ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 829 ลงมือก่อนได้เปรียบกว่า (5)

หรือเธอจะอยู่ในห้องไม่ออกมาทั้งชาติ？

เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน เขามีเวลาค่อยๆคิดบัญชีกับเธอ

ในเมื่อคืนนั้นเธอเข้าห้องนอนของเขา กลายเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว ชาตินี้เธออย่าได้คิดจะหนีเลย

ถังหลินไม่ได้บังคับให้หลินเป้ยเปิดประตู แน่นอนเขาก็รู้ว่าในเมื่อหลินเป้ยใช้การยั่วยวนเข้าแลก เพื่อจะขังเขาไว้ด้านนอก ดังนั้นเธอคงไม่มีทางเปิดประตูเด็ดขาด

ถังหลินดูเวลาก็ใกล้สี่ทุ่มแล้ว พรุ่งนี้ก็แล้วกัน พรุ่งนี้ค่อยสะสางทุกอย่างให้เรียบร้อย

ถังหลินก็รู้ว่าเมื่อเปิดเผยสถานะที่แท้จริงของหลินเป้ยแล้ว จะทำให้มีการเปลี่ยนแปลงในหลายๆชนิดที่พลิกฟ้าพลิกแผ่นดินเลย และต้องส่งผลกระทบต่อหลินเป้ยแน่ๆ แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้ สถานะของหลินเป้ยจำเป็นต้องเผยเปิด

ไม่เช่นนั้น เขาจะสู่ของเธอได้อย่างไร？！

สำหรับผลกระทบเรื่องอื่น เขาจะหาทางแก้ไขเอง

ต่อมาถังหลินก็กลับเข้าห้องตัวเอง เขากำลังคิดหาวิธีจัดการที่ดีที่สุดในวันพรุ่งนี้

ทว่า พอถึงเที่ยงคืน หลินเป้ยก็แอบย่องลงไปชั้นล่าง นักข่าวที่เธอติดต่อไว้แล้วกำลังรอเธออยู่ด้านนอกโรงแรม

หลินเป้ยเปลี่ยนสเตย์รัดรูปตัวใหม่ จัดการพันให้เรียบร้อย เธอยังคงใส่สูท ใส่รองเท้าหนัง ตอนที่เดินออกไป เธอยังแกล้งทำตัวเป็นอันธพาล เมื่อมองดูแล้วทำให้มองไม่ออกว่าเธอเป็นผู้หญิงจริงๆ

“เจ้าชายน้อยออกมาแล้ว”พอนักข่าวที่อยู่ด้านนอกเห็นหลินเป้ยก็เอ่ยขึ้นหนึ่งประโยค

นักข่าวที่อยู่รอด้านนอกหลายคนต่างพุ่งเข้ามาล้อมรอบ

“เจ้าชายน้อยครับ คุณให้พวกเรามา บอกว่าจะแจ้งข่าวอึกทึกให้พวกเราทราบ ขอเรียนถามหน่อยครับว่าเป็นเรื่องอะไร？”นักข่าวหลายคนรีบยื่นไมค์ไปยังด้านหน้าของหลินเป้ย

“วันนี้ผมมีเรื่องจะชี้แจงจริงๆครับ”หลินเป้ยยืนอยู่ด้านนอกโรงแรม เมื่อเผชิญหน้ากับนักข่าวมากมายขณะนี้ แต่สีหน้าก็ไม่ได้ผิดแปลก สีหน้าเธอเป็นธรรมชาติ หรือมีสีหน้าไม่ค่อยสนใจมากนัก

“เจ้าชายน้อยมีเรื่องอะไรครับ？”เห็นได้ชัดว่านักข่าวหลายคนร้อนรนใจแล้ว ไม่ว่าอย่างไรเสีย บุคคลตรงหน้าคือเจ้าชายน้อยแห่งประเทศD ข้อมูลที่เขาจะให้ คงร้องดุเดือดเป็นแน่แท้！！

