ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 185 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้แค้น แทนภรรยา (1)
- Home
- ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
- ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 185 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้แค้น แทนภรรยา (1)
บทที่ 185 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้แค้น
แทนภรรยา (1)
คุณชายสามเย่ยกแก้วเบียร์ตรงหน้าที่เวินลั่วฉิงยื่นมาให้ เขายกแก้วชูขึ้นใส่เย่อหยู่นาน แล้วดื่มทันทีโดยที่ไม่เอ่ยปาก พูดอะไรสักคำ
“คุณชายเย่ ผม.” เย่อหยู่นานดื่มต่อไม่ไหวแล้วจริง ๆ เขา อยากจะขอร้องเย่ซือเฉิน ถึงแม้เขาจะรู้อยู่แก่ใจว่าเยซื้อเฉิน เป็นคนที่ไม่รู้จักเห็นใจคนอื่น แต่ตอนนี้เขาดื่มไม่ได้จริง ๆ และเขาไม่กล้าดื่มต่ออีกแล้ว
เยซื้อเฉินไม่สนใจเขา และหันไปมองที่เวินลั่วฉิงอีกครั้ง ถึง แม้จะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เงินลั่วฉิงก็เข้าใจความหมาย จากสายตาที่เขาแสดงออกมาได้ดี
เป็นลั่วนิ่งเป่าปากเล็กน้อย เขาหมายความว่าจะดื่มต่อเหรอ เยซื้อเฉินนี่ร้ายจริง ๆ ร้ายยิ่งกว่าการเอาชีวิตเย่อหยู่นานซะ อีก
เป็นลั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไรออกไป เธอให้ความร่วมมือกับเย่อ ซื้อเฉินเป็นอย่างดี ยื่นแก้วเบียร์อีกหนึ่งแก้วเข้าไป ในขณะ เดียวกันก็ยื่นให้เย่อหยู่นานอีกแก้วด้วย
เวินลั่วฉิงรู้ดีว่า เบียร์แก้วนี้ของเย่อหยู่นานอยากดื่มก็ต้อง ดื่ม ถึงไม่อยากดื่มก็ต้องดื่ม ไม่ว่าเยซือเฉินจะดื่มไปเท่าไหร่ เย่อหยู่นานก็ต้องดื่มเท่านั้น จะดื่มน้อยกว่าไม่ได้เด็ดขาด
ซื้อเฉินยกเบียร์แก้วที่สามขึ้นมา ชูใส่เย่อหยู่นานอีกครั้ง และดื่มมันจนหมดในทีเดียวทันทีเหมือนเคย “ตามใจนะคุณชายเย่” หลังจากซื้อเฉินดื่มหมดแก้ว ก็ ปรายตามองเย่อหยู่นาน เอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ แต่กลับ แฝงไปด้วยความเยือกเย็นที่ทำให้คนอื่นหายใจไม่ทั่วท้อง
ใคร ๆ ต่างก็มองออกว่าเย่ซื่อเฉินตั้งใจทำแบบนี้ คุณชาย สามเยดื่มไปตั้งสามแก้วแบบนี้ ใครจะกล้าไม่ดื่มด้วยล่ะ
เย่อหยู่นานกล้าเหรอ
ทุกคนไม่รู้ว่าทำไมเย่ซื้อเฉินถึงทำแบบนี้ แต่ละคนพากัน ตกตะลึงอึ้งกันไปหมด
คุณชายสามเยดร้ายกาจมาก
เยซื้อเฉินดื่มติดต่อกันสามแก้ว ถึงแม้จะพูดว่าตามใจเขาก็ เถอะ แต่เขากลับรู้สึกอกสั่นขวัญแขวน เขาไม่กล้าปฏิเสธ แต่ ก็เขาก็ไม่กล้าที่จะดื่มต่อ เขากลัวจริง ๆ ว่าถ้าดื่มเบียร์แก้ว ใหญ่สองแก้วนี้เข้าไปจะทำให้เขาอับอายขายหน้าต่อหน้าทุก คนในที่นี้
เย่หยู่นานลังเล ครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่
ซื้อเฉินไม่ได้บังคับเขา แต่กลับยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน ไม่ ได้คิดจะจากไป
