ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 478 เขารู้เรื่องลูกทั้งสองคนแล้ว (2)

บทที่ 478 เขารู้เรื่องลูกทั้งสองคนแล้ว (2)

เย่ซือเฉินยื่นมือออกมาจับมือของเธอและลูบเบาๆ อีกทั้งไม่เคยเป็นแบบนี้ เพราะว่าตอนนี้เขาแค่จับมือเธอไว้เฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่น

เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจทีหนึ่ง รู้สึกกลัวอย่างกะทันหัน หวาดผวาจริงๆ?

คุณชายสามเย่ถูกคุณไสยมนต์ดำเข้าแล้วจริงๆเหรอ?

“คุณ คุณเป็นไรหรือเปล่า?” เวินลั่วฉิงมองหน้าเขาและถามอย่างระมัดระวัง

“ผมรู้สึกมึนหัวนิดหน่อย ไม่ค่อยสบาย” ตอนแรกเย่ซือเฉินจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่ว่าพอจะพูดออกมาก็กลับเปลี่ยนใจกะทันหัน

“เป็นไข้หรือเปล่า?” สองตาของเวินลั่วฉิงกระพริบเบาๆ ปฏิกิริยาแรกคือเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากของเขา คงจะเป็นไข้แล้วมั้ง? เห็นที่เขาเป็นแบบนั้นเมื่อสักครู่นี้ ก็เหมือนจริงๆ

เหมือนจะเป็นไข้จนสติไม่ดีแล้ว!

เวินลั่วฉิงไม่สังเกตเห็น บนใบหน้าของเธอในตอนนี้เต็มไปด้วยความเป็นห่วง บางทียังเหมือนจะตื่นเต้นเล็กน้อย

แต่ว่าเย่ซือเฉินกลับเห็นได้อย่างชัดเจน คุณชายสามเย่ในตอนนี้ยิ่งรู้สึกพอใจ ดังนั้นยิ่งหัวเราะยิ้มได้อย่างสดใส

“ไม่เป็นไข้เลยนิ หรือว่า ไปหาหมอหน่อยไหม” เวินลั่วฉิงเห็นเขาเป็นแบบนี้ รู้สึกว่าเขาอาการหนัก

ไปหาหมอให้คุณหมอดูหน่อยดีไหม?

เย่ซือเฉินจับมือของเธอเบาๆ จากนั้นโอบเธอเข้าไปกอดไว้ในอ้อมอก จากนั้นเขาก็เอามือรองไว้ด้านหลังตัวของเธอ แล้วก็กอดเธอไว้แน่นๆ

เวินลั่วฉิงตกตะลึง จึงไม่ดิ้นรนออกจากเขา แล้วก็ไม่ขยับ แค่สองตากระพริบๆอย่างเร็ว

เย่ซือเฉินในตอนนี้ไม่ปกติจริงๆ ไม่ปกติมาก

“ฉิงฉิง คืนนี้นอนค้างที่นี่ ได้ไหม?” เย่ซือเฉินโอบเธอไว้ ใบหน้าของเขาแนบไว้ข้างๆหูของเธอ เขาไม่อยากปล่อยมือ เขาไม่อยากปล่อยให้เธอกลับไป โดยเฉพาะที่เขาได้ยินเธอพูดเช่นนั้นเมื่อสักครู่นี้ เขายิ่งไม่อยากปล่อยมือให้เธอกลับไป

ในใจของเธอมีเขา แต่เป็นเพราะเด็กโง่คนนี้ยังไม่รู้ตัวเท่านั้น

บางที ในใจของเธอ ตอนนี้เขายังเทียบไม่ได้กับไป๋ยี่รุ่ย แต่ว่าเขาจะหาทุกวิถีทางทำให้เธอไล่ไป๋ยี่รุ่ยออกจากใจให้ได้ ทำให้เธอมีเพียงเขาคนเดียวในใจ

เขาเชื่อว่า สักวันหนึ่ง เธอจะหลงรักเขาจริงๆ เขาคิดว่าไม่น่าจะนานเกินไป!

ได้ยินคำนี้ของเย่ซือเฉิน ดวงตาของเวินลั่วฉิงลืมตาโตกลมๆ ความกังวลเมื่อสักครู่นี้หายไปหมดทันที

คำนี้ ทำให้เวินลั่วฉิงมั่นใจ เย่ซือเฉินไม่เป็นไร ยังปกติดี

เขาคงไม่ใช่เพราะอยากให้เธอค้างคืนที่นี่ถึงแกล้งทำแบบนี้นะ?

