ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1010 คุณชายได้โปรดออมมือ นั่นคือลูกชายแท้ๆ ของคุณ (1)

ขณะนี้เสียงกริ่งการประมูลได้หยุดลง หยุดลงหลังจากที่ฉู่หลิงเอ๋อกดกริ่งดังขึ้น ดังนั้นสิ่งของการประมูลครั้งนี้ตกเป็นของห้องเบอร์11อีกครั้ง

ราคาการประมูลครั้งนี้หยุดอยู่บน28ล้านอัพ ราคาแบบนี้ถือว่าคุ้มมาก

ทุกคนต่างก็เริ่มสับสนแล้ว คุณชายสามเย่หมายความว่าอะไรกันแน่?!

นี่ตั้งใจยอมให้อีกฝ่ายหรอ?!

คุณชายสามเย่ในขณะนี้หลักๆ แล้วไม่ค่อยมั่นใจในการวิเคราะห์ของตัวเอง ดังนั้นครั้งนี้คุณชายสามเย่ได้ออมมือแล้วจริงๆ แน่นอนว่าก็ถือเป็นการทดลองอย่างหนึ่งของคุณชายสามเย่!

แน่นอน ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ทุกคนต่างก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นยิ่งไม่กล้าเข้าร่วมการประมูลแล้ว

“28ล้านครั้งที่หนึ่ง 28ล้านครั้งที่หนึ่ง 28ล้านครั้งที่หนึ่ง รายการประมูลในครั้งนี้ตกเป็นของคุณผู้หญิงห้องเบอร์11” พิธีกรก็ไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าคุณชายสามเย่หยุดลงแล้ว คนอื่นๆ ต่างก็ไม่ประมูลแล้ว พิธีกรจึงได้แต่ประกาศผล

ฉู่หลิงเอ๋อโล่งอกไปหนึ่งทีอย่างเห็นได้ชัดเจน ผลแบบนี้ถือว่านี้ ราคานี้ถือว่าไม่สูง

แต่ว่าจนถึงตอนนี้ พวกเขาประมูลเขาไปไม่น้อยแล้ว ดีที่ราคาไม่ได้สูง แต่ว่าพอบวกกันแล้วก็น่าจะสองพันล้านแล้วมั้ง?

เจ้าของสมาคมประมูลหงเยว่ไม่ได้มาเร่งขอเงินน่าจะเป็นเพราะเห็นแก่มู่หรงดัวหยาง ไม่ว่ายังไงแล้ววันนี้เธอก็มาแทนมู่หรงดัวหยาง

ในเมื่อเจ้าของสมาคมประมูลหงเยว่ได้แจกการ์ดเชิญให้กับมู่หรงดัวหยางเป็นพิเศษ แสดงว่าเจ้าของสมาคมประมูลหงเยว่รู้ว่าในไม่ช้ามู่หรงดัวหยางจะกลายเป็นประธานของเว้ยคังแล้ว

เจ้าของสมาคมประมูลหงเยว่กำลังให้หน้ากับเว้ยคังอยู่

กู้หวูสังเกตไปสักพัก เห็นว่าในห้องนอกจากฉู่หลิงเอ๋อแล้วก็ไม่มีคนอื่นอีก อีกอย่างกู้หวูก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติอะไร จึงค่อยๆ ปิดประตูลง แล้วจากไปเบาๆ

ถังจื่อโม่ไม่ได้ออกไป กลั้นต่อ แล้วเดินกลับไปใหม่

“ฮึย ทำไมกลับมาเร็วขนาดนี้ล่ะ?” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นเขาแล้ว ก็อึ้งไปเล็กน้อย เมื่อกี้เธอใช้สมาธิสูงมากในการกดกริ่ง จึงไม่ได้สังเกตเห็นสถานการณ์อื่น

“ฉันไม่ได้ไป เมื่อกี้มีคนมาแอบเปิดประตูห้องเรา น่าจะสามตามสืบสถานการณ์ของห้องเรา” ถังจื่อโม่นั่งอยู่บนเก้าอี้ หยิบองุ่นที่ล้างสะอาดเรียบร้อยแล้วโยนเข้าปากหนึ่งลูก