“เรื่องเกี่ยวกับคุณชายถังครับ”หลินเป้ยมองนักข่าว พลางยิ้มเล็กน้อย

“เรื่องเกี่ยวกับคุณชายถังหรือครับ？”นักข่าวหลายคนตะลึงงันไปตามๆกัน ถึงแม้ตอนนี้พอจะรู้ว่าเรื่องที่เจ้าชายน้อยแจ้งคงต้องดุเดือดมาก แต่เหนือความคาดหมายก็คือเป็นเรื่องเกี่ยวกับถังหลิน！！

ช่วงนี้เรื่องของถังหลินวุ่นวายใหญ่โต ดังนั้นช่วงนี้ถังหลินจึงถูกจับตามองเป็นพิเศษ สื่อทุกแขนงต่างเพ่งเล็งมายังถังหลิน

ยามนี้ได้ยินว่าเจ้าชายน้อยจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับถังหลิน แต่ละคนก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น

“เจ้าชายน้อยได้โปรดอย่าอ้อมค้อมเลยครับ รีบแจ้งให้พวกเราทราบเถอะครับ”มีคนอดรนทนไม่ไหว เริ่มเร่งรัดขึ้นมา

“พวกเรามาประเทศzในคืนแรก ได้เข้าพักที่โรงแรมกั๋วซิน คุณกงแจ้งความคุณชายถังนฐานข่มขืนเธอ ซึ่งตอนนั้นหมอนิติเวชตรวจสอบพบว่าในห้องคุณถังยังมีบุคคลอื่นด้วย ทำให้คำพูดของคุณกงขัดแย้งต่อกัน และทำให้เรื่องนี้กลายเป็นปริศนาที่ซับซ้อนมาก”หลินเป้ยกวาดสายตามองนักข่าวที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคน พลางเปล่งทุกถ้วยคำอย่างชัดเจน

“ใช่ครับ เรื่องนี้พวกเราก็ทราบแล้วครับ แต่ยังหาคนผู้นั้นไม่เจอเลย ตอนนี้ยังไม่อาจแสดงความบริสุทธิ์ของคุณชายถังได้ชั่วคราวครับ ที่เจ้าชายน้อยพูดในขณะนี้หมายความว่าอย่างไรครับ？”

“ผมก็คือคนที่อยู่ในห้องของคุณชายถังคืนนั้นครับ”หลินเป้ยแอบถอนหายใจ จากนั้นก็พูดคำตอบออกมาโดยตรง

“อะไรนะครับ？อีกคนหนึ่งที่อยู่ในห้องคุณชายถังคือเจ้าชายน้อยหรือครับ？”

“ที่แท้ก็เป็นเจ้าชายน้อย？นี่ นี่มันเหนือความคาดหมายเกินไปแล้วหรือเปล่าครับ？”

“เจ้าชายน้อยพูดเรื่องจริงใช่ไหมครับ？เรื่องนี้ล้อเล่นกันไม่ได้นะครับ？”

นักข่าวอดอุทานด้วยความช็อกไม่ได้

“ในมือหมอนิติเวชมีผลตรวจ หากพวกคุณไม่เชื่อก็สามารถเรียกให้หมอนิติเวชมาตรวจสอบได้เลย”หลินเป้ยคาดเดาไว้แล้วว่านักข่าวต้องตั้งคำถามนี้ขึ้นมา ดังนั้นเธอจึงตอบคำถามนี้อย่างไร้ที่ติ

ในเมื่อเธอพูดเช่นนี้แล้ว นักข่าวก็ไม่ได้สงสัยอะไรอีก ทางฝั่งหมอนิติเวชมีผลตรวจอยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่มีใครมาสวมรอยแทนได้ ยิ่งไปกว่านั้นบุคคลนี้ยังเป็นเจ้าชายน้อยอีกต่างหาก

“เจ้าชายน้อยครับ ทำไมคืนนั้นคุณต้องไปที่ห้องนอนคุณชายถังด้วยครับ คุณอยู่ในห้องคุณชายถังนานแค่ไหนครับ？”มีนักข่าวตั้งคำถามที่สำคัญสุดๆขึ้นมา

