ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 1011 คุณชายสามเย่โปรดเมตตา นั่นคือลูกชายแท้ ๆ ของคุณนะ (2)

สำหรับเขาแล้วฉู่หลิงเอ๋อคือคนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันเลย แต่ฉู่หลิงเอ๋อสนิทกับเวินลั่วฉิงมากเป็นพิเศษ ถ้าเกิดเขาทำให้ฉู่หลิงเอ๋อโกรธ แล้วฉู่หลิงเอ๋อไปฟ้องเวินลั่วฉิงขึ้นมาล่ะ?

อย่างนั้นคงไม่ค่อยดีแน่!!

ดังนั้นคุณชายสามเย่จึงหยุดลง ไม่ได้กดกระดิ่งต่ออีกแล้ว

เมื่อคุณชายสามเย่หยุดประมูล เขาก็คิดว่าราคาแบบนี้คนอื่นคงต้องประมูลต่อแน่ ๆ ยังไงซะราคาหยกมันแพะชิ้นนั้นคงไม่มีทางราคาแค่หกสิบล้านหรอก และคุณชายสามเย่ก็อยากจะคอยดู ว่าเมื่อเขาหยุดแล้ว ถ้าหากมีคนอื่นแข่งประมูลต่อ ฉู่หลิงเอ๋อจะประมูลตามหรือไม่?

ถ้าหากฉู่หลิงเอ๋อไม่ประมูลแล้ว นั่นแสดงว่ามุ่งเป้ามาที่เขา ถ้าหากฉู่หลิงเอ๋อยังประมูลต่อ ก็แสดงว่าเขาคิดมากเกินไปจริง ๆ

แต่ว่าหลังจากที่คุณชายสามเย่หยุดประมูล ก็ไม่มีใครประมูลต่อ คนอื่น ๆ ต่างไม่กระดิกตัวกันเลย

ฉะนั้นราคาบนจอภาพจึงหยุดอยู่ที่หกสิบล้าน และยังคงเป็นราคาที่ห้องหมายเลข 11 เป็นฝ่ายประมูลได้

คุณชายสามเย่ไม่ได้ประมูลต่ออีกแล้ว ทันใดนั้นในงานก็เงียบสงัดลงทันที คราวนี้ทุกคนต่างพากันนิ่งงันจนพูดไม่ออกไปเลย

คุณชายสามเย่คิดจะทำอะไรกันแน่? !

ก่อนหน้านี้แข่งประมูลอย่างไม่ออมมือเลย แต่ทำไมหลัง ๆ เริ่มประมูลราคาต่ำลงเรื่อย ๆ ล่ะ? !

และครั้งนี้ยิ่งแล้วกันไปใหญ่ คุณชายสามเย่กดกระดิ่งเพียงหนึ่งครั้ง ตามด้วยห้องหมายเลข 11 กดอีกหนึ่งครั้ง จากนั้นคุณชายสามเย่ก็หยุดประมูล!!

ทำไมดูเหมือนตั้งใจอ่อนข้อให้ล่ะ และดูเหมือนคุณชายสามเย่จะจงใจช่วยคนจากห้องหมายเลข 11 ด้วย

“คุณชายสามเย่เป็นอะไรไป? ทำไมถึงกดกระดิ่งแค่ครั้งเดียวก็หยุดแล้วล่ะ?”

“คุณชายสามเย่ยอมให้อย่างได้ชัดเลยนะ”

“ฉันก็คิดว่าคุณชายสามเย่เหมือนจงใจช่วยผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 คนนั้น”

“หรือผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 คนนั้นจะเกี่ยวข้องอะไรกับคุณชายสามเย่จริง ๆ?”

“ราคานี้? รู้สึกเหมือนคุณชายสามเย่จงใจยกหยกชิ้นนั้นให้กับผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 เลยนะ”

“หรือว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรกับคุณชายสามเย่จริง ๆ?”

“ไม่น่าจะใช่นะ คุณชายสามเย่ไม่ใช่คนแบบนั้น”

“คุณชายสามเย่เป็นคนแบบไหน? นายลองพูดมาสิว่าคุณชายสามเย่เป็นคนแบบไหน? แค่อยู่ในห้างก็ทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวกันหมดแล้ว นายอย่าคิดเด็ดขาดว่าคุณชายสามเย่จะใจดีขนาดนั้น”

“นี่ไม่ใช่เรื่องใจดีหรือไม่ดี นี่เป็นเรื่องของหลักการ ฉันคิดว่าคุณชายสามเย่ไม่ได้ตั้งใจ เรื่องนี้อาจจะมีอะไรเข้าใจผิดก็ได้”

“เข้าใจผิดหรือเปล่าที่จริงทดสอบได้ง่ายมาก ตอนนี้นายลองประมูลดูสักครั้งสิ ดูว่าคุณชายสามเย่มีปฏิกิริยายังไง? ถึงตอนนั้นทุกอย่างก็จะชัดเจนเองแหละ”

“ถ้าจะประมูลนายก็ประมูลเองสิ ทำไมต้องให้ฉันประมูลด้วยล่ะ?”

