ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน - บทที่ 973 เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้เขาที่เป็นคนใจดำอำมหิต จำเป็นต้องนอนด้วยกัน (3)

เขาจะหลอกไป๋หยูหนิงก็แล้วไป แต่กลับดึงเธอเข้าไปเกี่ยวข้อง？！เธอปฏิเสธได้ไหม？！！

อันที่จริงหัวใจเธออยากปฏิเสธ！

ถึงแม้เวินลั่วฉิงอยากสร้างโอกาสให้พวกเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอต้องร่วมหลอกไป๋หยูหนิงกับเขาด้วย

ทว่า เวินลั่วฉิงคิดๆดูแล้ว ในที่สุดก็ไม่ได้หักหน้าผู้ชาย เพราะอย่างไรเสียสาเหตุที่ผู้ชายคนนี้ทำก็เพื่อจีบไป๋หยูหนิง เขายิ่งคิดหาวิธีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งแสดงว่าเขามีใจต่อไป๋หยูหนิงมากแค่ไหน

ดีกว่าไป๋หยูหนิงแอบรักผู้ชายอีกคนตั้งเยอะ

อีกทั้งเวินลั่วฉิงก็ดูออก ถึงแม้ผู้ชายคนนี้วางแผนสารพัดวิธี แต่ก็เพื่อจะให้ไป๋หยูหนิงอยู่ข้างกายเท่านั้น ดูออกว่าเขาให้เกียรติไป๋หยูหนิงมาก ไม่มีทางทำอะไรเกินเลยกับไป๋หยูหนิงเด็ดขาด อย่างน้อยก็ไม่ฝืนใจไป๋หยูหนิงเรื่องใต้สะดือ

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยนิสัยและความสามารถของไป๋หยูหนิง เธอก็ไม่มีทางเสียเปรียบเด็ดขาด ถึงแม้ไป๋หยูหนิงจะรู้สึกช้าในด้านความรักก็ตามที เรื่องอื่นเธอก็ระวังตัวได้ดีเยี่ยมเลย อีกทั้งวิชาการต่อสู้ของไป๋หยูหนิงนั้นดูแคลนไม่ได้เชียว

อันที่จริงตอนนี้เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าสำหรับเรื่องความรัก ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตรงไปตรงมา ประเด็นสำคัญคือผลลัพธ์สวยงามก็เพียงพอ

เพื่อผลลัพธ์อันสวยงาม การใช้เล่ห์กลหน่อยก็ไม่เห็นจะเป็นไร

ตอนแรกเย่ซือเฉินก็ทำอย่างนี้กับเธอ！！

ซึ่งเล่ห์กลที่เย่ซือเฉินกับเธอมากกว่าคุุุณฟู่อีก

ตอนนี้ความรักระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินก็งดงามมาก

“ฉันนึกขึ้นได้กะทันหันว่ายังมีธุระอื่นอีก ฉันไปก่อน เรื่องระหว่างพวกคุณ พวกคุณก็จัดการกันเองนะ”เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าเวลานี้เธอไปคือสิ่งที่ดีที่สุด

“คุณยังมีเรื่องอะไรอีก？คุณมาเมืองไห่ด้วยคดีถังหยุนเฉิงไม่ใช่เหรอ？ฉันรับรองว่าพรุ่งนี้สามารถช่วยคุณได้แน่นอน คุณไม่ต้องไปนะ”ไป๋หยูหนิงดึงมือเวินลั่วฉิงไว้แรงๆ สถานการณ์แบบนี้เธอไม่ให้เวินลั่วฉิงไปหรอก เธอไม่ใช่คนโง่เขลาเบาปัญญาเสียหน่อย

ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจมาก ไร้ยางอายสิ้นดี หากเวินลั่วฉิงออกไป ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรกับเธอ

“แฟนของฉันมา ฉันต้องไปรับ”เวินลั่วฉิงกะพริบตา บอกเหตุผลที่เธอคิดว่าเข้าท่า แต่ในสายตาของไป๋หยูหนิงคือเป็นเหตุผลที่ควรถูกกระทืบมากๆ

