ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 971 ให้ข้าผู้แซ่เยี่ยนดูหน่อยเถอะว่าที่นี่มีคนร้ายกาจอยู่กี่คน!

เยี่ยนจ้าวเกอฟาดคนขวางทางตายในฝ่ามือเดียว ครั้นได้ยินคำถามของอาหู่ เขาก็ตอบด้วยรอยยิ้มว่า “เขากลับมีความอดทนนัก เป็นคนที่ระวังตัวคนหนึ่ง เนื่องจากทางตะวันออกเฉียงใต้ทางนั้น ที่พรมแดนจึงมียอดฝีมือคอยเฝ้าอยู่”

ประมุขทักษิณจวงเซินมุ่งหน้าไปที่เขตมหานภากลาง ไม่อาจติดต่อได้ระยะเวลาหนึ่ง ยากจะย้อนกลับมา

จางซู่เหริน ‘ต้นจักรพรรดิสะกดภูผา’ ผู้อาวุโสแห่งเนินต้นจักรพรรดิที่รอบคอบ และขึ้นชื่อเรื่องการทำอะไรมัดระวังตัว บัดนี้กำลังพักอยู่ที่ภูเขารอบวง

ถ้าหากเขาออกค้นหาเยี่ยนจ้าวเกอด้วยตัวเอง แล้วคนทางฝั่งตะวันออกเฉียงใต้พบช่องโหว่ ก็อาจจะเข้ามาในพื้นที่ของเขตเพลิงทักษิณได้โดยตรง

ถึงเวลานั้นต่อให้เยี่ยนจ้าวเกอประสานในนอก แนวป้องกันทางพรมแดนของเขตเพลิงทักษิณจะพังทลายลงทันที

ตอนนี้จางซู่เหรินตั้งหลักมั่นคงไม่เคลื่อนไหว ใช้ไม่เปลี่ยนแปลงรับมือเปลี่ยนแปลง แม้นการป้องกันจะอ่อนแอ แต่อย่างน้อยก็ขอให้ป้องกันได้เป็นพอ

เมื่อเฝ้าอยู่ที่พรมแดน ไม่ว่าร่องรอยของเยี่ยนจ้าวเกอจะเป็นอย่างไร หากคิดกลับตะวันออกเฉียงใต้ สุดท้ายก็ต้องทะลวงออกไปอยู่วันยันค่ำ

ไม่เพียงแต่ทิศตะวันออกเฉียงใต้กับทิศใต้เท่านั้น เส้นพรมแดนที่อยู่ระหว่างสองเขตของอาณาเขตเก้าอาณาเขตบนโลกซ้อนโลกความจริงยาวยิ่ง ยาวจนคนธรรมดายากจะประเมินและจินตนาการ

ทว่าระหว่างสองเขตกลับมีอันตรายมากมาย อย่าว่าแต่คนธรรมดาเลย แม้แต่ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ก็ยากจะข้ามผ่าน

ด่านที่คนสามารถผ่านได้สะดวกมีเพียงแค่ไม่กี่แห่งเท่านั้น

สถานที่ที่สะดวกในการข้ามไปมาระหว่างเขตตะวันอาคเนย์กับเขตเพลิงทักษิณ อยู่ระหว่างทะเลหวงเจียของเขตตะวันอาคเนย์และภูเขารอบวงของเขตเพลิงทักษิณ

แม้จะมีแนวป้องกันยาวยิ่ง แต่สำหรับจางซู่เหรินที่เป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าแล้ว เขาย่อมสามารถดูแลได้

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ว่าจะไปทางไหน คนผู้นี้ล้วนป้องกันได้ทัน

ขัดขวางเส้นทางของเยี่ยนจ้าวเกอ ขณะเดียวกันก็ขัดขวางเส้นทางที่จอมยุทธ์ตะวันออกเฉียงใต้จะใช้เข้ามาในเขตเพลิงทักษิณด้วย

เมื่อรอจนพวกเผิงเฮ่อมาถึงแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอจะไร้ทางหนีโดยสมบูรณ์ พร้อมกับที่กีดกันยอดฝีมือของตะวันออกเฉียงใต้ไว้ด้านนอกได้ต่อ

“ได้ยินว่าเฒ่าชราผู้นี้เป็นคนหัวแข็ง ทำให้หลายคนในเนินต้นจักรพรรดิบนเขาลีลาหงส์ปวดศีรษะเช่นกัน” เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม “แต่ว่าข้าก็ไม่คิดจะหลบเลี่ยงเขาอยู่ดี”

ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตบศีรษะของพ่านพ่านเบาๆ ฝ่ายพ่านพ่านหาวอย่างขี้เกียจ ก่อนจะกางสี่ขาออก วิ่งบนอากาศต่อไป

ขณะที่เดินทาง ทัศนียภาพด้านหน้าก็เปลี่ยนแปลงไป

บนที่ราบซึ่งอยู่ไกลออกไปค่อยๆ ปรากฏเงาของภูเขาลูกใหญ่

พอเข้าใกล้ ภูมิประเทศที่แบนราบของเนินเตี้ยที่อยู่เบื้องล่างในตอนแรก ก็พลันเปลี่ยนเป็นขุนเขาสูงตระหง่าน