“ใช่แล้ว พี่สาม ครั้งก่อนพี่บอกว่าจะกว้านซื้อบริษัทหลาย บริษัทนี่ ดำเนินการไปถึงไหนแล้ว” สายตาคุณชายห้าฉิงกระ พริบไปมา แล้วอยู่ ๆ ก็หันไปพูดกับเยซือเฉิน
เมื่อคุณชายห้าฉิงพูดออกมา ทุกคนในที่นี้ต่างพากันตกใจ กลัว คุณชายสามเย่จะกว้านซื้อบริษัทอื่นเหรอ จะเข้าซื้อ กิจการของบริษัทไหนกันล่ะ แน่นอนว่าเรื่องนี้ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของคุณชายสามเยล้วน ๆ คุณชายสามเย่อยากจะซื้อกิจการของบริษัทไหน บริษัทนั้น ไม่มีทางขัดขืนได้แน่นอน
ประโยคที่คุณชายห้าฉิงพูดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ เห็นได้ชัดว่า จงใจพูดใส่เย่อหยู่นาน
เย่อหยู่นานนิ่งอึ้งไปเลย หน้าถอดสีทันที เขารู้ดีว่าถ้าหาก เขาทำให้เยซื้อเฉินอารมณ์เสียแล้วล่ะก็ เย่ซื่อเฉินแค่เอ่ย ปากคำเดียวก็สามารถทำให้ตระกูลเย่อของเขาล่มสลายได้ ทันที
เวินลั่วฉิงเบิกตาขึ้น สองคนนี้นี่ร้ายกาจมาก คนหนึ่งโหด เหี้ยม คนหนึ่งมีพิษ เข้ากันได้ดีจริง ๆ
เย่อหยู่นานถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นก็ยกแก้วเบียร์ ตรงหน้าขึ้นมา หลับตาแล้วกระดูกเข้าปากไป ยกดื่มจนหมด แก้ว เย่อหยู่นานรู้สึกได้ว่าบางอย่างเสียการควบคุม รู้สึก เหมือนมีน้ำอะไรไหลออกมา จนกางเกงเขาเปียกชื้นแล้ว
แต่โชคดีที่เขายังฝืนกลั้นเอาไว้ได้ ทำให้ไหลออกมาไม่ เยอะเท่าไหร่ ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ อีกทั้งสวมชุดสูท ดังนั้นจึงสังเกตได้ยากว่ามีอะไรผิดปกติ
เย่อหยู่นานมองไปยังเบียร์แก้วใหญ่อีกแก้วที่วางอยู่ตรง หน้าเขา สีหน้าเขาดูแย่มาก เขารู้ดีว่าตัวเองกลั้นไว้จนถึงที่สุด แล้ว ถ้าหากดื่มแก้วนี้ลงไปอีก กลัวว่าจะไหลออกมาจริง ๆ
เย่อหยู่นานอดไม่ได้ที่จะมองไปยังเย่ชือเฉิน ได้แต่หวังว่า ซื้อเฉินจะปล่อยเขาไป แต่เย่ซือเฉินกลับไม่ชายตามองเขา สักนิด ความร้ายกาจของคุณชายสามเย่ไม่ได้เป็นเพียงคำร่ำลือ เท่านั้น
เย่อหยู่นานรู้ดีว่าเขาไม่มีทางเลือก ถึงแม้ว่าจะต้องอับอาย
ต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ แต่เขาก็จำเป็นต้องดื่มมันเข้าไป
เย่อหยู่นานบิดตัวเล็กน้อย หนีบขาสองข้างไว้แน่น กัดฟัน หลับตา เขาฝืนดื่มเบียร์แก้วนั้นเข้าไป ท่าทางราวกับอยู่ใน
ลานประหารนักโทษยังไงยังงั้น เบียร์แก้วใหญ่แก้วสุดท้ายนี้ไหลลงท้อง เย่อหยุ่นานรู้เจ็บ ปวดตรงที่กลั้นฉี่เอาไว้ ถึงแม้ว่าเขาจะออกแรงอั้นไว้แค่ไหน
แต่ก็รู้สึกว่ายิ่งมีของเหลวไหลออกมามากขึ้น
แต่ว่า เหมือนจะพออั้นไว้ได้อยู่บ้าง เขายังคงฝืนกลั้นไว้ต่อ ไป อั้นไว้ อย่างน้อยก็ไม่ได้ทำให้กางเกงเปียกไปทั้งตัว และ ไม่ได้ไหลลงพื้น
