ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ - ตอนที่ 920 มรดกวิชาของเก้าหาง

สิ่งที่แตกต่างจากวิญญาณปีศาจดวงอื่นอย่างเด่นชัดก็คือร่างกายของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางตัวนี้ไม่ดูเลือนลางแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามมันกลับมีรูปร่างชัดเจนอย่างยิ่งจนเหมือนกับร่างจริง

วิญญาณปีศาจดวงอื่นในแสงสีแดงก็เป็นเงาปีศาจจิ้งจอกขนาดไม่เท่ากันตัวแล้วตัวเล่าเช่นกัน ทว่ารูปร่างและสีสันของพวกมันแต่ละตัวแตกต่างกัน บางตัวมีสองหัวและดวงตาสีเขียว บางตัวทั้งร่างสีดำขลับ บางตัวทั้งร่างถูกเปลวเพลิงสีชาดหุ้มไว้ ขนาดร่างกายก็ไม่เกินสามถึงสี่จั้ง เทียบไม่ได้กับปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่นำอยู่ด้านหน้า

หญิงสาวผู้สวมชุดนางในเห็นเช่นนี้ ดวงตาก็ฉายแววยินดี นางพลิกมือเรียกมีดเล่มน้อยสีเงินเล่มหนึ่งออกมากรีดบนหลังมือตนเบาๆ เลือดสายหนึ่งปรากฏออกมา เลือดสดไหลริน

ภาพที่ค่อนข้างมหัศจรรย์พลันบังเกิดขึ้น

เลือดที่ไหลออกจากหลังมือของหญิงสาวราวกับมีจิตวิญญาณ ยังไม่ทันไหลลงมาก็กลายเป็นไอหมอกสีแดงอ่อนสายแล้วสายเล่าลอยฟุ้ง ทยอยจมเข้าไปในม่านแสงรูปครึ่งวงกลมรอบด้าน

เสียง “ปัง” ดังขึ้นครั้งหนึ่ง!

ม่านแสงทั้งหมดฉับพลันแหวกกลายเป็นละอองแสงหลากสีสัน ทยอยจมลงไปในเงาปีศาจจิ้งจอกเหนือศีรษะของสตรีนางนี้

เงาร่างนั้นสั่นไหวเพียงเล็กน้อยแล้วขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เวลาเพียงสองสามลมหายใจ ขนาดร่างกายก็ขยายจากขนาดหนึ่งจั้งกว่าตอนเริ่มแรกเพิ่มพรวดมาถึงขนาดเจ็ดแปดจั้ง

ทั้งร่างของหญิงสาวผู้สวมชุดนางในลอยขึ้นด้านบนอย่างเชื่องช้าไปอยู่ใต้เงาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง

หลิ่วหมิงเห็นภาพนี้ตรงหน้า สองตาก็หรี่ลงเล็กน้อย

เขาเคยอ่านบันทึกเกี่ยวกับการสืบทอดมรดกวิชาของเผ่าปีศาจจากบันทึกประวัติศาสตร์ฉบับไม่เป็นทางการในหอเก็บคัมภีร์ของนิกายยอดบริสุทธิ์มาอยู่บ้าง

ในตำราเล่าไว้ว่าเผ่าปีศาจระดับสูงจำนวนน้อยกลุ่มหนึ่งใช้โลหิตบริสุทธิ์ของตนเป็นสื่อกลางเพื่อสืบทอดความสามารถจากบรรพบุรุษเผ่าปีศาจที่มีสายเลือดเดียวกับตนผ่านการทำพิธีกรรมด้วยค่ายกลโบราณพิเศษบางชนิดได้

