ดวงใจภวินท์ - บทที่979 อาการป่วยกำเริบ

ดวงใจภวินท์ บทที่979 อาการป่วยกำเริบ
ตอนที่คนในเมือง Jกำลังรอดูเรื่องตลกของญาธิดาอยู่นั้น เธอกลับใช้วิธีนี้ตบหน้าทุกคน

คนจำนวนมากอ้าปากจนกรามค้าง ญาธิดากล้าเปิดโปงความบาปของตระกูลสมิทเพียงลำพัง และหลังจากที่ออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลสมิทแล้วข่าวคราวก็หายไปเลย แต่ว่าอิทธิพลของเธอกลับสามารถทำในอินเทอร์เน็ตลุกฮือได้เลย

อินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับญาธิดา ซึ่งส่งผลโดยตรงต่อผลประโยชน์ของ STN Group

สินค้าทั้งหมดของSTN บนชั้นวางหมดเกลี้ยงในทันที และก็ยังเป็นที่นิยมในทวิตเตอร์อีกด้วย

ตอนนั้นญาธิดาไม่ได้ทันสนใจเรื่องสถานการณ์ในประเทศ ก็เลยไม่แน่ใจว่าตอนนั้นมันสร้างความฮือฮาได้มากขนาดไหน

ต่างเป็นกระแสนิยมที่คนในเมือง Jต่างพากันซื้อสินค้าในเครือSTN Group และหุ้นของSTN Groupก็ราคาสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

“แม่รู้ไหม ว่าตอนที่แม่ไม่อยู่ที่เมือง J คนพวกนั้นแทบจะพลิกแผ่นดินเมือง Jกันอยู่แล้ว พวกเขาแม้แต่มาหาแม่ถึงด้านล่างบริษัทเลยนะ”อีธานบ่น

อีธานนึกถึงสถานการณ์ตอนที่เขากลับมาถึง แล้วก็รู้สึกพูดอะไรไม่ออก

ตอนนั้นที่บริษัทเหลือผู้บริหารระดับสูงอยู่ไม่กี่คน และพ่อกับเขาก็ไม่อยู่ ตอนที่เขากลับมานั้น ด้านล่างของSTN Groupเต็มไปด้วยฝูงชน ต่างพากันส่งเสียงเรียกอยากเจอญาธิดา

แล้วก็มีพวกนักข่าวอีกมากมาย แบกอุปกรณ์หนักๆ มานั่งยองๆ รอญาธิดาที่ด้านล่างSTN Group เพื่อที่จะได้สัมภาษณ์เธอ

อีธานเหลือบมองภวินท์ ได้แต่แอบคิดในใจว่า พ่ออาจจะนึกถึงเรื่องนี้ไวแล้ว ก็เลยจงใจยื้อแม่ไว้ให้อยู่ที่นั่นต่อ

พอเห็นสายตาที่คับแค้นของอีธาน ภวินท์ก็เลิกคิ้วขึ้น และตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

พอเห็นรอยยิ้มของเขา อีธานก็รู้ในทันทีว่าตัวเองทายถูก

แต่อีธานก็ไม่กล้าพูดอะไรกับพ่อของตัวเอง

ญาธิดาฟังอีธานบ่นแล้วก็ยิ่งพร้อมกับเดินเข้าไปอุ้มเขาขึ้นมา “เหนื่อยแย่เลยนะอีธานของพวกเรา อยากให้พ่อกับแม่ช่วยไหม?”

อีธานกระแอม “จัดการไปหมดแล้วครับ แม่กับพ่อไปเล่นกันให้สนุกเถอะ”

อีธานรู้ว่าไม่ง่ายเลยกว่าจะพ่อกับแม่จะได้กลับมารวมตัวกันอีก ถึงแม้ว่าปากเขาจะบ่น แต่ว่าความเป็นจริงแล้วเขาก็ยังคงจัดการเรื่องต่างๆ ที่บริษัทอย่างเงียบๆ

เพราะว่าอีธานสามารถจัดการเรื่องที่บริษัทได้อย่างเพอร์เฟ็ค บวกกับการที่ข่าวสารต่างๆ มันเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เพราะฉะนั้นช่วงที่ญาธิดาไม่อยู่ที่เมือง J เรื่องต่างๆ ก็เริ่มสงบลงแล้ว และญาธิดาก็สามารถเดินในเมือง Jได้โดยไม่ถูกรบกวนแล้ว

เพราะว่าญาธิดายังคงกังวลเกี่ยวกับอาการป่วยของอันอันอยู่ ก็เลยนัดขวัญตาไปที่อันอันกำลังพักผ่อนรักษาตัวอยู่

ตอนที่พวกเธอไปถึงนั้น อัญมณีกำลังรดน้ำดอกไม้ในสวนอย่างเงียบๆ

ตอนที่เธอเห็นญาธิดากับขวัญตานั้น สายตาก็เป็นประกายขึ้นมาทันที แต่แสงนี้ก็หายวับไปอย่างรวดเร็ว

ญาธิดาพาอัญมณีเข้าไปในห้อง เห็นว่าสีหน้าของเธอดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก หลังจากกล่อมเธอเสร็จแล้ว ก็ออกมาข้างนอกพร้อมกับขวัญตา

พวกเธอยืนอยู่ในสวนดอกไม้ ญาธิดามองไปยังที่ไกลๆ สายตาเต็มไปด้วยความกังวล “นี่มันเรื่องอะไรกัน ฉันรู้สึกว่าอาการป่วยครั้งนี้ของอันอัน มันร้ายแรงกว่าครั้งก่อนมากเลย”

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้อันอันจะมีช่วงเวลาที่อาการกำเริบ แต่ว่าพอได้รับการรักษาจากอลิสาแล้ว ก็ฟื้นฟูกลับมาได้อย่างรวดเร็ว

แต่ว่าตอนนี้ รักษามานานขนาดนี้แล้ว แต่กลับไม่ได้มีท่าทีว่าจะดีขึ้นเลย

“เธอไปเจออะไรมาที่ตระกูลกรเวชรึเปล่า……”ญาธิดาพึมพำ แล้วก็กำหมัดแน่น เธอรู้สึกเป็นห่วงอัญมณีเป็นอย่างมาก

“หรือว่า พวกเราลองไปถามธีทัตดูไหม?”