ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 330 ผลตรวจ DNA (3)

บทที่ 330 ผลตรวจ DNA (3)

ถังหลินยังคงไม่เงยหน้า ไม่สนใจ และ อ่านเอกสารในมือต่อไป ราวกับไม่ได้ยินในสิ่ง ที่เธอพูด เห็นเธอเป็นเพียงอากาศ

“ถังหลิน นายเอาอะไรมาตัดสินที่จะไม่ เชื่อฉัน นายกำลังดูถูกเพศหญิงอยู่นะ” กู้ หนานกําหมัดแน่น หันสายตาจ้องมองเขาอีก ครั้ง ดวงตาแฝงไปด้วยความเกลียด

ถังหลินทำได้ยังไง? ทําอย่างนี้กับเธอ ได้ยังไง?

ถังหลินดวงตาเป็นประกายเล็กน้อย ดูถูก เพศหญิงเหรอ? เขาไม่เคยดูถูกเพศหญิง เขา ไม่เคยรู้สึกว่าผู้หญิงจะด้อยกว่าผู้ชาย

เหมือนอย่างเป็นลั่วฉิง บางเรื่องที่ผู้ชาย ทำไม่ได้ แต่เงินลั่วฉิงกลับทำได้เป็นอย่างดี

เมื่อคิดถึงเงินล้วฉิง คิ้วของเขาก็ค่อย ๆ ดูอบอุ่นขึ้น เรื่องนี้ลากมายาวนานแล้ว หรือ เขาควรจะคิดหาวิธีให้เงินวงรีบกลับมา

ถังหลินคิดถึงตอนที่ถ้าหากเงิน วฉิงก ลับมา เกรงว่าหลาย ๆ เรื่องจะเกิดการ เปลี่ยนแปลง…

เมื่อคิดถึงเรื่องที่อาจจะเกิดขึ้น มุมปาก ถังหลินก็เผยรอยยิ้มออกมา

กู้หนานที่ขณะนี้กำลังจ้องมองเขา ถึงแม้ เขาจะยิ้มไม่มากเท่าไหร่ แต่เธอก็ดูออก เธอ รู้จักถึงหลินมานาน ไม่เคยเห็นถึงหลินยิ้มเลย สักครั้ง

ดังนั้น ตอนนี้ เธอจึงรู้สึกงงไปเลย เขากำลังยิ้มเหรอ? เขายิ้มออกมาเหรอ?

แล้วเขายิ้มเรื่องอะไรกันนะ?

เรื่องที่ทำให้เขายิ้มได้ เธอคิดไม่ออก

จริง ๆ

เธอเพียงรู้ว่า ปกติเขาไม่เคยยิ้มแบบนี้ ถังหลินเป็นผู้ชายที่ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ทั้ง สั้น ไม่ว่าจะได้รับเกียรติหรือโดนดูถูก เรื่องนี้ ใครก็เทียบเขาไม่ได้

แล้วเรื่องที่ทำให้เขาเป็นอย่างนี้คือเรื่อง อะไร? หรือเป็นเรื่องของใคร? ถึงได้ทำให้เขา ยิ้มออกมาได้?

อีกทั้งยืมอย่างอ่อนโยน อ่อนนุ่มอย่างนี้?

ถึงแม้หนานจะชอบเขา แต่ไม่ใช่พวก คลั่งจนเสียสติอย่างนั้น ดังนั้นเธอจึงรู้ว่าที่ถัง หลินยิ้มตอนนี้ไม่ได้เป็นเพราะเธอ เพราะตอน นี้เขามีท่าทีขับไล่ไสส่งเธออย่างเห็นได้ชัด จึง ไม่ได้ยิ้มเพราะเธออย่างแน่นอน

ตามเซ้นของผู้หญิงนั้น เธอคิดว่าที่ถัง หลินยิ้มในตอนนี้น่าจะเป็นเพราะผู้หญิงคน หนึ่ง แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เธอ

ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร? เป็นใครกันนะ?