แม้เผ่าปีศาจระดับสูงจะมีอายุขัยยืนยาว แต่สหายร่วมเผ่าพันธุ์ที่ครอบครองสายเลือดบริสุทธิ์มีน้อยนิดอย่างยิ่ง อีกทั้งตัวเผ่าปีศาจเองก็มีความสามารถในการสืบพันธุ์ต่ำอย่างที่สุด ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมักเลือกมีทายาทข้ามเผ่ากับเผ่าอื่นเพื่อสืบทอดสายเลือด

เมื่อเวลาผันผ่าน สายเลือดของเผ่าปีศาจระดับสูงก็ยิ่งเจือจางลงเรื่อยๆ จนกระทั่งปัจจุบันอยากตามหาสหายร่วมเผ่าที่มีสายเลือดบริสุทธิ์อย่างแท้จริงก็ยากลำยากยิ่งนัก

พิธีกรรมสืบทอดสายเลือดของเผ่าปีศาจ แม้เงื่อนไขขอเพียงตนเองกับผู้ที่ตนต้องการสืบทอดมรดกมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกันประมาณหนึ่งก็ใช้ได้แล้ว แต่ยิ่งสายเลือดบริสุทธิ์ ความสามารถที่ได้รับสืบทอดก็ยิ่งสมบูรณ์

ดูจากร่างจริงที่หญิงสาวผู้สวมชุดนางในแปลงกลับไปเมื่อครู่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่านางคงเป็นเผ่าปีศาจระดับสูงตัวจริงที่สายเลือดบริสุทธิ์อย่างยิ่ง หากพิธีกรรมนี้เสร็จสมบูรณ์จริง น่ากลัวว่าพลังคงก้าวหน้าพุ่งทะยาน

ในเวลานี้เองสองตาของเงาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางสีขาวเหนือศีรษะหญิงสาวผู้สวมชุดนางในพลันโชนแสง ร่างกายหมุนอยู่กับที่ไม่หยุดแล้วร้องคำรามอยู่เป็นระยะ หางหนาประหนึ่งแขนเก้าเส้นฉับพลันพองขยายขึ้นหลายเท่า แต่ละเส้นสะบัดบ้าคลั่งจนกลายเป็นเงายันต์สีขาวมหึมาตัวแล้วตัวเล่าเลือนราง

วิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่ยืนซ้อนกันอยู่ในแสงสีแดงไกลออกไปเห็นเช่นนี้ ดวงตาพลันมีประกายแสงสีเลือดไหลวนไม่หยุด หลังจากหอนยาวครั้งหนึ่ง แสงสีแดงรอบตัวมันก็พลันเร่งความเร็วแล้วค่อยๆ สลัดวิญญาณปีศาจตัวอื่นทิ้งไว้ด้านหลัง แย่งชิงเพื่อไปถึงเหนือร่างของหญิงสาวผู้สวมชุดนางในให้ได้ก่อนก้าวหนึ่ง หางสีขาวเก้าเส้นพันรวมเข้าด้วยกัน

หญิงสาวผู้สวมชุดนางในเห็นเช่นนี้ก็ไม่กล้าชักช้า สองมือตั้งท่าเคล็ดวิชาอย่างเร็วไว พร้อมกันนั้นปากก็เอ่ยท่องมนตร์ไม่ขาด ตรงกลางหว่างคิ้วมีตราประทับสีเลือดดวงหนึ่งปรากฏออกมาจากความว่างเปล่าแล้วกะพริบอย่างบ้าคลั่งไม่หยุด

ชั่วขณะหนึ่งท้องฟ้าเหนือร่างของหญิงสาวก็มีเงาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางสองตัว ตัวหนึ่งใหญ่ ตัวหนึ่งเล็กถูไถคลอเคลียกันไม่หยุดประหนึ่งบิดามารดากับบุตร ท่าทางที่แสดงออกสนิทชิดเชื้อยิ่งนัก แสงเรืองรองฝั่งหนึ่งสีขาว ฝั่งหนึ่งสีแดงที่ล้อมรอบพวกมันค่อยๆ ผสานกลายเป็นหนึ่งเดียว มหัศจรรย์อย่างมาก

