ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 386 ผลของการที่คุณชายสามเย่รู้ความจริง น่ากลัวเกินไปแล้ว (3)

บทที่ 386 ผลของการที่คุณชายสามเย่รู้ความจริง น่ากลัวเกินไปแล้ว (3)

เย่ซือเฉินในขณะนี้มีความเกลียดในใจเพิ่มขึ้น เธอนี่แน่จริงๆ

เย่ซือเฉินในขณะนี้รู้สึกว่าเธอคือหมาป่าอกตัญญูตัวหนึ่ง เขาเลี้ยงเธอมานานขนาดนี้แล้ว เธอไม่รู้จักเป็นญาติกับเขาด้วยซ้ำ

“วันนี้คุณย่าของนายเรียกเธอมา วันนี้ตระกูลกู้มีงานเลี้ยง คุณย่าของนายจึงเรียกเธอไปด้วย ถ้าจะพูดนะ วันนี้ที่บ้านตระกูลกู้เกิดเรื่องขึ้นไม่น้อยเลย เรื่องพวกนี้หลังจากที่นายกลับมาแล้วค่อยไปถามเธอเถอะ ตั้งแต่กลับมาจากบ้านตระกูลกู้ไม่นานเธอก็จากไปแล้ว คุณย่านายบอกว่าตอนที่เธอจากไปรีบเร่งมาก น่าจะมีเรื่องด่วน คนขับรถเป็นคนไปส่งเธอ จากนั้นคนขับรถกลับมาบอกว่าเธอตรงไปที่บริษัท” สิ่งที่คุณปู่เย่พูดคือความจริง แต่ว่าได้ตั้งใจแต่ปกปิดหลายจุด จุดที่ปกปิดไปต่างก็เป็นจุดสำคัญ

คำพูดของคุณปู่เย่หยุดไปสักพัก จากนั้นก็ตั้งใจพูดเพิ่มเติมว่า “จริงด้วย นายไม่อยู่ที่บริษัท เธอจะไปที่บริษัททำไม? เธอเป็นผู้หญิงคนเดียว ไม่ใช่คนในบริษัท ไปบริษัทง่ายๆ แบบนี้เหมาะสมหรอ? นายดูแลผู้หญิงของตัวเองให้ดีด้วย นายดูสิเธอไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น เธอจะไปที่บริษัททำไม? เธอ….”

ตอนที่คุณปู่เย่พูดประโยคนี้ ตั้งใจมีความไม่พอใจแฝงอยู่ ในน้ำเสียง เพราะว่าสิ่งที่คุณปู่เย่พูดในขณะนี้ไม่ใช่เรื่องเท็จ ฉะนั้นก็ไม่ได้รู้สึกผิด แต่กลับกันยิ่งพูดก็ยิ่งได้ใจไปใหญ่

ตอนนี้เย่ซือเฉินไม่สามารถฟังคนอื่นด่าว่าภรรยาของตัวเองได้แล้ว คุณปู่เย่ก็ไม่ได้ พอได้ยินคุณปู่เย่ไม่พอใจกับเวินลั่วฉิง แววตาของเขาก็ค่อยๆ หนักแน่นขึ้น แล้ววางสายลงทันที

เย่ซือเฉินวางสาย คุณปู่เย่ถอนหายใจหนักไปหนึ่งที เมื่อกี้อันตรายมาก

คำพูดของคุณปู่เย่ในบางที่สัมพันธ์กับเรื่องราวของเย่ซือเฉินแล้ว

เย่ซือเฉินคิดว่าเวินลั่วฉิงน่าจะรีบจากไปหลังจากที่รับสายจากเขาแล้ว จากนั้นเธอก็ไปที่บริษัทเลย

ถ้าหากเป็นอย่างนี้จริงๆ เรื่องราวก็ไม่ได้มีปัญหาใหญ่แล้ว หัวใจของเย่ซือเฉินค่อยๆ วางใจลง

ถึงแม้จะจัดการกับเรื่องของศัตรูได้แล้ว คนของพวกเขาก็ถูกช่วยกลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว แต่ว่าทางนี้ก็ยังมีเรื่องอื่นๆ มากมายที่ต้องให้เขาไปจัดการ เรื่องอื่นๆ เขาสามารถทิ้งไว้ไม่สนใจได้ แต่ว่าการตายของหรวนจื้อเขาจะต้องจัดการด้วยตัวเอง

หรวนจื้อตามเขามาสิบปีแล้ว ทุกอย่างในประเทศC หรวนจื้อเป็นคนช่วยเขาดูแลตลอด ก่อนหน้านี้ไม่กี่ปี เพื่อที่หรวนจื้อจะช่วยเขาเกือบจะเสียชีวิตแล้วด้วยซ้ำ