เยซื้อเฉินปรายตาไปมองเขา สายตานั้นดูเย็นชามาก เย็น ชามากจริง ๆ ดูออกว่าคุณชายสามเย่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ “ได้ยินมาว่า ผู้ชายที่อั้นไว้มาก ๆ จะทำให้ต่อมลูกหมากมี ปัญหา” คุณชายห้าฉิงพูดพลางยิ้มออกมา : “คุณชายเย่ ฉัน
ช่วยนายเอาไหม”
เย่อหยู่นานสะดุ้ง คุณชายห้าฉิงจะช่วยเขาเหรอ จะช่วย เขายังไง
คุณชายห้าฉิงเป็นพวกเดียวกับคุณชายสามเย่ คุณชายห้า ฉิงคิดจะช่วยเขาเหรอ
เยอหยู่นานกำลังคิดอยู่ คุณชายห้าฉิงอยู่ ๆ ก็ผิวปากขึ้นมา เสียงผิวปากของคุณชายห้าฉิงดังกว่าตอนที่เวินลั่วฉิงผิวปาก เยอะเลย
อีกทั้งเมื่อสักครู่ที่เย่อหยู่นานดื่มเบียร์สามแก้วใหญ่ไป เขา ก็กลั้นไม่อยู่แล้ว
ได้ยินเสียงผิวปากที่ทั้งดังและยาวนานของคุณชายห้าฉิง กางเกงของเย่อหยู่นานค่อย ๆ เปียกแฉะ ปลายกางเกงเริ่มมี ของเหลวไหลออกมา แน่นอนว่ามีกลิ่นโชยออกมาไม่น้อยเลย ที่เดียว
ผู้คนในห้องโถงเริ่มหัวเราะเยาะออกมา เสียงแซ่ซ้องไปทั่ว ผู้หญิงบางคนก็อายจนหน้าแดง
เย่อหยู่นานในตอนนี้อยากจะมุดแผ่นดินหนีไปเลยจริง ๆ
“คุณชายเย่ ดูนายสิ โตป่านนี้แล้วทำไมยังฉีใส่ผ้าอยู่อีกล่ะ ไม่อายคนหรือไง” คุณชายห้าฉิงเอ่ยพูดตอกย้าขึ้นมา
ไม่ว่ายังไงก็ตาม เป็นลั่วนิ่งก็คือภรรยาที่ถูกต้องตาม กฎหมายของพี่สาม เย่อหยู่นานรังแกเวินลั่วฉิงต่อหน้าพี่สาม เท่ากับหาเรื่องตายเองแท้ ๆ
ที่จริง นี่ถือว่าโดนน้อยแล้วนะ
“ผมอยากถามอะไรหน่อย ผมไปทำผิดอะไรต่อคุณชาย สามเย่กับคุณชายห้านิ่งงั้นเหรอ” เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เย่อ หยู่นานอับอายขายหน้าไปแล้ว เสียหน้าไปแล้ว แต่ว่าเย่อหยู่ นานก็อยากรู้ว่าทำไมเย่ซื้อเฉินถึงต้องทำแบบนี้กับเขา
เขาไปทำอะไรให้คุณชายสามเยไม่พอใจงั้นเหรอ
ทุกคนต่างได้ยินในสิ่งที่เย่อหยู่นานพูด ต่างพากันจ้องมอง ไปยังซื้อเฉิน พวกเขาเองก็อยากรู้ว่าทำไมคุณชายสามเย่ ถึงต้องทำแบบนี้
อันที่จริงปกติเย่อหยู่นานกับคุณชายสามเย่ก็แทบจะไม่มี โอกาสได้พบเจอกัน จะไปทำอะไรล่วงเกินคุณชายสามเยได้ ยังไงกัน
เยอหยู่นานยังฉื่ออกมาไม่หมด ยังคงออกแรงอั้นที่เหลือไว้ อยู่ เขายิ่งอั้นก็ยิ่งทรมาน ความรู้สึกทรมานนี้มีเพียงเขาถึงรับ รู้มัน เย่อหยู่นานมองไปยังเว็นลั่วฉิงอีกครั้ง แววตาเต็มไปด้วย ความโกรธแค้น เป็นเพราะเวินลั่วฉิงแท้ ๆ ที่ทำให้เขาอับอาย อย่างนี้ แค้นครั้งนี้เขาต้องเอาคืนแน่
เยซื้อเฉินเหลือบมองเล็กน้อย สายตาจับจ้องไปที่เย่อหยู่ นานที่กำลังมองเว็นลั่วฉิงอย่างอาฆาตมาดร้าย แววตาของ เย่ซื้อเฉินดุดันขึ้นมาทันที เขาเอ่ยปากพูดขึ้นมาอย่างช้า ๆ ชัด ๆ : “ล่วงเกินฉันเหรอ คนอย่างนายมีสิทธิ์เหรอ”
ไม่พูดไม่ได้ว่าคำพูดของคุณชายสามเย่เมื่อสักครู่นี้ ทั้งไร้ เยื่อใย ทั้งบ้าบิน และดุดันมาก และนิสัยนี้มันเหมาะสมกับคน แบบเขา
เมื่อเย่ซื้อเฉินพูดจบ สายตาคู่นั้นของเขาก็มองไปทาง เงินลั่วชิง