เยี่ยนจ้าวเกอรู้ ว่านี่คือเทือกเขาสันติภาพที่อยู่ทางตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณ

หลังจากออกจากที่ราบสูงกว่างเย่ว์ เข้าไปด้านในเทือกเขาสันติภาพ แล้วข้ามเทือกเขาสันติภาพไป ก็จะเป็นสุดขอบตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณ นำไปสู่เขารอบวงของเขตตะวันอาคเนย์

เทือกเขาสันติภาพกว้างใหญ่ไพศาล เล็กกว่าเทือกเขายาวเหยียดเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ด้อยกว่าทะเลหวงเจียและเทือกเขาอาทิตย์ตกทางตะวันออกเฉียงใต้

หากคำนวณจากพื้นที่ เทือกเขาสันติภาพยังถือว่ามีขนาดใหญ่กว่าโลกเบื้องโลกเช่นโลกแปดพิภพ รวมถึงโลกลอยน้ำด้วยเช่นกัน

ภูมิประเทศของที่แห่งนี้มีความอันตรายมากกว่าเทือกเขายาวเหยียด

สำหรับคนธรรมดา ที่นี่มีสภาพแวดล้อมเลวร้ายยิ่ง ไม่เหมาะกับการดำรงชีวิต จึงมีคนน้อยมาตั้งแต่อดีต

ทว่าหลังจากมียอดฝีมือด้านวรยุทธ์เริ่มมาเปิดสำนักตั้งพรรคกัน ที่นี่ก็ค่อยๆ เกิดความเจริญรุ่งเรือง

ขุมกำลังที่แข็งแกร่งเพราะต้องการพัฒนา จึงปรับเปลี่ยนภูมิประเทศของที่นี่อย่างต่อเนื่อง ย้ายคนมาจากด้านนอก พาให้เทือกเขาสันติภาพที่อันตรายแห่งนี้เริ่มมีผู้คนอาศัยอยู่มากขึ้น

กระนั้นก็จำกัดอยู่แค่สถานที่ที่อยู่ใกล้กับสำนักของจอมยุทธ์เท่านั้น ถึงค่อยมีคนหนาแน่น นอกจากนั้นส่วนใหญ่ยังคงเป็นยอดเขาสูงที่ผู้คนบางตา

ในทะเลหวงเจีย สถานที่ที่ผู้คนใช้ตั้งหลักส่วนใหญ่เป็นเกาะขนาดใหญ่หรือไม่ก็แผ่นดินขนาดเล็ก ทว่าสิ่งที่กินพื้นที่มากกว่าก็ยังเป็นผิวทะเลที่ผู้คนไม่อาจลงหลักปักฐานได้

กลุ่มเขาอันตรายที่อยู่ในเทือกเขาสันติภาพนี้ ความจริงใกล้เคียงกับมหาสมุทร

มีคำพูดโบราณกล่าวไว้ว่า เขาแล้งน้ำสกปรกกำเนิดโจรร้าย

คำกล่าวนี้สุดโต่งเกินไปหรือไม่ยังไม่ต้องพูดถึง แต่ว่ายิ่งเป็นสถานที่ที่มีสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติเลวร้ายเท่าไร ก็มักให้กำเนิดบุคคลที่เหี้ยมหาญได้ง่ายเท่านั้น

ถ้าหากว่าเจอเรื่องร้าย เพียงหลบเข้าไปซ้อนตัวในเขา ศัตรูก็ยากจะตามหาแล้ว

สาเหตุที่จางซู่เหริน ผู้อาวุโสเนินต้นจักรพรรดิไม่มาตามหาเยี่ยนจ้าวเกอ ด้านหนึ่งเพราะป้องกันยอดฝีมือจากตะวันออกเฉียงใต้ ทางหนึ่งเพราะสภาพแวดล้อมของเทือกเขาสันติภาพซับซ้อนเกินไป

ตามหลักทฤษฎีแล้ว ที่นี่เป็นที่ซ่อนตัวที่เหมาะกับเยี่ยนจ้าวเกออย่างยิ่งยวดในเขตเพลิงทักษิณ

หากเข้าไปซ่อนด้านในจริงๆ แม้แต่ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าก็ยังตามหาเขาไม่เจอ

แต่เมื่อเป็นเช่นนั้น หากถูกล้อมไว้ที่นี่อย่างหนาแน่น ยอดฝีมือทิศใต้ยิ่งมายิ่งมาก เขาคิดจะออกจากเทือกเขาสันติภาพก็ยากเย็นแล้ว

ตามการคาดเดาของคนในเขตเพลิงทักษิณ เยี่ยนจ้าวเกอสมควรรอโอกาสเคลื่อนไหวอยู่ในเทือกเขาสันติภาพ