คนนี้ยังคิดอะไรที่ต่ำได้มากกว่านี้อีกไหม?

“ฉิงฉิง คืนนี้อยู่ที่นี่ ได้ไหม? เห็นเวินลั่วฉิงตั้งนานยังไม่ตอบ เย่ซือเฉินเงยหน้าขึ้นมามองเธอ ถามขึ้นมาอีกครั้ง

“ไม่ ได้” สองตาของเวินลั่วฉิงจ้องด้วยตาดำๆโตๆ บนหน้าเห็นได้ชัดว่ามีความโกรธเล็กน้อย เธอพูดทีละคำ แสดงให้เห็นถึงความคิดของเธอ

คนๆนี้ทั้งวันคิดได้แต่เรื่องแบบนั้นเหรอ คิดอย่างอื่นบ้างไม่ได้เหรอ?

“ลงรถ” จากนั้น เวินลั่วฉิงเปิดประตูรถกะทันหัน แต่ว่า เธอไม่ได้ลงจากรถ แต่ให้เย่ซือเฉินลงจากรถ

เย่ซือเฉินมองหน้าเธอเฉยๆ ไม่ขยับ เขาไม่อยากลงจากรถ เขาอยากอยู่กับเมียของเขา

“คุณจะลงไปเอง หรือว่าให้ฉันถีบคุณลงไป” เวินลั่วฉิงเห็นเขาไม่ขยับ แล้วจ้องเขาอีกครั้ง

“หรือว่า คุณอุ้มผมลงไป” เย่ซือเฉินยิ้มนิดๆ บนใบหน้าหัวเราะและยิ้มเบาๆอีกครั้ง

พูดจริงๆ เขาชอบท่าทางที่ดุเช่นนี้ของเธอมาก

ไม่หนี ไม่เสแสร้ง นี่คือตัวตนที่แท้จริงของเธอ

เวินลั่วฉิง: “……”

ตัวใหญ่เบ้อเริ่มเท่าควายขนาดนี้ ให้เธออุ้มเขาลงไป?

เธอต้องอุ้มไหวถึงจะทำได้สิ?

“ตกลงคุณจะลงจากรถหรือไม่ลง?” ปกติเวินลั่วฉิงนิสัยดีมาก แต่ว่าตอนนี้นิสัยของเธอไม่ค่อยดี

“พอผมลงจากรถ คุณก็จะไปแน่นอน” เย่ซือเฉินมองหน้าเธอด้วยสายตาที่รู้สึกน้อยใจเล็กน้อย

พูดเรื่องไร้สาระ? เขาลงจากรถแล้ว เธอก็ต้องกลับสิ เวินลั่วฉิงคิดว่าตอนนี้ดึกมากแล้ว ที่นี่เรียกรถไม่ค่อยสะดวก ดังนั้นเธออยากขับรถของเขากลับไป

“รถคันนี้ผมให้คุณ” เย่ซือเฉินเข้าใจความคิดของเธอ เขารู้ว่ารถของตระกูลเวินถูกเวินจือหยันขายทิ้งหมดแล้ว ตอนนี้เธอเข้าออกนอกบ้านไม่สะดวก

เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของเขา สองตากระพริบๆ ทำไมจู่ๆเขาถึงได้ดีขนาดนี้?!

ไม่ใช่ เขาใจดีขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่เชื่อใจขนาดนี้ล่ะ?

“แต่ว่ามีข้อแม้?” จริงๆ เย่ซือเฉินพูดเพิ่มเติมขึ้นมาทันที

“ข้อแม้อะไร?” เวินลั่วฉิงเบะปากเล็กน้อย เธอว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้ นี่ถึงจะใช่สไตล์ของคุณชายสามเย่ ไม่มีทางเสียเปรียบใคร

“เอาผมให้คุณด้วย” เย่ซือเฉินมองหน้าเธอ ริมฝีปากที่เซ็กซี่ขยับเล็กน้อย คำพูดนี้ดังไปถึงหูของเวินลั่วฉิง

เวินลั่วฉิง: “……”

เขาหมายถึงมอบรถให้เธอ ยังแถมคนมาด้วยหนึ่งคน?