“การสืบทอดต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งวัน ระหว่างนี้อย่าให้วิญญาณปีศาจตัวใดเข้าใกล้ข้า มิเช่นนั้นจะเกิดผลสะท้อนกลับได้ง่าย…” ริมฝีปากของสตรีนางนี้เคลื่อนไหวเล็กน้อยส่งกระแสจิตหาหลิ่วหมิง

“วางใจเถิด สหายสงบใจใช้วิชาได้เต็มที่ ที่เหลือมอบให้ข้าจัดการเอง” หลิ่วหมิงเอ่ยอย่างไม่ลังเลสักนิด

“ดีมาก ทุกสิ่งหลังจากนี้ล้วนพึ่งท่านแล้ว” หญิงสาวผู้สวมชุดนางในพยักหน้า สองตาปิดลงอย่างเชื่องช้าอยู่กลางท้องฟ้า

ระหว่างที่พูดวิญญาณปีศาจจิ้งจอกยี่สิบกว่าตัวที่เหลือก็คำรามพุ่งมาถึงบริเวณใกล้ๆ

หลิ่วหมิงไม่พูดพร่ำก็กระตุ้นพลังเวทในร่าง กรอกเข้าไปในภาพสัญลักษณ์บนหัวไหล่ไม่หยุด นิ้วมือดีดรัวตรงหน้าอกราวกับกงล้อ

เสียงแหวกอากาศดังขึ้นครั้งหนึ่ง!

เงาสีน้ำเงินร่างหนึ่งพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า หมุนวนก่อตัวกลายเป็นเงาวัวสีน้ำเงินขนาดมหึมาสิบกว่าจั้งตัวหนึ่ง มันไม่พูดพร่ำอ้าปากกว้างพ่นไอหมอกสีน้ำเงินขมุกขมัวสายหนึ่งออกมากลายเป็นลมพายุพัดดุดันเข้าใส่วิญญาณปีศาจเบื้องหน้า

ไม่ว่าวิญญาณปีศาจจิ้งจอกหน้าตาแบบใดเมื่อถูกลมพายุสีน้ำเงินหอบเข้าไปด้านใน ทั้งหมดก็ถูกฉีกกระจายกลายเป็นแสงแวววาวจุดแล้วจุดเล่าหลากสีสันในพริบตา

พริบตาเดียววิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกเกินครึ่งก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

วิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกที่เหลือตกตะลึงอย่างยิ่ง พวกมันแตกกระเจิงหันหลังกลับหนีหางจุกตูดในทันที

“เหอะ ตอนนี้เพิ่งคิดจะหนี ไหนเลยจะง่ายดายเช่นนั้น!” ในดวงตาหลิ่วหมิงทอประกายเย็นเยียบ เคล็ดวิชาที่มือเปลี่ยนไปทันที

เสียง “ฟึบ” ดังขึ้นครั้งหนึ่ง

เงาวัวสีน้ำเงินฉับพลันสูดลมพายุกลับเข้าไปในปากแล้วทันใดนั้นก็พุ่งเร็วรี่กลายเป็นแถบแสงสีน้ำเงินสายหนึ่ง

เสียง “ฟู่” “ฟู่” ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

วิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกหลายตัวที่หนีไปถูกแถบแสงสีน้ำเงินพุ่งทะลุผ่านร่างกลายเป็นแสงแวววาวสลายไปทันที

หลังจากแสงสีน้ำเงินดับลง เงาวัวสีน้ำเงินก็ปรากฏร่างเดิมบริเวณใกล้ๆ มันอ้าปากกว้างสูดละอองแสงแวววาวรอบข้างเข้าไปในปาก พร้อมกันนั้นลวดลายจิตวิญญาณก็ไหลวนบนผิว ร่างกายใหญ่ขึ้นอีกนิดหนึ่งอย่างเห็นได้ชัด