ทันใดนั้น ในใจเธอก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมา อิจฉาริษยาอย่างมาก

ถังหลินมีผู้หญิงแล้วเหรอ? ตั้งแต่เมื่อ ไหร่กัน? เป็นใคร? ไม่ ไม่ได้ เธอไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิด ข็นเด็ดขาด ถังหลินเป็นของเธอ เป็นของเธอ เท่านั้น คนอื่นอย่าคิดจะแย่งถังหลินไปจากมือ เธอ

แต่เธอลิมอะไรบางอย่างไป ถังหลินไม่ เคยเป็นของเธอ

“ถ้าเธอไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ก็ไปได้แล้ว” น้ำเสียงถังหลินดังขึ้นมา ยังคงเย็นชาอยู่อย่าง นั้น ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใด ๆ น้ำเสียงแบบ พูดตามหน้าที่ไปอย่างนั้น

อีกทั้งตั้งแต่แรกจนตอนนี้ ถังหลินไม่เงย หน้ามองเธอเลยสักนิด

“ถังหลิน นายอย่าให้มันเกินไปหน่อย เลย” หนานคิดไม่ถึงว่าถังหลินจะไล่เธอตรง ๆ แบบนี้ เมื่อกี้เธอก็ขอร้องเขาขนาดนั้นแล้ว เขายังแล้งน้ำใจได้ขนาดนี้

กู้หนานในตอนนี้ในใจคิดอิจฉาริษยา จึง ควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ได้ ที่จริงเธอก็เป็น พวกที่ชอบระเบิดอารมณ์ออกมาแบบนั้นอยู่ แล้ว

ครั้งนี้ แม้แต่พูด ถังหลินยังขี้เกียจพูดกับ เธอเลย

“ถังหลิน ครั้งก่อนนั้นเป็นอุบัติเหตุจริง ๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ทำไมนายไม่เชื่อฉัน” กู้หนาน เห็นท่าทางถังหลินในตอนนี้ ในใจก็รู้สึกกลัว ขึ้นมา เธอรู้จักถังหลินดี

ท่าทีแบบนี้ของเขาในตอนนี้ คืออยากจะ ให้เธอออกไปไกล ๆ จริง ๆ

ถึงแม้ถังหลินจะเย็นชากับเธอมาก แต่ก็ ไม่ได้เย็นชาแข็งกระด้างขนาดนี้ เป็นเพราะ หลังจากเรื่องครั้งนั้น ถังหลินก็มีท่าทีต่อเธอ เปลี่ยนไป

เธอกลัวถังหลินเย็นชากับเธอแบบนี้ นี่ มันทรมานยิ่งกว่าตะคอกใส่เธอ ด่าว่าเธออีก

นะ

ดวงตาของถังหลินหรี่ลง มุมปากดูเย็น ชามากยิ่งขึ้น และยังคงไม่พูดอะไร

เขาไม่เคยปล่อยให้เวลาหมดไปกับเรื่อง ไร้ประโยชน์

“ถังหลิน ทําไมนายต้องทำกับฉันแบบนี้ นายก็รู้ว่าฉันชอบนาย” หนานตัวสั่นเทา เธอ รับท่าทีที่แสนเย็นชาของเขาในตอนนี้ไม่ได้ จริง ๆ

เธอกลัว เธอกลัวมากจริง ๆ

กู้หนานในตอนนี้ไม่อยากไปสนใจเรื่อง อื่นแล้ว เธอวิ่งไปที่ตรงหน้าของถังหลิน แล้ว โผตัวเข้าหาเขา อยากไปกอดเขาไว้ แล้วจูบ

เขา

ถังหลินเงยหน้าขึ้นมาทันที ดวงตาคู่นั้น จ้องมองเธออย่างเย็นชา

ท่าทางของกู้หนานแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น เธอกลัวสายตาแบบนั้นของเขา แต่ทันใดนั้น เธอยังคงตัดสินใจพุ่งเข้าไป เธอสารภาพรัก แล้ว เธอยังมีอะไรต้องสนใจอีกล่ะ กู้หนานไม่ได้โผเข้าไปตรง ๆ เธอยืนด้ว ตรง ยืนอยู่ตรงหน้าเขา จากนั้นเธอก็ถอดชุด คลุมของตัวเองออก