“ก็ฉันไม่กล้า ใครจะไปรู้ว่าคุณชายสามเย่คิดจะทำอะไรกันแน่? ถ้าหากคุณชายสามเย่จงใจอ่อนข้อให้ แล้วฉันดันไปแย่งประมูลกับคุณผู้หญิงห้องหมายเลข 11 ขึ้นมา ก็เท่ากับเป็นศัตรูกับคุณชายสามเย่ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ”

“นายไม่โง่ ฉันก็ไม่โง่เหมือนกันนั่นแหละ นายไม่ประมูล ฉันก็ไม่ประมูลหรอก”

ดังนั้น ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครกล้าแข่งประมูลต่อ

พิธีกรตั้งใจรออยู่สักพักใหญ่ สุดท้ายก็ไม่มีเสียงกระดิ่งดังขึ้นอีก

“หกสิบล้านครั้งที่หนึ่ง หกสิบล้านครั้งที่สอง หกสิบล้านครั้งที่สาม หยกมันแพะชั้นเยี่ยมชิ้นนี้ตกเป็นของคุณผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 ครับ” ตอนที่พิธีกรประกาศผลนี้ออกมารู้สึกเหมือนหัวใจของตัวเองกำลังมีเลือดไหลออกมา หยกมันแพะคุณภาพเยี่ยมขนาดนี้ ชิ้นใหญ่ขนาดนี้ กลับถูกประมูลไปในราคาเพียงแค่หกสิบล้าน

อีกทั้งหยกชิ้นนี้เป็นของเถ้าแก่เองด้วย แล้วเดี๋ยวเขาจะชี้แจงกับเถ้าแก่ยังไงดีล่ะ?

แต่การประมูลก็เป็นแบบนี้แหละ บางครั้งอาจจะประมูลได้ในราคาที่สูงมาก เหมือนเครื่องหยกสมัยราชวงศ์โจวและราชวงศ์ฮั่นชิ้นนั้นที่ถูกประมูลไปก่อนหน้านี้ และแน่นอนว่าบางครั้งก็อาจถูกประมูลไปในราคาที่ต่ำมากเช่นกัน เหมือนอย่างหยกมันแพะชั้นเยี่ยมในตอนนี้

เพียงแต่สถานการณ์เช่นเดียวกับวันนี้เกิดขึ้นได้น้อยมาก

ยังไงก็ตามเรื่องแปลก ๆ ก็มีให้พบเห็นได้ทุกวัน เพียงแค่วันนี้มีมากเป็นพิเศษ

“เหอะ เย่ซือเฉินหลงกลสาวงามจริง ๆ เหรอเนี่ย?” หัวหน้าน้อยในห้องหมายเลข 10 มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นอย่างออกนอกหน้า

คราวนี้อะเฉียงไม่ได้ตอบโต้หัวหน้าน้อยของตัวเอง เพราะตอนนี้อะเฉียงก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่คุณชายสามเย่ทำเช่นกัน

“แกว่าถ้าให้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังรู้เรื่องนี้แล้วจะเป็นยังไง?” ดวงตาดอกท้อคู่งามของหัวหน้าน้อยแสดงออกอย่างชัดเจนว่ากำลังวางแผนอะไรอยู่

“หัวหน้าน้อยครับ คุณคิดจะทำอะไร? คุณคงไม่ได้คิดจะฟ้องคุณหนูใหญ่ตระกูลถังหรอกใช่ไหม?” อะเฉียงเห็นท่าทางของหัวหน้าน้อยก็ตะลึงงันไปเลย : “หัวหน้าน้อยครับ คุณไม่ได้รู้จักกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง คุณไม่เคยพบเธอเลยด้วยซ้ำ คุณคิดว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจะเชื่อคำพูดของคุณเหรอ?”