“เวินลั่วฉิง คุณไม่มีน้ำใจ？คุณเห็นแฟนสำคัญกว่าเพื่อน เพื่อผู้ชายของคุณ คุณถึงกลับทิ้งฉันไว้โดยไม่สนใจ？”ไป๋หยูหนิงมองเวินลั่วฉิงด้วยใบหน้เหลือเชื่อ：“คุณชายสามเย่โตขนาดนี้แล้ว ไม่ใช่ไม่รู้จักทางเสียหน่อย ยังต้องให้คุณไปรับอีก？คุณไปไม่ได้”

“งั้นคุณลองคุยกับเขาดู”เวินลั่วฉิงกะพริบตาปริบๆ เอามือถือยื่นให้ไป๋หยูหนิง

ไป๋หยูหนิงอึ้งค้างทันที ต่อให้เธอกล้าแค่ไหนก็ไม่กล้าคุยกับคุณชายสามเย่หรอก หากเธอบอกว่าจะรั้งตัวเวินลั่วฉิงไว้ ไม่ให้เวินลั่วฉิงไปรับคุณชายสามเย่ คาดว่าคุณชายสามเย่ต้องตบเธอตายแน่

เวลานี้ไป๋หยูหนิงรู้สึกกลุ้มใจมาก ทำไมแต่ละคนถึงได้เจ้าเล่ห์ขนาดนี้？

ไป๋หยูหนิงดึงมือเวินลั่วฉิงแล้วอยากจะพูดต่อ แต่บังเอิญเวลานี้มือถือของเวินลั่วฉิงก็ดังขึ้น

หน้าจอแสดงสายเรียกเข้าจากคุณชายสามเย่

“คุณลองคุยกับเขาดูสิ？”หางคิ้วเวินลั่วฉิงกระตุก เย่ซือเฉินโทรมาได้ประจวบเหมาะมาก ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงจงใจยื่นมือถือให้ไป๋หยูหนิง

“ไม่ คุณรับ คุณรับสาย”ไป๋หยูหนิงไม่มีทางรับสายเย่ซือเฉินอยู่แล้ว เธอรีบโบกมือและปล่อยมือข้างที่ดึงเวินลั่วฉิงไว้ด้วย

เวินลั่วฉิงยิ้ม จากนั้นก็รับสาย

“ไม่ใช่บอกว่าจะมารับผมเหรอ？อยู่ไหนล่ะ？”เสียงคุณชายสามเย่ส่งมาตามสาย เห็นได้ชัดว่าคุณชายสามเย่ไม่เห็นคนอื่น ซึ่งอารมณ์เสียเล็กน้อย แต่น้ำเสียงก็ยังคงความอ่อนหวานนุ่มนวลเช่นเดิม

บัดนี้ไป๋หยูหนิงยังยืนอยู่ข้างเวินลั่วฉิงในระยะใกล้ ดังนั้นจึงได้ยินเสียงของเย่ซือเฉิน

เวินลั่วฉิงไม่ได้ตอบเย่ซือเฉินทันที แต่สายตามองไปยังไป๋หยูหนิง

“คุณไปเลย คุณรีบๆไป อย่าปล่อยให้คุณชายสามเย่รอนาน”ไป๋หยูหนิงยังคำนึกถึงเรื่องอื่นได้ที่ไหน เธอกลัวเวินลั่วฉิงบอกเย่ซือเฉินเรื่องที่เธอไม่ให้เวินลั่วฉิงไปรับ ดังนั้นเธอรีบตะโกนเสียงดัง บอกให้เวินลั่วฉิงรีบไปรับคน

มุมปากคุุุณฟู่ค่อยๆยกโค้งขึ้นอย่างช้าๆ ผู้หญิงของเธอน่ารักอย่างนี้แหละ！！

เวินลั่วฉิงชำเลืองมองคุุุณฟู่แวบหนึ่ง ก่อนจะสาวเท้าเดินออกไป เรื่องความรักคนนอกห้ามยุ่งจะดีที่สุด ดังนั้นเธอไปรับผู้ชายของเธอดีกว่า

หลังเวินลั่วฉิงออกไป ในห้องก็เหลือแต่ไป๋หยูหนิงกับคุุุณฟู่

“ฉันไปเปิดห้องใหม่”ไป๋หยูหนิงนึกถึงเรื่องนอนวันนั้น ต่อให้ตีเธอตาย เธอก็ไม่นอนกับผู้ชายคนนี้เด็ดขาด

