ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 398 เธอกลับมาแล้ว เขาไปรับด้วยตัวเอง（1）

บทที่ 398 เธอกลับมาแล้ว เขาไปรับด้วยตัวเอง（1）

เธอกับเย่ซือเฉินหย่ากันนั้นต่างเห็นด้วยทั้งสองฝ่าย และมันก็เป็นเรื่องที่ปกติมาก！

แต่ไม่รู้ทำไม ช่วงนี้เธอมักจะรู้สึกกังวลอยู่เล็กน้อยเสมอ

“ฉันก็แค่พูดไปอย่างนั้นแหละ คุณจะกระวนกระวายทำไม？”เสียงหัวเราะของเยว่หงหลิงมีความหมายมากขึ้นอย่างลึกซึ้ง

เวินลั่วฉิง：“……”

เมื่อกี้เธอกระวนกระวายเหรอ？เธอจะกระวนกระวายได้อย่างไร？แล้วเธอจะกระวนกระวายทำไม？

“พี่หงหลิง คุณกับรุ่นพี่เป็นอย่างไรบ้าง？จะแต่งงานกันเมื่อไหร่？”เวินลั่วฉิงเปลี่ยนเรื่องพูดคุยโดยตรง

“แค่ก……”เยว่หงหลิงสำลักน้ำลายตัวเองโดยตรง

เมื่อก่อนเธอชอบถังไป๋เชียนจริงๆ แต่หลังๆมาเธอพบว่า หัวใจของถังไป๋เชียนนั้นอยู่ที่เวินลั่วฉิงทั้งหมด และไม่สามารถแบ่งให้ใครได้เลยแม้แต่นิด ถังไป๋เชียนเป็นคนที่หัวดื้อมาก เรื่องที่เขามั่นใจแล้วต่อให้ตีเขาให้ตายเขาก็จะไม่เปลี่ยนแปลง

ในส่วนนี้เยว่หงหลิงรู้จักเขาดีที่สุด ดังนั้นเธอจึงรีบถอนตัวอย่างรวดเร็ว

ความจริงได้พิสูจน์แล้วว่า การตัดสินใจของเธอในตอนนั้นถูกต้องที่สุด

เพียงแต่ว่า ในขณะนี้เยว่หงหลิงรู้สึกเห็นอกเห็นใจถังไป๋เชียนเล็กน้อย หัวใจทั้งดวงของถังไป๋เชียนให้เวินลั่วฉิงหมด และเวินลั่วฉิงไม่ตอบสนองสักนิดก็พอแล้ว แต่เธอกลับยังจับคู่ให้ถังไป๋เชียนไปเรื่อยอีก

“เป็นอะไรเหรอคะ？”เห็นเยว่หงหลิงสำลัก เวินลั่วฉิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ฉิงฉิง อันที่จริงระหว่างฉันกับถังไป๋เชียนเราเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น ไม่ได้มีความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงแบบนั้น คนที่ถังไป๋เชียนชอบไม่ใช่ฉัน”เยว่หงหลิงเห็นว่าถังไป๋เชียนนั้นน่าสงสารมาก เลยคิดที่จะช่วยถังไป๋เชียน บางทีอาจเป็นเพราะว่าเวินลั่วฉิงคิดว่าเธอกับถังไป๋เชียนมีความสัมพันธ์ต่อกันตลอด จึงไม่ได้ให้ความสนใจกับความรู้สึกที่ถังไป๋เชียนมีต่อหล่อนก็ได้นิ？

ดวงตาของเวินลั่วฉิงกะพริบ：“คนที่รุ่นพี่ชอบไม่ใช่คุณ？”

เยว่หงหลิงมองไปที่เวินลั่วฉิงและพยักหน้าอย่างจริงจัง เธอรู้สึกว่าบางทีเวินลั่วฉิงอาจจะเข้าใจอะไรบางอย่าง

“รุ่นพี่ไม่ชอบคุณนั่นเป็นความเสียหายของรุ่นพี่ พี่หงหลิงไม่ต้องกังวล เจ้าชายขี่ม้าขาวของคุณจะปรากฏเอง……”

“แค่ก……”เยว่หงหลิงสำลักน้ำลายตัวเองอีกครั้ง นี่มันใช่ประเด็นเหรอ？นี่มันใช่ประเด็นที่เธอกำลังสื่อเหรอ？

สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้โฟกัสทำไมมันพิเศษขนาดนี้ ในเวลานี้ ผู้หญิงคนนี้ควรจะถามว่าถังไป๋เชียนชอบใครไม่ใช่เหรอ？

