ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 658 หึงหวงจนโมโห (9)

บทที่ 658 หึงหวงจนโมโห(9)

ถึงเวลานั้นเขาก็ควบคุมเธอไม่ได้แล้ว！！

มู่หรงซือถูยกคิ้วขึ้นเบาๆ อืม ดี ดีมาก！！

วันนี้ผู้หญิงคนนี้ยื่นกรงเล็บคมออกมาหมดแล้ว ท่าทางแยกเขี้ยวยิงฟันของเธอในตอนนี้ยั่วโมโหเหลือเกิน โกรธจนอยากกัดเธอแรงๆให้ตายไปเสีย

ห้าปีมานี้ เธอเชื่อฟังเสียขนาดนั้น เขาคิดว่าเขาลับกรงเล็บคมได้แล้ว แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ ไม่ใช่เลยสักนิด กรงเล็บของเธอยิ่งคมขึ้นกว่าเดิม

เพียงแต่ มู่หรงซือถูอย่างเขาจะเอาผู้หญิงตัวเล็กๆไม่อยู่หรอ？

สาวน้อยคนนี้ทะนงตนและมั่นใจในตัวเองมากเกินไปหน่อยแล้ว？

“หลิวหยิง คุณคิดว่าเรื่องนี้จะขึ้นอยู่ที่คุณฟังหรือไม่ฟัง ง่ายๆหรือ？”เวลานี้มู่หรงซือถูไม่อยากทำลายความมั่นใจในตัวเองของเธอแต่เขาคิดว่าควรให้เธอเห็นความจริงให้กระจ่าง

มู่หรงซือถูพูดประโยคนี้อย่างเรียบเฉย แต่ใจของหลิวหยิงกลับหล่นวูบ เธอรู้ว่าเขามีความสามารถและคุณสมบัติเช่นนี้จริง

เธอก็รู้ว่าการใช้ไม้แข็งกับเขา เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย

ไม่ ถึงจะใช้ไม้อ่อน เธอก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่ดี เพราะผู้ชายคนนี้ไม่เคยใจอ่อนกับเธอเลย

เวลานี้หลิวหยิงเดือดดาลและเครียดเล็กน้อย และยังมีความมกลัวอีก เดิมทีเธอคิดมาโดยตลอดว่า หลังครบสัญญาห้าปีของพวกเขา เธอก็ไปได้อย่างราบรื่น เธอคิดว่ามู่หรงซือถูจะไม่ขัดขวางเธอ

แต่เธอไม่รู้ว่าเรื่องนี้กลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร？

เธอรู้สึกว่าสภาพของเธอในตอนนี้ก็เหมือนค่อยๆปีนขึ้นมาจากเหวลึกทีละนิด ในที่สุดก็เห็นแสงแห่งความหวัง ปีนเกือบจะขึ้นมาได้แล้ว จากนั้นก็โดนคนถีบเธอลงไปอีกครั้ง

ความรู้สึกนั้นสิ้นหวังเต็มประดา อีกทั้งยังรู้สึกโกรธเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นเธอจึงพยายามจับอะไรให้ได้สักอย่าง ไม่อยากดิ่งลงไปอีกแล้ว

“อย่างมากพอถึงเวลาฉันก็ไปแต่งงานกับคนอื่นก็สิ้นเรื่อง”คำพูดในเวลานี้ของหลิวหยิงแค่ประชดเท่านั้น เรื่องแต่งงาน เป็นเรื่องที่ห่างไกลเธอเหลือเกิน

เธอเป็นอย่างนี้แล้ว เธอยังแต่งงานกับใครได้อีก？เธอไม่กล้าคิดเรื่องนี้จริงๆ！

เธอพูดอย่างนี้เพื่อแสดงความไม่พอใจของตนเท่านั้น และแสดงความหนักแน่นของตัวเองด้วย

มู่หรงซือถูได้ยินดวงตาพลันหรี่ขึ้น ใบหน้าเคร่งขรึมถึงขีดสุดในชั่วพริบตา จากอิริยาบถที่ผ่อนคลาย เหมือนกลับกลายเป็นถูกศัตรูโอบล้อมทั้งสี่ทิศโดยลำพัง จนทำให้สีหน้าจริงจังอย่างฉับพลัน