เขาอาจจะมีบุญคุณเล็กน้อยที่หรวนจื้อได้พบเจอกับเขา แต่ว่าสำหรับเขาแล้วหรวนจื้อมีบุญคุณที่ช่วยชีวิตเขาไว้ ตอนนี้ยังเสียชีวิตเพราะเรื่องของเขา แน่นอนว่าเขาจะไม่สนใจไม่ได้แล้ว

อย่างน้อย จะต้องนำขี้เถ้าของหรวนจื้อกลับไป แล้วมอบให้ญาติของหรวนจื้อกับมือ

พรุ่งนี้เป็นวันที่หรวนจื้อเสียชีวิตไปสามวัน วันนี้จัดการกับเรื่องทุกอย่างให้เรียบร้อย พรุ่งนี้ก็สามารถทำการเผาศพแล้ว

พรุ่งนี้ รอให้เรื่องของหรวนจื้อจัดการเรียบร้อยแล้ว เขาจะรีบกลับไป มาทำธุระครั้งนี้ เขามักจะรู้สึกไม่สบายใจตลอดเวลา โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงโทรไม่ติด เขาก็เริ่มไม่วางใจแล้ว

แล้วก็ โทรศัพท์ของเลขาหลิวก็โทรไม่ติด เย่ซือเฉินคิดไปคิดมา โทรหาเลขาหลิวอีกรอบ

เย่ซือเฉินรู้ มีเรื่องบางอย่างถามเลขาหลิวคือสิ่งที่เร็วที่สุด ตรงไปตรงมากว่าด้วย

โทรศัพท์ของเลขาหลิวก็ยังโทรไม่ติด เลขาหลิวได้ดื่มจนเมาไปหมดแล้ว สลบไปแล้ว หลังจากที่จี้หซีส่งเขากลับบ้านแล้วก็จากไปเลย

โทรศัพท์ของเลขาหลิวอยู่ในกระเป๋า เขาในขณะนี้ไม่ได้ยินเลย

แววตาของเย่ซือเฉินดูหนักแน่นมากขึ้น โทรศัพท์ของเขาก็กล้าไม่รับ ดูเหมือนว่าเลขาหลิวไม่อยากทำงานต่อแล้ว

แน่นอน ตอนนี้เย่ซือเฉินยังไม่รู้ว่าเลขาหลิวทำเรื่องที่น่าตกใจพวกนั้นลับหลังเขา ไม่เช่นนั้น….

เย่ซือเฉินโทรหาเวินลั่วฉิงอีกครั้ง ต่างก็ปิดเครื่อง เย่ซือเฉินคิดอยู่ว่า ขณะนี้เธอน่าจะอยู่บ้าน? ฉะนั้น ก็เลยโทรไปที่โทรศัพท์บ้าน

แต่ว่าโทรศัพท์ในบ้านไม่มีคนรับเลย คุณป้าหลิวเองก็ลา ไม่อยู่บ้านพอดี

เย่ซือเฉินรู้ ตอนที่เขาไม่อยู่บ้าน ปกติแล้วเธอจะไม่กลับ เขายังจำเรื่องครั้งนั้นได้อย่างชัดเจน เธอโทรหาเขาทุกวัน เพราะว่าจะรีบกลับบ้านก่อนที่เขากลับ แล้วพอตอนเช้าเขาออกไปปุ๊บ เธอก็จะรีบตามออกไป

มีการทดลองจากครั้งก่อน ตอนที่เขาอยู่บ้าน เธอไม่ได้กลับไป เย่ซือเฉินกลับรู้สึกว่าปกติ

เขาไม่รู้เลยว่า ทั้งวันนี้เธอยุ่งกับอะไรบ้าง? ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรทำให้เขารู้สึกกังวลเช่นนี้?

