ดวงใจภวินท์ - บทที่980 มีข้อสรุป

ดวงใจภวินท์ บทที่980 มีข้อสรุป
ญาธิดาอึ้งไป แล้วก็หันไปมองขวัญตา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความลังเล

เธอรู้ดีอยู่แล้ว ว่าตอนที่ขวัญตาพูดประโยคนี้ออกมานั้น หัวใจของเธอต้องไม่ได้รู้สึกสงบเหมือนสีหน้าที่แสดงออกมาอย่างแน่นอน

เธอนึกไม่ถึงเหมือนกันว่า ขวัญตาจะเป็นคนเสนอออกมาให้ไปถามธีทัตให้ชัดเจน

หลังจากตั้งสติอยู่ครู่หนึ่ง ญาธิดาก็พูดออกมาด้วยความลังเลว่า “ ขวัญ ไม่งั้นเรื่องนี้ให้ฉันเป็นคนไปถามเขาเองดีไหม?”

จะได้หลีกเลี่ยงให้สองคนนั้นไม่ต้องเจอหน้ากัน

แต่อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าข้อเสนอของญาธิดา ขวัญตากลับตอบอย่างสงบว่า “ความจริงช่วงนี้ธีทัตก็มาหาฉันหลายครั้งเหมือนกัน”

ช่วงเวลาที่ญาธิดาไม่อยู่เมือง J ธีทัตก็แทบจะมาหาเธอทุกวัน

ต่อให้เธอไม่ยอมไปเจอ ธีทัตก็จะเอาแต่รออยู่ที่หน้าประตูตระกูลพิลากุล

“ธิดา ฉันหลีกหนีมันมานานมากแล้ว ฉันควรจะมีข้อสรุปกับเขาได้แล้ว แล้วอีกอย่าง ฉันก็รู้สึกว่าฉันควรจะทำอะไรบางอย่างเพื่ออันอันด้วย”

ญาธิดาขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอนึกไม่ถึงเลยว่าธีทัตจะมาพัวพันกับขวัญตาด้วย

“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว งั้นพวกเราไปด้วยกัน”ญาธิดาพยักหน้า

แล้วทั้งสองคนก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาเปล่า เพราะอาการของอันอันเริ่มสงบ พวกเธอก็มุ่งหน้าไปที่บริษัทกรเวช

“ธีทัต คุณจะหลบหน้าฉันไปอีกนานแค่ไหน！？”

นารากระแทกกระเป๋าแบรนด์เนมในมือไปที่หน้าอกของธีทัต ธีทัตขมวดคิ้วและมองหน้าเธอ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรำคาญ “นารา ที่นี่คือที่บริษัทนะ คุณคิดจะทำอะไรกันแน่”

น้ำเสียงของเขาเย็นชามาก ถึงแม้ว่าจะกำลังอยู่ต่อหน้าภรรยาของตัวเอง แต่เขากลับทำเหมือนอีกฝ่ายเป็นคนแปลกหน้ายังไงอย่างนั้น

“เหอะ”นาราหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา “ฉันคิดจะทำอะไรงั้นเหรอ? ธีทัต คุณรู้ไหมว่าคุณไม่ได้กลับบ้านนานแค่ไหนแล้ว? นี่คุณยังเห็นฉันเป็นภรรยาอยู่หรือเปล่า？！”

ตั้งแต่ตอนที่ทั้งสองคนแต่งงานกัน ธีทัตก็กลับบ้านน้อยครั้งมาก

และช่วงเวลาที่ผ่านมา ที่ยิ่งแย่ไปกว่านั้นก็คือ ธีทัตไม่ได้กลับมาเกือบจะ 2 เดือนแล้ว

ดังนั้นนาราก็เลยทนไม่ไหวอีกต่อไป เลยมาหาเขาถึงที่บริษัท

ธีทัตปากระเป๋าที่หน้าอกของตัวเองลงพื้น แล้วก็หยิบเอกสารในห้องทำงานขึ้นมา ไม่มองหน้าเธออีก “ผมเคยบอกแล้วไง ว่างานที่บริษัทยุ่งมาก”

นาราโมโหจนกัดฟันกรอดเพราะท่าทางที่เย็นชาของเขา เธอเหยียบรองเท้าส้นสูงและเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา พร้อมกับแย่งเอกสารในมือของเขามา “ยุ่งอะไร ธีทัต อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าหลายวันมานี้คุณทำอะไรอยู่！”

“คุณไปหายัยผู้หญิงชั้นต่ำอย่างอีขวัญตานั่นอีกแล้วใช่ไหม！”

พอพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา นาราก็แทบอยากจะข่วนหน้ายัยขวัญตาอะไรนั่นซะ

ยัยผู้หญิงชั้นต่ำคนนี้ ทั้งๆ ที่หายไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้ดันกลับมาอีก

พอเธอกลับมา ความรู้สึกของธีทัตก็ถูกดึงดูดไปเลย

แล้วเธอก็ปาเอกสารนั้นลงพื้นอย่างรุนแรง สายตาของธีทัตนั้นคมกริบ เขารู้สึกว่าคำว่า “ผู้หญิงชั้นต่ำ”ที่ออกมาจากปากของนารานั้นมันกระดากหูมาก ก็เลยยืนขึ้นและบีบคอของนาราอย่างรุนแรง

“ถ้าเกิดว่าคุณกล้าเรียกเธอแบบนั้นอีกครั้ง ผมจะหักคอคุณทิ้งซะ”

นาราถูกธีทัตบีบคอ จนใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีม่วงเหมือนสีตับหมูสุก

ตอนที่นารากำลังจะหมดสติไปนั้น ธีทัตถึงได้ปล่อยมือ

นาราตัวอ่อน เธอนั่งลงกับพื้นและไอออกมาไม่หยุด

แล้วเธอก็เงยหน้าขึ้นมองธีทัต หัวใจเต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัว

เมื่อกี้ผู้ชายคนนี้คือจะฆ่าเธอจริงๆ

นารารู้สึกตกใจกลัวเป็นอย่างมาก ท่าทางของเธอก็ดูไม่เยอะยิ่งเหมือนเมื่อกี้นี้อีกแล้ว เธอทำเสียงอ่อนและพูดว่า “ขอโทษนะทัต ฉันก็แค่อยากถามเท่านั้นเองว่าเมื่อไหร่คุณจะกลับบ้าน ใกล้จะถึงวันเกิดพ่อแล้ว……”

วีริศเสียชีวิตไปแล้ว แน่นอนว่านารากำลังพูดถึงพ่อของตัวเองอยู่

ธีทัตมองเธออย่างเย็นชา ตอนที่กำลังจะตอบว่าไม่มีเวลานั้น ก็คิดอะไรขึ้นมาได้แล้วก็พูดว่า “ผมรู้แล้ว ไว้จะกลับไปเป็นเพื่อนคุณนะ”