การซื้อขายนี้เหมือนจะเป็นข้อตกลงที่ดีนะ แต่ว่า เอาเขามาทำอะไร ไม่มีประโยชน์เลย

รถใช้งานได้ แต่ว่าเขาใช้ไม่ได้นี่นา!!

ไม่ เธอหลบหนีเขายังทันเลย!!

“พรุ่งนี้ฉันจะให้คนขับรถกลับมาคืนให้คุณ” หลังจากที่เวินลั่วฉิงตั้งสติได้ รีบปฏิเสธข้อเสนอซื้อหนึ่งแถมหนึ่งของเขาทันที

“ก็ได้ คืนนี้ผมให้คุณกลับไปก่อน แต่ว่าคุณต้องรับปากผมเรื่องหนึ่ง” เย่ซือเฉินรู้ว่าเธอรักงวนสงวนตัวขนาดนั้น ไม่มีทางอยู่ต่อแน่นอน

“เรื่องอะไรคะ?” เวินลั่วฉิงมองหน้าเขา สีหน้าถามด้วยความระวัง เธอรู้สึกว่าเรื่องที่เขาจะพูดต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ

“อย่าให้ไป๋ยี่รุ่ยช่วยเหลือตระกูลเวิน เรื่องของตระกูลเวินผมจะช่วยคุณจัดการเอง” เย่ซือเฉินนึกถึงที่เธอยอมรับความช่วยเหลือจากไป๋ยี่รุ่ย กลับไม่ยอมให้เขาช่วย เขาทนไม่ได้

เขารู้ว่า ศัตรูหัวใจตัวจริงของเขาคือไป๋ยี่รุ่ย!

ดังนั้นคนที่เขาต้องระวังตัวคือไป๋ยี่รุ่ย

“ฉันเซ็นสัญญากับไป๋ยี่รุ่ยแล้ว” เวินลั่วฉิงกระพริบตา ก่อนหน้านั้นคุณปู่ให้เธอไปเซ็นสัญญากับไป๋ยี่รุ่ยแล้ว

หลังจากที่เซ็นลงนามสัญญาแล้วจะมีผลบังคับใช้ทันที ไม่สามารถกลับคำได้

“คุณหมายความว่า คุณก็ยังจะให้ไป๋ยี่รุ่ยช่วยคุณ ปฏิเสธผม?” เย่ซือเฉินจ้องหน้าเธอ เธอหมายถึงว่าจะยังให้ไป๋ยี่รุ่ยช่วยเหลือ ก็ยังปฏิเสธเขาเหมือนเดิม?

ทำไมเขาอยากบีบคอเธอให้ตายเสียจริงๆ!!

เวินลั่วฉิงมองหน้าเขา สองตากระพริบๆ สิ่งที่เธอพูดเมื่อกี้หมายความว่าอย่างนั้นเหรอ?

ไม่ใช่มั้ง? เธอก็แค่อยอยากบอกเขา เธอเซ็นสัญญากับไป๋ยี่รุ่ยแล้ว กลับคำไม่ได้เท่านั้น

“เรื่องของตระกูลเวินผมจะจัดการให้” เย่ซือเฉินมองสีหน้าท่าทางของเธอแล้ว แอบถอนหายใจลึกๆทีหนึ่ง ประกาศโดยตรงเลยว่าเขาต้องการยังไง ไม่ให้เธอปฏิเสธได้อย่างนั้น

ไม่ว่าเธอจะรับปากหรือไม่ ไม่ว่าเธอจะยอมหรือไม่ เรื่องนี้เขาต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวแน่นอน เขาไม่ยอมให้ไป๋ยี่รุ่ยเข้ามาแทรกแซงเรื่องนี้อย่างแน่นอน ไม่ยอมให้ไป๋ยี่รุ่ยมีโอกาสทำดีต่อเธอหรือเข้าใกล้เธอเด็ดขาด

“ออ” เวินลั่วฉิงตะลึงสักพักหนึ่ง จากนั้นตอบคำหนึ่งเบาๆ วันนี้เย่ซือเฉินไปที่บ้านตระกูลเวิน เชื่อว่าคุณปู่จะต้องดูออกว่าเธอและเย่ซือเฉินมีความเกี่ยวพันกันแน่ๆ

เย่ซือเฉินอยากช่วยตระกูลเวิน ถึงแม้เธอจะห้ามก็ห้ามไม่อยู่ เรื่องที่เย่ซือเฉินตัดสินใจแล้วไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้เลย เขาอยากช่วยก็ให้เขาช่วยเถอะ!