เมื่อถอดชุดคลุมออกไปแล้ว ด้านในเธอ สวมใส่ชุดเดรสที่เซ็กซี่มากชุดหนึ่ง กู้หนาน รู้จักแต่งตัวมาก เธอรู้จักที่จะอวดเรือนร่างของ ตัวเองออกมา

ตอนที่เธอถอดชุดคลุมออกเมื่อสักครู่นี้ ยังจงใจปลดคอเสื้อให้ต่ำลงด้วย เธอ แสดงออกอย่างชัดเจนมาก

เธอดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจแต่ก็จงใจที่จะ โน้มตัวลง เพื่อให้ถังหลินได้เห็นในสิ่งที่เธอ ต้องการจะอวด

แต่ไหนแต่ไรมากู้หนานมั่นใจในรูปร่าง หน้าตาของตัวเองมาก เธอรู้ดีว่าผู้ชายชอบ อะไร

ผู้ชายชอบผู้หญิงหน้าอกใหญ่ ๆ เอวเล็ก ๆ ผิวขาว ๆ และนั่นล้วนเป็นข้อได้เปรียบของ เธอ ฉะนั้นเธอจึงรู้สึกภาคภูมิใจ

ถึงแม้ปกติถังหลินเย็นชาแค่ไหน แต่เขา ก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง เธอไม่เชื่อว่าเผชิญหน้าเธออย่างนี้ ถังหลินจะ ไม่รู้สึกอะไร

ขณะนั้นเองถังหลินก็จ้องมองเธอ ดังนั้น เธอจึงจงใจอวดสิ่งล่อตาล่อใจทั้งหมดต่อหน้า ถังหลิน แน่นอนว่ามันได้ผ่านสายตาของถัง หลิน

สายตาถึงหลินหันไปเล็กน้อย ร่างกาย ขยับนิดหน่อย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

กู้หนานเห็นเขาไม่ได้หลบหลีก ไม่ได้ หลบสายตา เขามองเธออยู่อย่างนั้น เธอยิ่ง รู้สึกได้ใจ

เธอรู้ว่าผู้ชายเหมือนกันทั้งนั้น ถึงจะเย็น ชาอย่างถึงหลินก็ไม่ต่างกัน

“ถังหลัน ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว จริง ๆ นะ ฉันรู้ว่าตัวเองผิดไปแล้ว ให้อภัยฉันได้ไหม? กู้หนานไม่โง่ รู้ดีว่าเวลานี้ต้องทำท่ายังไงถึง จะอวดเรือนร่างได้มากที่สุด

เธอในตอนนี้อ่อนโยนเหมือนนา

ขณะที่กู้หนานพูดอยู่นั้น ก็ขยับเข้าไป ใกล้ถึงหลินมากขึ้น โน้มตัวลงต่ำขึ้น เพื่อให้ หน้าอกแน่น ๆ ของเธอโผล่ออกมามากขึ้น

เธอคิดว่า ตอนนี้ถังหลินคงทนไม่ได้ที่ เห็นเธอยั่วยวน แต่เธอไม่สามารถเข้าใกล้แนบ ชิดเขามากเกินไป เธอรู้ว่าเป็นผู้หญิง เรื่อง อย่างนี้เป็นฝ่ายเริ่มก่อนมากเกินก็ไม่ดี อีกทั้ง หากต้องการที่จะจับให้อยู่หมัดก็ต้องรู้จักแสร้ง ทําเป็นปล่อยไปก่อน ต้องแสร้งทำเป็นอาย เรื่องพวกนี้เธอถนัดเป็นอย่างดี

เธอต้องการให้ถังหลินเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ต้องการให้ถังหลินยื่นมือมาดึงเธอเข้าไปใน อ้อมกอด จากนั้นก็จูบเธออย่างดูดดื่ม

แต่ถังหลินยังคงไม่ขยับ ไม่หลบหลีก และไม่ยอม ยิ่งทำให้กู้หนานได้ใจ กู้หนานรู้สึกว่าถังหลินหลงเธอเข้าให้

แล้ว!!

ในขณะที่เธอกำลังจินตนาการว่าอีกสัก ครู่ถังหลินจะกอดเธอไว้แล้วทำอะไรกับเธอ นั้น ถึงหลินก็เอ่ยปากพูดขึ้นมากะทันหัน