รอจนยอดฝีมือตะวันออกเฉียงใต้บุกโจมตีเขารอบวง เยี่ยนจ้าวเกอค่อยหาโอกาสตะลุยออกจากเทือกเขาสันติภาพ ก่อนจะมียอดฝีมือทางตะวันออกเฉียงใต้มารับ และหนีกลับเขตตะวันอาคเนย์

เพื่อการนี้ พวกยอดฝีมือทิศใต้ก็กำลังคิดหาแผนการกันอยู่

เยี่ยนจ้าวเกอเพิ่งจะเข้าไปในเทือกเขาสันติภาพได้ไม่นาน ก็สกัดจอมยุทธ์ท้องถิ่นคนหนึ่งไว้ ได้ความจากปากของอีกฝ่าย

“ขุมกำลังระดับสุดยอดในท้องถิ่นของเทือกเขาสันติภาพ จะชุมนุมกันบนเขามหาวิญญาณที่เป็นยอดเขาหลักทางเหนือ ร่วมกันหารือแผนการเอาไว้ใช้รับมือกับข้าเช่นนั้นหรือ” เยี่ยนจ้าวเกอปั้นสีหน้าครุ่นคิด มองจอมยุทธ์ทิศใต้คนนั้น “ไม่เพียงแต่เทือกเขาสันติภาพเท่านั้น สถานที่ที่อยู่รอบๆ เทือกเขาสันติภาพ ก็มียอดฝีมือระดับสุดยอดมุ่งหน้ามาเช่นกันหรือนี่”

จางซู่เหรินแม้ว่าจะเฝ้าอยู่ที่เขารอบวงไม่ออกไปไหน แต่ว่ายอดฝีมือทิศใต้คนอื่นๆ กลับมีคนที่ถูกเยี่ยนจ้าวเกอสะกิดความโกรธ ต้องการมอบบทเรียนให้แก่คนรุ่นหลังจากตะวันออกเฉียงใต้ที่กำเริบเสิบสานผู้นี้

สถานที่อื่นๆ ใกล้เทือกเขาสันติภาพรวมถึงเขารอบวง ต่างมียอดฝีมือจำนวนมากหมายจะพบปะกันที่เขามหาวิญญาณ เพื่อจะรุมกำจัดเยี่ยนจ้าวเกอ

จางซู่เหรินเองก็ให้การอนุญาตต่อเรื่องนี้อย่างลับๆ เช่นกัน

หน้าที่หลักของเขาคือการป้องกันยอดฝีมือตะวันออกเฉียงใต้ที่อยู่อีกด้านของพรมแดน จึงย่อมต้องการให้ปัจจัยที่ก่อความวุ่นวายภายในซึ่งปรากฏขึ้นอย่างกระทันหันเช่นเยียนจ้าวเกอ ถูกจำกัดไว้ด้านนอกเขารอบวง

จอมยุทธ์ทิศใต้ผู้นั้นปั้นสีหน้าทำทีเป็นไม่กลัว “คนแซ่เยี่ยน เจ้าอย่าคิดเหิมเกริม เทือกเขาสันติภาพแม้ว่าจะมีภูมิประเทศซับซ้อน แต่ว่าพวกเราอาศัยอยู่ที่นี่ พัฒนามาพันปีแล้ว”

“ถึงคนจากสถานที่อื่นๆ ของเขตเพลิงทักษิณจะเข้ามาในเขาก็ไม่อาจสืบเสาะเส้นทาง ทว่าพวกข้ากลับรู้จักเป็นอย่างดี”

“ขอแค่สำนักทุกสำนักร่วมรุกร่วมถอย กางตาข่ายออกมา ไม่ทันไรก็สามารถจับเจ้าได้แล้ว!”

เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินก็ลูบคางของตัวเอง เอ่ยว่า “ไฉนต้องลำบากถึงเพียงนั้น”

จอมยุทธ์ทิศใต้ผู้นั้นพลันงงงัน

“ท่านในเมื่อเป็นคนในท้องถิ่นของเทือกเขาสันติภาพ ต่อให้ไม่รู้จักสถานที่อื่น แต่เส้นทางไปยังเขามหาวิญญาณซึ่งเป็นยอดเขาทางเหนือก็น่าจะทราบดีกระมัง” เยี่ยนจ้าวเกอถาม

อีกฝ่ายเหมือนกัดลิ้นตัวเอง “เจ้า…เจ้าคิดทำอะไร”

“ไฉนพวกท่านต้องตามหาข้าให้ลำบากด้วย” เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยอย่างไม่นำพา “นำทางเสีย ข้าผู้แซ่เยี่ยนจะไปยังเขามหาวิญญาณนั่น”

จอมยุทธ์ทิศใต้อ้าปากตาค้าง “…เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ?!”

“ข้าต้องขอบคุณที่พวกท่านลดภาระให้แก่ข้าจึงจะถูก” เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะฮ่าๆ “ตั้งแต่เขายาวเหยียดมาถึงที่นี่ ข้ายังไม่หายสะใจ อยากจะดูเสียหน่อยว่าที่แห่งนี้มีคนร้ายกาจสักกี่คนกันเชียว”

………………..