รังสีความเย็นเหยียบแผ่กระจายอยู่รอบกายเขา คล้ายกับสามารถแช่แข็งคนได้เลย

เธอบอกว่าจะหาคนแต่งงาน？

จะหาคนแต่งงานด้วย？

สมองของเขาปรากฏภาพคนหนึ่งขึ้นมา ชั่วขณะนั้นเพลิงในแววตาก็ลุกโชน เขากัดฟันกรอด พูดทีละคำแรงๆ “กับใคร？ไป๋ยี่รุ่ย？”

ประโยคที่หลิวหยิงลั่นออกมาเมื่อสักครู่ เธอแค่พูดพล่อยโดยไม่ได้คิดอะไรมาก

แต่เวลานี้ได้ยินคำพูดของมู่หรงซือถู ร่างกายของเธอก็แข็งทื่อในชั่วพริบตา ดวงตาก็เบิกกว้าง มองมู่หรงซือถูอย่างเหลือเชื่อ “คุณ คุณหมายความว่ายังไง？”

เขารู้จักไป๋ยี่รุ่ยได้อย่างไร？

เขายังรู้อะไรอีก？

เธอรู้ว่าเขาคงไม่พูดโดยไร้สาเหตุ ดังนั้นเขาต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ๆ

แต่เมื่อก่อนเธอไม่เคยติดต่อกับไป๋ยี่รุ่ยมาก่อน ไม่เคยเจอหน้าไป๋ยี่รุ่ยมาก่อน เขาก็ไม่เคยเอ่ยถึงด้วย ดังนั้นมีเพียงบ่ายวันนี้……

ดังนั้นเขารู้เรื่องบ่ายวันนี้แต่แรกแล้ว！รู้ว่าบ่ายวันนี้เธอไปพบไป๋ยี่รุ่ยมา！

หลิวหยิงรู้สึกร่างกายเย็นวูบไปหมด ราวกับถูกน้ำแข็งสาดจากหัวจรดเท้าหนึ่งถัง มันเย็นหนาวจนเข้ากระดูก

เขารู้ เขารู้ทุกอย่าง แต่เมื่อกี้เขายังจงใจถามเธอ แต่เธอกลับโกหก

หลิวหยิงไม่ได้ถามเขาว่ารู้ได้อย่างไร เธอรู้ว่าถามเวลานี้ก็ไร้ประโยชน์

ถึงแม้เขาให้คนสะกดรอยตาม เธอก็ไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งสิ้น

“หลิวหยิง อย่ายั่วโมโหผม มิเช่นนั้นคุณรับผลที่จะเกิดขึ้นไม่ไหวแน่”มู่หรงซือถูเห็นเธอตกใจ ดวงตาที่หรี่ขึ้นมีความกระหายเลือดอย่างอันตราย

เธอกลัวมากขนาดนี้เป็นเพราะไป๋ยี่รุ่ยหรือเปล่า？

ใช่ ปกติเธออยู่ต่อหน้าเขาถึงแม้จะเชื่อฟังมาก แต่ก็ไม่เคยมีอาการกลัวขนาดนี้มาก่อน

“คุณคิดจะทำอะไร？”หลิวหยิงได้ยินตัวเองเปล่งเสียงอีกครั้ง ซึ่งเสียงสั่นระริกอย่างเห็นได้ชัด

เธอรู้ว่าเวลานี้ อันที่จริงเธอไม่ควรถาม ไม่ควรถามอะไรทั้งนั้น

แต่เธอยังไม่ได้สติกลับมาทั้งหมด จึงถามไปด้วยจิตใต้สำนึก

มู่หรงซือถูรับรู้ถึงเสียงที่สั่นเทาของเธอ มุมปากยกยิ้มขึ้น ยิ้มแบบเย็นถึงขีดสุด เขามองเธอพร้อมกับค่อยๆเอ่ยปาก “หลิวหยิง ที่จริงคุณรู้ดีอยู่แล้ว ไม่ใช่เหรอ？”