“คุณวางใจได้ ฉันไม่หนีไปไหนหรอก พรุ่งนี้ฉันยังต้องช่วยฉิงฉิงสะสางคดีความอีก”ไป๋หยูหนิงเกรงว่าเขาจะพูดถึงข้อตกลงระหว่างพวกเธออีก จึงรีบเสริมอีกหนึ่งประโยค

“ความหมายของคุณก็คือพอจัดการเรื่องนี้เสร็จ คุณก็จะหนี ดังนั้นพวกเราต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา รวมทั้ง……เวลานอน”คุุุณฟู่เป็นคนมีปฏิภาณไหวพริบดีเยี่ยมและร้ายกาจมาก แถมยังรู้จักใช้สถานการณ์ที่ได้ฟังให้เป็นประโยชน์ด้วย

ไป๋หยูหนิง：“……”

ไป๋หยูหนิงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่เธอก็ไร้คำจะโต้เถียง

“คุณวางใจเถอะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก นี้เป็นห้องวีไอพี ซึ่งมีสองห้องนอน ผมจะนอนอีกห้องหนึ่ง”คุุุณฟู่ไม่ได้แกล้งแหย่เธออีก ถึงแม้การได้แหย่เธอคือความสุขสนุกมากที่สุดของเขา แต่หลายวันมานี้เธอเหนื่อยล้ามากพอแล้ว จำเป็นต้องพักผ่อน

ไป๋หยูหนิงมองเขาอย่างไม่เชื่อใจ เพราะหลายวันนี้เธอรับรู้ความร้ายกาจของผู้ชายคนนี้ได้แล้ว

“พรุ่งนี้คุณเป็นตัวหลัก จำเป็นต้องป้องกันตัว เพราะคนขององค์กรโกสต์ซิตี้เข้าได้ทุกที่ ดังนั้นคืนนี้คุณกับผมพักอยู่ในห้องเดียวกันไม่อนุญาตให้ปฏิเสธ”คุุุณฟู่ท่าทางหนักแน่น เขาอยู่กับเธอห้องเดียวกัน ไม่ใช่อยากทำอะไรกับเธอ เขาแค่คิดรอบคอบเท่านั้น

เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงองค์กรโกสต์ซิตี้ จำเป็นต้องระวังตัวให้ดี

“คุณหมายถึงพวกเขาอาจโจมตีฉัน？”ไป๋หยูหนิงชะงัก พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย：“แต่พวกเขาน่าจะไม่รู้ว่าฉิงฉิงเรียกฉันมาช่วยนะ”

“อะไรก็เกิดขึ้นได้ ป้องกันไว้จะดีกว่า”คุุุณฟู่เป็นคนละเอียดรอบคอบ ยิ่งเกี่ยวกับความปลอดภัยของผู้หญิงของเขา มันสำคัญมากสำหรับเขา เขาจะละเลยไม่ได้เด็ดขาด

“เรื่องพรุ่งนี้จะผิดพลาดไม่ได้แม้แต่นิดเดียว ดังนั้นคุณจะเกิดอะไรขึ้นไม่ได้”คุุุณฟู่เสริมอีกหนึ่งประโยค ครั้งนี้สีหน้าของเขามีความจริงจังเพิ่มขึ้นหลายส่วน

ไป๋หยูหนิงยังคิดจะคัดค้าน แต่เห็นสีหน้าเขาเช่นนี้ เมื่อคำพูดมาถึงปลายลิ้น เธอก็กล้ำกลืนลงไป

ถึงแม้ปกติผู้ชายคนนี้จะร้ายกาจบ้าง แต่สำหรับเรื่องงานกับเอาจริงเอาจัง หลายวันมานี้เหมือนเขาจะไม่ได้ทำอะไรมากนัก แค่ให้คำแนะนำเธอเป็นครั้งคราวก็ทำให้เธอเข้าใจได้ทันที ดังนั้นความสามารถของผู้ชายคนนี้เหนือชั้นกว่าเธอแน่นอน

ไป๋หยูหนิงเป็นคนเลื่อมใสต่อผู้เก่งกาจ ดังนั้นเวลาเขาพูดถึงเรื่องงาน ไป๋หยูหนิงจึงไม่ได้พูดอะไร

เดิมทีคุุุณฟู่ก็แค่ระวังตัวด้วยนิสัยที่ละเอียดรอบคอบ แต่ใครก็นึกไม่ถึงว่าคืนนั้นจะเกิดเรื่องที่สะเทือนใจขึ้น