ดวงใจภวินท์ - บทที่987 หาข้ออ้างเก่งจังเลยนะ
ดวงใจภวินท์ บทที่987 หาข้ออ้างเก่งจังเลยนะ
สีหน้าของนักข่าวดูตื่นเต้นมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ญาธิดาเปิดตัวหน้าสาธารณชนหลังจากที่ตระกูลสมิทถูกเปิดโปง
“คุณญาธิดา ไม่ทราบว่าคุณรู้ความลับของตระกูลสมิทได้ไงเหรอครับ？”
“ระหว่างนั้นเจอเรื่องอันตรายอะไรบ้างไหม？”
“……”
ญาธิดายิ้มอย่างสง่างาม พร้อมกับตอบนักข่าวด้วยสายตาที่แวววาว “ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงฉันนะคะ ไม่ว่าฉันจะผ่านอะไรมาก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ แค่หวังว่าทุกคนจะมองดูแค่ผลลัพธ์ของมัน และหวังว่าทุกคนจะให้ความสำคัญกับการกระทำที่ผิดกฎหมายและความผิดทางอาญาดังกล่าวมากขึ้นในอนาคต ฉันเชื่อว่าภายใต้สายตาของทุกคน ความชั่วร้ายจะไม่มีที่ซ่อนอย่างแน่นอนค่ะ”
หลังจากนั้น เธอก็ไม่ตอบอะไรนักข่าวอีก คล้องแขนภวินท์แล้วก็เดินเข้าไปในห้องโถงการประมูล
ถึงแม้ว่าจะเป็นงานประมูลเพื่อการกุศล แต่ว่าก็ไม่ได้จำกัดเรื่องสถานที่ คนจำนวนมากกำลังถือแชมเปญและพูดคุยกันอยู่
พอญาธิดากับภวินท์เดินเข้ามา ก็กลายเป็นจุดสนใจของทุกคนให้ทันที
บางคนชูแก้วไวน์ขึ้น อยากจะเข้ามาทำความรู้จักกับภวินท์ แต่ว่าก็ถูกเขาขวางเอาไว้ก่อน “ขอโทษด้วยนะครับ ภรรยาของผมเข้มงวดมาก ไม่อนุญาตให้ดื่มแอลกอฮอล์”
คนพวกนั้นรู้สึกกระอักกระอ่วน ก็เลยได้แต่ยิ้มและพูดกับญาธิดาว่า “คุณภวินท์ดีกับคุณมากเลยนะคะ คุณญาธิดาโชคดีจังเลย”
ญาธิดายิ้มและพยักหน้า หลังจากนั้นก็ตัวที่นั่งของพวกเขาแล้วก็นั่งลง
ญาธิดาจ้องหน้าภวินท์ด้วยความเคือง “คุณนี้ช่างหาข้ออ้างจังเลยนะ”
ภวินท์ยกยิ้มมุมปาก แล้วก็ขยับเข้าไปกระซิบข้างหูของญาธิดา “หรือว่าเมียอยากให้ผมดื่มล่ะ？”
เสียงของภวินท์นั้นทุ้มต่ำมาก ทำให้ญาธิดารู้สึกจักจี้ที่หู เธอผลักเขาออกเบาๆ แล้วก็ถลึงตาใส่เข้า “กล้าเหรอ？”
ภวินท์หัวเราะเบาๆ แล้วก็มองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก “ไม่กล้าหรอกครับ”
ญาธิดาถอนหายใจออกมาแล้วพูดว่า “แบบนี้ฉันถึงไม่ชอบงานอะไรแบบนี้”
เมื่อเผชิญหน้ากับกลุ่มคนหน้าซื่อใจคด ก็ต้องสวมหน้ากากเป็นคนแบบนั้นด้วย แล้วก็หาทางประจบประแจงคนที่ตำแหน่งสูง
กับคนประจบสอพลอแบบนี้ ญาธิดาขี้เกียจแม้แต่จะคุยด้วยผ่านๆ
ภวินท์กระซิบว่า “ถ้าเกิดว่าคุณไม่ชอบ เรากลับกันตอนนี้ได้เลยนะ”
ญาธิดายิ้มแล้วส่ายหน้า “อุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้ว แล้วอีกอย่างหัวข้อในวันนี้ก็มีความหมายมาก ฉันก็อยากจะบริจาคเงินที่ตัวเองหามาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองได้”
พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ ภวินท์ก็พยักหน้า “โอเค เดี๋ยวผมอยู่กับคุณ”
ญาธิดาจับมือเขาเอาไว้ แล้วก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
และในตอนนี้เอง ก็มีเสียงที่ไม่เหมาะสมดังขึ้น
“ว้าว ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนช่างดีจังเลยนะคะ”
มองดูผิวเผินมันเหมือนเป็นคำชม แต่ว่าก็ฟังออกถึงความผิดปกติ
ญาธิดาขมวดคิ้ว แล้วก็มองไปตามต้นเสียง ก็เพราะว่าคนคนนั้นคือนารานั่นเอง
นาราก็มาที่นี่เหมือนกันเหรอ？
อารมณ์ของญาธิดาหายวับไปในทันที และสีหน้าของเธอก็ดูเย็นชาขึ้น
“คุณมาที่นี่ทำไม”
นาราชูแก้วแชมเปญในมือขึ้น แล้วก็เดินเข้ามาด้วยท่าทางที่สวยหยาดเยิ้ม “ก็แค่อยากจะมาอวยพรให้คุณทั้งสองคน”
เธอเลิกคิ้วขึ้น “ทำไม ไม่ต้อนรับเหรอ？”
ก็ไม่ต้อนรับจริงๆ นั่นแหละ
ญาธิดามองเธอ ไม่รู้ว่านารามีแผนชั่วอะไรอยู่
ญาธิดาขี้เกียจจะพูดจาไร้สาระกับเธอ ก็เลยยิ้มอย่างสง่างามและตอบว่า “เหมือนกับว่าพวกเราไม่ได้สนิทกันนะคะ”
“แก！”นารารู้สึกว่าเสียหน้าทันที
“ฉันทำไมเหรอ คุณนาราพูดจาไม่เรียบร้อย ก็อย่ามาเข้าร่วมโอกาสแบบนี้เลยนะคะ”ญาธิดาตอบกลับไม่หยุด
เพราะเห็นว่าสีหน้าของนาราเริ่มดูไม่ดี ญาธิดาก็รู้สึกมีความสุขมาก
ใครใช้ให้เธอทำอะไรกับอันอันละ