หลิ่วหมิงเห็นภาพนี้กลับไม่ได้แสดงสีหน้ายินดีอะไรออกมา แต่สีหน้าเคร่งขรึมหันศีรษะมองไปยังขอบฟ้าอีกด้านหนึ่ง

ทางทิศนั้นมีไอหมอกสีเทาขาวสายหนึ่งปรากฏขึ้น ด้านในมีเสียงกรีดร้องคำรามทุ้มต่ำดังไม่ขาด เงาปีศาจอสูรขนาดไม่เท่ากันจำนวนหนึ่งผลุบโผล่อยู่เลือนราง

ใช่จริงๆ ปีศาจอสูรตัวอื่นในที่สุดก็เดินทางมาถึงแล้ว

หลิ่วหมิงสูดลมหายใจลึกยาว ขณะที่มือข้างหนึ่งกวักเรียกเงาวัวสีน้ำเงินซึ่งอยู่อีกฝั่ง

ภาพสัญลักษณ์ตัวนั้นขยับวูบหนึ่งก็หายตัวมาขวางหน้าหลิ่วหมิงในทันที

เวลานี้ในที่สุดวิญญาณปีศาจที่อยู่ไกลออกไปก็พุ่งเข้ามาอย่างดุดัน ด้านในมีปีศาจอสูรนานาชนิดทั้งเสือ หมาป่า เสือดาว ในหมู่พวกมันตัวที่ขนาดใหญ่ราวกับตึก ตัวที่ขนาดเล็กขนาดไม่เกินฝ่ามือ

หลิ่วหมิงขยับแขน แนบฝ่ามือข้างหนึ่งบนแผ่นหลังของเงาวัวสีน้ำเงิน แล้วกรอกพลังเวทพลุ่งพล่านเข้าไปในร่างมันอย่างรวดเร็ว

เงาวัวสีน้ำเงินคำรามทุ้มต่ำครั้งหนึ่ง ร่างกายพลันขยายพรวดอีกเท่าหนึ่งในพริบตาจนสูงห้าถึงหกจั้ง หลังจากอ้าปากกว้างอีกครั้ง พายุสีน้ำเงินลูกแล้วลูกเล่าก็พัดรุนแรงออกมา

วิญญาณปีศาจปลาหลี่ยักษ์สีฟ้าตัวหนึ่งที่พุ่งมาด้านหน้าสุดกรีดร้องทุ้มต่ำครั้งหนึ่งก็กลายเป็นเส้นไหมสีฟ้าอ่อนสายหนึ่ง ถูกกระแสลมสีน้ำเงินซึ่งหมุนวนรวดเร็วหอบเข้าไปในปากใหญ่โตของเงาวัวสีน้ำเงินในทันใด

วิญญาณปีศาจตัวอื่นที่แห่เข้ามาด้านหลังก็ถูกพายุหมุนกลืนหายเข้าไปอย่างเร็วไวตามต่อกันไม่ขาดสาย แต่ละตัวถูกฉีกกระชากเป็นชิ้นๆ อย่างไม่มีกำลังต่อต้านสักนิด ทั้งหมดกลายเป็นอาหารในท้องของภาพสัญลักษณ์เชอฮ่วน

เวลาผ่านไปเพียงหนึ่งก้านธูป วิญญาณปีศาจหลายสิบตัวนี้ก็ถูกเชอฮ่วนกวาดไปจนเกลี้ยง

วิญญาณปีศาจบางตัวพบว่าสถานการณ์ผิดปกติจึงคิดจะหมุนตัวหนี แต่เมื่อเผชิญหน้ากับความเร็วของเชอฮ่วน พวกมันหนีไปได้ไม่ไกลเท่าไรก็ถูกแสงสีน้ำเงินหอบมากลืนลงไปทันที