เย่ซือเฉินนึกถึงเรื่องนี้ก็รู้สึกเริ่มรำคาญ แต่ว่า เขาก็เชื่อใจเธออยู่ เธอบอกว่าจะทำเรื่องที่ผิดต่อเขา เขาจึงเชื่อเธอ

เขาเชื่อว่าปัญหาหุ้นส่วนของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปยังจัดการไม่ได้ เธอจะไม่หย่า

ครั้งนี้ เขามาที่ประเทศC เฉิงจื่อกับกู้หวูต่างก็ตามมาด้วย เพราะว่าเกิดเรื่องขึ้นที่เหมือง เพื่อที่คนพวกนั้นจะสร้างความวุ่นวาย ได้ระเบิดเหมือง ฝังคนไปสองสามคน เฉิงจื่อกับกู้หวูไปจัดการปัญหาเรื่องที่เหมือง ไม่ได้อยู่กับเขา อีกอย่างก็อยู่ไกลกว่าเขาด้วย

ในเมืองA คนที่ดูแลควบคุมก็คือเฉิงจื่อกับกู้หวู ปกติก็จะติดต่อกับเฉิงจื่อกับกู้หวู คนอื่นๆ ที่อยู่ส่วนล่างต่างก็ไม่มีช่องทางการติดต่อด้วย

ตอนนี้เฉิงจื่อและกู้หวูต่างก็อยู่ที่เหมือง โทรศัพท์ก็โทรไม่ติด

ไม่พูดไม่ได้เลยว่า เรื่องทั้งหมดต่างก็เกิดขึ้นมาในเวลาเดียว หรือว่า เรื่องบางอย่างอาจจะเป็นเรื่องที่ฟ้าลิขิตจริงๆ

เย่ซือเฉินถอนหายใจเบาๆ ตอนนี้ห่างไกลจากเธอ มองไม่เห็นเธอ สุดท้ายแล้วเขาก็ยังไม่วางใจ

ยังดีที่ทางนี้ช่วงเวลาที่ห่างกับฟ้าสว่างก็แค่ไม่กี่ชั่วโมงแล้ว รอให้ฟ้าสว่าง เผาศพของหรวนจื้อแล้วเขาก็จะกลับไป

วินาทีนี้ในที่สุดเย่ซือเฉินก็เข้าใจแล้วว่าอะไรคือเวลาหนึ่งวันเป็นดั่งหนึ่งปี อะไรคืออยากจะรีบกลับบ้านดั่งลูกธนู

ณ ประเทศ C ตอนที่ฟ้ายังไม่สว่าง เย่ซือเฉินก็ได้ตามคนมา ทำการเผาศพของหรวนจื้อก่อนแล้ว

นำเรื่องทั้งหมดส่งต่อให้เสี่ยวลิ่วจื่อ แล้วนั่งเครื่องบินส่วนตัวกลับไปที่เมืองA

ประเทศCและเมืองA มีเวลาที่ต่างกัน เขาบินออกจากประเทศCในขณะนี้ เวลาที่ถึงเมืองAก็จะเป็นสิบโมงเช้า

เย่ซือเฉินคำนวณเวลา น่าจะอยู่ประมาณเจ็ดโมงเช้าที่เมืองA เขาโทรหาเวินลั่วฉิงอีกครั้ง เพราะว่าเขารู้ เขาไม่อยู่บ้าน ในเวลาที่ไม่ตอแยเธอ เวินลั่วฉิงจะตื่นเช้าในทุกๆ วัน

แต่ว่า โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงยังคงปิดเครื่องเหมือนเดิม ในแววตาของเย่ซือเฉินมีความเป็นห่วงเพิ่มขึ้น และมีความกระวนกระวายมากขึ้น

เขาโทรหาเลขาหลิวอีกครั้ง เลขาหลิวก็ยังคงไม่รับ เพราะว่าเมื่อคืนเลขาหลิวดื่มมากเกินไปแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ตื่น

เย่ซือเฉินนั่งเครื่องบินส่วนตัว ตอนแรกจะส่งขี้เถ้าของหรวนจื้อกลับบ้านด้วยตัวเอง แล้วค่อยไปเมืองA

แต่ว่า ตอนนี้โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงยังคงปิดเครื่องอยู่เหมือนเดิม โทรศัพท์ของเลขาหลิวก็ยังคงโทรไม่ติด เขาตัดสินใจกลับไปที่เมืองAก่อน เขาจำเป็นต้องไปเจอเธอ มีแต่การได้เจอเธอ เขาจึงจะวางใจ

ในเวลาสิบโมง ในที่สุดเครื่องบินก็จอดลงที่เมืองA

ตั้งแต่แปดโมงถึงสิบโมง เย่ซือเฉินโทรหาเวินลั่วฉิงไม่หยุด และไม่หยุดที่จะโทรหาเลขาหลิว แต่ว่าต่างก็โทรไม่ติด

หลังจากที่เย่ซือเฉินมาถึงเมืองA รีบกลับไปที่วิลล่าทันที เพราะว่าติดต่อเวินลั่วฉิงไม่ได้ เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะไปหาเวินลั่วฉิงที่ไหน ฉะนั้นเขาก็เลยลองพึ่งโชคดู