“คืนนั้น ผมไปปรึกษาหารือกับพี่ใหญ่ในห้องเสร็จ ตอนออกมาก็เห็นประตูห้องคุณชายถังไม่ได้ปิดสนิท พอดีกับพี่ใหญ่ให้ผมไปคุยกับคุณชายถังถึงเรื่องวันถัดไป ผมเห็นประตูห้องคุณถังเปิดอยู่ คิดว่าคุณถังยังไม่ได้พักผ่อน จึงเคาะประตูห้อง……”หลินเป้ยหันไปมองนักข่าวที่อยู่ในตอนนี้ทุกคน

คำถามพวกนี้หลินเป้ยคิดไว้แล้ว ดังนั้นจึงตอบได้อย่างธรรมชาติมาก

เวลานี้หลินเป้ยจงใจหยุด นักข่าวทุกคนต่างมองมายังเธอ ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงหยุดพูดกลางคัน

หลินเป้ยมองสายตาของนักข่าวที่รีบร้อน พลางยิ้มอีกครั้ง จากนั้นก็กล่าวต่อไปว่า：“ผมเคาะประตูไปหลายครั้ง แต่คุณชายถังไม่ตอบสนองผมรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย จึงผลักประตูเข้าไป จากนั้นผมพบว่าคุณชายถังนอนอยู่บนเตียง กำลังนอนอยู่อย่างเห็นได้ชัด”

หลินเป้ยหยุดพูดอีกครั้ง

หลินเป้ยฉลาดปราดเปรื่องมาก รู้เทคนิคการพูดเป็นอย่างดี เธอรู้ว่าควรหยุดพูดเวลาไหนเป็นเชี่ยวชาญ

“เจ้าชายน้อยหมายความว่าอย่างไรครับ？ประตูห้องคุณชายถังปิดไม่สนิท แต่คุณชายถังกำลังนอนหลับอยู่？เวลาที่คุณชายถังนอนต้องปิดประตูสิครับ มีใครเปิดประตูนอนในโรงแรมบ้างครับ？”

“ในเมื่อตอนนั้นคุณถังกำลังนอนอยู่ เช่นนั้นต้องไม่ใช่คุณถังเป็นคนเปิดประตูอย่างแน่นอน แล้วใครเป็นคนเปิดประตูห้องของคุณถังกันแน่？”

“ใช่สิ ใครเป็นคนเปิดประตูห้องของคุณถังกันแน่？คนที่เปิดประตูห้องของคุณถังมีเจตนาอะไร？”

“แล้วกงหยุนล่ะ？กงหยุนไม่ใช่บอกว่าขึ้นไปถึง คุณชายถังก็ดึงเธอเข้าห้องหรอกหรือ？และตามที่กงหยุนให้การ เมื่อเข้าห้อง คุณชายถังก็ขืนใจเธอ ถ้าตามที่กงหยุนบอก คุณชายถังน่าจะกำลังลวนลามกงหยุนอยู่ ตอนที่เจ้าชายน้อยเข้าไปเห็นกงหยุนไหมครับ？”

นักข่าวหลายคนตั้งคำถามขึ้น

“ไม่มี ตอนที่ผมเข้าไปไม่เห็นมีคนอื่น ตอนนั้น คุณชายถังนอนอยู่บนเตียงคนเดียว”หลินเป้ยรีบตอบทันควัน

“เรื่องนี้เป็นยังไงกันแน่ครับ？ตอนนั้นกงหยุนไม่ได้อยู่ในห้องคุณชายถัง？”

“คุณชายถังกำลังนอนอยู่แท้ๆ ทำไมประตูจึงเปิดออก？”

“ผมก็สงสัยเรื่องนี้เหมือนกันครับ แต่คุณชายถังเป็นคนระวังตัวสูง ผมผลักประตูเข้าไป เขาก็ตื่นแล้วครับ ตอนนั้นผมก็บอกคุณชายถังเรื่องนี้ ซึ่งคุณชายถังก็รู้สึกแปลกมากเหมือนกันครับ รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากล ตอนนั้นผมกับคุณชายถังต่างรู้สึกสงสัยเล็กน้อยครับ”