปจากที่นี่แน่นอน
ด้วยเหตุนี้ เธอก็เลยเตรียมเตรียมการเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
พอภวินท์ได้ยินคำพูดของเธอ ก็อึ้งตะลึงไป คิ้วขมวดเล็กน้อย มาเลน่าตอบรับอย่างสบายใจขนาดนี้เชียว แต่เขากลับมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดี
เห็นมาเลน่าโบกมือ ข้างนอกก็มีคนถือกล่องที่ใส่รหัสผ่านเดินเข้ามา
มาเลน่ารับกล่องใส่รหัสผ่านมา ใส่รหัสไปหนึ่งชุดแล้วเปิดออก เผยให้เห็นถึงวัตถุวงกลมสีดำ
เธอเอาของสิ่งนี้ออกมาอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็เดินมาที่ภวินท์ นั่งยองลงข้างๆตัวเขา
ภวินท์มองวัตถุวงกลมนั้น ความกระวนกระวายภายในใจก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เขาขยับเขยื้อนดิ้นรน ไม่อยากให้มาเลน่าเอาของสิ่งนั้นมาสวมที่ตัวของเขา
ภวินท์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“นี่คุณจะทำอะไร”
แต่ต่อให้ภวินท์จะไม่เต็มใจยังไง เขาก็ถูกพวกลูกน้องสองคนจับขาเอาไว้ มาเลน่าสวมของสิ่งนี้เข้ามาที่ข้อเท้าของเขาอย่างสบายๆ
มาเลน่ากดปุ่มปุ่มหนึ่งที่อยู่บนกำไลข้อเท้า กำไลข้อเท้าก็มีเสียงติ๊ดดังขึ้น ไฟสีแดงกะพริบ อุปกรณ์ที่อยู่ที่ข้อเท้าก็เริ่มทำงาน
มาเลน่าปล่อยขากางเกงของภวินท์ลงมา ปกคลุมกำไลข้อเท้าเอาไว้จนมิด เธอได้ยินภวินท์ถามแบบนี้ ก็ยิ้มออกมาเบาๆ“นี่เป็นระเบิด”
คำพูดที่แสนเบาสบายนี้ของเธอกลับทำให้คิ้วของภวินท์ขมวดอย่างรุนแรง
ได้ยินมาเลน่ากดปุ่มพลางพูดขึ้น“บนระเบิดถูกตั้งค่ากำหนดระยะขอบเขตเอาไว้แล้ว ถ้าเกิดคุณหนีออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลสมิทล่ะก็ ระเบิดก็จะทำงานทันที”
“แน่นอน ว่ามันจะไม่ทำให้ถึงแก่ชีวิต อย่างมากก็แค่ระเบิดขาข้างหนึ่งของคุณทิ้งไปก็เท่านั้น ตราบใดที่คุณเชื่อฟัง พองานแต่งงานสิ้นสุดลงอย่างราบรื่นแล้ว ฉันก็จะเอามันออกให้”
ภวินท์จ้องมองระเบิดที่ข้อเท้าของตัวเอง ครุ่นคิดความเป็นไปได้ในการถอดมันออกอย่างปลอดภัย ดูเหมือนว่ามาเลน่าจะเดาได้ว่าภวินท์กำลังคิดอะไรอยู่“นี่เป็นระเบิดที่ถูกพัฒนาใหม่ล่าสุดของยุโรป คนที่สามารถถอดมันออกมาได้นอกจากฉันแล้ว ก็มีแค่คนที่พัฒนามันเท่านั้น”
พอเห็นสีหน้าที่นิ่งลึกเล็กน้อยของภวินท์ ภายในใจของมาเลน่าก็รู้สึกสะอกสะใจอย่างวิปริตขึ้นมา
ต่อให้ภวินท์ไม่รักตนเองแล้วมันจะยังไง
ผลสุดท้ายแล้ว เขาก็ถูกตัวเองขังอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรือไง
มาเลน่าเคยคิดไว้ว่าภวินท์ยอมให้ขาข้างหนึ่งถูกระเบิดทิ้งไป เพื่อจะได้หนีออกไปจากที่นี่ แต่ในทางกลับกัน ถ้าเกิดเสียขาไปหนึ่งข้าง ภวินท์ก็จะสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหว ไม่สามารถหนีออกไปจากที่นี่ได้
ถ้าเขากล้าหนีออกไป หลังจากนี้เธอก็ไม่รังเกียจที่จะเลี้ยงดูคนพิการสักคนที่คฤหาสน์ตระกูลสมิท เหมือนกัน
มาเลน่าจากออกไปด้วยความพออกพอใจสุดๆ ภวินท์ถูกปล่อยมือปล่อยเท้าออก พยายามใช้แรงดึงระเบิดที่ข้อเท้าออก
ของสิ่งนี้ถูกสร้างและพัฒนาขึ้นมาด้วยวัสดุพิเศษ ต่อให้จะถูกภวินท์ทำลายอย่างรุนแรงขนาดนี้ แต่กำไลข้อเท้าก็ไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว
ภวินท์สีหน้าหนักใจเล็กน้อย ถ้าเขาใช้แรงภายนอกมาทำลายคงจะไม่ได้แน่ๆ
ขณะที่ภวินท์กำลังครุ่นคิดอยู่ว่าจะถอดระเบิดที่ข้อเท้าออกมายังไงอยู่นั้น ญาธิดาก็เตรียมตัวที่จะมุ่งหน้ามาที่คฤหาสน์ตระกูลสมิทแล้วเหมือนกัน
“หลักฐานส่งไปให้ทางตำรวจของเมือง Lเรียบร้อยแล้ว ฉันสำรองหลักฐานไว้แล้ว เอาไปถ่ายทอดสดในงานแต่งงานให้กับเหล่าผู้คนของยุโรปได้รับชม”
ญาธิดาสีหน้าเข้มงวดจริงจัง จัดระเบียบแผนการที่เตรียมเอาไว้แล้วของวันนี้อีกหนึ่งรอบ
ตอนที่จรณ์อยู่ที่ยุโรป ก็ติดต่อกับตำรวจของทางฝั่งยุโรปเอาไว้เรียบร้อยแล้วเหมือนกัน ว่ากันตามเหตุผล ตอนนี้พวกเขาน่าจะมีการเคลื่อนไหวแล้ว
แต่ผ่านไปสองสามวัน ผลตอบรับที่ทางฝั่งนั้นส่งกลับมาช้ามากๆ
ประสิทธิภาพต่ำเกินไป ญาธิดาตัดสินใจพยายามเพิ่มไฟเข้าไปอีก