เวลานี้ เขาไม่ปฏิเสธเลยสักนิด！

“……”หลิวหยิงเงียบไปชั่วพริบตา เธออยู่กับเขามาห้าปี เธอรู้จักวิธีการของเขาดี

อีกทั้งเธอรู้ตั้งนานแล้วว่า เขาแค่ขยับนิ้วก็สามารถทำลายทุกอย่างของไปยี๋รุ่ยได้แล้ว

เขาเอื้อมมือไปโอบเธออีกครั้ง ร่างกายเธอแข็งค้าง แต่ครั้งนี้ไม่ได้หลบเหมือนเมื่อกี้

ดวงตามู่หรงซือถูยิ่งเย็นหลายส่วน เพื่อไป๋ยี่รุ่ย เธอไม่หลบ ไม่ต่อต้านอีก？

ผู้หญิงของเขา ทำเพื่อผู้ชายคนอื่น เธอถึงจะยอมให้เขาแตะต้อง

ถือเป็นเรื่องที่แดกดันมาก！！

แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอ ถึงจะต้องลงนรก เขาก็จะลากเธอไปด้วยกัน

“คืนนี้ อย่านอนเลย หืม”มู่หรงซือถูตัดสินใจว่าคืนนี้ไม่ว่าเธอจะขอร้องเช่นไร เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปเด็ดขาด

หลิวหยิงได้ยินคำนี้ ตกใจจนร่างกายสั่นเทา อันที่จริงเมื่อก่อนก็เคยไม่ได้นอนทั้งคืน แต่ว่า……

แต่คืนนี้เขาดุดันมาก รุนแรงมาก เหมือนอยากจะฆ่าเธอให้ตายเสียอย่างนั้น

ทำให้เธอทนไม่ไหว

เมื่อกี้เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นอย่างนี้เพราะเหตุใด แต่ตอนนี้เธอรู้แล้ว ดังนั้นเธอรู้ว่าต่อจากนี้จะยิ่งแรงและโหดกว่าเดิม

แต่เธอปฏิเสธได้ไหม？

ไม่ได้

ตอนเซ็นสัญญาห้าปีก่อน นาทีนั้นเธอก็รู้ว่าไม่ได้ เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธได้เลย

“มู่หรงซือถู ห้าปีแล้ว คุณยังไม่เบื่อเหรอ？อันที่จริงคุณไปหาคนที่สวยกว่า สาวกว่าได้นี่”ตอนที่รับรู้ว่าร่างกายเขากดทับเธอ หลิวหยิงก็อดพูดหนึ่งประโยคไม่ได้

อันที่จริงเธอไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมมู่หรงซือถูถึงทำแบบนี้

ห้าปีแล้ว เอาแค่ผู้หญิงคนเดียวไม่เบื่อหรือ？

ด้วยฐานะของเขาอยากหาผู้หญิงแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น เพราะในสัญญาบอกว่าห้ามเธอคบค้าสมาคมกับผู้ชาย ไม่ได้ตั้งกฎว่าห้ามเขาไปหาผู้หญิงอื่นเลย

เขาไปปลดปล่อยแรงพิศวาสที่มากล้นจนน่ากลัวกับผู้อื่นหญิงไม่ได้เหรอ？ทำไมต้องทรมานเธอด้วย？

มุมปากมู่หรงซือถูยิ้มเย็นขึ้นหลายส่วน เธออยากผลักเขาไปหาผู้หญิงคนอื่น？

หรือเธออาจจะคิดอย่างนี้เสมอมา？

“ขอบคุณ แต่ผมชอบแก่กว่า ขี้เหร่กว่า ยังไม่อยากเปลี่ยนรสนิยมในตอนนี้”

คำพูดนี้มู่หรงซือถูฝืนพูดออกจากระหว่างฟัน จากนั้นเขาก็ใช้แรงอย่างโหด…