จากนั้นเธอก็สามารถตอบกลับหล่อนได้อย่างมีเหตุผล แต่ว่า……

เยว่หงหลิงถอนหายใจอย่างเงียบๆ เธอรู้สึกว่าระหว่างถังไป๋เชียนและเวินลั่วฉิงนั้นเป็นไปไม่ได้จริง ๆแล้ว เวินลั่วฉิงไม่ให้ความสนใจกับปัญหาความรู้สึกของถังไป๋เชียนเลย

ในเมื่อไม่ได้ให้ความสนใจ แล้วจะตกหลุมรักได้อย่างไรล่ะ

ดูแล้วเย่ซือเฉินคนนั้นจะมีความหวังมากกว่า

เวินลั่วฉิงมองไปที่เยว่หงหลิง และรู้สึกว่าบางครั้งเยว่หงหลิงอาจจะไม่อยากพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่นัก

“พี่หงหลิง ฉันจะกลับเมืองA ดังนั้นต้องรบกวนพี่หงหลิงช่วยฉันดูแลเด็กสองคนนี้อีกครั้ง”เวินหงหลิงคิดว่าเธอกลับไปเมืองAในครั้งนี้ ไม่สามารถพาเด็กสองคนไปด้วยได้ ดังนั้นเด็กสองคนนี้ต้องรบกวนพี่หงหลิงพวกเขาดูแลแล้ว

“ไม่มีปัญหา เพราะอย่างไงตอนนี้ทุกคนก็ไม่มีเรื่องอะไร และไม่มีงานอะไรทำ ต่างก็ว่างมาก”เยว่หงหลิงตอบตกลงอย่างรวดเร็ว

“ตอนนี้ทุกคนต่างก็ไม่มีงานทำเหรอ？ทำไมล่ะ？”เวินลั่วฉิงตะลึง และจู่ ๆเธอก็มีความรู้สึกแปลกๆ

“คุณไม่รู้เหรอ？พี่ใหญ่ให้เราทุกคนอย่าเพิ่งรับงานในช่วงนี้ และงานที่อยู่ในมือของทุกคนก็รีบจัดการให้เสร็จแล้ว”เยว่หงหลิงมองไปที่เวินลั่วฉิง ดวงตาของเธอกะพริบเบาๆ พวกเขาทั้งหมดต่างก็ได้รับคำสั่งแล้ว หรือว่าเวินลั่วฉิงจะไม่ได้รับ？

“ห๊ะ？ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ？ถ้าอย่างนั้นงานที่ฉันรับในครั้งนี้รุ่นพี่จะเห็นด้วยหรือเปล่า？”เห็นได้ชัดว่าบนใบหน้าของเวินลั่วฉิงมีความตะลึงเล็กน้อย เธอรู้ว่ารุ่นพี่ละทิ้งทุกอย่างของประเทศM จากนั้นมาหลบซ่อนอยู่ที่นี่

เธอรู้ว่าเรื่องต้องร้ายแรงแน่นอน แต่เธอคาดไม่ถึงว่าเรื่องจะร้ายแรงถึงขั้นนี้ ถึงขนาดที่เธอไม่สามารถรับงานได้

คนที่ต่อต้านรุ่นพี่เป็นใครกันแน่？สุดยอดขนาดนั้นเลยเหรอ？

“เรื่องคุณเป็นเรื่องในประเทศ และเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณเอง น่าจะไม่มีปัญหา”จู่ ๆเยว่หงหลิงก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ

เหมือนว่าถังไป๋เชียนเจตนาปิดบังอะไรบางอย่างเวินลั่วฉิงอยู่

“ถ้าอย่างนั้นฉันโทรถามรุ่นพี่ดู”เวินลั่วฉิงรู้สึกไม่สบายใจ ดังนั้นเธอจึงกดโทรออกไปยังหมายเลขของถังไป๋เชียนโดยตรง

“ฉิงฉิง”ทันทีที่รับสาย เสียงของถังไป๋เชียนก็ดังขึ้น น้ำเสียงของเขานุ่มนวลเหมือนปกติ ฟังไม่ออกว่ามีอะไรแปลกประหลาด

“รุ่นพี่ ฉันไม่รู้ว่าช่วงนี้รุ่นพี่สั่งให้หยุดรับงาน เมื่อกี้ฉันรับปากไปแล้วงานหนึ่ง เป็นงานภายในประเทศ ถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ฉันกลับไปได้หรือเปล่า？”เวินลั่วฉิงอธิบายสถานการณ์โดยตรง เธอไม่รู้เรื่องมาก่อนเลยจริง ๆ