“ใคร?” เพราะว่าความเกี่ยวข้องด้านอาชีพของฉู่หลิงเอ๋อ ทำให้ระมัดระวังสูงขึ้นทันที

“น่าจะเป็นคนของเย่ซือเฉิน” ถึงแม้ว่าถังจื่อโม่จะใช้คำว่าน่าจะไป แต่ว่าในใจของเขากลับสามารถแน่ใจแล้วว่าคือคนของเย่ซือเฉิน

“จู่ๆ คุณชายสามเย่ก็ให้คนมาสืบ? เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าคุณชายสามเย่จะรู้แล้ว? ” ดวงตาของฉู่หลิงเอ๋อเปล่งประกายขึ้นทันที หรือว่าคุณชายสามเย่จะรู้เรื่องของถังจื่อโม่แล้ว?!

“เมื่อกี้คนคนนั้นไม่เห็นฉัน ฉันหลบอยู่ที่หลังประตู” ถังจื่อโม่เห็นสีหน้าของฉู่หลิงเอ๋อแล้ว แน่นอนว่า เดาความในใจของเธอออกแล้ว “ดังนั้นเย่ซือเฉินไม่มีทางรู้เรื่องฉันแน่นอน”

“งั้นทำไมคุณชายสามเย่ถึงต้องส่งคนมาสืบ? คุณชายสามเย่กำลังสงสัยอะไรอยู่? ” เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า บนใบหน้าของฉู่หลิงเอ๋อดูผิดหวังเพิ่มขึ้น น้ำเสียงก็ดูสุขุมลงเยอะมาก

“ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังสงสัยอะไร ไม่ว่ายังไงแล้วเขาก็ไม่รู้เรื่องฉัน” ในตอนที่ถังจื่อโม่พูดประโยคนี้ ริมฝาปกได้เบ้ขึ้นทันที เขามั่นใจมากว่า คนของเย่ซือเฉินไม่เห็นเขาแน่นอน

เขารู้สึกว่าทุกครั้งที่เย่ซือเฉินเผชิญหน้ากับเขา ดูเหมือนว่าจะสามารถพรางตัวจากเขาไปได้ตลอดเลย!!

“รายการประมูลชุดนี้ ผมจะต้องแนะนำดีๆ เลยครับ นี่เป็นหยกขาวเนื้อละเอียดที่เจ้านายของพวกเราไปชนะการเดิมพันที่ประเทศQครั้งที่แล้วด้วยตัวเองมาเลย หยกที่ดีแบบนี้ตอนนี้ยากมากแล้วที่จะพบ หยกเขาเนื้อละเอียดนี้เริ่มราคาประมูลที่50ล้าน ประมูลครั้งหนึ่งเพิ่มขึ้นครั้งละห้าล้าน” เสียงของพิธีกรดังขึ้นอีกครั้ง

ทุกคนได้ยินคำแนะนำของพิธีกรแล้ว ก็มองไปทางแสงสว่างของหยก คนที่เข้าใจสินค้าต่างก็มองออกว่านี่เป็นหยกที่อยู่ในระดับดีมาก

ทันใดนั้นก็มีสองสามคนที่ดวงตาเปล่งประกายขึ้น

หยกขาวเนื้อละเอียดแบบนี้เมื่อเทียบกับวัตถุโบราณพวกนั้นแล้วถือว่ามีประโยชน์มากกว่า โดยเฉพาะพวกคนที่ทำธุรกิจด้านแบรนด์เพชรพลอยเพชรประดับ หยกขาวเนื้อละเอียดใหญ่ขนาดนี้สามารถผลิตสินค้าดีๆ ได้ไม่น้อยเลย

พอถึงเวลา ไม่แน่ของชิ้นหนึ่งอาจจะขายได้หลายสิบล้านเลย หากสามารถประมูลหยกขาวเนื้อละเอียดชิ้นนี้ได้ในราคาที่เหมาะสม สามารถหาเงินได้อย่างแน่นอน

แต่ว่า พอนึกถึงสถานการณ์ในคืนนี้ คุณชายสามเย่เจ้าภาพในคืนนี้ คนอื่นไม่กล้าแทรกมือเข้าไปเลย

ดังนั้น พวกคนที่สนใจต่างก็ลบความคิดนี้ไป การหาเงินสำคัญมาก แต่ใครก็ไม่อยากไปยั่วโมโหคุณชายสามเย่