เมื่อเงาวัวสีน้ำเงินของเชอฮ่วนหวนกลับมาหาหลิ่วหมิง ร่างกายของมันก็ขยายใหญ่ขึ้นอีกหนึ่งเท่ากว่าอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว จนใหญ่ถึงสิบกว่าจั้งแล้ว

ตอนนี้หลิ่วหมิงถึงโล่งอกแล้วมองไปกลางท้องฟ้า

เงาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่ก่อตัวมาจากหญิงสาวผู้สวมชุดนางในยังคงผสานเข้ากับปีศาจจิ้งจอกเก้าหางยักษ์ที่เปล่งแสงสีแดงตัวนั้นอยู่ แสงจิตวิญญาณแวววาวจุดแล้วจุดเล่าสองสีสีขาวกับสีแดงสอดแทรกอยู่ด้วยกันท่วมท้นรอบด้าน ทำให้ภาพตรงหน้าราวกับภาพฝันภาพมายา

ทว่าละสายตาไปเพียงครู่เดียว ภาพตรงหน้าก็ทำให้หลิ่วหมิงใบหน้าร้อนผ่าวเล็กน้อยอย่างห้ามไม่ได้

ชุดนางในสีขาวประณีตไม่ธรรมดาชุดนั้นบนร่างหญิงสาวผู้อยู่ใต้เงาปีศาจจิ้งจอกสองตัวหายไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่ทราบ ทั่วร่างมีแสงสีแดงอ่อนชั้นหนึ่งห่อหุ้มไว้ ทว่าเรือนร่างขาวผ่องอรชรก็ยังคงผลุบๆ โผล่ๆ ปรากฏอยู่ตรงหน้าหลิ่วหมิงมากกว่าครึ่ง

ใบหน้างามล้ำเลิศของสตรีนางนี้ทอแสงสีแดงเรืองๆ ริมฝีปากงามอ้าออกเล็กน้อย ดวงเนตรงามทั้งคู่หลับสนิท คิ้วดำขมวดแน่นคล้ายกับว่ากระบวนการสืบทอดมรดกนี้ไม่ได้สบายเช่นนั้น

หางจิ้งจอกสีขาวโพลนเก้าเส้นที่โผล่ออกมาจากก้นงามงอนสะบัดไปตามสายลมไม่หยุดนิ่ง ทำให้นางแลดูเย้ายวนชวนหวั่นไหวเป็นพิเศษ

ภาพอันงามเย้ายวนอย่างยิ่งนี้ทำให้หลิ่วหมิงมองจนปากแห้งอย่างห้ามไม่อยู่ ชั่วขณะหนึ่งผละสายตาออกมาไม่ได้ ทั้งร่างจากบนจรดล่างร้อนผ่าวยิ่งนัก

“เหอะ พาเจ้าเข้ามาไม่…ไม่ได้ให้เจ้ามาแอบถ้ำมองข้า หากเจ้ามองอีก…รอหลังจากข้าสืบทอดมรดกวิชาเสร็จ….จะควักลูกตาเจ้าออกมา!”

ตอนนี้เองในหูของหลิ่วหมิงก็มีเสียงเย็นชาของสตรีนางนี้ดังขึ้น ทว่ากระท่อนกระแท่นคล้ายกับว่าสตรีนางนี้รวบรวมพละกำลังทั้งหมดกว่าจะเอ่ยออกมาได้

หลิ่วหมิงได้ยินก็หวาดหวั่น กัดปลายลิ้นทันที ความเจ็บปวดแล่นปราดเข้าสู่หัวใจ สองตาหลับลงอย่างรวดเร็วแล้วหมุนตัวไปในทันใด

แม้ในเวลานี้เขาจะโคจรพลังเวทในร่างอย่างรวดเร็วขับไล่ความรู้สึกผิดปกติในร่างกายไปแล้ว แต่ในสมองก็ยังคงมีภาพกึ่งเปลือยของหญิงสาวปรากฏขึ้นมาเป็นพักๆ