“กลับประเทศ？ที่ไหน？”น้ำเสียงของถังไป๋เชียนเปลี่ยนไปทันที กลายเป็นน้ำเสียงที่เย็นชาเล็กน้อย

“เมืองA”เวินลั่วฉิงไม่ได้ปิดบัง เธอรู้สึกว่าเธอไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไร

“ไม่ได้”ทันทีที่ถังไป๋เชียนได้ยินเมืองA เขาก็ปฏิเสธโดยตรง ปฏิกิริยาแวบแรกของถังไป๋เชียนคือเขาคิดว่าอาจเป็นแผนการของถังหลิน ที่ต้องการหลอกล่อให้เวินลั่วฉิงกลับไป

และหากว่าเวินลั่วฉิงกลับมาที่นั่น ทางด้านเย่ซือเฉินก็จะปิดไม่อยู่

ดังนั้น หากว่าเวินลั่วฉิงกลับไป เธอก็จะไม่สามารถกลับมาได้อีก

ดังนั้นเขาจะให้เวินลั่วฉิงกลับไปไม่ได้แน่นอน！

“รุ่นพี่ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉันจริง ๆ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องปกติของเราเลย”เวินลั่วฉิงอธิบายอีกครั้ง และถ้าหากว่าไม่ได้จริง ๆ เธอก็จะเอาความปลอดภัยของทุกคนเป็นหลัก

“ฉันบอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้ คุณรีบส่งข้อความกลับไปปฏิเสธเดี๋ยวนี้”น้ำเสียงของถังไป๋เชียนในขณะนี้มีความแน่วแน่ที่จะต่อรองกันไม่ได้

“รุ่นพี่ คนที่ต่อต้านเราในครั้งนี้เป็นใครเหรอ？เราจำเป็นต้องหลบซ่อนขนาดนี้เลยเหรอ？”ดวงตาของเวินลั่วฉิงกะพริบเบาๆ เธอไม่ใช่ว่าต้องกลับไปในตอนนี้ให้ได้ แต่เธอก็แค่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆเล็กน้อย

เธอรู้ว่ามีคนจำนวนมากที่อยากจะกำจัดรุ่นพี่ แต่ว่ามันไม่จำเป็นไม่ต้องถึงขั้นนี้หรอกมั้ง？

อีกอย่างปกติรุ่นพี่พบเจอปัญหาอะไร ก็จะไปเผชิญกับมันอย่างแน่วแน่ และไม่เคยหลบเลี่ยงเลย

“ฉิงฉิง ครั้งนี้ ข้อมูลของเรารั่วไหลไปเยอะมาก และที่อยู่ของเราที่ประเทศMนั้นถูกทำลายหมดแล้ว”ดวงตาของถังไป๋เชียนกะพริบเล็กน้อย จากนั้นเขาก็อธิบายให้เธอฟัง ที่ถังไป๋เชียนพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง เพียงแต่ว่าเขาจงใจปิดบังเรื่องสำคัญไว้

“เป็นใครกันแน่？”บนใบหน้าของเวินลั่วฉิงมีความเคร่งขรึมเล็กน้อย？สรุปเป็นใครกันแน่？ทำไมถึงยอดเยี่ยมขนาดนี้

อีกอย่างรุ่นพี่ไปทำให้ฝ่ายนั้นขุ่นเคืองได้อย่างไร ถึงขั้นฝ่ายนั้นต้องกำจัดรุ่นพี่ให้สิ้นซากแบบนี้？

มือของถังไป๋เชียนที่จับโทรศัพท์มือถืออยู่นั้นกำแน่นเล็กน้อย และภายในดวงตาของเขาก็มีความซับซ้อนปรากฏออกมาเล็กน้อย เขาลังเลไปชั่วขณะ จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างช้าว่า：“ช่วงเวลาก่อนหน้านี้ เย่ซือเฉินเคยตรวจสอบพวกเรา……”

ถังไป๋เชียนกล่าวเช่นนี้ขึ้นในขณะนี้ เขามีความต้องการให้เวินลั่วฉิงเข้าใจผิด อีกทั้งยังมีความต้องการทดลองเธออีกด้วย

“รุ่นพี่สงสัยว่าเย่ซือเฉินเป็นคนที่รั่วไหลข้อมูลของคุณเหรอคะ？เป็นไม่ได้ เย่ซือเฉินไม่ทำเช่นนั้นแน่นอน”แต่ว่า คำพูดของถังไป๋เชียนยังพูดไม่จบ เวินลั่วฉิงก็พูดขัดจังหวะคำพูดของเขาโดยตรง