ดังนั้นจะต้องระวังมากๆ ห้ามออกมือมั่วๆ เด็ดขาด

ในห้องเบอร์9กู้หวูยังไม่กลับมา กู้หวูไปสืบห้องเบอร์11แล้ว ไม่พบเจอความผิดปกติอะไร ในตอนกลับไปเดินผ่านห้องน้ำพอดี ดังนั้นเขาจึงไปเข้าห้องน้ำด้วย

ดังนั้นจึงเสียเวลาตรงนั้นไป

กู้หวูยังไม่กลับมา คุณชายสามเย่จึงไม่ค่อยเข้าใจว่าทางห้องเบอร์11เกิดอะไรขึ้นกันแน่ คุณชายสามเย่มองไปทางหยกขาวเนื้อละเอียดชิ้นนั้น สุดท้ายก็กดกริ่งลงแล้ว

จากนั้นห้องเบอร์11ก็กดกริ่งตามติดมา ครั้งนี้กริ่งของห้องเบอร์11เหมือนจะดังเป็นพิเศษ รู้สึกว่าเหมือนคนที่อยู่ในห้องเบอร์11จะใช้แรงกดเป็นพิเศษ

ถังจื่อโม่ในขณะนี้ใช้แรงจำนวนมากในการกดจริงๆ เหมือนว่ากำลังประชดใครบางคนอยู่

ฉู่หลิงเอ๋อเห็นสภาพแบบนี้ของเขาแล้ว รู้สึกอยากหัวเราะ แต่ว่าก็อดกลั้นไปแล้ว เธอรู้สึกว่าภายใต้สถานการณ์แบบนี้ดีที่สุดก็คือไม่ได้สร้างความกระตุ้นกับเด็กน้อยจื่อโม่ เธอกลัวมากจริงๆ ว่าเด็กน้อยจื่อโม่จะทำอะไรที่บ้ากว่านี้ออกมา

คุณชายสามเย่เห็นห้องเบอร์11ยังคงกดกริ่งด้วยความเร็วเหมือนเดิม เขาคิดไปคิดมา กำลังคิดอยากจะกดกริ่งลงไป และในขณะนี้ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก กู้หวูเดินเข้ามา

“หัวหน้า เมื่อกี้ผมไปสืบให้ชัดเจนแล้ว ห้องเบอร์11มีเพียงผู้หญิงคนเดียว ไม่มีคนอื่นๆ กริ่งก็เป็นผู้หญิงคนนั้นที่กด และไม่เห็นความผิดปกติใดๆ ” กู้หวูไม่ได้รอให้เย่ซือเฉินถาม ก็รายงานไปเลยว่า เพราะว่าไม่เจอความผิดปกติใดๆ เมื่อกี้กู้หวูจึงไปเข้าห้องน้ำ

เย่ซือเฉินเข้าใจในความสามารถของกู้หวูดี แม้แต่กู้หวูก็ไม่พบเจอปัญหา?

เย่ซือเฉินกำลังคิดอยากจะหยุดกดกริ่งในมือ เขาขมวดคิ้วขึ้น หรือว่าเขาเดาผิดไปแล้วจริงๆ?

หรือว่าเขาคิดมากไปแล้ว?

แต่ว่า หลังจากการเปรียบเทียบในไม่กี่ครั้ง ก็ไม่เหมือนกับแนวของถังไป๋เชียนเลย ดังนั้นมีความเป็นไปได้ที่เขาคิดมากไปแล้ว

หากในห้องเบอร์11มีเพียงแต่ฉู่หลิงเอ๋อจริงๆ งั้นคนที่แย่งชิงกับเขามาโดยตลอดก็คือฉู่หลิงเอ๋อ?

ทำไมฉู่หลิงเอ๋อต้องแย่งชิงกับเขา

จู่ๆ คุณชายสามเย่ก็ไม่เข้าใจในปัญหาหนี้ แต่ว่าบางทีจิตใจของผู้หญิงก็แปลกมากจริงๆ อาจจะเป็นเพราะว่าเวลานั้นฉู่หลิงเอ๋อบ้าขึ้นมากะทันหันมั้ง?

ในเมื่อถังไป๋เชียนไม่ได้อยู่ในห้องเบอร์11 ในเมื่อในห้องเบอร์11มีเพียงฉู่หลิงเอ๋อคนเดียว งั้นแน่นอนว่าเขาก็ไม่สามารถประมูลต่อได้แล้ว