ลึกลงไปในใจ เขาปรารถนาจะหันกลับไปมองสำรวจให้ดีๆ อีกสักครั้ง ราวกับว่าขอเพียงได้มองหญิงสาวเพิ่มอีกสักหน่อย แม้ต่อไปต้องตายก็ยินดี

หลังจากหลิ่วหมิงขบคิดอย่างเร็วไว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเรื่องเล่าบางอย่างเกี่ยวกับปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่บันทึกไว้ในตำราขึ้นมาได้

เล่าลือกันว่าปีศาจจิ้งจอกจำพวกนี้ครอบครองร่างจิตวิญญาณมหาเสน่ห์แต่กำเนิด อาศัยเพียงกลิ่นอายบนร่างก็มอมเมาสติปัญญาของผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย แรงดึงดูดและความเย้ายวนที่มีต่อทั้งสองเพศเหมือนจะร้ายกาจยิ่งกว่าร่างมายาสวรรค์ของเจียหลานเสียอีก

หลังจากหลิ่วหมิงคิดถึงสิ่งเหล่านี้กระจ่างแล้วก็ขยับร่างอย่างไม่ลังเลอีกต่อไป เขาออกห่างจากหญิงสาวผู้สวมชุดนางในทันทีแล้วลอบตรึงโซ่ตรวจสะกดวิญญาณไว้ที่มือ ปราณเย็นสบายสายหนึ่งฉับพลันแล่นตรงจากกลางฝ่ามือเข้าไปยังทะเลจิตสัมผัสในทันที มันไหลวนอยู่หลายรอบกว่าจะทำให้เขาได้สติอย่างสมบูรณ์

เขาลอบเป่าลมหายใจแล้วตั้งสมาธิ บังคับเงาเชอฉ่วนให้พุ่งเข้าใส่วิญญาณปีศาจระลอกใหม่ที่ปรากฏตัว

ครึ่งชั่วยามหลังจากนั้น

เงาวัวสีน้ำเงินอ้าปากใหญ่โต พายุหมุนสีน้ำเงินพัดออกมาอย่างทรงพลัง ปราณปีศาจหลากสีสันที่พลุ่งพล่านอยู่รอบร่างวิญญาณปีศาจไหลตามพายุหมุน ถูกมันสูบเข้าไปในท้องทีละสายๆ ประหนึ่งสาวไหมจากรังไหม พละกำลังจะต้านทานสักนิดก็ไม่มี

ร่างกายของเชอฮ่วนขยายพรวดขึ้นอีกไม่น้อยจนใหญ่ถึงยี่สิบกว่าจั้ง ปราณปีศาจหลากสีสันที่ปะปนกันอยู่ในร่างกลิ้งไปมาอยู่ในท้องของมันไม่หยุดและถูกย่อยอย่างเร็วไว

แม้วิญญาณปีศาจจะแทบไม่มีกำลังต่อต้านเชอฮ่วน แต่คลื่นปราณปีศาจที่แผ่ออกมาจากการสืบทอดมรดกของหญิงสาวผู้สวมชุดนางในเหมือนจะมีแรงดึงดูดมหาศาล

ถึงเขาจะกระตุ้นภาพสัญลักษณ์จัดการวิญญาณปีศาจไปต่อเนื่องเจ็ดแปดระลอก แต่ก็ยังมีวิญญาณปีศาจจับกลุ่มรวมตัวเข้ามาอีก

ในเวลานี้เองจู่ๆ ก็เกิดคลื่นไหวกระเพื่อมข้างตัวหลิ่วหมิง ปราณเย็นยะเยือกเสียดกระดูกซัดเข้าใส่ พร้อมกับที่ไอหมอกสีขาวขมุกขมัวกลุ่มหนึ่งปรากฏขึ้น ด้านในเหมือนจะหุ้มบางสิ่งเอาไว้อยู่เลือนราง