“ฉันบอกเธอก็เป็นเรื่องของฉัน ส่วนเธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เป็นเรื่องของเธอ” หัวหน้าน้อยนิสัยเอาแต่ใจมาโดยตลอด แต่ไหนแต่ไรมานึกอยากจะทำอะไรก็ทำเลยโดยไม่คิดไตร่ตรอง

“หัวหน้าน้อย พวกเราไม่หาเรื่องใส่ตัวได้ไหมครับ?” อะเฉียงรู้สึกว่าช่วงนี้หัวหน้าน้อยชอบหาเรื่องมากเป็นพิเศษ ตั้งแต่ที่หัวหน้าน้อยรู้เรื่องคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง หัวหน้าน้อยก็เอาแต่หาเรื่องใส่ตัวตลอด ห้ามยังไงก็ห้ามไว้ไม่อยู่

“ฉันยินดี แกยุ่งอะไรด้วย” หัวหน้าน้อยไม่แยแสเลยสักนิด เรื่องที่เขาตัดสินใจแล้วไม่มีใครสามารถขัดขวางเขาไว้ได้

“เกิดอะไรขึ้น?” ตอนนี้ถังจื่อโม่ก็งุนงงเช่นกัน ครั้งนี้เขางงจริง ๆ นี่เย่ซือเฉินหมายความว่ายังไง?

เมื่อครู่แข่งกันค่อนข้างดุเดือดอยู่เลย ทำไมจู่ ๆ ก็หยุดเสียล่ะ?

หยุดกะทันหันเกินไปแล้ว เขาไม่ได้เตรียมตัวเลยสักนิด!!

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” ฉู่หลิงเอ๋อสีหน้างุนงงเหมือนกัน ถึงแม้สองครั้งราคาที่คุณชายสามเย่แข่งประมูลจะไม่ได้สูงมากนัก และไม่ได้จงใจประมูลให้ราคาวิ่งสูงเกิน แต่อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นราคาปกติ

แต่ครั้งนี้มันไม่ปกติเลยสักนิด

ต่อให้ฉู่หลิงเอ๋อไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่เธอก็รู้ว่าหยกมันแพะชั้นเยี่ยมชิ้นนี้ไม่มีทางราคาแค่หกสิบล้านแน่นอน

ราคาที่ประมูลได้มานี้ถือว่ากำไรมากเลยล่ะ!!

รู้สึกเหมือนคุณชายสามเย่กำลังช่วยพวกเขาอยู่เลย

แข่งกันไปแข่งกันมาทำไมจู่ ๆ บรรยากาศถึงได้เปลี่ยนไปล่ะ? !

ฉู่หลิงเอ๋อยังไม่ค่อยชินกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่

แต่ตอนนี้ถือว่าเธอได้ของราคาถูกมาก และการที่ครั้งนี้คุณชายสามเย่หยุดประมูล ทำให้เธอโล่งใจเป็นอย่างมาก

เธอคิดว่าสงครามระหว่างพ่อลูกครั้งนี้น่าจะสิ้นสุดลงแล้ว

ไม่สิ น่าจะพูดว่าสิ้นสุดลงชั่วคราวต่างหาก ฉู่หลิงเอ๋อยังไม่ลืมแผนการขั้นต่อไปของถังจื่อโม่ นั่นก็คือให้คุณชายสามเย่เป็นคนจ่ายเงิน

ฉู่หลิงเอ๋อรู้สึกว่าเหตุการณ์ตอนนั้นคงต้องน่าตื่นเต้นมากแน่นอน

เธอแทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว

ของประมูลชิ้นต่อไปถูกนำขึ้นมาวางอีกครั้ง พิธีกรทำการอธิบายสั้น ๆ จากนั้นในงานก็เงียบสงบลงทันที ผ่านไปสักพักใหญ่ก็ไม่มีเสียงกระดิ่งดังขึ้น

คุณชายสามเย่จากห้องหมายเลข 9 ไม่ได้กดกระดิ่ง ดังนั้นคนจากห้องหมายเลข 11 จึงไม่ได้กดตาม แน่นอนว่าห้องหมายเลข 10 นั้นไม่มีการเคลื่อนไหวไปนานแล้ว

ทุกคนยังคงตั้งสติไม่ได้ชั่วขณะ ดังนั้นจึงลืมการแข่งประมูลไปเลย

“ไม่มีคนประมูลเหรอครับ? หากต้องการประมูลก็รีบประมูลเลยนะครับ” พิธีกรรออยู่สักพักเมื่อเห็นว่าไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ จึงได้ส่งเสียงเตือนออกมา

จากนั้นทุกคนถึงเพิ่งรู้สึกตัว และพบว่ารอบนี้คุณชายสามเย่ไม่คิดจะประมูลแล้วจริง ๆ เมื่อคุณชายสามเย่ไม่ประมูล อีกสองห้องก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ

ฉะนั้น ในที่สุดก็ถึงตาพวกเขาได้ประมูลกันสักที!!